Vanishing Twin Syndrome

Wat is het verdwijnende tweelingsyndroom?

Vanishing twin syndrome verwijst naar een aandoening die kan optreden tijdens een vroege of latere zwangerschap. Vanishing twin-syndroom is een soort miskraam.

Wanneer er zich meer dan één embryo in uw baarmoeder lijkt te ontwikkelen, krijgt u mogelijk te horen dat u een tweeling draagt ​​- of in sommige gevallen een drieling of meer.

Later in de zwangerschap is het echter mogelijk dat een van de embryo's of foetussen niet meer wordt gedetecteerd. De baby die zich niet volledig ontwikkelt, wordt de verdwijnende tweeling genoemd.

Artsen wisten niet veel over hoe vaak verdwijnende tweeling voorkwam tot de ontwikkeling van echografietechnologieën. Nu moeders hun zich ontwikkelende baby's al heel vroeg in de zwangerschap kunnen zien, wordt deze aandoening vaker gediagnosticeerd. Nadat de zich ontwikkelende tweeling is verdwenen, wordt het foetale weefsel opgenomen door de overlevende baby en zijn moeder.

Een verdwijnende tweeling kan gevoelens van verwarring, angst en verdriet veroorzaken bij mensen aan wie is verteld dat ze een meerlingzwangerschap hebben.

Vs. parasitaire tweeling

Een verdwijnende tweeling is verwant aan, maar anders dan wat een parasitaire tweeling wordt genoemd. Bij een parasitaire tweeling beginnen twee embryo's zich samen te ontwikkelen. Ze zijn niet volledig gescheiden in de eerste ontwikkelingsfasen, zoals het geval is bij een siamese tweeling. Dan stopt een van de embryo's met de ontwikkeling, zoals bij het verdwijnende tweelingsyndroom.

Wanneer deze twee situaties zich voordoen, kan een baby worden geboren met weefsel van de tweeling die zich niet heeft ontwikkeld - de 'parasitaire tweeling' - die er nog steeds aan vastzit.

Wat zegt het onderzoek?

Harde statistieken over verdwijnende tweeling zijn beperkt in omvang. Een deel daarvan is dat echografie-technologie, die ons inzicht heeft gegeven in hoe vaak verdwijnende tweelingbroers kunnen zijn, vrij nieuw is.

Een verdwijnende tweeling kan ook optreden vóór de eerste echo-afspraak van een persoon, wat meestal na 12 weken gebeurt, tenzij de zwangerschap als een hoog risico wordt beschouwd. Dat betekent dat in veel gevallen van een verdwijnende tweeling, ouders en artsen het nooit weten.

Ten minste één studie suggereert dat verdwijnende tweeling meer gebeurt na natuurlijke conceptie van een tweeling dan in gevallen van in-vitrofertilisatie. Diezelfde studie schat dat 18,2 procent van de veelvouden die zonder vruchtbaarheidsbehandelingen zijn verwekt, betrekking heeft op een verdwijnende tweeling. Sommigen zouden dat aantal zelfs nog hoger noemen - de schattingen van Seattle Children dat bij zwangerschappen van veelvouden een verdwijnende tweeling tot 30 procent van de tijd kan voorkomen.

Het verliezen van een zich ontwikkelende foetus tijdens het laatste deel van de zwangerschap wordt niet gedefinieerd als een verdwijnende tweeling. Dit soort verlies wordt in plaats daarvan beschouwd als een miskraam op de lange termijn. Oorzaken en statistieken voor miskramen op de late termijn lopen sterk uiteen.

Wat zijn de symptomen van het verdwijnende tweelingsyndroom?

Er zijn enkele zwangerschapssymptomen die kunnen wijzen op het verdwijnende tweelingsyndroom. Houd er rekening mee dat deze symptomen niet aangeven dat u zeker last heeft van een verdwijnende tweeling. Zwangerschapssymptomen voelen voor iedereen anders aan, en symptomen die lijken te fluctueren of 'verdwijnen' zijn doorgaans geen reden tot bezorgdheid.

Krampen en bloeden

Lichtvlekken, implantatiebloeding genaamd, komen voor bij veel gezonde zwangerschappen. Maar als uw arts heeft bevestigd dat u veelvouden draagt ​​en u vervolgens symptomen van krampen en bloedverlies ervaart, is het mogelijk dat een van de embryo's zich niet meer ontwikkelt.

Abnormale hCG-waarden

Humaan choriongonadotrofine (hCG) is een hormoon dat wordt getest om te bepalen of u zwanger bent of niet. Als u zwanger bent, vooral als u veelvouden heeft, wil uw arts misschien uw hCG-waarden controleren om er zeker van te zijn dat ze stijgen zoals ze zouden moeten. Een hCG-niveau dat hoog begint en vervolgens plateaus, kan erop wijzen dat één foetus zich niet meer ontwikkelt.

Wat veroorzaakt het verdwijnende tweelingsyndroom?

Verdwijnende tweeling wordt niet veroorzaakt door levensstijlkeuzes die zijn gemaakt door de persoon die zwanger is. Van wat we weten over deze aandoening, gebeurt een verdwijnende tweeling om dezelfde reden dat de meeste vroege miskramen optreden - iets dat chromosomale abnormaliteit wordt genoemd.

