Wat u moet weten over angst na de bevalling

Het is normaal dat u zich zorgen maakt na de geboorte van uw kleintje. Jij vraagt ​​je af, Eten ze goed? Genoeg slapen? Al hun kostbare mijlpalen bereiken? En hoe zit het met ziektekiemen? Zal ik ooit weer slapen? Hoe is er zoveel wasgoed opgestapeld?

Volkomen normaal - om nog maar te zwijgen, een teken van je toch al diepe liefde voor je nieuwste aanwinst.

Maar soms is het iets meer. Als je angst uit de hand lijkt te lopen, je meestal op scherp staat, of je 's nachts wakker houdt, heb je misschien meer dan alleen de kriebels van de nieuwe ouders.

U heeft waarschijnlijk wel eens gehoord van postpartumdepressie (PPD). Het heeft veel pers gekregen, en geloof ons, dat is een goede zaak - want postpartumdepressie is heel reëel en verdient de aandacht. Maar bent u zich bewust van zijn minder bekende neef, postpartum angststoornis? Laten we dat van dichterbij bekijken.

Symptomen van angst na de bevalling

Houd er rekening mee dat de meeste (zo niet alle) nieuwe ouders ervaring hebben sommige zich zorgen maken. Maar de symptomen van postpartumangststoornis zijn onder meer:

• constante of bijna constante zorgen die niet kunnen worden verlicht
• gevoelens van angst voor dingen waarvan je bang bent, zullen gebeuren
• slaapverstoring (ja, dit is moeilijk om uit te kiezen, aangezien een pasgeboren baby betekent dat je slaap verstoord zal worden, zelfs zonder angstgevoelens - maar beschouw dit als wakker worden of slaapproblemen hebben op momenten dat je baby rustig slaapt)
• racende gedachten

Alsof dat nog niet genoeg is, kunt u ook lichamelijke symptomen hebben die verband houden met angst na de bevalling, zoals:

• vermoeidheid
• hartkloppingen
• hyperventilatie
• zweten
• misselijkheid of braken
• beven of beven

Er zijn een paar nog specifiekere soorten postpartumangst - postpartum paniekstoornis en postpartum obsessieve compulsieve stoornis (OCS). Hun symptomen komen overeen met die van hun niet-postpartum-tegenhangers, maar kunnen meer specifiek betrekking hebben op uw rol als nieuwe ouder.

Met postpartum OCS kunt u obsessieve, terugkerende gedachten hebben over schade of zelfs de dood die uw baby overkomt. Bij een postpartum paniekstoornis kunt u plotselinge paniekaanvallen krijgen die verband houden met soortgelijke gedachten.

Symptomen van een postpartum paniekaanval zijn onder meer:

• kortademigheid of het gevoel dat u stikt of niet kunt ademen
• intense angst voor de dood (voor jou of je baby)
• pijn op de borst
• duizeligheid
• hartkloppingen

Vs. postnatale depressie

In een onderzoek waarin 4451 vrouwen werden onderzocht die onlangs waren bevallen, meldde 18 procent zelfgerelateerde symptomen die verband hielden met angst. (Dat is enorm - en een belangrijke herinnering dat u hierin niet de enige bent.) Daarvan had 35 procent ook symptomen van postpartumdepressie.

Dit toont aan dat u zeker tegelijkertijd PPD en postpartumangst kunt hebben, maar u kunt ook de een hebben zonder de ander. Dus, hoe kun je ze uit elkaar houden?

De twee kunnen vergelijkbare lichamelijke symptomen hebben. Maar met PPD voelt u zich meestal overweldigend verdrietig en heeft u misschien gedachten over het schaden van uzelf of uw baby.

Als u enkele of alle van de bovenstaande symptomen heeft, maar zonder intense depressie, kunt u een postpartumangststoornis hebben.

Oorzaken van angst na de bevalling

Laten we eerlijk zijn: een nieuwe baby, vooral uw eerste baby, kan gemakkelijk zorgen baren. En wanneer elk nieuw product dat u koopt een waarschuwingsetiket met hoofdletters bevat over wiegendood (SIDS), helpt dat de zaken niet.

Het account van deze moeder beschrijft hoe deze zorg echt iets meer kan worden. Maar waarom gebeurt dit? Om te beginnen gaan de hormonen van je lichaam tijdens het hele proces van proberen zwanger te worden, de zwangerschap en het postpartumproces van nul naar 60 en weer terug.

Maar waarom sommige vrouwen een postnatale angststoornis krijgen en andere niet, is een beetje een raadsel, aangezien de hormoonfluctuaties universeel zijn. Als u angst had voor uw zwangerschap - of als u er familieleden bij heeft - loopt u zeker meer risico. Hetzelfde geldt voor een obsessieve compulsieve stoornis.

Andere factoren die uw risico kunnen verhogen, zijn onder meer:

• geschiedenis van eetstoornis
• eerdere zwangerschapsverliezen of overlijden van een baby
• geschiedenis van meer intense stemmingsgerelateerde symptomen tijdens uw menstruatie

Een studie wees uit dat vrouwen met een eerdere miskraam of doodgeboorte meer kans hadden op postpartumangst.

Behandeling voor angst na de bevalling

De belangrijkste stap om hulp te krijgen bij postpartumangst, is de diagnose stellen. Dat cijfer van 18 procent dat we eerder noemden voor de prevalentie van angst na de bevalling? Het kan zelfs nog hoger zijn, omdat sommige vrouwen misschien zwijgen over hun symptomen.

Zorg ervoor dat u met uw arts naar uw postpartum-controle gaat. Dit is meestal gepland binnen de eerste 6 weken na levering. Weet dat u ook een vervolgafspraak kunt en moet maken altijd u heeft zorgwekkende symptomen.

Zowel postpartumangst als PPD kunnen uw band met uw baby beïnvloeden. Maar er is een behandeling beschikbaar.

Nadat u met uw arts over uw symptomen heeft gesproken, krijgt u mogelijk medicijnen, een verwijzing naar een specialist in de geestelijke gezondheidszorg of aanbevelingen voor supplementen of aanvullende behandelingen zoals acupunctuur.

Specifieke therapieën die kunnen helpen, zijn onder meer cognitieve gedragstherapie (om de focus op worstcasescenario's te verminderen) en acceptatie- en commitment-therapie (ACT).

Bepaalde activiteiten kunnen u ook helpen meer controle te hebben, zoals:

• oefening
• opmerkzaamheid
• ontspanningstechnieken

Koopt u het niet? Een onderzoek onder 30 vrouwen in de vruchtbare leeftijd wees uit dat lichaamsbeweging - vooral weerstandstraining - de symptomen van gegeneraliseerde angststoornis verlaagde. Deze vrouwen bevonden zich niet in de postpartumfase, maar dit resultaat valt te overwegen.

Outlook voor angst na de bevalling

Met de juiste behandeling kun je herstellen van angst na de bevalling en een band opbouwen met je lieve kleintje.

U kunt in de verleiding komen om de behandeling uit te stellen omdat u denkt: Mijn angst zal verdwijnen als junior de volgende mijlpaal bereikt. Maar de waarheid is dat angst snel kan sneeuwballen in plaats van vanzelf op te lossen.

Onthoud dames: de babyblues komt vaak voor, maar duurt meestal maar een paar weken. Als u te maken heeft met langdurige, ernstige zorgen en symptomen die het leven van de baby in de weg staan, vertel dit dan aan uw arts - en wees niet bang om erover te blijven praten als het niet beter wordt met de eerste behandeling. .