Het invoeren van een strikte vroege bedtijd was de beste beslissing die ik in 2018 heb genomen.
Voor het rijpe uur van 21.00 uur naar bed gaan. klinkt misschien als een escapistische manier om ermee om te gaan. Maar ik verzeker u van niet.
In plaats daarvan om 20.30 uur naar bed gaan. - een genade die ik krijg als freelancer met een flexibel werkschema - was een stap in de richting van een productievere ochtend. Het was een uitdaging die ik mezelf stelde toen deadlines opdoemden in de aanloop naar het einde van het jaar.
Ik had op een waanzinnige ochtend geleerd dat ik vroeg moest opstaan om een deadline te halen die van 05.00 uur tot 8.00 uur de meest productieve drie uur van mijn dag zou kunnen zijn. Gedurende die drie uur zouden geen e-mails, geen nieuwe opdrachten, geen telefoontjes binnenkomen en geen praatgrage kamergenoot me afleiden met een kort verhaal.
Het punt is dat als ik probeerde om 05:00 uur na mijn gebruikelijke 10:00 of 11:00 uur wakker te worden - OK, prima, soms 23:30 uur. - bedtijd, ik zou vervaagd zijn en om 14.00 uur een mentale kater hebben Vertaling: Mijn ochtenduren waren misschien net zo productief als f ***, maar de vermoeidheid en mentale mist die onvermijdelijk volgden, waren ernstig contraproductief voor de rest van mijn dag.
Hoeveel daarvan zou veranderen als ik eerder sliep om eerder wakker te worden?
"Slaap bepaalt onze schema's als mensen en alles aan ons lichaam werkt een beetje beter als we een schema volgen", zegt Chris Winter, MD, auteur van "The Sleep Solution: Why Your Sleep is Broken and How to Fix It, ”En medisch directeur van het Sleep Medicine Center in het Martha Jefferson Hospital in Virginia.
"We verteren beter, onze hormonen werken beter, we zijn in een beter humeur, onze huid ziet er helderder uit en ja, we zijn mentaal gefocust en productiever."
Dus met veel te winnen (lees: opdrachten op tijd binnen krijgen) en niet veel te verliezen, wilde ik om 20.30 uur in slaap vallen. - zelfs in het weekend - voor een volle week. Hallo, productiviteit. Vaarwel… sociaal leven?
De eerste nacht: zondag
Om mijn eerste afspraak met mijn bedlegerige vrijer te maken, moest ik om 20.00 uur het avondeten met mijn CrossFit-vrienden verlaten. Aangezien we normaal gesproken de Sunday Scaries afweren door rond te hangen tot minstens 22.00 uur, was dit aantoonbaar bizar vroeg.
Toch viel ik om 20.30 uur zonder problemen in slaap. en sprong meteen uit bed toen mijn wekker om 05.00 uur afging… naar vijf ongelezen teksten van mijn #fitfam met aanbevelingen voor geriatrische doktoren in het gebied. Hilarisch.
De tweede nacht: maandag
De ochtend is misschien mijn primetime op het werk, maar de nachten zijn wanneer ik mijn trainingen verpletter - en daarom ben ik de afgelopen twee jaar een toegewijde deelnemer geweest van het uur durende 19.00 uur. CrossFit-les bij de box om de hoek van mijn appartement.
Laten we even pauzeren en de wiskunde hier doen: als ik die les zou willen volgen, zou ik na de les ongeveer 30 minuten hebben om naar huis te lopen, mijn met zweet doordrenkte sportbeha en legging uit te worstelen, een snack na de training te eten - mogelijk zelfs diner - poets mijn tanden, was mijn gezicht en val in slaap.
Bovendien waarschuwt Winter dat sporten zo dicht bij bed mijn vermogen om in slaap te vallen in feite kan verstoren. "De natuurlijke temperatuur van ons lichaam daalt 's avonds, wat een teken is dat we klaar zijn om naar bed te gaan. Maar 's nachts sporten kan dat dwarsbomen door je lichaam op te warmen. "
Gelukkig leek het niet het geval te zijn. Om 20.20 uur was ik weer thuis in mijn jammies, en met slechts 10 minuten om te eten voor mijn zelf voorgeschreven bedtijd, snuffelde ik op een eiwitreep, poetste mijn parelwitte tanden en sliep ergens tussen 20.35 uur. en 20.38 uur
Alles was in orde de volgende ochtend ... behalve dat ik belachelijk verstopt was. Cue de zwarte koffie en het officiële verbod op eiwitrepen 10 minuten voor het slapengaan. Nooit meer.