Wanneer een embryo in uw baarmoeder implanteert en zich begint te ontwikkelen, maken de cellen van de groeiende baby elke seconde oneindig veel kopieën van zijn DNA. Tijdens dit proces kunnen chromosomen worden verwisseld of volledig uit cellen worden gelaten. Als gevolg hiervan kan een zich ontwikkelende foetus DNA krijgen dat zich niet kan ontwikkelen zoals het moet. Wanneer dit gebeurt, treedt er een miskraam op.

Als je zwanger bent van een tweeling of een veelvoud, ontwikkelen de verschillende sets DNA zich onafhankelijk van elkaar. Dit betekent dat een foetus kan blijven groeien nadat zijn tweelingbroer zich niet meer ontwikkelt.

Hoe wordt het verdwijnende tweelingsyndroom gediagnosticeerd?

Het verdwijnende tweeling syndroom wordt meestal gevonden tijdens een echo-afspraak. Een echografie wordt meestal voor het eerst uitgevoerd tussen 8 en 12 weken zwangerschap, gedurende welke tijd u twee of meer hartslagen op het echoscherm kunt zien. Wanneer een verdwijnende tweeling optreedt, is er bij uw volgende afspraak één embryo of foetale zak minder op het scherm. Als uw echografietechnicus of arts geen extra hartslag kan vinden, kan er bij u een verdwijnende tweeling worden vastgesteld.

In sommige gevallen wordt de verdwijnende tweeling pas bepaald als u uw baby ter wereld brengt. Wat foetaal weefsel van de tweeling dat niet meer groeit, kan na de bevalling zichtbaar zijn in uw placenta.

Hoe wordt het verdwijnende tweelingsyndroom behandeld?

Als u tijdens het eerste trimester een miskraam krijgt, is er meestal weinig medische behandeling. De tweeling die stopt met groeien, wordt opnieuw opgenomen in je placenta en in de baby die je draagt.

Kleine indicatoren van de tweeling kunnen in uw placenta achterblijven wanneer u uw baby bevalt. In de meeste gevallen zal uw zwangerschap doorgaan zoals het zou zijn geweest als u om te beginnen één baby zou dragen. Er is mogelijk een verhoogd risico op een laag geboortegewicht of vroeggeboorte voor de resterende foetus, maar die gegevens daarover zijn onduidelijk.

Als u later in de zwangerschap een tweeling verliest, kan uw zwangerschap als een hoger risico worden beschouwd en moet u meer testen en controleren. Sommige onderzoeken suggereren dat het verlies van een tweeling later in de zwangerschap het risico op hersenverlamming verhoogt voor de foetus die je nog draagt.

Omgaan met het verdwijnende tweelingsyndroom

Ongeacht hoe vroeg in een zwangerschap het gebeurt, het verdwijnende tweelingsyndroom kan emotioneel zijn. De opwinding, angst en onbekendheid van een vroege zwangerschap is op zichzelf verwarrend. Als u erachter kwam dat u meer dan één kind bij u heeft, heeft u misschien geïntimideerd of opgewonden geraakt. Ontdekken dat een van de baby's niet meer groeit, kan gevoelens van verdriet veroorzaken.

Houd er rekening mee dat wat u voelt, geldig is. Omgaan met een miskraam kan er voor verschillende mensen anders uitzien. Een verdwijnende tweelingbroer is vooral verwarrend omdat je een baby hebt verloren, maar je bent nog steeds zwanger.

Zorg ervoor dat u uw zwangerschapservaring met uw partner of iemand die u vertrouwt met uw emoties kunt verwerken. Andere ideeën voor het omgaan met het verdwijnende tweelingsyndroom:

• Word lid van online ondersteuningsgroepen om te praten over het verdriet dat u voelt. Ondersteuningsgroepen zijn te vinden op sociale media via hashtags of een groepszoekfunctie.
• Praat over je gevoelens met iemand die dezelfde ervaring heeft meegemaakt. Miskraam komt veel vaker voor dan de meesten van ons erkennen. Als u openhartig bent over uw ervaring, is de kans groot dat u iemand tegenkomt die een soortgelijk verlies heeft geleden.
• Gun uzelf extra zelfzorg. Onthoud dat je niet alleen voor je zorgt - je laat nog steeds een baby in je groeien. Wees, indien mogelijk, lichamelijk en emotioneel extra zacht voor jezelf in de dagen nadat je erachter bent gekomen dat je een tweeling hebt verloren.
• Maak een lijst met dingen waardoor je je veilig, getroost en vredig voelt, en maak tijd vrij voor dingen voor de komende twee weken.

Afhalen

Het verdwijnen van het tweelingsyndroom komt vaker voor dan veel mensen beseffen. Hoewel het emotioneel pijnlijk kan zijn, vormen de lichamelijke symptomen niet vaak een bedreiging voor uw aanhoudende zwangerschap. Geef uzelf tijd, ruimte en veilige plaatsen om uw verlies te genezen en te treuren.

Als u last heeft van spotting, krampen of bekkenpijn tijdens de zwangerschap, moet u altijd contact opnemen met uw zwangerschapszorgverlener. Alleen een medische professional kan uw symptomen diagnosticeren en u vertellen of u zich zorgen moet maken.