Na de operatie kon ik doorgaan met mijn leven.
Gezondheid en welzijn raken ons allemaal anders. Dit is het verhaal van één persoon.
Ik ben een toegewijde zus, een dankbare dochter en een trotse tante. Ik ben een zakenvrouw, een kunstenaar en een feministe. En sinds deze maand heb ik al twee jaar een vagina.
In zekere zin betekent het hebben van een vagina niets voor mij. Het is de verlichting van lichaamsdysmorfie die het verschil maakt, de vrijheid van het hebben van een lichaam dat zo is geconfigureerd dat het voor mij niet logisch is.
Voel ik me nu "completer"? Ik veronderstel dat ik dat zou kunnen zeggen. Maar het hebben van een vagina is daar maar een klein onderdeel van. Transgender levenservaring omvat zoveel meer dan enig lichaamsdeel ooit zou kunnen samenvatten.
Ik voelde de overtuiging dat ik een vrouw was toen ik heel jong was. Ik voelde diezelfde overtuiging toen ik volwassen was, vóór medische tussenkomst. Ik voel nu dezelfde overtuiging, en de operatie heeft er geen effect op gehad.
Niet alle transgenders voelen dezelfde boog. Geen twee transgenders zien zichzelf op dezelfde manier. Maar mijn perceptie van mezelf is niet ongewoon. Meer dan wat dan ook hebben de sociale en medische transitie ervoor gezorgd dat de buitenwereld me beter begrijpt, in plaats van me aan te passen of mezelf te veranderen in iets anders dan ik was.
Wij als vrouwen en mensen vertegenwoordigen evenveel manieren om mens te zijn als er mensen op aarde leven.
De samenleving heeft een ongezonde obsessie met geslachtsdelen en lichaamsdelen
De menselijke genexpressie heeft eigenlijk veel meer diversiteit dan de sterk binaire fysieke idealen die we hebben gebruikt om mensen en hun ervaringen te categoriseren. Het onthult dat een 'perfecte' man of vrouw een sociaal gecreëerd verhaal is dat de volledige reikwijdte negeert van wat het betekent om mens te zijn.
Door mensen alleen als man of vrouw te categoriseren, reduceren we ze ook tot uitspraken als 'Mannen hebben aandrang die ze niet kunnen beheersen' of 'Vrouwen zijn verzorgers'. Deze versimpelde, beperkende uitspraken worden vaak gebruikt om onze sociale rollen en die van anderen te rechtvaardigen.
De waarheid is dat een operatie niet belangrijk is voor alle transgenders, en niet alle transvrouwen beschouwen vaginoplastiek als een noodzaak voor hun levenspad. Ik vind dat alle mensen, met welke achtergrond dan ook, dezelfde vrijheid moeten krijgen met hoeveel en op welke manieren ze zich identificeren met hun lichaam.
Sommige vrouwen voelen zich inderdaad gedwongen om te koesteren. Sommigen voelen zich gedwongen om te bevallen. Sommige van die vrouwen voelen een diepere verbinding met hun vagina, en andere niet. Andere vrouwen voelen een verbinding met hun vagina en zijn niet van plan zelf te bevallen.
Wij als vrouwen en mensen vertegenwoordigen evenveel manieren om mens te zijn als er mensen op aarde leven.
Een deel van mijn eigen verlangen naar vaginoplastiek was eenvoudig gemak. Ik wilde vrij zijn van het ongemakkelijke ongemak van het wegstoppen en vastbinden van mijn vorige lichaamsdelen om ze uit het zicht te houden. Ik wilde me mooi voelen in een badpak.
Deze drang naar gemak complimenteerde andere overtuigingen, zoals seks op een bepaalde manier willen ervaren, en misschien naïef me meer vrouw willen voelen dan ik al deed - om me dichter bij het sociale idee van vrouw-zijn te voelen nadat ik me er zo lang zo afgescheiden van had gevoeld.
Er is geen goede of foute manier om over je lichaam te voelen, geen goede of foute weg naar medische interventie en geen goede of foute relatie met je vagina of je geslacht.
Deze vele gecompliceerde en gevarieerde impulsen droegen bij aan wat voelde als een onontkoombare ongerijmdheid tussen mijn geest en mijn lichaam, en ik werd gedwongen dit recht te zetten. Toch is er geen goede of foute manier om dit aan te pakken. Er is geen goede of foute manier om over je lichaam te voelen, geen goede of foute weg naar medische interventie en geen goede of foute relatie met je vagina of je geslacht.
Het geslacht van een transgender is niet afhankelijk van medische of sociale transitie
Of het nu uit persoonlijke keuze, angst of gebrek aan middelen is, een transgender zal misschien nooit stappen ondernemen in de richting van medische tussenkomst. Dit ontkent niet wie ze zijn, of de geldigheid van hun persoonlijkheid.
Zelfs degenen die een medische transitie nastreven, zijn tevreden met het nemen van hormonen. Hormoonvervangende therapie (HRT) is misschien wel het grootste en meest impactvolle onderdeel van de medische transitie.
Het nemen van een voorgeschreven regime van sekse-typische hormonen initieert de ontwikkeling van secundaire geslachtskenmerken die men doorgaans zou ervaren in de puberteit en beïnvloedt iemands seksuele impulsen en emotionele landschap. In het geval van transvrouwen zet het gebruik van oestrogeen de borstgroei in gang, verdeelt het lichaamsvet opnieuw, vermindert of wijzigt het in veel gevallen de kwaliteit van iemands seksuele interesse en stelt het iemand bloot aan stemmingswisselingen, vergelijkbaar met de effecten van een menstruatiecyclus.
