Je weet wanneer je baby gelukkig is, omdat ze tegen je kirren. Als je baby ongelukkig is, laat hij je dat met een luide jammer horen. Het is je misschien zelfs opgevallen dat het huilen van je baby van tijd tot tijd anders klinkt.
Maar wat betekent elke kreet? Kon je baby je maar om 3 uur 's nachts vertellen wat hij nodig heeft, zodat jullie allebei weer kunnen slapen. Het blijkt dat er misschien een manier is om de taal van uw baby te 'spreken'.
Dunstan-babytaal is een manier waarop ouders proberen te begrijpen wat het gehuil van hun baby betekent. De Dunstan-methode merkt op dat baby's een universele 'taal' hebben, ongeacht waar ze zijn geboren of welke taal hun ouders spreken.
Is de babytaal van Dunstan het leren waard - bovenop al het andere dat u voor uw baby moet weten? Het is eigenlijk gemakkelijk te leren en als u dat doet, kunt u wellicht sneller voorzien in de behoeften van uw baby.
Wat is de babytaal van Dunstan?
De babytaal van Dunstan is gemaakt door Priscilla Dunstan, een Australische operazangeres. Ze merkte op dat alle baby's bepaalde geluiden maken vlak voordat ze huilen. Volgens Dunstan kan het leren van deze geluiden je helpen erachter te komen wat je baby je probeert te vertellen voordat het huilen escaleert.
Dunstan is geen logopediste of baby-expert, maar ze gebruikte haar vaardigheden als zangeres en zangeres - en haar oor voor muziek - om acht jaar lang onderzoek te doen naar baby's over de hele wereld. Het eindresultaat was Dunstan-babytaal.
Dunstan-babytaal is meer een techniek dan een 'taal'. Het is eenvoudig voor ouders en verzorgers om te leren en toe te passen op de meeste baby's.
Hoe Dunstan babytaal te gebruiken
Volgens de babytaal van Dunstan zijn er maar vijf geluiden die alle baby's maken vlak voordat ze gaan huilen. Deze geluiden - niet de eigenlijke huil - zijn waar je naar moet luisteren om erachter te komen wat je baby nodig heeft.
De vijf basisgeluiden in de Dunstan-babytaal zijn:
- Neh = "Ik heb honger!
- Eh = "Burp me!"
- Eairh of earggghh = Gasachtig of moet poepen
- Heh = fysiek ongemakkelijk (warm, koud of nat)
- Owh of oah = "Ik ben slaperig."
De babytaal van Dunstan maakt ook gebruik van de lichaamstaal en handgebaren van een baby om u te helpen begrijpen waarom uw kleintje huilt. Ouders worden ook aangemoedigd om te kijken naar het aantal keren dat uw baby huilt en in welk patroon (indien van toepassing) uw baby huilt.
Naast huilgeluiden raadt Dunstan-babytaal aan om naar de bewegingen van uw baby te kijken. Waaronder:
- Hoofd rotatie. Als uw baby deze beweging maakt zonder te huilen, kan dit betekenen dat ze op het punt staat in slaap te vallen. Als uw baby huilt terwijl hij haar hoofd heen en weer beweegt, voelt hij zich waarschijnlijk ongemakkelijk of heeft hij pijn.
- Balde vuist. Vuistbalken wordt meestal aangezien voor pijn of woede, maar het kan in feite betekenen dat uw baby honger heeft (of honger heeft).
- Schokkende armen. Dit kan betekenen dat uw baby schrikt of bang is.
- Terug gebogen. Als uw baby zichzelf boogvormig maakt, kan ze pijn hebben of zich gewoon ongemakkelijk voelen. Een kromming van de rug kan erop duiden dat uw baby overvoed, opgeblazen of koliekachtig is. Baby's ouder dan 2 maanden kunnen ook hun rug krommen als ze gewoon moe of ongemakkelijk zijn.
- Opheffende benen. Als uw baby haar benen optilt of naar haar buik buigt, kan ze last hebben van gasvorming of koliek. Of misschien is ze gewoon blij en wil ze spelen!
Dunstan-babytaal werkt het beste voordat uw kleintje begint te leren hoe u nieuwe geluiden kunt maken. Dit komt doordat wanneer uw baby begint te proberen geluiden te vormen en te spreken, haar natuurlijke, reflexieve babygeluiden kunnen veranderen.
