Wat is Hallux Rigidus en hoe wordt het behandeld?

Wat is hallux rigidus?

Hallux rigidus is Latijn voor stijve grote teen, het belangrijkste symptoom van deze aandoening. Het is een soort degeneratieve artritis die het gewricht aantast waar uw grote teen (hallux) zich aan uw voet hecht.

Deze aandoening treedt op wanneer het kraakbeen dat de uiteinden van de botten in uw grote teengewricht bedekt, is beschadigd of verloren is gegaan. Hierdoor wordt de gewrichtsruimte smaller. Het kan ook leiden tot pijnlijke botsporen. Dit zijn kleine, puntige gezwellen op een bot.

Iedereen kan hallux rigidius ontwikkelen, maar het treft meestal mensen tussen de 30 en 60 jaar.

Lees verder om erachter te komen wat hallux rigidus veroorzaakt en hoe het wordt behandeld.

Wat zijn de symptomen van hallux rigidus?

Symptomen beginnen vaak mild en worden na verloop van tijd langzaam erger.

Vroege tekenen en symptomen kunnen zijn:

• pijn en stijfheid in uw grote teen tijdens gebruik
• zwelling en ontsteking rond het gewricht
• pijn en stijfheid die erger worden bij koud, vochtig weer

Naarmate de aandoening vordert, kunt u het volgende opmerken:

• pijn zelfs tijdens rust
• een harde bult die zich vormt aan de bovenkant van je voet
• onvermogen om je grote teen te buigen
• hinken

U kunt ook pijn in uw knie, heupen of onderrug ervaren als uw symptomen ervoor zorgen dat u mank gaat lopen of anders loopt dan u gewoonlijk doet.

Wat veroorzaakt hallux rigidus?

Er is geen bekende oorzaak van hallux rigidus, maar er zijn verschillende risicofactoren geïdentificeerd. Risicofactoren zijn onder meer:

• Vrouw zijn. Hallux rigidus komt vaker voor bij vrouwen. Van de 110 deelnemers aan een transversaal onderzoek uit 2009 naar de demografie van hallux rigidus, was 66 procent vrouw.
• Familiegeschiedenis. Het hebben van een familielid met de aandoening lijkt uw risico om het zelf te ontwikkelen te vergroten. Dit kan komen door het erven van een bepaald voettype of een bepaalde manier van lopen die tot de aandoening kan leiden.
• Abnormale voetanatomie. Afwijkingen in de structuur van uw voet, zoals een lang of verhoogd eerste middenvoetsbeentje, kunnen uw risico vergroten.
• Letsel. Verwondingen, zoals stoten in uw teen of verstuiking van het gewricht in uw grote teen, kunnen bijdragen aan hallux rigidus.
• Overmatig gebruik. Regelmatig bukken en hurken kan overbelasting van het gewricht in uw grote teen veroorzaken. Mensen in bepaalde banen of die sporten die veel belasting op het gewricht leggen, hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van de aandoening.
• Bepaalde medische aandoeningen. Artrose en ontstekingsaandoeningen, zoals reumatoïde artritis en jicht, kunnen hallux rigidus veroorzaken.

Hoe wordt de diagnose hallux rigidus gesteld?

Als u symptomen van hallux rigidus heeft, zal uw arts beginnen met het onderzoeken van uw voet. Ze kunnen uw grote teen een beetje bewegen om andere mogelijke oorzaken van uw symptomen uit te sluiten.

Op basis van wat ze tijdens het onderzoek zien, kan uw arts een röntgenfoto van uw voet of teen bestellen. Hierdoor kunnen ze eventuele schade aan het gewricht in uw grote teen zien.

Kan ik hallux rigidus thuis behandelen?

Er is geen manier om de progressie van hallux rigidus alleen te vertragen. Maar er zijn verschillende dingen die u kunt doen om pijn en ontsteking in uw grote teen te verminderen.

Probeer thuis het volgende:

• Meerdere keren per dag koud en warm aanbrengen.
• Laat uw voeten weken, afwisselend koud en warm water.
• Gebruik niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen, zoals ibuprofen (Advil).
• Vermijd activiteiten met een hoge impact, zoals hardlopen.
• Draag ondersteunende schoenen met gesloten neus en stijve zolen om te voorkomen dat uw grote teen te veel buigt.

Als u merkt dat u nog steeds veel pijn en ontsteking heeft, vraag dan uw arts naar injecties met corticosteroïden. Deze kunnen extra verlichting bieden.

Zijn er operaties die hallux rigidus kunnen behandelen?

Als andere behandelingen niet werken, kan uw arts een operatie aanbevelen. Er zijn verschillende soorten operaties voor hallux rigidus, afhankelijk van hoe ernstig uw geval is.

Cheilectomie

Dit type operatie wordt gebruikt om milde tot matige schade te behandelen. Het gaat om het scheren van botsporen. Een cheilectomie kan ook worden uitgevoerd in combinatie met een andere procedure die osteotomie wordt genoemd. Dit snijdt het bot door om de positie van je grote teen te veranderen en de druk op het gewricht te verminderen.

Interpositionele artroplastiek

Deze procedure wordt gebruikt om matige tot ernstige hallux rigidus te behandelen. Het is een gewrichtsbesparend alternatief voor gewrichtsfusie of vervanging. Het staat ook bekend als voegvernieuwing.

De procedure bestaat uit het verwijderen van een deel van het beschadigde bot en het plaatsen van een afstandhouder tussen de botten om contact te minimaliseren. De spacer kan zijn gemaakt van weefsel van uw voet of van donorweefsel, of van synthetisch kraakbeen.

Arthrodese

Dit type operatie wordt ook wel gewrichtsfusie genoemd. Het wordt gebruikt voor de behandeling van gevorderde hallux rigidus met ernstige gewrichtsschade.

Tijdens de procedure wordt het beschadigde kraakbeen verwijderd. De twee botten zijn met schroeven aan elkaar bevestigd. Na verloop van tijd smelten de botten samen. Dit type operatie vermindert pijn, maar het beperkt ook permanent de beweging van uw grote teen.

Arthroplastiek

Dit is een gewrichtsvervangende operatie. Het omvat het vervangen van een of beide zijden van uw gewricht door kunstgewrichten van kunststof of metaal. Het doel van deze operatie is om uw symptomen te verlichten terwijl uw gewricht in beweging blijft.

Chirurgen aarzelen vaak om artroplastiek aan te bevelen, omdat dit enkele risico's met zich meebrengt, waaronder:

• infectie
• implantaat mislukking
• instabiliteit van zacht weefsel

Wat zijn de vooruitzichten?

Hallux rigidus is een progressieve aandoening die in de loop van de tijd erger wordt. U kunt uw symptomen mogelijk onder controle houden door thuisbehandelingen te gebruiken en bepaalde soorten schoenen en activiteiten te vermijden.

Uiteindelijk kan uw arts een operatie aanbevelen als thuisbehandelingen geen verlichting meer bieden.