Zwangerschap brengt een aantal behoorlijk wilde veranderingen in uw lichaam met zich mee. Wist je dat je niet alleen een mens kweekt, maar ook een geheel nieuwe kweek orgaan?
Terwijl je hier te maken hebt met vermoeidheid, onbedwingbare trek, pijnlijke borsten en misselijkheid, werkt je lichaam achter de schermen onvermoeibaar aan twee zeer belangrijke dingen: een baby en een placenta.
Het is waar: zelfs in het begin groeit de placenta - een orgaan dat is gemaakt van zowel foetaal als moederlijk weefsel - naast je kleintje.
Wat is de placenta en wat is zijn rol?
Uw lichaam maakt snelle veranderingen door tijdens de zwangerschap - vooral in de eerste maanden. Om dit proces te ondersteunen, heb je een reddingslijn nodig om je baby te helpen eten en ademen. De placenta, een orgaan dat zich in je baarmoeder ontwikkelt, zorgt voor een verbinding tussen jou en je baby.
Deze verbinding (via de navelstreng) is wat helpt om uw zich ontwikkelende baby tijdens de zwangerschap in stand te houden. Noodzakelijke voedingsstoffen, zuurstof en antilichamen gaan van de placenta via de navelstreng naar uw baby.
Je placenta werkt ook omgekeerd, wat betekent dat het afvalproducten en koolstofdioxide uit het bloed van de baby naar je bloed verwijdert.
Omdat de placenta uw bloed gescheiden houdt van het bloed van uw baby, helpt het ook om bepaalde bacteriën en virussen uit de baarmoeder te houden, waardoor de foetus wordt beschermd tegen infecties.
De placenta is niet alleen een reddingslijn voor uw baby, maar produceert ook hormonen en scheidt deze rechtstreeks af in de bloedbaan om de zwangerschap en de groei van de foetus te ondersteunen. Deze hormonen zijn onder meer:
- progesteron
- oestrogeen
- oxytocine
- humaan choriongonadotrofine
- menselijk placenta lactogeen
Wanneer begint en eindigt het met ontwikkelen?
Zwangerschap omvat een complexe reeks gebeurtenissen, waaronder de vorming van de placenta. Over het algemeen begint de placenta zich te vormen zodra het bevruchte ei in de baarmoederwand is geïmplanteerd. Maar de bal begint enkele dagen voor implantatie te rollen.
Wanneer u ovuleert, verlaat een eicel de eierstok om door de eileider te reizen in de hoop bevrucht te worden. Als dit lukt, ontmoet het geovuleerde ei een spermatozoïde om de vorming van de foetus te beginnen. Dit ovulatie-ei wordt een zygote genoemd. In de loop van een paar dagen zal de zygote vele celdelingen in de eileider voltooien.
Wanneer de zygote de baarmoeder bereikt, gaan deze celdelingen door en wordt de zygote een blastocyst. In dit stadium beginnen sommige cellen zich in de placenta te vormen en andere beginnen de foetus te vormen. De blastocyst nestelt zich in het baarmoederslijmvlies (ook wel implantatie genoemd).
Om de zwangerschap te ondersteunen, produceert de placenta een hormoon dat humaan choriongonadotrofine (hCG) wordt genoemd. (Dit is het hormoon dat wordt gemeten door een zwangerschapstest, daarom krijgt u pas na implantatie een positieve test.)
In de loop van je zwangerschap groeit de placenta van een paar cellen uit tot een orgaan dat uiteindelijk ongeveer 1 pond zal wegen. In week 12 is de placenta gevormd en klaar om de voeding van de baby over te nemen. Het blijft echter groeien tijdens uw zwangerschap. Het wordt 34 weken als volwassen beschouwd.
Onder normale omstandigheden hecht de placenta zich aan de baarmoederwand. Naarmate de zwangerschap vordert, beweegt deze mee met uw groeiende baarmoeder.
Wanneer neemt het het over?
Omdat de placenta zo'n belangrijke rol speelt tijdens de zwangerschap, is het handig om te weten wanneer deze belangrijke functies overneemt, zoals hormoonproductie en het leveren van voedingsstoffen aan je baby.
Hoewel elke zwangerschap anders is, kunt u verwachten dat de placenta ongeveer 8 tot 12 weken van de zwangerschap in beslag neemt, waarbij 10 weken de gemiddelde tijd is voor de meeste vrouwen.
Dit betekent niet dat uw eigen hormoonproductie en voeding niet belangrijk zijn. Wat voeding betreft, betekent het feit dat de placenta het 'overneemt' dat wat u consumeert nu uw baby kan bereiken via de navelstreng en de placenta.
Degenen die zwanger worden via in-vitrofertilisatie of hormoontekorten hebben, hebben mogelijk progesteronsuppletie nodig in het eerste trimester. Deze personen kunnen vaak stoppen met het gebruik van dit hormoon zodra de placenta zijn eigen productie begint.
De placenta en ochtendmisselijkheid
Veel vrouwen kijken uit naar het tweede trimester - het energieniveau stijgt, de hormoonspiegels beginnen in evenwicht te komen en de ochtendmisselijkheid neemt af. Maar waarom lijkt alles beter te worden?
