Een perilymfefistel (PLF) is een scheur in een van de membranen die uw midden- en binnenoor van elkaar scheiden.
Je middenoor is gevuld met lucht. Je binnenoor daarentegen is gevuld met vloeistof die perilymfe wordt genoemd. Gewoonlijk scheiden dunne membranen bij openingen die ovale en ronde vensters worden genoemd uw binnen- en middenoor.
Maar deze vliezen kunnen scheuren of scheuren, waardoor perilymfatische vloeistof uit uw binnenoor in uw middenoor kan stromen.
Deze vloeistofuitwisseling kan drukveranderingen veroorzaken die uw evenwicht en gehoor aantasten.
Wat zijn de symptomen?
Symptomen van een perilymfefistel kunnen zijn:
- een gevoel van volheid in uw oor
- plotseling gehoorverlies
- gehoorverlies dat komt en gaat
- duizeligheid of draaierigheid
- aanhoudende, milde misselijkheid
- geheugenverlies
- bewegingsziekte
- een gevoel van onevenwichtigheid, vaak opzij
- hoofdpijn
- oorsuizen
Mogelijk merkt u dat uw symptomen erger worden als:
- je ervaart hoogteverschillen
- til iets zwaars op
- niezen
- hoesten
- lach
Sommige mensen ervaren geen symptomen, terwijl anderen zeer milde symptomen hebben die nauwelijks merkbaar zijn. Sommige mensen geven aan dat ze zich gewoon een beetje 'niet' voelen.
Houd er rekening mee dat perilymfe-fistels de neiging hebben om slechts één oor tegelijk te beïnvloeden. Ernstig hoofdtrauma kan echter in zeldzame gevallen leiden tot bilaterale perilymfe fistels.
Wat veroorzaakt het?
Perilymfefistels kunnen optreden nadat u hoofdtrauma of barotrauma heeft ervaren (met extreme en snelle veranderingen in druk). Deze extreme drukveranderingen kunnen optreden door een reeks dingen, waaronder vliegreizen, duiken, bevallingen en zwaar tillen.
Andere mogelijke oorzaken zijn:
- whiplash ervaren
- je trommelvlies doorboren
- wordt blootgesteld aan zeer harde geluiden, waaronder geweerschoten of sirenes, dicht bij uw oor
- ernstige of frequente oorontstekingen
- heel hard je neus snuiten
Perilymfefistels kunnen in sommige gevallen ook bij de geboorte aanwezig zijn.
Sommige mensen melden het ontwikkelen van spontane perilymfefistels zonder duidelijke oorzaak. In deze gevallen kan de oorzaak echter een oud letsel zijn of iets dat geen onmiddellijke symptomen veroorzaakte.
Hoe wordt het gediagnosticeerd?
Het kan moeilijk zijn om een perilymfefistel te diagnosticeren. Symptomen die optreden na een trauma, zoals duizeligheid, kunnen verband houden met andere aandoeningen, zoals traumatisch hersenletsel met een hersenschudding.
Algemene symptomen van perilymfefistel lijken ook sterk op die van de ziekte van Ménière, een aandoening van het binnenoor die evenwichtsproblemen en gehoorverlies veroorzaakt. Behandelingsbenaderingen voor de twee aandoeningen verschillen, dus het is belangrijk om een juiste diagnose van uw zorgverlener te krijgen.
Om de mogelijke oorzaken van uw symptomen te beperken, kunnen ze verschillende tests gebruiken, waaronder:
- gehoortesten
- balans testen
- CT-scans
- MRI-scans
- een elektrocochleografietest, waarbij wordt gekeken naar de activiteit in uw binnenoor als reactie op geluiden om te bepalen of er een abnormale hoeveelheid vloeistofdruk in het binnenoor is
- een perilymfefisteltest, die uw oogbewegingen volgt terwijl er druk wordt uitgeoefend op de uitwendige gehoorgang
Gewoonlijk kan een combinatie van uw medische geschiedenis en testresultaten voldoende informatie opleveren om vermoedelijk een perilymfefistel te diagnosticeren. Bevestiging kan komen van een MRI- of CT-scan of met chirurgische verkenning.
Hoe wordt het behandeld?
Er zijn verschillende behandelingsopties, afhankelijk van de symptomen die u ervaart.
Bedrust of beperkte activiteit gedurende één tot twee weken is soms de eerste benadering van de behandeling. Als dit tot verbetering leidt, kan uw zorgverlener verdere bedrust aanbevelen om te zien of de verbetering aanhoudt.
Er is ook een vrij nieuwe behandeling, een injectie met een bloedpleister, die kan helpen. Dit kan worden gebruikt als eerste behandelingslijn.
Bij deze behandeling wordt uw eigen bloed in uw middenoor geïnjecteerd, waardoor het defecte venstermembraan wordt opgevuld. In een beoordeling uit 2016 werd gekeken naar 12 gevallen van vermoedelijke perilymfefistel. Symptomen verbeterden voor iedereen behalve één persoon.
Heeft het ooit een operatie nodig?
Uw zorgverlener kan ook een operatie aanbevelen, vooral als andere behandelingen niet lijken te werken.
De procedure duurt doorgaans tussen de 30 en 60 minuten. Uw trommelvlies wordt door uw gehoorgang opgetild, zodat weefseltransplantaten over de membranen tussen uw binnen- en middenoor kunnen worden geplaatst.
Duizeligheid verbetert vaak na een operatie, maar sommige onderzoeken suggereren dat gehoorverlies mogelijk niet verbetert, zelfs niet bij een operatie.
Na de operatie is het belangrijk om uw activiteit gedurende drie dagen te beperken. En voor de komende weken tot een maand moet u:
- vermijd het tillen van meer dan 10 pond
- vermijd activiteiten die overbelasting kunnen veroorzaken, zoals duiken en gewichtheffen
- slaap met opgeheven hoofd
Het is belangrijk om na de operatie al de aanbevelingen van uw zorgverleners op te volgen. De herstelperiode lijkt misschien lang, maar het persen van de fistel voordat deze volledig geneest, kan leiden tot een aanhoudende fistel.
Wat zijn de vooruitzichten?
Het diagnosticeren en behandelen van een perilymfefistel kan een uitdaging zijn, maar het is belangrijk om een nauwkeurige diagnose en behandeling te krijgen. Neem onmiddellijk contact op met uw zorgverlener als u last krijgt van duizeligheid en gehoorverlies, zelfs licht gehoorverlies, na oor- of hoofdletsel.
Sommige perilymfefistels genezen vanzelf met rust, maar in sommige gevallen heeft u mogelijk een bloedvlek of een operatie nodig. Hoewel de procedure zelf vrij snel is, duurt het ongeveer een maand om volledig te herstellen.
-should-you-floss.jpg)
