Adora Rodriguez was pas 16 jaar oud toen ze een zwaar gevoel in haar onderbuik kreeg, samen met een ernstig opgeblazen gevoel.
"Ik had zoiets van:‘ Mam, er klopt iets niet ’, '' herinnerde Adora zich. "Mijn moeder beschreef het letterlijk als: ik 'zag er zwanger uit'."
Het gevoel van zwaarte in haar buik veroorzaakte rugpijn en maakte het moeilijk om te slapen.
Dus ging ze met haar moeder naar een spoedeisende hulp, waar zorgverleners een zwangerschapstest bestelden. Toen het negatief was, bestelden ze een echo.
"Het enige wat ze zeiden was dat het mogelijk ernstige constipatie zou kunnen zijn", vertelde Adora aan Healthline.
Na meerdere tests en scans ontdekte Adora dat ze een massa in haar buik had.
Een chirurg verwijderde later die week de massa, samen met Adora's rechter eierstok en eileider. Biopsieën toonden aan dat het een vorm van kiemcel-eierstokkanker was, bekend als dysgerminoom.
Adora is nu 20 jaar oud en studeert voor kinderoncologieverpleegkundige. In zekere zin had ze geluk: de kanker werd vroeg gevonden en verwijderd toen het zich nog in stadium 1 bevond, voordat het zich naar andere organen kon verspreiden.
"Mijn chirurg en mijn oncologiedokter vertelden me allebei:‘ Als je wachtte, misschien een week later, zou het zich mogelijk hebben verspreid ’,’ zei Adora.
Een vroege diagnose redt levens
Vroegtijdige diagnose en behandeling zijn essentieel om de overlevingskansen van mensen met eierstokkanker te vergroten.
Van degenen die in een vroeg stadium een diagnose krijgen, meldt de American Cancer Society dat ongeveer 94 procent meer dan 5 jaar na de diagnose leeft.
Bij degenen die een diagnose krijgen nadat de kanker zich heeft verspreid, zijn de overlevingskansen veel lager.
Maar slechts ongeveer 20 procent van de eierstokkanker wordt in een vroeg stadium ontdekt. De meeste mensen die eierstokkanker krijgen, leren pas dat ze het hebben nadat het al is uitgezaaid.
Dat komt omdat de symptomen van eierstokkanker vaak erg subtiel zijn en gemakkelijk over het hoofd worden gezien.
De symptomen zijn ook vergelijkbaar met die van andere aandoeningen, waardoor het risico op een verkeerde diagnose toeneemt.
We spraken met vier vrouwen bij wie eierstokkanker is vastgesteld om meer te weten te komen over hun diagnose-ervaringen en welk advies zij hebben voor anderen.
Ken de symptomen
Volgens Mariangela DiPietri, een 73-jarige overlevende van eierstokkanker, moeder van drie kinderen en grootmoeder van 10, kan het leren over de symptomen van eierstokkanker levensreddend zijn.
"Ik ben nu al zeven jaar met pensioen bij Stanley Foods als servicemedewerker," vertelde Mariangela aan Healthline, "maar ik herinner me de dag dat ik tijdens een afspraak in een restaurant van een klant was, toen de ondragelijke pijn in mijn buik zo erg werd. slecht dat ik nauwelijks om een glas water kon vragen. "
Na meerdere ziekenhuisbezoeken en een eerste verkeerde diagnose, ontdekte Mariangela dat ze massa's op beide eierstokken had. Die massa bleek eierstokkanker stadium 1 te zijn.
Twee maanden daarvoor had Mariangela met haar dochter een wellnessconferentie bijgewoond, waar ze voor het eerst hoorde over eierstokkanker van vrouwen die het hadden overleefd.
"Ik ben voor altijd dankbaar voor de dag dat ik het wellness-evenement bijwoonde," zei Mariangela. "Ik kan niet genoeg benadrukken dat het besef van symptomen van eierstokkanker en vroege diagnose mijn leven hebben gered."
Als ze terugkijkt, realiseert Mariangela zich dat ze al een tijdje met subtiele symptomen van de ziekte heeft geleefd, waaronder vermoeidheid, een opgeblazen gevoel, rugpijn en een volle blaas.
Andere mogelijke symptomen van eierstokkanker zijn:
- misselijkheid
- buikpijn
- zwelling van de buik
- gevoelens van volheid
- moeite met eten
- constipatie
- pijn tijdens seks
- onregelmatige menstruatie
Pleit voor jezelf
Minder dan twee jaar geleden bezocht Vesna, een 46-jarige moeder van drie kinderen en eigenaar van een fitnessstudio voor vechtsporten, haar gynaecoloog om te praten over een symptoom dat niet zou verdwijnen: aanhoudend opgeblazen gevoel in de buik.
Vesna, die alleen voor dit verhaal haar voornaam wilde noemen, was eraan gewend wakker te worden met een platte buik. Toen begon het opgeblazen gevoel en was haar maag 's ochtends niet meer plat. "Het stak er een beetje uit", vertelde ze aan Healthline.