Zoals eerder vermeld, neemt de placenta tegen het einde van het eerste trimester (rond week 10) de productie van progesteron over. Dit helpt misselijkheid en braken te verminderen. Voor veel mama's betekent dit een einde aan de ochtendmisselijkheid.
En wat als uw ochtendmisselijkheid niet ga weg? De placenta kan in dat geval ook een rol spelen.
Als u een hogere concentratie van het eiwit GDF15 in uw bloed heeft, kunnen die frequente aanvallen van misselijkheid en braken enige tijd aanhouden.
Een studie toonde aan dat vrouwen die braken in het tweede trimester meldden, een hoger niveau van maternale circulerende GDF15-concentraties hadden rond week 15 van de zwangerschap.
Het goede nieuws? Onderzoekers speculeren dat hoge niveaus van GDF15 kunnen betekenen dat de placenta zich goed ontwikkelt. Het kan ook helpen verklaren waarom sommige vrouwen hyperemesis gravidarum hebben, wat een extreme vorm van ochtendmisselijkheid is.
Mogelijke complicaties met de placenta
De placenta hecht zich meestal aan de zijkant of aan de bovenkant van de baarmoeder, maar dit is niet altijd het geval. Soms kan het zich op de verkeerde locatie ontwikkelen of te diep hechten, wat kan leiden tot placenta-aandoeningen.
Zelfs als u een gezonde zwangerschap ervaart, kunnen complicaties met de placenta optreden. Dat gezegd hebbende, deze omstandigheden treden meestal op als gevolg van factoren, zoals:
- genetica
- moederlijke leeftijd
- hoge bloeddruk
- met veelvouden
- eerdere keizersnede
- substantie gebruik
- eerdere placenta problemen
- buiktrauma
Het goede nieuws is dat uw arts veel van deze aandoeningen tijdens uw zwangerschap zal controleren en samen met u een bevallingsplan zal opstellen.
Placenta previa is een aandoening die ervoor zorgt dat de placenta in het laagste deel van de baarmoeder groeit, meestal binnen 2 centimeter van de cervicale opening. Als gevolg hiervan bedekt de placenta de gehele of een deel van de baarmoederhals. Als de placenta de baarmoederhals volledig bedekt, kan dit tijdens de bevalling bloedingen veroorzaken en is er hoogstwaarschijnlijk een keizersnede nodig voor de bevalling.
Placenta-abruptie is een ernstige aandoening die ervoor zorgt dat de placenta tijdens de zwangerschap of geboorte loskomt van de baarmoederwand. Symptomen zijn onder meer vaginale bloeding en rug- of buikpijn.
Placenta accreta treedt op wanneer een deel of de hele placenta te diep in de baarmoederwand is ingebed.
Anterieure placenta geeft aan dat de placenta zich aan de voorkant van de maag heeft vastgemaakt. Meestal is dit geen probleem - het is eigenlijk gewoon een normale variant - maar vertel het uw arts als u een verminderde beweging van de foetus voelt.
Ingehouden placenta geeft aan dat een deel van de placenta zich na de bevalling nog in de baarmoeder bevindt. Als de placenta niet binnen een bepaalde tijd, meestal 30 minuten (maar het kan wel 60 minuten duren), bevalt, zal uw arts een procedure uitvoeren om de placenta te verwijderen.
Placenta-insufficiëntie wordt gediagnosticeerd wanneer de placenta de foetus niet voldoende zuurstof en voedingsstoffen kan leveren, wat kan leiden tot zwangerschapscomplicaties. Uw arts zal deze toestand tijdens de zwangerschap controleren.
Het afleveren van de placenta
Als dit je eerste zwangerschap is, zal het je misschien verbazen te horen dat de bevalling van je baby niet de enige fase van de bevalling is. Nadat je je zinnen hebt gezet op die prachtige bundel van vreugde, maak je je klaar voor fase drie van de bevalling - het afleveren van de placenta.
Tijdens dit laatste deel van de bevalling blijft uw baarmoeder samentrekken, waardoor de placenta zich kan scheiden van de baarmoederwand en uiteindelijk door het geboortekanaal voor bevalling.
Als u een vaginale bevalling heeft gehad, duurt dit proces ongeveer 30 minuten. Voor mama's die via een keizersnede bevallen, zal uw arts de placenta verwijderen.
Om dingen te verplaatsen, kan uw arts u vragen om te duwen, of hij kan uw baarmoeder masseren. In sommige gevallen kunnen ze u Pitocin geven om u te helpen bij het samentrekken van de baarmoeder. Of ze kunnen een beetje huid-op-huidcontact met uw baby aanbevelen om uw baarmoeder te helpen samentrekken.
De afhaalmaaltijd
De placenta is een essentieel orgaan dat zuurstof en voedingsstoffen levert aan uw zich ontwikkelende baby. Het speelt ook een belangrijke rol bij de gezondheid van uw zwangerschap.
Tijdens uw zwangerschap groeit en verandert de placenta van vorm. Als u symptomen ervaart zoals vaginale bloeding, buikpijn of rugpijn, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts. Dit kunnen tekenen zijn van een ernstiger aandoening zoals placenta previa.
-should-you-floss.jpg)
