Het verlaten van een gewelddadige relatie is meestal niet zo eenvoudig als de deur uitlopen.
Naast zorgen over het vinden van een woonruimte, het onderhouden van jezelf of het niet kunnen zien van je kinderen of geliefden, voel je je misschien verbonden met je partner, niet in staat om los te komen.
Deze emotionele gehechtheid, ook wel een traumaband genoemd, komt voort uit een herhaalde cyclus van misbruik, devaluatie en positieve bekrachtiging.
Het trauma van misbruik kan krachtige gevoelens oproepen waar je moeite mee hebt om er iets van te begrijpen, vooral wanneer misbruik wordt afgewisseld met vriendelijkheid en intimiteit.
Het is niet meer dan normaal om een band te ontwikkelen met iemand die u vriendelijk behandelt. Veel misbruikrelaties beginnen met een stortvloed van genegenheid en garanties van liefde.
Wanneer het misbruik begint, kan het u verrassen. Daarna kan uw partner zich verontschuldigen, zweren dat hij zal veranderen, of erop staan "Ik was gewoon van streek".
Deze pogingen om te manipuleren slagen vaak, omdat je je de vroege dagen van de relatie herinnert en gelooft dat ze weer die persoon kunnen zijn.
Traumabinding kan ook plaatsvinden tussen:
- een kind en een gewelddadige verzorger of een andere volwassene
- een gijzelaar en ontvoerder
- de leider en leden van een sekte
Tekenen van een traumatische band
Traumabanden kunnen er iets anders uitzien, afhankelijk van het type relatie, maar ze hebben meestal twee hoofdkenmerken.
Een cyclische aard
Ten eerste zijn ze afhankelijk van intermitterende versterking. Met andere woorden, een cyclus van misbruik.
Het is over het algemeen gemakkelijker om een situatie te verlaten die helemaal slecht is, een situatie waarin de persoon die mishandelt nooit enige vriendelijkheid of bezorgdheid voor uw welzijn biedt. Als je niet gelooft dat iemand ooit zal veranderen, blijf je waarschijnlijk niet hangen.
Maar in gewelddadige relaties komt uw partner af en toe voor doet behandel je goed. Ze kunnen je geschenken brengen, je hun soulmate noemen, je meenemen of je aansporen om te ontspannen.
Deze gebaren kunnen verwarrend en ontwapenend zijn, vooral als ze worden gezien als tekenen van permanente verandering.
Uiteindelijk begint liefde de angst voor verder misbruik te overschaduwen. Terwijl u langzaam een gevoel van vertrouwen terugkrijgt, kunt u herinneringen aan hun gedrag uit het verleden negeren of onderdrukken totdat de cyclus opnieuw begint.
Een onbalans in de macht
Deze banden berusten ook op een onderliggende onbalans in macht. In deze dynamiek heb je misschien het gevoel dat ze je zo beheersen dat je niet langer weet hoe je je moet verzetten of loskomen.
Zelfs als het je lukt om de relatie te verlaten, kan het moeilijk zijn die band te verbreken zonder professionele hulp.
U kunt zich zonder hen onvolledig of verloren voelen en uiteindelijk terugkeren, simpelweg omdat de misbruikcyclus bekend is en u nog niet weet hoe u zonder moet leven.
Andere belangrijke tekens
Hier volgen enkele andere kenmerken van traumatische banden:
- Je voelt je ongelukkig en mag je partner niet eens meer leuk vinden, maar je voelt nog steeds niet in staat om dingen te beëindigen.
- Als je probeert weg te gaan, voel je je lichamelijk en emotioneel van streek.
- Als je zegt dat je wilt vertrekken, beloven ze te veranderen, maar doen ze geen moeite om dat ook daadwerkelijk te doen.
- Je fixeert je op de 'goede' dagen en gebruikt ze als bewijs dat het ze echt kan schelen.
- U verzint excuses en verdedigt hun gedrag wanneer anderen hun bezorgdheid uiten.
- Je blijft ze vertrouwen en hoopt ze te veranderen.
- Je beschermt ze door beledigend gedrag geheim te houden.
Traumabanden kunnen blijven hangen, zelfs als het misbruik lang geleden heeft plaatsgevonden. Het kan zijn dat u moeite heeft om te stoppen met denken aan iemand die u heeft gekwetst en de drang voelt om contact op te nemen of het opnieuw te proberen.
Hier is een test die zou kunnen helpen, hoewel deze helemaal niet sluitend is:
Vraag uzelf af of u een geliefde zou aanmoedigen om een soortgelijke relatie te verlaten. Geef eerlijk antwoord.
Als je ja antwoordt maar je nog steeds machteloos voelt om je relatie te verlaten, is dat een goede indicatie van traumabinding.