Voor veel vrouwen is dit voldoende om vrede te hebben met hun ervaring met gender. Om deze reden, naast vele andere, zoeken ook niet alle transvrouwen vaginoplastiek.
Voor mij betekende het bereiken van transgender vaginoplastiek een lange weg van zoeken naar de ziel, therapie, hormoonvervanging en uiteindelijk jaren van onderzoek naar alles over de procedure. De pool van chirurgen groeit, maar toen ik met de transitie begon, was er een beperkt aantal gerenommeerde artsen om uit te kiezen en werd er zeer weinig onderzoek gedaan binnen academische instellingen.
Herstel van een vaginoplastiek vereist een paar weken supervisie, dus nazorgfaciliteiten en de nabijheid van huis zijn ook factoren waarmee u rekening moet houden. Voor het voltooien van mijn operatie waren ook regerings- en sociale veranderingen nodig om de mening van de samenleving over transgenders te beïnvloeden: in de maanden voorafgaand aan mijn operatie heeft de staat New York voorschriften opgesteld die verzekeraars verplichten om transgenderdiensten te vergoeden.
Niet elke vaginoplastiek verloopt vlekkeloos
Sommige mensen verliezen hun gevoel als gevolg van doorgesneden zenuwen en vinden het moeilijk of onmogelijk om een orgasme te krijgen. Anderen vinden zichzelf getraumatiseerd door een minder dan wenselijk esthetisch resultaat. Sommige mensen ervaren een verzakking en sommige operaties resulteren in een lekke dikke darm.
Ik ben een van de gelukkigen en ik ben heel blij met mijn resultaten. Hoewel ik misschien wat esthetische muggenzifterij heb (en welke vrouw niet?), Heb ik een gevoelige clitoris en vaginale voering. Ik kan een orgasme bereiken. En zoals gebruikelijk is, heb ik nu een vagina die seksuele partners misschien niet herkennen als een product van een operatie.
Hoewel sommige aspecten van transgendergezondheid nog onvoldoende zijn onderzocht, vooral als het gaat om de langetermijneffecten van hormoontherapie, is de psychologische realiteit van de transgenderervaring goed onderzocht en gedocumenteerd. Er is een consistente verbetering in de resultaten van de geestelijke gezondheid van mensen die transgenderoperaties ondergaan, zoals vaginoplastiek, phalloplastiek, feminisatie van het gezicht, dubbele borstamputatie en borstreconstructie of borstvergroting.
Hetzelfde geldt voor mij. Na de operatie kon ik doorgaan met mijn leven. Ik voel me meer mezelf, meer op één lijn. Ik voel me seksueel bekrachtigd, en ik geniet nu zeker veel meer van de ervaring. Ik voel me oprecht gelukkiger en zonder spijt.
En toch, aangezien dat aspect van dysmorphia achter me ligt, besteed ik mijn tijd niet constant aan het denken aan mijn vagina. Het maakte zoveel uit, en nu komt het maar af en toe bij me op.
Mijn vagina doet er toe, en tegelijkertijd doet het er niet toe. Ik voel me vrij.
Als de samenleving de medische realiteit waarmee transgenders worden geconfronteerd, en onze reizen vanuit onze eigen perspectieven beter gaat begrijpen, kunnen we mogelijk diepere waarheden en nuttige hulpmiddelen ontdekken om mythen en verkeerde informatie te vermijden.
Ik heb vaak de luxe om te ‘passeren’ als cisgendervrouw, vliegend onder de radar van degenen die me anders als transgender zouden erkennen. Wanneer ik iemand voor het eerst ontmoet, geef ik er niet de voorkeur aan om te leiden met het feit dat ik transgender ben. Het is niet omdat ik me schaam - ik ben inderdaad trots op waar ik ben geweest en op wat ik heb overwonnen. Het is niet omdat mensen me anders beoordelen als ze eenmaal mijn verleden hebben ontdekt, hoewel toegegeven, die reden me verleidt om me te verstoppen.
Ik geef er de voorkeur aan om mijn transstatus niet meteen bekend te maken, want voor mij staat transgender zijn verre van bovenaan de lijst van meest interessante en relevante dingen over mezelf.
Desalniettemin ontdekt het bredere publiek nog steeds de details van de transervaring, en ik voel me verplicht om mezelf en de transgendergemeenschap op een positieve, informatieve manier te vertegenwoordigen. Als de samenleving de medische realiteit waarmee transgenders worden geconfronteerd, en onze reizen vanuit onze eigen perspectieven beter gaat begrijpen, kunnen we mogelijk diepere waarheden en nuttige hulpmiddelen ontdekken om mythen en verkeerde informatie te vermijden.
Ik geloof dat zowel transgenders als cisgender-mensen er allemaal baat bij zullen hebben om vooruit te gaan met wederzijds begrip van de algemene menselijke ervaring met gender.
Ik wil dat mensen met me communiceren over de muziek die ik maak, het verschil dat ik maak in mijn gemeenschap en de vriendelijkheid die ik mijn vrienden betoon.Het punt van medische transitie is voor de meeste transgenders om zichzelf te bevrijden van lichamelijke dysmorfie of mentale dissonantie, zodat die mentale middelen kunnen worden gebruikt om gewoon mens te zijn, om met de wereld te communiceren zonder de onderbreking van hun ongemak.
Healthline is zeer toegewijd aan het leveren van vertrouwde gezondheids- en welzijnscontent die mensen opleidt en in staat stelt hun sterkste en gezondste leven te leiden. Klik hier voor meer informatie over transgenderbronnen, identiteit en ervaringen.
