Virussen veranderen van nature in de loop van de tijd door het mutatieproces. Wanneer dit gebeurt, kunnen er nieuwe varianten ontstaan. SARS-CoV-2, het nieuwe coronavirus dat COVID-19 veroorzaakt, vormt hierop geen uitzondering.
Naarmate de pandemie vorderde, zijn er over de hele wereld nieuwe coronavirusvarianten ontdekt.
Enkele waarvan je misschien hebt gehoord in het nieuws zijn:
- B.1.1.7 (de variant die voor het eerst werd gezien in het Verenigd Koninkrijk)
- B.1.351 (de variant die voor het eerst in Zuid-Afrika werd gezien)
- P.1 (de variant die voor het eerst in Brazilië werd gezien)
Naast deze zijn er ook andere varianten die momenteel in omloop zijn. Sinds ze zo recent zijn verschenen, zijn er veel wetenschappers die nog steeds niets weten over coronavirusvarianten, zoals:
- precies hoe wijdverbreid ze over de hele wereld zijn
- als de ziekte die ze veroorzaken anders is dan die van eerdere versies van het coronavirus
- welke invloed hun mutaties kunnen hebben op bestaande tests, behandelingen en vaccins
In dit artikel zullen we onderzoeken wat we tot nu toe weten over coronavirusvarianten en hun mogelijke impact op de huidige vaccins.
Is het normaal dat virussen muteren?
Het is volkomen normaal dat virussen muteren. Dit gebeurt van nature wanneer virussen infecteren en zich beginnen te vermenigvuldigen in een gastheercel.
Alle virussen bevatten genetisch materiaal in de vorm van RNA of DNA. Mutaties in dit genetisch materiaal komen met verschillende snelheden voor, afhankelijk van het type virus.
Mutatiesnelheden zijn doorgaans hoger bij RNA-virussen dan bij DNA-virussen.
Twee RNA-virussen met hoge mutatiepercentages waarvan u wellicht heeft gehoord, zijn het humaan immunodeficiëntievirus (hiv) en griep (griep).
SARS-CoV-2 is ook een RNA-virus, maar muteert over het algemeen langzamer dan andere RNA-virussen.
Hoe gebeuren mutaties?
Wanneer een virus een gastheercel infecteert, moet zijn genetisch materiaal worden gekopieerd zodat het in nieuwe virussen kan worden opgenomen. Deze nieuwe virussen komen uiteindelijk vrij uit de gastheercel en kunnen nieuwe cellen infecteren.
Virussen gebruiken een enzym dat polymerase wordt genoemd om hun genetisch materiaal te kopiëren.
Polymerasen zijn echter niet perfect en kunnen fouten maken. Deze fouten kunnen een mutatie tot gevolg hebben. Vaak doet een mutatie niets of is deze schadelijk voor een virus. Maar in sommige gevallen kan het het virus helpen.
Als mutaties schadelijk zijn, kunnen ze het vermogen van een virus om te infecteren of zich te vermenigvuldigen in een gastheercel beïnvloeden. Omdat ze niet goed werken, overleven nieuwe virussen die een schadelijke mutatie bevatten vaak niet.
Soms geeft een mutatie een nieuw geproduceerd virus echter een voordeel. Misschien zorgt het ervoor dat het virus zich sterker aan een gastheercel bindt of helpt het het aan het immuunsysteem te ontsnappen.
Wanneer dit gebeurt, kunnen deze mutante of variantvirussen vaker voorkomen binnen een populatie. Dit is wat we momenteel zien met de nieuwe varianten van SARS-CoV-2.
Wat is er bekend over de nieuwe varianten van coronavirus?
Laten we nu eens dieper ingaan op enkele van de meer wijdverbreide varianten van het coronavirus waarvan u wellicht in het nieuws heeft gehoord.
We zullen onderzoeken waar deze varianten vandaan kwamen en wat ze anders maakt dan eerdere versies van het nieuwe coronavirus.
Het is belangrijk op te merken dat er voortdurend nieuwe varianten worden geïdentificeerd. Twee voorbeelden hiervan zijn de varianten die onlangs zijn geïdentificeerd in Californië en New York.
Het is ook zeer waarschijnlijk dat er meer varianten zijn die we nog niet kennen. Wetenschappers werken momenteel hard om nieuwe coronavirusvarianten op te sporen en te karakteriseren.
B.1.1.7: De variant in het Verenigd Koninkrijk
B.1.1.7 werd voor het eerst geïdentificeerd in het Verenigd Koninkrijk in de herfst van 2020. Vervolgens werd het zeer snel overgedragen en werd het de dominante soort in het Verenigd Koninkrijk.