Waarom het gebeurt
Mensen die nog nooit met misbruik te maken hebben gehad, hebben vaak moeite om te begrijpen waarom mensen in een gewelddadige relatie blijven. Ze denken misschien dat je perfect in staat bent om te vertrekken.
In werkelijkheid maakt de traumaband dit echter buitengewoon moeilijk.
Mensen kiezen niet voor misbruik. Ze kunnen ook niet helpen bij de ontwikkeling van traumabanden, die worden aangedreven door een aantal behoorlijk sterke biologische processen.
De bevriezingsreactie
Misschien kent u de vecht-of-vluchtreactie, de automatische reactie van uw lichaam op elke waargenomen dreiging. Misschien besef je zelfs dat mensen reageren op bedreigingen in vier verschillende manieren: vechten, vluchten, bevriezen, reekalf.
Wanneer u met misbruik wordt geconfronteerd of bang bent voor de mogelijkheid van toekomstig misbruik, herkennen uw hersenen het dreigende leed en sturen ze een waarschuwing naar de rest van uw lichaam.
Adrenaline en cortisol (de stresshormonen) stromen binnen, geven je overlevingsinstinct een boost en veroorzaken emotionele en fysieke spanning.
Hier komt de machtsongelijkheid om de hoek kijken: als je niet het gevoel hebt dat je veilig kunt ontsnappen of de persoon kunt weerstaan die je misbruikt, lijkt bevriezing misschien de beste optie, dus blijf je.
Wanneer gedachten over het misbruik te pijnlijk of moeilijk te verdragen worden, kies je ervoor om je te concentreren op de positieve aspecten van je relatie en de rest te negeren of te blokkeren.
U kunt excuses voor hen verzinnen en hun gedrag rechtvaardigen om uw behoefte om te blijven te rationaliseren.
Elke herhaling van de cyclus kan dit gevoel van machteloosheid versterken, de schijnbare zekerheid dat je nooit zult kunnen ontsnappen. Je gaat de valse realiteit geloven die ze hebben geconstrueerd om je te beheersen: je hebt ze nodig. Ze hebben je nodig. Zonder hen ben je niets. Niemand anders geeft erom.
Deze leugens kunnen steeds grotere blokkades van je identiteit en eigenwaarde afbreken, waardoor je nauwer met de relatie verbonden wordt.
Hormonen spelen ook een rol
Hormonen kunnen krachtige versterkers zijn. Je hoeft alleen maar naar de rol van dopamine bij verslaving te kijken om hiervoor ondersteuning te vinden.
Dopamine heeft een vergelijkbare functie bij traumabinding. Na een incident van misbruik kan de periode van kalmte die vaak volgt, uw stress en angst verlichten.
Excuses, geschenken of fysieke genegenheid die door de misbruiker worden aangeboden, dienen als beloningen die de opluchting helpen versterken en de afgifte van dopamine activeren.
Omdat dopamine gevoelens van plezier creëert, kan het je band met de misbruiker versterken. Je wilt de dopamine-boost, dus je blijft proberen ze blij te maken om hun genegenheid te verdienen.
Lichamelijke affectie of intimiteit zorgen ook voor het vrijkomen van oxytocine, een ander feel-good hormoon dat de banden verder kan versterken. Oxytocine bevordert niet alleen verbinding en positieve gevoelens, het kan ook angst verminderen.
Lichamelijke genegenheid van een partner die mishandelt, kan dan het leed en emotionele pijn verminderen, waardoor het gemakkelijker wordt om je op de positieve behandeling te concentreren.
De band verbreken
Mensen die in de kindertijd misbruik hebben gemaakt, voelen zich vaak aangetrokken tot soortgelijke relaties op volwassen leeftijd, omdat de hersenen de hoogte- en dieptepunten van de cyclus al herkennen.
Een geschiedenis van trauma kan het nog moeilijker maken om traumabanden te verbreken, maar jij kan leer deze cyclus te stoppen. Deze tips kunnen helpen.
Weet waar u mee te maken heeft
Het bestaan van de band erkennen is een belangrijke eerste stap. Als het om misbruik gaat, is dit natuurlijk vaak makkelijker gezegd dan gedaan.
Om bewijs voor misbruik te vinden en tekenen van traumabinding te herkennen, zijn hier enkele dingen die u kunt proberen:
Een dagboek bijhouden
Het opschrijven van dingen die elke dag zijn gebeurd, kan je helpen patronen te ontdekken en gedragsproblemen op te merken die op dat moment misschien niet beledigend leken.
Wanneer misbruik doet wat er gebeurt, noteer wat er is gebeurd en of uw partner achteraf iets heeft gezegd om het te verontschuldigen.