U kunt Dunstan-babytaal beginnen te gebruiken zodra uw baby wordt geboren. Het is vooral handig voor baby's van 3 maanden en jonger, maar je kunt het ook gebruiken als je baby wat ouder is.
Werkt het?
Dunstan-babytaal is een vrij nieuwe techniek. Er is veel anekdotisch bewijs van ouders en verzorgers die beweren dat het leren van Dunstan-babytaal hen heeft geholpen om beter voor hun pasgeboren baby's te zorgen.
De effectiviteit van Dunstan-babytaal wordt echter nog onderzocht.
In één onderzoek testten onderzoekers in Roemenië 65 opnames van baby's van over de hele wereld. Volgens Dunstan gebruikten ze een computer om de vijf verschillende geluiden te onderscheiden die baby's maken. Uit het onderzoek bleek dat 89 procent van de babygeluiden correct werd herkend.
Meest recentelijk heeft een in 2020 gepubliceerde studie babygeluiden geclassificeerd met behulp van een robuustere methode. Het nauwkeurigheidspercentage van deze studie bij classificatie was tot 94,7 procent.
Een andere klinische studie meet stressniveaus onder nieuwe ouders. Onderzoekers ontdekten dat ouders die Dunstan-babytaal hadden geleerd, lagere stressniveaus rapporteerden dan een controlegroep die alleen op standaardmanieren werd geïnstrueerd om voor een pasgeboren baby te zorgen.
Studies hebben aangetoond dat het grootste obstakel bij het detecteren van de reflexieve geluiden van uw baby is dat de vocalisatieperiode voordat het huilen vaak kort is. Ouders moeten aanwezig en super aandachtig zijn om de aanwijzingen te kunnen opvangen voordat er volledig gehuild wordt.
Meer onderzoek is nodig om de ware nauwkeurigheid van Dunstan-babytaal te bepalen. De genoemde onderzoeken geven echter aan dat baby's waarschijnlijk soortgelijke geluiden maken, ongeacht waar ze zijn of welke etniciteit ze zijn.
Ten tweede zijn ouders die Dunstan-babytaal leren wellicht beter in het weten - of raden - wat hun kleintje nodig heeft.
Veel van het lopende onderzoek naar Dunstan-babytaal maakt gebruik van computergebaseerde technologie om de frequentie, toonhoogte en andere geluidskenmerken van een reeks baby's te herkennen.
Een onderzoek in het bijzonder betreft de haalbaarheid van het maken van een computertoepassing (een app op je telefoon) die kan 'luisteren' naar het gehuil van je baby en je vervolgens kan vertellen wat ze 'zegt' in Dunstan-babytaal. Het onderzoek naar het maken van een nieuw soort babytaalproduct is aan de gang.
Normale spraakontwikkeling bij baby's
De geluiden die pasgeboren baby's maken tot ze ongeveer drie maanden oud zijn, zijn niet echt spraak of taal. Babygeluiden die door de babytaal van Dunstan worden gebruikt, zijn eigenlijk stemreflexen voor baby's. Dit betekent dat een baby deze geluiden automatisch maakt met zijn strottenhoofd als hij zich op een bepaalde manier voelt.
De taalontwikkeling is voor elke baby anders. Na 2 maanden kan uw baby giechelen en lachen als u met haar praat en probeert uw mondbewegingen na te bootsen.
Slechts een maand of twee later kan uw baby zelf geluiden gaan vormen en een beetje kabbelen. Dit is wanneer de stemreflexen van de baby die in de babytaal van Dunstan worden gebruikt, enigszins kunnen veranderen.
De meeste baby's beginnen geluiden te kopiëren en herhalende lettergrepen zoals "mama" en "bababa" te gebruiken tussen de tijd dat ze 6 tot 9 maanden oud zijn.
Afhalen
Dunstan-babytaal is een techniek om u te helpen begrijpen waarom uw pasgeboren baby huilt. Het werkt misschien niet voor elke ouder, maar veel ouders melden anekdotisch dat het voor hen werkt.
Elk klein beetje begrip helpt als je je huilende kleintje probeert te kalmeren. Door het huilen en de bewegingen van uw pasgeboren baby te observeren, kunt u ontdekken dat u sneller en effectiever op hun behoeften kunt reageren, waardoor u meer zelfvertrouwen krijgt als nieuwe ouder.