Haar gynaecoloog dacht dat ze waarschijnlijk een urineweginfectie had.
Maar Vesna was er zeker van dat dit het niet was.
'Ik zei:' Kun je een intern echo maken? 'En ze zei:' Nee, nee, nee '', herinnert Vesna zich, 'en ze vertelde me verder dat ze op vakantie ging met haar kinderen, dus ze was bezig ze binnen 20 minuten van school af zijn. "
Vesna verliet het kantoor van haar gynaecoloog met het gevoel weggestuurd te zijn, zonder antwoorden, maar zeker dat er iets mis was.
Toen ze een paar weken later langs het kantoor van haar huisarts reed, besloot ze een spontaan bezoek te brengen. De receptioniste vertelde haar dat er toen geen dokters beschikbaar waren om haar te zien, maar iets in Vesna dwong haar om te blijven.
"Ik zei: als ik nu niet voor mezelf pleit, weet ik dat ik dit ga loslaten. Dus ik wees naar een stoel - dit is zo anders dan mijn karakter - en zei: ‘Ik ga gewoon in die stoel zitten totdat iemand me ziet’, zei Vesna.
“Dat was mijn keerpunt. Dat moment precies daar was wat mijn leven redde, ”voegde ze eraan toe.
Een doktersassistent stemde ermee in om Vesna een examen te geven. Nadat ze haar buik had gepalpeerd, stuurden ze haar de straat over voor beeldvormende tests.
Vesna ontdekte dat ze een cyste in haar buik had ter grootte van een pitloze watermeloen.
Toen een chirurg de cyste verwijderde, vonden ze binnenin zowel stadium 1 eierstokkanker als endometriumkanker.
Nu moedigt Vesna anderen aan om naar hun lichaam te luisteren, te pleiten voor de zorg die ze nodig hebben, en als ze geen vertrouwen hebben in een diagnose, vraag dan een second opinion.
'Niemand, zelfs niet de beste doktoren ter wereld, kent uw lichaam zoals u uw lichaam kent,' zei Vesna, 'en uw lichaam geeft u tekenen door pijn, door ongemak. Luister ernaar. "
Neem de dingen dag voor dag
Een diagnose van eierstokkanker verandert je leven, vertelde Kristinna Abalos, een 30-jarige lerares Engels, schrijver en overlevende van stadium 4 eierstokkanker, aan Healthline.
Kristinna's advies om door het proces te komen? Neem het een dag tegelijk.
"Een van mijn goede vrienden vroeg me:` `Ga je jezelf altijd omschrijven als een kankerpatiënt? '' En ik denk dat wat ik hierdoor heb geleerd, is dat kijken naar zo'n groot tijdsbestek van 'altijd' te veel is," Kristinna zei.
“Ik kan je alleen vertellen hoe ik me vandaag voel. Morgen kan anders zijn, en ik denk dat we elke dag dat we wakker worden, nog steeds gewoon zullen zijn vandaag," zij ging door.
Kristinna hoorde dat ze ongeveer 4 jaar geleden eierstokkanker had tijdens een noodkeizersnede van haar zoon, Shiloh.
De kanker was uitgezaaid naar andere organen in haar buik en had een uitgebreide operatie en chemotherapie nodig om te behandelen.
Steun van dierbaren hielp Kristinna het hoofd te bieden aan de uitdagingen die ze onderweg tegenkwam.
'Mijn hele familie was voor me aan het bidden. En weet je, ik kom uit een trouwe familie aan beide kanten, aan de kant van mijn man en aan de kant van mijn familie. Dus baden ze allemaal voor me ', herinnert ze zich.
Alle overlevenden met wie we spraken, spraken over het belang van steun van de gemeenschap en over het vinden van innerlijke bronnen van veerkracht en vastberadenheid.
"Er is een dunne lijn tussen medelijden met jezelf hebben als je hoort dat je kanker hebt en kruipen in een grote, donkere, diepe ruimte", zei Vesna.
"Ik werd boos. Dat alles bouwde woede in me op, dat gaf me een krijgersmentaliteit, en die krijgersmentaliteit deed me iets. Ik was klaar voor de uitdaging, ”voegde ze eraan toe.
De afhaalmaaltijd: luister naar je lichaam
Momenteel zijn er geen betrouwbare screeningstests voor eierstokkanker.
Daarom is het zo belangrijk om goed op je lichaam te letten.
Als u symptomen van eierstokkanker krijgt die langer dan 2 weken aanhouden, raadt de National Ovarian Cancer Coalition aan om een afspraak met uw arts te maken.
Als u denkt dat uw zorgverlener uw zorgen niet serieus neemt, of als u geen vertrouwen heeft in de diagnose of het behandelplan dat zij bieden, vraag dan een second opinion.
"Omdat ik naar mijn lichaam luisterde, bleef ik standvastig en werd ik mijn eigen advocaat", zei Vesna. "Ik heb het gevoel dat dit mijn leven heeft gered."