De derde nacht: dinsdag
Omdat ik vanuit huis werk, heb ik een diner klaargemaakt dat Julia Child rond 17.00 uur zou goedkeuren. De gedachte was dat als ik een diner kon maken, eten en verteren voordat ik aan mijn conditie begon, ik na het sporten geen eiwitreep nodig zou hebben en constipatie tot het verleden zou behoren. Zoals klaptelefoons. Of mijn ex.
Helaas waren er die dag handstand-push-ups tijdens de training, waarvoor je voor niet-ingewijden volledig ondersteboven moet zijn.
Ik heb niet overgegeven. Maar ik verzeker je dat zalmboeren na WOD onaangenaam zijn - en vreemd afleiden. Hoe dan ook, ik maakte de training af, liep naar huis, trok mijn pyjama aan en rehydrateerde, geen tussendoortje na de training nodig.
De vierde en vijfde nacht: woensdag en donderdag
Op deze dagen had ik een GI-vriendelijk (lees: saai) diner voor CrossFit, kwam om 20:10 uur thuis en bracht de volgende 20 minuten door met het maken van selfies in mijn nieuwe kerstpyjama - 3-pack bij TJ Maxx, don ' t @ me - voordat je gaat slapen.
Hier is het ding: ik werd de volgende ochtenden vóór 05.00 uur wakker. Dit maakt me wat mij betreft niet alleen een ochtendmens. Het maakt me in feite de volgende Tim Cook.
Helaas, in plaats van belangrijke Apple-achtige dingen te doen, beantwoordde ik e-mails en schreef ik over vagina-maskers.
De zesde nacht: vrijdag
Vrijdagavond gebeurden er twee glorieuze dingen.
Ten eerste was mijn vader op bezoek vanuit zijn bejaardentehuis in Florida. Helemaal niet bewust van mijn kleine uitdaging, maakte hij 17.30 uur. dinerreserveringen. Een geweldige, zo niet oudere, manier om de drukte van het New Yorkse diner te vermijden.
Ten tweede was het avondeten om half acht afgelopen en omdat het mijn rustdag was, bracht ik de rest van de avond door met het kijken naar de herhalingen van Friends in een eucalyptusmasker. Ik droomde ervan om mijn haar blauw te verven en Texas om 20.30 uur te verhuizen. Ah, het goede leven.
En laat ik maar zeggen, ik denk dat op een zaterdag wakker worden om 05.00 uur de ontbrekende (lees: lucratieve) schakel is die mijn routine had gemist. Als ik zeg dat ik klaar ben, bedoel ik dat ik van die to-do lijst mijn b **** heb gemaakt.
De zevende nacht: zaterdag
Niets zegt alleenstaand en klaar om te mengen, net als om 20.30 uur naar bed gaan. op een zaterdag. Dus, in de naam om geen oude eenzame meid te worden (en je weet wel, #balans), hing ik rond aan de bar met mijn vrienden tot 21.30 uur…. en sliep toen om 22.00 uur.
Natuurlijk was dit misschien een kleine valstrik voor mijn uitdaging, maar ik stond de volgende ochtend op met 7 volledige slaapuren geregistreerd en had mijn takenlijst op zondag om 10.00 uur klaar. Ik denk dat je zou kunnen zeggen dat mijn productiviteitshack werkte zonder mijn sociale leven volledig te vernietigen.
Het vonnis? Ik ben een nieuwe vrouw
Ik heb misschien niet de Instagram-volgers van bedtijdroutine-koninginnen Oprah, Arianna Huffington of Sheryl Sandberg, maar ik heb me nog nooit zo dicht bij roem gevoeld (dat wil zeggen productiever) dan tijdens mijn volledige week dat ik om 8:30 ging slapen p.m en wakker worden om 05.00 uur
Ik ben geen wiskundige, maar als ik er een nummer op zou moeten zetten op basis van het aantal artikelen dat ik deze week heb geschreven, zou ik zeggen dat ik deze week 30 procent meer inhoud heb geproduceerd dan welke andere week dan ook.
Hoewel ik niet kan beloven dat ik zal kiezen voor gezelligheid nadat de sportschool voorbij is of een Tinder-date om 20.30 uur. elke avond naar bed gaan, leerde ik dat deze omschakeling het meest stressverlagende, productiviteitsverhogende ding is dat ik voor mijn werkdag kan doen.
Gabrielle Kassel is een rugbyspelende, modderende, proteïne-smoothie-menging, maaltijdbereiding, CrossFitting, een in New York gevestigde wellness-schrijver. Ze is twee weken aan het pendelen geweest, heeft de Whole30-uitdaging geprobeerd en gegeten, gedronken, geborsteld, gewassen met en gebaad in houtskool - allemaal in naam van de journalistiek. In haar vrije tijd kan ze zelfhulpboeken lezen, bankdrukken of hygge oefenen. Volg haar Instagram.
.jpg)
