Overzicht
Je milt is een klein maar hardwerkend orgaan dat verborgen is achter je maag en onder je middenrif. Het fungeert als een filter voor uw bloed. Oude, beschadigde of abnormale rode bloedcellen worden opgevangen in een doolhof van nauwe tunnels in de milt. Gezonde rode bloedcellen passeren gemakkelijk de milt en blijven circuleren in uw bloedbaan.
De milt kan ook bepaalde bacteriën of virussen uit uw bloed filteren ter ondersteuning van het immuunsysteem van het lichaam. Wanneer een ziekteverwekkend micro-organisme de bloedbaan binnendringt, produceren uw milt en lymfeklieren lymfocyten, een soort witte bloedcel die antilichamen kan aanmaken om infecties te bestrijden.
In tegenstelling tot de meeste andere organen in uw lichaam, verandert uw milt gedurende uw hele leven in grootte - meestal als reactie op ziekte of letsel. Een virale infectie, zoals mononucleosis, of een bacteriële infectie, zoals syfilis, behoren tot de aandoeningen die kunnen leiden tot een vergrote milt.
De grootte van een normale, gezonde milt kan van persoon tot persoon aanzienlijk verschillen. Uw geslacht en lengte kunnen ook van invloed zijn op de grootte. Over het algemeen is een volwassen milt ongeveer 5 centimeter lang, 8 centimeter breed, 1,5 centimeter dik en weegt ongeveer 6 gram.
Vrouwen hebben doorgaans een kleinere milt dan mannen, en langere mensen hebben doorgaans een grotere milt dan kleinere mensen. In een studie in het tijdschrift Radiology suggereerden onderzoekers dat, afgezien van dat mannen over het algemeen groter zijn dan vrouwen, mannen doorgaans ook een grotere rode bloedcelmassa hebben dan vrouwen.
Miltgrootte naar leeftijd
Uw milt groeit, net als de rest van uw lichaam, met de leeftijd. Als je eenmaal volwassen bent, neigt je milt echter met elk voorbijgaand decennium lichtjes te krimpen. Het volgende is een lijst met de bovengrens van de normale miltlengte naar leeftijd tot 15 jaar. Volgens een studie gepubliceerd in het American Journal of Roentgenology is er voor jongens en meisjes relatief weinig verschil in grootte. De gemiddelde miltlengte naar leeftijd was tot:
In een aparte studie onder volwassenen ontdekten onderzoekers dat de lengte van de milt heel weinig veranderde van de late tienerjaren tot de leeftijd van 40 tot 50 jaar.
Voor vrouwen was de gemiddelde miltlengte:
Voor mannen kwam de gemiddelde miltlengte uit op:
Er is een grote variatie in miltgrootte van persoon tot persoon, waarbij leeftijd, lengte en geslacht allemaal de miltlengte beïnvloeden. Andere studies hebben iets andere gemiddelden gevonden. De sleutel om te onthouden is dat uw milt tijdens de kindertijd gestaag groeit, de groei naar volwassenheid vertraagt en vervolgens op oudere leeftijd krimpt.
Ziekte of andere omstandigheden kunnen op elke leeftijd de miltgrootte beïnvloeden. De milt kan ook extra bloed bevatten. Afhankelijk van hoeveel er op een bepaald moment in reserve wordt gehouden, kunnen de lengte en het volume van de milt veranderen. De reserve is handig als u ooit een medisch noodgeval heeft gehad en bloed verliest. Het extra bloed kan helpen het bloed korte tijd te laten stromen totdat het bloeden is gestopt.
Bepaling van de miltgrootte en diagnose met een echografie
Tijdens een lichamelijk onderzoek kan uw arts meestal zien of uw milt vergroot is. Een bloedtest om uw niveaus van rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes te controleren, kan ook worden besteld om de oorzaak van een miltvergroting te diagnosticeren.
Beeldvormingstests, inclusief echografie, helpen bij het meten van de grootte van uw milt en of deze uw andere organen verdringt.
Een abdominale echografie heeft vaak de voorkeur voor het evalueren van de milt, omdat het gemakkelijk te doen is en geen bestraling vereist. Echografie maakt gebruik van geluidsgolven om afbeeldingen van de binnenkant van het lichaam op een computerscherm te maken. Aan de buitenkant van de buik wordt een ultrasone "staaf" gewreven, die is bedekt met een speciale gel. Deze gel helpt de geluidsgolven door de huid en naar de delen in het lichaam over te brengen.
Echografie kan gewoonlijk de lengte van de milt langs een middellijn (as) nauwkeurig meten. Het kan ook de breedte en dikte van de milt meten, wat de arts meestal kan vertellen of het orgel abnormaal groot of klein is. In de meeste gevallen gaat het echter om een vergrote milt.
Een abdominale echografie kan ook helpen bij het opsporen van andere aandoeningen. Sommigen van hen zijn onder meer:
- abnormale leverfunctie
- nierstenen
- galstenen
- vergroting van andere organen, zoals de lever of galblaas
- abdominaal aorta-aneurysma (uitstulping in de hoofdslagader die het grootste deel van het lichaam van bloed voorziet)
- tumoren of andere verdachte gezwellen overal in de buikstreek
De afhaalmaaltijd
Kleine afwijkingen in de grootte van de milt komen vaak voor en zijn geen reden tot bezorgdheid. Als u echter vermoedt dat uw milt vergroot is of als u orgaangerelateerde problemen heeft, ga dan snel naar een arts. Als een infectie deze tijdelijke vergroting van de milt veroorzaakt, hoe eerder u de diagnose krijgt en hoe deze wordt behandeld, hoe beter.
Door de onderliggende oorzaak van uw miltgroei te behandelen, zal deze meestal terugkeren naar een normale, gezonde grootte. In zeer ernstige gevallen van miltstoornissen kan het orgel worden verwijderd. U loopt een groter risico op infecties, maar dat betekent alleen maar dat het nog belangrijker is om op de hoogte te blijven van vaccinaties en andere preventieve maatregelen, zoals uw handen grondig en regelmatig wassen of mensen vermijden die mogelijk een besmettelijke infectie hebben.
.jpg)
.jpg)
