Overzicht
Aambeien zijn gezwollen aderen in het onderste rectum. Ze verdwijnen vaak vanzelf of met een behandeling met vrij verkrijgbare producten. Maar in zeldzame gevallen kunnen aambeien geïnfecteerd raken.
Verzakte interne aambeien lopen meer kans om geïnfecteerd te raken door problemen met de bloedstroom. Procedures, zoals geschillen met elastiekjes en chirurgische verwijdering, kunnen ook het risico op infectie vergroten.
Een geïnfecteerde aambei vereist medische behandeling om de kans op complicaties te verkleinen. Lees verder om meer te weten te komen over de oorzaak van geïnfecteerde aambeien en hoe u ze kunt behandelen.
Wat veroorzaakt geïnfecteerde aambeien?
In sommige gevallen kunnen bepaalde soorten aambeien en aambeienbehandelingen tot infecties leiden.
Aambeien lopen meer kans om geïnfecteerd te raken als de gezonde bloedtoevoer naar het gebied beperkt is. Een gezonde bloedstroom naar het rectale gebied betekent een constante aanvoer van witte bloedcellen en bepaalde eiwitten die deel uitmaken van het immuunsysteem. Dit helpt het risico op infectie te verkleinen.
Inwendige aambeien raken zelden geïnfecteerd. Een interne aambei is er een die zich in het rectum vormt. Dit is het deel van de dikke darm dat eindigt bij de anus.
Soms kan een interne aambei vanuit het rectum naar beneden duwen, wat bekend staat als een verzakte interne aambei.
Een verzakte interne aambei kan vaak voorzichtig terug in de wand van het rectum worden geduwd. Maar het is nog steeds waarschijnlijker dan andere soorten om geïnfecteerd te raken.
Dit komt doordat de bloedtoevoer naar de ader kan worden afgesneden. Dit staat bekend als een beknelde interne aambei. Zonder de voedingsstoffen, zuurstof en cellen van het immuunsysteem die in de bloedbaan worden gedragen, kan er snel een infectie ontstaan.
U heeft mogelijk een hoger risico op een verstrikte aambei en een daaropvolgende infectie als u een aandoening heeft die een gezonde bloedsomloop naar het rectum vermindert. Enkele van de aandoeningen die een verminderde bloedstroom naar de regio kunnen veroorzaken, zijn:
- diabetes
- Ziekte van Crohn
- zwaarlijvigheid
- atherosclerose (vernauwing van de slagaders)
- bloedproppen
Bovendien kan het hebben van hiv of een andere aandoening die het immuunsysteem verzwakt het risico op geïnfecteerde aambeien vergroten.
Infecties kunnen zich ook ontwikkelen na procedures die aambeien behandelen. Met name het afbinden van elastiekjes kan soms tot infectie leiden.
Bij deze procedure plaatst de arts een band om de aambei, waardoor de bloedtoevoer wordt afgesneden. De aambei zal er snel af vallen en de huid zal genezen. Tijdens dit proces is het aangetaste weefsel echter kwetsbaar voor infectie door de bacteriën in uw darm.
Een soortgelijk risico volgt op een operatie om een aambei te verwijderen (hemorrhoidectomie), wat meestal wordt gedaan als een ligatie van een rubberen band niet succesvol is.
Wat zijn de symptomen?
Alle typische symptomen van aambeien kunnen aanwezig zijn als u geïnfecteerde aambeien heeft. Deze symptomen zijn onder meer:
- kleine hoeveelheden bloed in het toilet of op uw badkamerweefsel na een stoelgang
- zwelling rond de anus
- jeuk in en rond de anus
- pijn, vooral bij zitten of inspanning tijdens een stoelgang
- een bult onder de huid rond je anus.
Maar een infectie kan ook andere symptomen veroorzaken. Tekenen van infectie zijn onder meer:
- koorts
- pijn die erger wordt, zelfs na een standaard aambei behandeling
- roodheid rond de anus, vooral nabij de plaats van infectie
Raadpleeg een arts als u vermoedt dat een aambei geïnfecteerd is geraakt. Een infectie kan tot ernstige complicaties leiden, zoals peritonitis. Dit is een mogelijk levensbedreigende infectie van de buikwand en inwendige organen.
Hoe een geïnfecteerde aambei te diagnosticeren
Om een aambei-infectie te diagnosticeren, zal uw arts uw medische geschiedenis en uw huidige symptomen beoordelen. Symptomen zoals koorts kunnen uw arts helpen bij het stellen van een diagnose.