Deze variant is gedetecteerd in ten minste 80 andere landen over de hele wereld, waaronder de Verenigde Staten. Ambtenaren van de volksgezondheid zijn bezorgd dat de B1.1.7. variant kan binnenkort het belangrijkste type coronavirus in de Verenigde Staten worden.
Hoe is het anders?
De B.1.1.7-variant heeft verschillende mutaties die het spike-eiwit beïnvloeden. Dit eiwit wordt op het oppervlak van het virus aangetroffen. Het is wat het virus gebruikt om zich te binden aan een gastheercel in uw lichaam en deze binnen te dringen.
Deze variant wordt sneller overgedragen tussen individuen. Volksgezondheidsfunctionarissen in het VK merken op dat B.1.1.7 ongeveer 50 procent besmettelijker is dan het oorspronkelijke coronavirus.
Waarom dit precies is, is niet bekend, maar het is mogelijk dat de mutaties in het spike-eiwit B.1.1.7 helpen om steviger te binden aan een gastheercel. Gegevens van laboratorium (reageerbuis) experimenten die momenteel in voordruk zijn, ondersteunen dit idee.
Bovendien heeft enig onderzoek aangetoond dat B.1.1.7-monsters worden geassocieerd met een grotere hoeveelheid virus (virale lading). Verhoogde hoeveelheden virus bij mensen die deze variant hebben opgelopen, kunnen het ook gemakkelijker maken om over te dragen aan andere personen.
Een snellere overdracht kan een groot effect hebben, want wanneer een virus sneller wordt overgedragen, kunnen meer mensen ziek worden. Dit kan leiden tot meer ziekenhuisopnames en sterfgevallen, wat een zware belasting vormt voor de gezondheidszorg.
Een rapport van wetenschappers in het VK suggereert ook dat mensen die B.1.1.7 oplopen mogelijk een verhoogd risico op overlijden hebben. Er is echter aanvullend onderzoek nodig om deze bevinding te onderzoeken.
B.1.351: De Zuid-Afrikaanse variant
B.1.351 werd begin oktober 2020 voor het eerst geïdentificeerd in Zuid-Afrika en is sindsdien gedetecteerd in ten minste 41 andere landen, waaronder de Verenigde Staten.
Hoe is het anders?
B.1.351 bevat enkele van de spike-eiwitmutaties die aanwezig zijn in B.1.1.7, de variant die voor het eerst in het VK werd gezien, maar bevat ook enkele andere.
Er is momenteel geen bewijs dat B.1.351 een ernstigere ziekte veroorzaakt dan eerdere versies van het coronavirus. Een van de belangrijkste zorgen over deze variant is het effect dat de mutaties ervan lijken te hebben op de immuniteit.
Er zijn aanwijzingen dat de mutaties in B.1.351 van invloed zijn op antilichamen.
Een onderzoek uit 2021, momenteel in preprint, ontdekte dat deze variant kon ontsnappen aan antilichamen die zijn geïsoleerd van personen die eerder COVID-19 hadden gehad.
Antilichamen zijn belangrijke immuuneiwitten die kunnen binden aan vreemde indringers zoals virussen en deze kunnen neutraliseren. Ze worden geproduceerd als reactie op een natuurlijke infectie of op een vaccinatie.
Omdat B.1.351 antistoffen kan ontwijken, kunnen mensen die eerder het nieuwe coronavirus hebben opgelopen, ondanks hun bestaande immuniteit deze nieuwe variant oplopen.
Het is ook mogelijk dat de huidige vaccins voor deze variant minder effectief zijn.
B.1.351 kan ook sneller worden verzonden.
Een onderzoek in Zambia wees uit dat 22 van de 23 monsters die tijdens een periode van 1 week waren verzameld, B.1.351 waren, wat niet was gedetecteerd in 245 eerder verzamelde monsters.
Deze bevinding viel samen met een toename van bevestigde COVID-19-gevallen in Zambia.
P.1: De Braziliaanse variant
P.1 werd begin januari 2021 voor het eerst ontdekt bij reizigers uit Brazilië die werden getest bij het binnenkomen van Japan.
Het werd voor het eerst gevonden in de Verenigde Staten eind januari 2021. Over het algemeen is er minder bekend over deze variant dan over de andere twee.
Hoe is het anders?
P.1 bevat 17 unieke mutaties. Deze omvatten enkele van de belangrijkste spike-eiwitmutaties die aanwezig zijn in beide varianten die voor het eerst werden geïdentificeerd in het VK en Zuid-Afrika, evenals verschillende andere mutaties.