Beschouw de relatie vanuit een ander perspectief
Doe net alsof je in een boek over je relatie leest. Het is vaak gemakkelijker om negatieve gebeurtenissen te onderzoeken als je een zekere mate van onthechting hebt.
Besteed aandacht aan de kleine details die je een ongemakkelijk gevoel geven of je laten pauzeren. Voelen ze zich gezond?
Praat met dierbaren
Het is niet gemakkelijk om over misbruik openlijk te zijn. Misschien werd u boos of hebt u vrienden en familie weggejaagd toen ze in het verleden hun bezorgdheid uitten.
Toch kunnen dierbaren essentieel perspectief bieden. Daag jezelf uit om te luisteren en doe echt je best om na te denken over de juistheid van hun waarnemingen.
Vermijd zelfverwijt
Als u denkt dat u het misbruik heeft veroorzaakt of het uzelf heeft aangedaan, kan het moeilijker worden om uw autonomie uit te oefenen, waardoor u effectief in de relatie blijft.
Herinner jezelf eraan dat misbruik nooit jouw schuld is, ongeacht:
- wat je wel of niet hebt gedaan
- hoe diep ben je bang voor eenzaamheid of een leven zonder hen
- hoe vaak u al bent teruggegaan
U Doen verdient beter. Door zelfkritiek en schuld te vervangen door affirmaties en positieve zelfbespreking, kan deze waarheid vat krijgen.
Verbreek het contact volledig
Zodra u de beslissing heeft genomen om te vertrekken, verstoort u de cyclus volledig door alle communicatie te stoppen.
Als u co-ouder bent, is dit misschien niet mogelijk, maar een therapeut kan u helpen bij het opstellen van een plan om alleen het noodzakelijke contact te onderhouden.
Creëer fysieke afstand door een veilige verblijfplaats te vinden, bijvoorbeeld bij een familielid of vriend. Overweeg indien mogelijk ook om uw telefoonnummer en e-mailadres te wijzigen.
Als je dat niet kunt, blokkeer ze dan volledig. Ze komen misschien door met een nieuw nummer, maar negeren deze berichten en oproepen.
Ze kunnen erop staan dat ze veranderen, naar therapie gaan, wat dan ook doen, zolang je maar terugkomt. Deze beloften kunnen behoorlijk verleidelijk lijken.
Herinner uzelf er echter aan hoe vaak ze al hebben beloofd te veranderen.
Krijg professionele hulp
Hoewel u zelf actie kunt ondernemen om de traumaband te verzwakken, hebben deze banden de neiging om vast te houden. Je zult het misschien niet gemakkelijk vinden om los te komen zonder professionele ondersteuning, en dat is volkomen normaal.
Een therapeut kan je meer leren over de patronen van misbruik die traumabinding stimuleren, en dit inzicht kan vaak veel duidelijkheid bieden.
In therapie kunt u ook:
- onderzoek factoren die de band voeden
- werk aan het stellen van grenzen
- leer vaardigheden om gezonde relaties op te bouwen
- confronteer zelfkritiek en zelfbeschuldiging
- ontwikkel een zelfzorgplan
- de symptomen van de geestelijke gezondheid aanpakken die verband houden met langdurig trauma en misbruik
Over het algemeen wordt aanbevolen om met een traumagerichte therapeut te werken. Professionals die gespecialiseerd zijn in het herkennen en behandelen van posttraumatische stressstoornis (PTSD), met name complexe PTSS en de naweeën van misbruik, kunnen vaak de grootste impact hebben op mensen die aan dit specifieke trauma werken.
Middelen voor extra ondersteuning
Als je hulp nodig hebt bij het herkennen van misbruik, het verlaten van een gewelddadige situatie of het begin van het genezingsproces nadat je een partner hebt verlaten, kunnen deze bronnen een startpunt bieden:
- Love Is Respect biedt hulpmiddelen die speciaal zijn ontworpen voor mensen tussen de 13 en 26 jaar oud.
- De National Domestic Violence Hotline biedt gratis, vertrouwelijke ondersteuning 24/7 op 800-799-7233 of via chat. De organisatie biedt ook een handleiding voor het maken van een veiligheidsplan.
het komt neer op
Misbruik is nooit jouw schuld. Evenmin is het ontstaan van een traumaband.
Het kan even duren voordat je weer een gevoel van eigenwaarde krijgt en het gevoel hebt dat je eindelijk losgebroken bent, maar de ondersteuning van een getrainde professional kan het verschil maken.
Crystal Raypole werkte eerder als schrijver en redacteur voor GoodTherapy. Haar interessegebieden omvatten Aziatische talen en literatuur, Japanse vertalingen, koken, natuurwetenschappen, seksuele positiviteit en geestelijke gezondheid. Ze zet zich in het bijzonder in om het stigma rond psychische problemen te helpen verminderen.
.jpg)
.jpg)
