Reumatoïde artritis (RA) is een auto-immuunziekte die gewrichten en ligamenten beschadigt wanneer het immuunsysteem de eigen weefsels van het lichaam aanvalt.
Hoewel de door RA veroorzaakte ontsteking door uw hele lichaam kan voorkomen, zijn de effecten van de ziekte vaak het meest merkbaar bij mensen met RA.
Deze schade kan resulteren in verwrongen gewrichten, knoestige ligamenten en uiteindelijk vernietiging van de gewrichten in latere stadia van de ziekte.
Gewrichtsmisvormingen bij mensen met de diagnose RA worden minder frequent en minder ernstig, dankzij een eerdere diagnose en effectievere behandelingen.
Deze veranderingen in de handen zijn niet alleen pijnlijk, maar kunnen het ook moeilijk maken om alledaagse taken uit te voeren.
Wat veroorzaakt handafwijkingen bij RA?
Een grote misvatting over RA is dat het uitsluitend een gewrichtsaandoening is, volgens Alejandro Badia, MD, FACS, oprichter van het Badia Hand and Shoulder Center in Miami, Florida.
"Het is grotendeels een ziekte van de zachte weefsels", legde hij uit. Dit omvat ligamenten en pezen, zei hij, hoewel gewrichten ook ernstig worden aangetast.
Dat geldt vooral in jouw handen. Ze bevatten een groot aantal kleine botten, vingerkootjes en middenhandsbeentjes genaamd, die met elkaar zijn verbonden door gewrichten.Deze gewrichten zijn verantwoordelijk voor de beweging van uw vingers.
Bij mensen met RA wordt de bekleding van deze gewrichten, het synovium genaamd, aangevallen door cellen van het immuunsysteem. Het synovium produceert normaal gesproken vloeistof waardoor de gewrichten soepel over hun kraakbeendeksels kunnen glijden.
Wanneer een ontsteking ervoor zorgt dat het synovium opzwelt, vormt zich een vezellaag van abnormaal weefsel, pannus genaamd. Dit geeft op zijn beurt chemicaliën vrij die veroorzaken:
- bot erosie
- vernietiging van kraakbeen
- ligament schade
De vernietiging maakt ligamenten en gewrichtskapsels - dicht, vezelig bindweefsel dat een huls rond het gewricht vormt - minder goed in staat om de gewrichten te ondersteunen. Hierdoor verliezen gewrichten hun vorm en uitlijning.
Als gevolg hiervan: uw gewrichten:
- disfunctioneel worden
- pijn veroorzaken
- resulteren in zichtbare afwijkingen
Mensen met RA hebben over het algemeen hoge niveaus van acute fase reactanten - C-reactief proteïne (CRP) en erytrocytensedimentatiesnelheid (ESR) - die markers zijn van ontsteking in het lichaam.
Mensen met RA kunnen ook positieve antilichamen aantonen, zoals de reumafactor (RF) en cyclisch gecitrullineerd peptide (CCP) antilichamen. De aanwezigheid van anti-CCP-antilichamen wordt in verband gebracht met een risico op een ernstigere ziekte.
Soorten handmisvormingen veroorzaakt door RA
Personen met RA kunnen verschillende soorten handaandoeningen ervaren, afhankelijk van de snelheid en manier waarop hun gewrichten en ligamenten verslechteren als gevolg van de ziekte.
"Al deze veranderingen zijn het gevolg van de inflammatoire vernietiging van de gewrichten van de vingers die optreden bij artritis, wat leidt tot meer pijn, stijfheid, zwelling en beperkt functioneel gebruik van de hand voor grijpen, grijpen en knijpen", aldus Kristen Gasnick, PT , DPT, wiens poliklinische revalidatiepraktijk ook mensen met RA omvat.
De meest voorkomende manifestaties van door RA veroorzaakte handproblemen die door onderzoekers zijn geïdentificeerd, zijn onder meer:
Misvorming van corsages
Boutonniere-misvorming treedt op wanneer het middelste of proximale interfalangeale gewricht van een vinger wordt gebogen en het distale gewricht wordt verlengd.
De misvorming van het corsage wordt veroorzaakt door reumatoïde artritis en ontsteking van het gewricht. Alborz Fallah, CC BY-SA 3.0Zwanenhals misvorming
Zwanenhalsvervorming, de meest voorkomende verandering bij mensen met RA, treedt op wanneer er sprake is van zwakte of scheuren van een ligament als gevolg van een ontsteking. Dit resulteert in laksheid van het middelste gewricht van de vinger en buiging van het distale gewricht.
