Vraag D'Mine: Zal ​​Coolsculpting knoeien met mijn diabetes?

De vermindering van vetcellen door Coolsculpting is permanent. In tegenstelling tot een goed dieet en lichaamsbeweging, waarbij vetcellen gewoon leeglopen als verwelkte heliumballonnen na een feestje, doodt Coolsculpting de cellen. Ze zijn dood, en na verloop van tijd zijn ze verdwenen. Oké, dus daarover gesproken, waar gaan de dode bevroren cellen in godsnaam naartoe? De cellulaire vuilniswagens van het lichaam, de macrofagen, ruimen ze op, net zoals cellen die van ouderdom afsterven. Het duurt even voordat ze de Coolsculpted dode cellen hebben verwijderd, maar pas als de hel dichtvriest. Slechts ongeveer 3-4 maanden.

Dus welke delen van je lichaam kun je opnieuw vormgeven? Coolsculpting richt zich over het algemeen op de buik, muffintop, dij, bh-vet, rugvet, de bovenarm en - dit was een nieuwe voor mij - de bananenrol, waarvan ik heb gehoord dat het vet is onder je billen. Oh, en het is onlangs ook goedgekeurd voor onderkin.

OK. Dus genoeg over Coolsculpting. Hoe zit het met ons PWD's (mensen met diabetes)? Is dit veilig? Is dit een goed idee?

Type 1's, of een andere smaak van PWD's, lijken niet te worden uitgesloten van Coolsculpting, een door de FDA goedgekeurde procedure. In feite lijkt er geen te zijn iedereen wie is gecontra-indiceerd voor de procedure, wat ik eigenlijk een beetje verontrustend vind. De meeste medische procedures hebben lange lijsten met mensen die als slechte kandidaten worden beschouwd. Dus ik nam contact op met de coole mensen van Coolsculpting en vroeg hen daarnaar. Maar ze reageerden niet.

Hoe koud.

Ik wierp een breder net en vond een aantal documenten, waarvan de meeste op het portaal voor cosmetische chirurgie Real Self plaatsten, waarin stond dat ze zowel T1- als T2-patiënten met goed resultaat hadden behandeld. Maar hoe zit het met de wetenschap? Als Coolsculpting specifiek is bestudeerd in PWD's, kan ik er geen rapport van vinden. Ik vond wel dat cryolipolyse geen positief effect heeft op het cholesterolgehalte of de leverfuncties, maar er zijn aanwijzingen dat het een positief effect kan hebben op het metabool syndroom, dat zelf diabetes type 2 kan aanwakkeren. Maar laten we duidelijk zijn: dit proces is niet bedoeld als een gezondheidsprocedure. Dit is cosmetische chirurgie. Verwar het dus niet met de bariatrische chirurgie die wordt aanbevolen voor de gezondheid van ernstig zwaarlijvige personen met talrijke gezondheidsproblemen. Maar als u cosmetische chirurgie ondergaat, is mesvrij ongetwijfeld veiliger. Geen infectierisico. Geen lange genezingstijden.

Coolsculpting wordt steeds populairder, zelfs onder docs. Sinds de introductie zijn er wereldwijd meer dan 6 miljoen procedures uitgevoerd. Dus loopt een van hen slecht af? Ja. Maar niet veel.

Ik vond slechts één melding van een bijwerking, van een patiënt die het proces pijnlijk vond, met pijn die minstens een week aanhield; en dan, meer verontrustend, ik vond een PWD bij Diabetic Connect die precies meldde waar je je zorgen over maakt: haar insuline-opname voor haar pompsites op haar buik ging naar de hel na Coolsculpting. Ze maakte zich op het moment van haar post, zeven maanden geleden, zorgen dat het misschien wel permanent zou zijn. Maar sindsdien is ze van het toneel verdwenen, dus ik weet niet of dat is gebeurd of niet.

Bovendien, hoewel buitengewoon zeldzaam, lijden sommige mensen paradoxale hyperplasie van vet na Coolsculpting. Wat is dat? Het is het tegenovergestelde van waar je duizend dollar voor hebt betaald: weggelopen vetcelgroei, in plaats van vetceldood. Freaky. Maar om eerlijk te zijn, schatten de onderzoekers die deze bijwerking identificeerden de incidentie ervan op slechts 0,0051%. Maar als hun aantal klopt, werden ongeveer 30.000 mensen dikker na Coolsculpting.

Dus wat te denken van dit alles? De feiten zijn dat we de feiten niet hebben. Om volkomen veilig te zijn, moet u dit vermijden. Maar dat gezegd hebbende - en dit is gewoon mijn onderbuikgevoel gebaseerd op mijn kennis van biologie, anatomie en diabetes - ik denk dat het voor de meeste type 1-patiënten op de lange termijn waarschijnlijk veilig genoeg zou zijn.

Maar het is de korte termijn waar ik me zorgen over maak.

Bedenk dat uw pomp insuline afgeeft aan uw onderhuids vet - hetzelfde vet waarvan u hoopt dat het in de vergetelheid raakt. Als de procedure naar behoren werkt, valt 20% van de vetcellen op uw maag dood. Ik voorzie absorptieproblemen, in ieder geval totdat de macrofagen alle karkassen opruimen.

Maar als de doden eenmaal van het slagveld zijn, zie ik geen enkele reden waarom uw sites niet meer zullen werken. Zelfs met traditionele liposuctie kunnen de meeste mensen daarna nog steeds maagpompplaatsen gebruiken, en Coolsculpting elimineert het risico op littekens.

Dus als je ermee doorgaat, gebruik dan alternatieve sites of neem een ​​pomppauze tot je vier maanden na de laatste Coolsculpting-sessie bent. Op dat moment heeft het lichaam de prullenbak buitengezet en ik denk dat je een infuusset terug kunt slaan op je sexy nieuwe (20% plattere) buik.

Heel cool.

Dit is geen kolom met medisch advies. Wij zijn PWD's die vrijelijk en openlijk de wijsheid delen van onze verzamelde ervaringen - onze zijn-er-gedaan-dat kennis uit de loopgraven. Kortom: u heeft nog steeds de begeleiding en zorg nodig van een bevoegde medische professional.