Er zal ook een lichamelijk onderzoek worden gedaan om te controleren op visuele tekenen van infectie, zoals roodheid rond de aambei. Als u een verzakte interne aambei heeft, kan uw arts besluiten deze te verwijderen voordat deze geïnfecteerd raakt.
Bloedonderzoeken, zoals het aantal witte bloedcellen, worden ook gedaan als een infectie wordt vermoed. Een lage WBC kan duiden op een infectie. Aanvullende tests, zoals een urineonderzoek of röntgenfoto's, kunnen worden gedaan om te zoeken naar infecties die zich naar andere delen van het lichaam hebben verspreid.
Hoe een geïnfecteerde aambei te behandelen
Een antibioticum, zoals doxycycline (Doxteric), wordt gebruikt om een geïnfecteerde aambei of geïnfecteerd weefsel te behandelen dat wordt veroorzaakt door een procedure om een aambei te verwijderen.
Antibiotica die worden voorgeschreven voor peritonitis zijn onder meer cefepime (Maxipime) en imipenem (Primaxin). Het specifieke type antibioticum dat u krijgt voorgeschreven, is afhankelijk van de ernst van uw infectie en eventuele problemen of allergieën die u heeft met bepaalde medicijnen.
In ernstige gevallen kan een operatie nodig zijn om geïnfecteerd weefsel rond de aambei of weefsel in de buik te verwijderen (als de infectie zich heeft verspreid). Dit wordt debridement genoemd en kan het lichaam helpen genezen van een infectie.
Naast medicijnen en mogelijke chirurgische ingrepen, kunnen huismiddeltjes de symptomen helpen verlichten. Waaronder:
- ijspakken of koude kompressen rond je anus
- orale pijnstillers, zoals paracetamol (Tylenol) of ibuprofen (Advil)
- pads die een verdovend middel bevatten.
Ook kan het aanpassen van uw dieet leiden tot minder inspanning tijdens de stoelgang. Een dieet dat vezelrijk voedsel bevat, zoals fruit, groenten en volle granen, kan helpen om uw ontlasting zacht te houden, volume toe te voegen en overbelasting te verminderen.
Raadpleeg altijd uw arts voordat u een thuisbehandeling probeert. U wilt niet het risico lopen de infectie te verspreiden of de medische behandeling die u krijgt te verstoren.
Hoe een geïnfecteerde aambei te voorkomen
De beste manier om een geïnfecteerde aambei te voorkomen, is om geen enkele vorm van aambei te krijgen. Naast een vezelrijk dieet - dagelijks 20 tot 35 gram - en veel vocht, kunt u aambeien helpen voorkomen door:
- een gezond gewicht behouden
- vermijd uren achter elkaar zitten
- regelmatig sporten, inclusief aërobe activiteit, zoals stevig wandelen, tennissen of dansen
- naar de badkamer gaan zodra dat nodig is, omdat het vertragen van een stoelgang de ontlasting moeilijker kan maken
Als u een aambei heeft, kunt u uw infectierisico verlagen door een arts te raadplegen zodra u symptomen heeft.
Milde symptomen kunnen worden behandeld met vrij verkrijgbare pads en zalven, evenals goede hygiëne en weken in een warm zitbad. Het opvolgen van het advies van uw arts is essentieel om ervoor te zorgen dat de behandeling effectief is en om uw kans op een infectie te verkleinen.
Als u na een ingreep antibiotica krijgt voorgeschreven, neem dan de hele kuur en stop niet vroegtijdig. Als u bijwerkingen van de antibiotica heeft, neem dan contact op met uw arts om te zien of een alternatief medicijn kan werken.
Wat zijn de vooruitzichten?
De ernst van de infectie zal bepalen hoe lang het duurt om op te ruimen en of de behandeling meer vereist dan antibiotica. Een kuur van een week met doxycycline kan voldoende zijn, maar voor een ernstige infectie kan een langere kuur of aanvullende medicatie nodig zijn.
Door tijdens de behandeling contact op te nemen met uw arts, verkleint u de kans op complicaties.
Als u een persoonlijke of familiegeschiedenis van aambeien heeft, is de kans groter dat u in de toekomst aambeien krijgt. Het hebben van een geïnfecteerde aambei betekent echter niet dat een volgende aambei meer kans heeft om geïnfecteerd te raken. De sleutel is om in een vroeg stadium aandacht te besteden aan symptomen en behandeling.
Als u symptomen van een verzakte interne aambei krijgt, moet u een arts raadplegen. En als u niet zeker weet of u een geïnfecteerde aambei heeft, wees dan voorzichtig en ga naar uw arts.
-snags-fda-approval.jpg)