Net als bij de andere twee varianten, is P.1 mogelijk meer overdraagbaar.
P.1 kwam veel voor in monsters die werden verzameld tijdens een toename van bevestigde COVID-19-gevallen in januari 2021 in Manaus, Brazilië. De variant was afwezig in eerdere monsters.
Omdat P.1 enkele mutaties deelt met B.1.351, is het mogelijk dat deze variant effecten heeft op de immuniteit en de effectiviteit van het vaccin. Daar is al enig bewijs voor.
Laten we teruggaan naar de COVID-19-golf van bevestigde gevallen in Manaus.
Uit een onderzoek onder bloeddonoren in de stad bleek dat tegen oktober 2020 ongeveer 76 procent van de mensen het nieuwe coronavirus had opgelopen. Dit impliceert dat sommige personen in de golf van januari een herhaalde infectie met P.1 hadden kunnen hebben.
Bieden de COVID-19-vaccins bescherming tegen de nieuwe stammen?
U vraagt zich misschien af of de coronavirusvarianten invloed hebben op de effectiviteit van onze huidige vaccins.
Van wat we tot nu toe weten, lijkt het erop dat de huidige vaccins mogelijk minder effectief zijn voor B.1.351, de variant die voor het eerst werd geïdentificeerd in Zuid-Afrika. Dit is momenteel een gebied van lopend, intensief onderzoek.
Laten we eens kijken naar een momentopname van wat sommige gegevens tot nu toe zeggen.
Pfizer-BioNTech-vaccin
Grootschalige klinische onderzoeken met het Pfizer-BioNTech-vaccin vonden een vaccineffectiviteit van 95 procent ten opzichte van de originele versie van het nieuwe coronavirus.
Dit vaccin is momenteel goedgekeurd voor gebruik in noodgevallen in de Verenigde Staten.
In een recente studie is de effectiviteit van dit vaccin onderzocht op testvirussen die de mutaties bevatten die zijn gevonden in B.1.351. Hiervoor werd serum gebruikt van personen die waren gevaccineerd met het Pfizer-BioNTech-vaccin.
Onderzoekers ontdekten dat dit serum, dat antilichamen bevat, minder effectief was tegen B.1.351. De neutralisatie van testvirussen die alle in B.1.351 aanwezige mutaties bevatten, werd zelfs met tweederde verminderd.
Hoe zit het met B.1.1.7, de variant die voor het eerst in het VK werd gezien?
Een studie vergelijkbaar met degene die we hierboven hebben besproken, toonde aan dat de neutralisatie van testvirussen met het spike-eiwit van B.1.1.7 slechts iets lager was dan bij eerdere versies van het coronavirus.
Moderna-vaccin
De grootschalige klinische onderzoeken met het Moderna-vaccin hebben vastgesteld dat de effectiviteit van het vaccin 94,1 procent was ten opzichte van de oorspronkelijke versie van het nieuwe coronavirus.
Net als het Pfizer-BioNTech-vaccin is het Moderna-vaccin in de Verenigde Staten goedgekeurd voor gebruik in noodgevallen.
In een recente studie is gekeken naar de effectiviteit van het Moderna-vaccin voor de varianten B.1.1.7 en B.1.351. Om dit te doen, gebruikten onderzoekers serum van personen die het Moderna-vaccin hadden gekregen en testten ze virussen die de spike-eiwitten van de varianten bevatten.
Het bleek dat testvirussen met het B.1.1.7-spike-eiwit op dezelfde manier werden geneutraliseerd als eerdere versies van het coronavirus.
De neutralisatie van testvirussen met het spike-eiwit van B.1.351 was echter 6,4 keer lager.
Johnson & Johnson-vaccin
Het Johnson & Johnson-vaccin is het derde COVID-19-vaccin dat in de Verenigde Staten is goedgekeurd voor gebruik in noodgevallen.
In tegenstelling tot de Pfizer-BioNTech- en Moderna-vaccins, heeft het slechts één dosis nodig.
Dit vaccin moet nog worden getest tegen specifieke varianten. Er zijn echter grootschalige klinische onderzoeken uitgevoerd op plaatsen waar varianten in omloop zijn, zoals Zuid-Afrika en Zuid-Amerika.
Volgens de gegevens die zijn vrijgegeven uit klinische onderzoeken, is de effectiviteit van dit vaccin 28 dagen na vaccinatie:
- 66 procent effectief in totaal
- 72 procent in de Verenigde Staten
- 66 procent effectief in Zuid-Amerika, waar de P.1-variant in omloop is
- 57 procent effectief in Zuid-Afrika, waar de B.1.351-variant circuleert
- 85 procent effectief in het voorkomen van ernstige COVID-19-symptomen in alle geografische regio's
Andere COVID-19-vaccins
Hoe zit het met enkele van de andere COVID-19-vaccins over de hele wereld? Hoe effectief zijn ze tegen de nieuwe coronavirusvarianten?
