Kunt u de ziekte van Lyme van iemand anders krijgen? Het korte antwoord is nee. Er is geen direct bewijs dat de ziekte van Lyme besmettelijk is. De uitzondering zijn zwangere vrouwen, die het kunnen doorgeven aan hun foetus.
De ziekte van Lyme is een systemische infectie die wordt veroorzaakt door spirochetenbacteriën die worden overgedragen door teken van herten met zwarte poten. De kurkentrekker-vormige bacteriën, Borrelia burgdorferi, lijken op de spirochete-bacteriën die syfilis veroorzaken.
De ziekte van Lyme kan voor sommige mensen slopend en levensbedreigend worden als deze niet wordt behandeld.
De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) schatten dat elk jaar 300.000 mensen in de Verenigde Staten de diagnose Lyme krijgen. Maar veel gevallen blijven mogelijk niet gerapporteerd. Andere studies suggereren dat de incidentie van Lyme wel eens 1 miljoen gevallen per jaar kan bedragen.
Diagnose is een uitdaging omdat de symptomen van Lyme die van vele andere ziekten nabootsen.
Historische feiten over Lyme
- Lyme ontleent zijn naam aan de stad in Connecticut, waar verschillende kinderen in de jaren zeventig wat leek op reumatoïde artritis ontwikkelden. Men dacht dat de boosdoener een tekenbeet was.
- In 1982 identificeerde wetenschapper Willy Burgdorfer de bacteriële oorzaak van de ziekte. De door teken overgedragen bacteriën, Borrelia burgdorferi, is naar hem vernoemd.
- Lyme is geen nieuwe ziekte. Spirocheten van het type Lyme werden gevonden in de Tiroler Iceman, een 5.300 jaar oud goed bewaard gebleven lichaam dat in 1991 in de Alpen werd ontdekt.
Wat is de meest gebruikelijke manier om Lyme te krijgen?
Zwartbenige hertenteksten besmet met Borrelia burgdorferi brengen de Lyme-bacteriën over wanneer ze bijten. De teken, Ixodes scapularis (Ixodes pacificus aan de westkust), kunnen ook andere ziekteverwekkende bacteriën, virussen en parasieten overbrengen. Dit worden co-infecties genoemd.
Een teek heeft in elke fase van zijn leven een bloedmaaltijd nodig - als larven, nimfen en volwassenen. Teken voeden zich normaal gesproken met dieren, vogels die zich op de grond voeden of reptielen. Mensen zijn een secundaire bloedbron.
De meeste beten op mensen zijn van tekennimfen, die zo groot zijn als maanzaad. Het is moeilijk om ze te zien, zelfs niet op een open huid. De belangrijkste seizoenen voor menselijke tekenbeten zijn de late lente en zomer.
Terwijl een geïnfecteerde teek zich met je voedt, injecteert hij spirocheten in je bloed. Dieronderzoek heeft aangetoond dat de ernst (virulentie) van infectie varieert, afhankelijk van of de spirocheten afkomstig zijn van de speekselklieren van de teek of van de middendarm van de teek. In dit dieronderzoek waren voor infectie 14 keer meer middendarmspirocheten nodig dan speekselspirocheten.
Afhankelijk van de bacteriële virulentie van de teek, zou je binnen 24 uur na de tekenbeet met Lyme kunnen worden besmet.
Kun je Lyme uit lichaamsvloeistoffen halen?
Lyme-bacteriën kunnen worden aangetroffen in lichaamsvloeistoffen, zoals:
- speeksel
- urine
- moedermelk
Maar er is geen hard bewijs dat Lyme zich van persoon tot persoon verspreidt via contact met lichaamsvloeistoffen. Dus maak je geen zorgen over het kussen van iemand met Lyme.
Kun je Lyme krijgen door seksuele overdracht?
Er is geen direct bewijs dat Lyme seksueel wordt overgedragen door mensen. Lyme-experts zijn verdeeld over de mogelijkheid.
"Het bewijs voor seksuele overdracht dat ik heb gezien, is erg zwak en zeker niet overtuigend in enige wetenschappelijke zin", vertelde Dr. Elizabeth Maloney aan Healthline. Maloney is voorzitter van het Partnership for Tick-Borne Diseases Education.
Dr. Sam Donta, een andere Lyme-onderzoeker, was het daarmee eens.
Aan de andere kant vertelde Lyme-onderzoeker Dr. Raphael Stricker aan Healthline: `` Er is geen reden waarom de Lyme-spirocheet kan niet seksueel worden overgedragen door mensen. Hoe vaak het voorkomt, of hoe moeilijk het is, weten we niet. "
Stricker heeft opgeroepen tot een "Manhattan Project" -benadering van Lyme, inclusief meer onderzoek.
Indirecte onderzoeken naar menselijke overdracht zijn suggestief, maar niet definitief. Een paar dierstudies naar seksuele overdracht van de Lyme-spirocheet hebben aangetoond dat het in sommige gevallen wel voorkomt.