Zwanenhalsvervorming begint met een ontsteking van het gewricht en kan zich ontwikkelen tot vernietiging van de pees, wat wordt gezien bij de progressieve ziekte reumatoïde artritis. Phoenix119, CC BY-SA 3.0
De duim van de lifter
De duim van de lifter treedt op wanneer de duim buigt bij het metacarpofalangeale gewricht (de duim verbindt met de handpalm) en hyperextensie bij het interfalangeale gewricht (die net onder uw duimnagel).
Dit wordt ook wel de Z-vormige vervorming genoemd.
Reumatoïde knobbeltjes
Reumatoïde knobbeltjes zijn harde knobbeltjes die zich onder de huid bij de gewrichten vormen. Dit zijn een ander veel voorkomend symptoom van RA in de handen.
Ze kunnen ook op meerdere plaatsen voorkomen, meestal in de buurt van uw ellebogen. De knobbeltjes zijn meestal niet pijnlijk of slopend, maar sommige mensen vinden het misschien niet leuk hoe ze eruitzien.
Reumatoïde knobbeltjes zijn bultjes die zich onder de huid vormen en vaak worden gezien in handen of ellebogen. Prashanthns, CC BY-SA 3.0Minder gebruikelijk bij mensen met RA zijn Heberden-knooppunten en Bouchard-knooppunten. Dit zijn zichtbare bultjes aan de gewrichten die meer typerend zijn voor artrose.
Artrose kan ontsteking van de gewrichten in de handen veroorzaken. Heberden-knooppunten zijn aanwezig in het gewricht aan het einde van de vinger, het distale interfalangeale gewricht genoemd. Bouchard-knooppunten zijn aanwezig in het middelste gewricht van de vinger, het proximale interfalangeale gewricht genoemd. J. Lengerke 21:37, 27 mei 2009 (CEST), CC BY-SA 3.0 DEBehandelingen
De beschikbaarheid van effectieve medicijnen die de progressie van RA beperken, heeft bijgedragen aan het verminderen van de ernst van RA-gerelateerde handafwijkingen.
Bekend als disease modifying antirheumatic drugs (DMARD's), enkele van de medicijnen die vaak worden voorgeschreven om RA te behandelen, zijn onder meer:
- hydroxychloroquine (Plaquenil)
- leflunomide (Arava)
- methotrexaat (Trexall)
- sulfasalazine (Azulfidine)
- minocycline (Minocin)
Een subset van DMARD's, biologische responsmodificatoren genaamd, richt zich specifiek op de delen van het immuunsysteem die ontstekingen en gewrichtsschade veroorzaken.
Deze worden meestal voorgeschreven in combinatie met andere RA-medicijnen. Enkele voorbeelden zijn:
- abatacept (Orencia)
- adalimumab (Humira)
- etanercept (Enbrel)
- rituximab (Rituxan)
- tocilizumab (Actemra)
In sommige gevallen bleken reumatoïde knobbeltjes vaker voor te komen bij mensen die methotrexaat kregen. Ze kunnen kleiner worden door van medicatie te veranderen, corticosteroïd-injecties te krijgen of een operatie te ondergaan.
Ergotherapie
In het algemeen kan ergotherapie, inclusief lichaamsbeweging en spalken, de progressie van handmisvormingen veroorzaakt door RA vertragen. Het kan ook de functie van uw handen, vingers en polsen verbeteren.
Spalken, inclusief speciaal ontworpen ringen, kunnen worden gebruikt om aangetaste vingergewrichten te stabiliseren.
Chirurgie
Chirurgie is niet langer gebruikelijk voor mensen met RA vanwege de effectiviteit van de huidige behandelingsopties. Bovendien keren RA-gerelateerde knobbeltjes vaak terug na een operatie.
Een operatie kan echter nodig zijn om ernstige handaandoeningen te corrigeren. Opties zijn onder meer een operatie voor het vervangen van het vingergewricht, die vergelijkbaar is met de vervangende operatie die vaker op knieën en heupen wordt uitgevoerd.
Een dergelijke operatie kan een deel van de functionaliteit van de gewrichten herstellen en het uiterlijk verbeteren, hoewel het de onderliggende RA-aandoening niet geneest.
Een polsoperatie kan worden gebruikt om de bandspanning op de vingers te verminderen. De pols kan ook operatief worden gefuseerd om hem recht te houden en pijn te verminderen, hoewel dit resulteert in verlies van kracht en functie.
Polsvervangende chirurgie is een alternatief voor mensen met RA die kan resulteren in een grotere retentie van polsbeweging.
De afhaalmaaltijd
De schade door de systematische ontsteking veroorzaakt door RA kan bijzonder zichtbaar, pijnlijk en verzwakkend zijn in uw polsen en handen.
Gewrichtsmisvormingen komen echter minder vaak voor dan vroeger als gevolg van een vroege diagnose en de beschikbaarheid van effectievere behandelingen, zoals DMARD's en biologische responsmodificatoren.