Een recente publicatie van het British Medical Journal (BMJ) vat samen wat we tot nu toe weten over verschillende COVID-19-vaccins en de meer wijdverspreide varianten.
Hier is wat er tot nu toe bekend is over hun effectiviteit:
- Oxford / AstraZeneca. Het Oxford / AstraZeneca-vaccin heeft in het algemeen een effectiviteit van 82,4 procent. Het blijkt 74,6 effectief te zijn tegen B.1.1.7. Het is echter mogelijk slechts 10 procent effectief tegen B.1.351.
- Novavax. Het Novavax-vaccin is in het algemeen 95,6 procent effectief. Het is 85,6 procent effectief tegen B.1.1.7 en 60 procent effectief tegen B.1.351.
- Sinopharm. Dit vaccin, geproduceerd in China, heeft een effectiviteit van 79,34 procent. Uit vroege rapporten blijkt echter dat het minder effectief is tegen B.1.351.
De race tussen het vaccin en coronavirusmutaties
Zolang het nieuwe coronavirus blijft circuleren, zullen we nieuwe varianten blijven zien opduiken.
Er is echter één essentiële tool die we kunnen gebruiken om de overdracht van het coronavirus en de opkomst van varianten te vertragen. Dat hulpmiddel is vaccinatie.
De FDA heeft drie COVID-19-vaccins goedgekeurd voor gebruik in noodgevallen in de Verenigde Staten. Alle drie deze vaccins zijn veilig en effectief gebleken in grootschalige klinische onderzoeken.
Zelfs als de huidige vaccins minder effectief zijn tegen sommige varianten, bieden ze nog steeds een zekere mate van bescherming tegen ziek worden met COVID-19. Bovendien, wanneer meer mensen enige immuniteit hebben, kan de overdracht van het virus worden vertraagd.
Daarom is het zo belangrijk om u te laten vaccineren als u aan de beurt bent. Als u vragen of opmerkingen heeft over vaccinatie met COVID-19, bespreek deze dan met uw arts.
Uzelf beschermen tegen varianten van het coronavirus
Naast vaccinatie is het belangrijk om zorgvuldig preventieve maatregelen te blijven nemen om jezelf tegen het coronavirus en zijn varianten te beschermen. Deze maatregelen zijn onder meer:
- Masker dragen. Draag een masker dat uw neus en mond bedekt wanneer u in het openbaar bent of in de buurt van anderen buiten uw huishouden. Zorg ervoor dat uw masker ten minste twee tot drie lagen stof heeft.
- Probeer dubbele maskering. Over lagen gesproken, overweeg dubbele maskering. Onderzoek van de CDC heeft aangetoond dat dubbele maskering zeer effectief is om blootstelling aan ademhalingsdruppels die mogelijk virussen bevatten, te voorkomen.
- Was je handen. Was je handen met zeep en water. Gebruik handdesinfecterend middel met ten minste 60 procent alcohol als dit niet beschikbaar is. Schone handen zijn vooral belangrijk nadat u in het openbaar bent geweest en voordat u uw neus, mond of ogen aanraakt.
- Oefen fysieke afstand. Probeer minstens 1,8 meter verwijderd te blijven van mensen buiten uw huishouden. Probeer bovendien gebieden te vermijden die druk zijn of slecht geventileerd zijn.
het komt neer op
Alle virussen muteren, ook het nieuwe coronavirus. Recent zijn er verschillende nieuwe varianten van het coronavirus geïdentificeerd.
Deze varianten verschillen van eerdere versies van het coronavirus doordat ze sneller tussen individuen worden overgedragen.
Sommige, zoals de B.1.351-variant, die voor het eerst in Zuid-Afrika werd gezien, kunnen ook de immuniteit en de effectiviteit van het vaccin beïnvloeden.
Onderzoek naar de momenteel geïdentificeerde varianten van het coronavirus is een snel evoluerend studiegebied. Bovendien zullen nieuwe varianten worden gedetecteerd naarmate het coronavirus blijft circuleren.
Op dit moment is een van de beste dingen die u kunt doen om uzelf tegen het coronavirus en zijn varianten te beschermen, u te laten vaccineren.
Overleg met uw arts wanneer u in aanmerking komt voor het COVID-19-vaccin.
