Perspectief

Ras is een sociaal construct, geen medische aandoening.

We hebben nog een lange weg te gaan voordat zwarte mensen de medische zorg krijgen die ze nodig hebben.

Volharden is alles wat ik heb. Het is wat mijn voorouders hebben doorgegeven.

Leden van de BC Healthline-gemeenschap vragen vaak wat ze kunnen verwachten als ze door straling gaan. Dit is mijn ervaring.

Tenzij je het hebt meegemaakt, snap je het gewoon niet. Dit is wat u misschien niet van uw arts hoort over de behandeling van borstkanker.

Het verkleinen van de echt vermoeiende delen van de dag en het zoeken naar oplossingen heeft me geholpen om weer op te laden en ons als gezin beter te laten functioneren.

Door mijn activiteit bij te houden, kreeg ik een beter begrip van mijn RA-symptomen en beantwoordde ik veel vragen die ik had over mijn gezondheid.

Als het gaat om het omgaan met de levensveranderende realiteit van een diagnose van borstkanker, is een sterk ondersteuningssysteem cruciaal.

Op zoek naar de beste producten om je te helpen sluipen in die dutjes overdag? Bekijk onze topkeuzes, plus tips om je powernap te perfectioneren.

Onze problemen variëren van triggervoedsel tot triggernieuws, en er is geen recept om de pijn die vaak volgt te verlichten.

Ik had een hekel aan schermtijd. Nu realiseer ik me dat het de sleutel is tot het welzijn van mijn kinderen.

Omdat ouders worstelen met leren op afstand en of het veilig is om kinderen weer naar school te sturen, moeten we de olifant in de kamer aanspreken: onbetaalbare kinderopvang.

Ik was productief, ik had een doel en ik bracht een inkomen binnen, terwijl ik goed voor mezelf zorgde.

Hoe kunnen werkende ouders omgaan met de onvoorspelbaarheid en onzekerheid van deze aanhoudende pandemie zonder gek te worden? We kunnen burn-out niet accepteren als een manier van leven.

Onderdrukking is een noodvaardigheid, geen algemene levensstrategie.

Ik had nooit gedacht dat de operaties die bedoeld waren om me meer vrijheid te geven me aan huis gebonden en eenzaam zouden achterlaten. Als u zich kunt verhouden, weet dan dat u niet de enige bent.

Het is gewoon voorschoolse, redeneer ik, maar de waarheid is dat er zoveel meer is aan de emotie die ik voel over deze beslissing.

Ik wil ook niet dat mijn zoon ziet dat ik mijn lichaam haat en opgroeide met schaamte voor zijn lichaam.

Als ouder en voormalig leraar kan ik mijn perspectief aan beide kanten van het dilemma bieden.

Mijn mantra, 'een positief leven leiden terwijl je chronisch ziek bent', voelt nu meer nodig dan ooit tevoren.