Het is niet ethisch om seksuele overdracht te testen door opzettelijk mensen te infecteren, zoals in het verleden met syfilis werd gedaan. (De syfilis-spirocheet wordt seksueel overgedragen.)
Een studie uit 2014 vond levende Lyme-spirocheten in sperma en vaginale afscheidingen van mensen met gedocumenteerde Lyme. Maar dit betekent niet noodzakelijk dat er voldoende spirocheten zijn om een infectie te verspreiden.
Kunt u Lyme krijgen van een bloedtransfusie?
Er zijn geen gedocumenteerde gevallen van overdracht van Lyme via een bloedtransfusie.
Maar de Lyme-spirocheet Borrelia burgdorferi is geïsoleerd uit menselijk bloed, en een oudere studie uit 1990 wees uit dat Lyme-spirocheten de normale opslagprocedures van de bloedbank konden overleven. Om deze reden beveelt de CDC aan dat mensen die voor Lyme worden behandeld, geen bloed doneren.
Aan de andere kant zijn er meer dan 30 gevallen van door transfusie overgedragen babesiose, een parasitaire co-infectie van dezelfde zwartbenige teek die Lyme overdraagt.
Kan Lyme worden overgedragen tijdens de zwangerschap?
Een zwangere vrouw met onbehandelde Lyme kan de infectie overdragen op de foetus. Maar als ze een adequate behandeling voor Lyme krijgen, zijn bijwerkingen onwaarschijnlijk.
Een onderzoek uit 2009 onder 66 zwangere vrouwen wees uit dat onbehandelde vrouwen een significant hoger risico hadden op ongunstige zwangerschapsuitkomsten.
Infectie van de moeder op de foetus kan volgens Donta binnen de eerste drie maanden van de zwangerschap optreden. Als de moeder niet wordt behandeld, leidt de infectie tot aangeboren afwijkingen of een miskraam.
Er is geen geloofwaardig bewijs, zei Donta, dat overdracht van moeder op foetus zich maanden tot jaren later manifesteert bij het kind.
De behandeling met Lyme voor zwangere vrouwen is hetzelfde als voor anderen met Lyme, behalve dat antibiotica uit de tetracyclinefamilie niet mogen worden gebruikt.
Kun je Lyme van je huisdieren krijgen?
Er zijn geen aanwijzingen voor directe overdracht van Lyme van huisdieren op mensen. Maar honden en andere huisdieren kunnen Lyme-dragende teken in huis halen. Deze teken kunnen zich aan u hechten en een infectie veroorzaken.
Het is een goede gewoonte om uw huisdieren op teken te controleren nadat ze in hoog gras, kreupelhout of beboste gebieden zijn geweest waar teken veel voorkomen.
Symptomen om op te letten als u in de buurt van teken bent geweest
De symptomen van Lyme lopen sterk uiteen en bootsen die van vele andere ziekten na. Hier zijn enkele veelvoorkomende symptomen:
- platte rode uitslag, in de vorm van een ovaal of roos (maar houd er rekening mee dat u nog steeds Lyme kunt hebben zonder deze uitslag)
- vermoeidheid
- griepsymptomen zoals hoofdpijn, koorts en algemene malaise
- gewrichtspijn of zwelling
- licht gevoeligheid
- emotionele of cognitieve veranderingen
- neurologische problemen zoals evenwichtsverlies
- hart problemen
Nogmaals, er is geen direct bewijs van overdracht van Lyme van persoon tot persoon. Als iemand met wie u samenwoont Lyme heeft en u symptomen ontwikkelt, komt dit hoogstwaarschijnlijk omdat u allebei wordt blootgesteld aan dezelfde tekenpopulatie om u heen.
Voorzorgsmaatregelen
Neem preventieve maatregelen als u zich in een gebied met teken (en herten) bevindt:
- Draag een lange broek en lange mouwen.
- Spray jezelf in met een effectief insectenverdrijvend middel.
- Controleer uzelf en uw huisdieren op teken als u in een gebied bent geweest met teken.
De afhaalmaaltijd
Lyme is een ondergemelde epidemie in de Verenigde Staten. Diagnose is een uitdaging omdat de symptomen van Lyme vergelijkbaar zijn met die van vele andere ziekten.
Er is geen bewijs dat Lyme besmettelijk is. De enige gedocumenteerde uitzondering is dat zwangere vrouwen de infectie kunnen overdragen op hun foetus.
Lyme en zijn behandeling zijn controversiële onderwerpen. Er is meer onderzoek en onderzoeksfinanciering nodig.
Als u vermoedt dat u Lyme heeft, raadpleeg dan een arts, bij voorkeur een arts die Lyme-ervaring heeft. De International Lyme and Associated Diseases Society (ILADS) kan een lijst verstrekken van Lyme-bewuste artsen in uw omgeving.
.jpg)
.jpg)
