Wat is het?
De term "masturbatieverslaving" wordt gebruikt om te verwijzen naar een neiging tot overdreven of dwangmatig masturberen.
Hier onderzoeken we het verschil tussen dwang en verslaving, en bekijken we hoe:
- erken gewoontes die als problematisch kunnen worden beschouwd
- verminderen of elimineren van ongewenst gedrag
- weet wanneer je met een professional in de geestelijke gezondheidszorg moet praten
Is het echt een verslaving?
Er is enige discussie over de vraag of je echt 'verslaafd' kunt zijn aan masturbatie.
Hoewel er een druk is geweest om masturbatieverslaving medisch te erkennen, zeggen sommigen dat het moet worden erkend als een dwang, niet als een verslaving.
Er is geen klinische diagnose voor masturbatieverslaving. Het wordt niet als verslavend erkend door de American Psychological Association (APA).
Masturbatieverslaving wordt ook niet erkend als een mentale gezondheidstoestand door de recente editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5), die de criteria stelt voor het diagnosticeren van psychische aandoeningen.
Omdat de APA masturbatie niet als echt verslavend beschouwt, verwijzen mensen vaak naar 'dwangmatige masturbatie' in plaats van 'masturbatieverslaving'.
Evenzo beschouwen sommigen seksverslaving niet als een klinische verslaving.
In plaats daarvan worden seksverslaving, masturbatieverslaving en pornoverslaving meestal aangeduid als:
- dwangmatig seksueel gedrag
- hyperseksualiteitsstoornis
- onbeheerst seksueel gedrag (OCSB)
Hoe ziet het eruit?
Regelmatig masturberen betekent niet dat je een probleem of verslaving hebt.
Over het algemeen is er alleen reden tot bezorgdheid als u vindt dat uw gedrag buitensporig of obsessief is geworden.
De volgende scenario's kunnen bijvoorbeeld tekenen zijn van een masturbatiedwang:
- Masturberen kost veel tijd en energie.
- Uw huis, werk of privéleven lijdt onder masturbatie.
- Misschien kom je te laat op vergaderingen, annuleer je evenementen of verlaat je sociale afspraken vroeg om te masturberen.
- Je masturbeert in het openbaar of op ongemakkelijke plaatsen omdat je niet kunt wachten om naar huis te gaan.
- Je masturbeert zelfs als je je niet opgewonden, seksueel of 'geil' voelt.
- Wanneer je negatieve emoties voelt - zoals woede, angst, stress of verdriet - is je favoriete reactie om te masturberen voor troost.
- Je voelt je schuldig, van streek of van streek na het masturberen.
- Je masturbeert zelfs als je dat niet wilt.
- Je vindt het moeilijk om niet meer aan masturbatie te denken.
Als je wilt stoppen met masturberen - of als je minder wilt masturberen - kan het handig zijn om met een therapeut te praten.
Wat veroorzaakt het?
Masturbatie heeft een aantal gezondheidsvoordelen. Het kan je helpen te ontstressen en je humeur te verbeteren.
Als je veel stress hebt, of als je een stemmingsstoornis hebt, kun je masturbatie gebruiken om te ontspannen en je beter te voelen.
Op zich is dit niet verkeerd, maar het kan zijn dat je geobsedeerd raakt door het najagen van de high van een orgasme. Dit kan leiden tot masturbatie die voor jou problematisch wordt.
Dwangmatig seksueel gedrag kan ook neurologisch zijn, zoals Mayo Clinic opmerkt. Een onbalans van natuurlijke chemische stoffen in de hersenen en neurologische ziekten zoals die van Parkinson kunnen leiden tot dwangmatig seksueel gedrag. Er is echter meer onderzoek nodig.
Ander onderzoek bij dieren suggereert dat gedragsverslavingen de zenuwbanen van de hersenen kunnen veranderen, op dezelfde manier als stoornissen in het gebruik van middelen. Dit kan ertoe leiden dat je dat gedrag vaker wilt doen, zoals masturberen.
Kunt u alleen stoppen of moet u een professional raadplegen?
Sommige mensen merken dat ze in hun eentje kunnen stoppen met dwangmatig masturberen.
Andere mensen kunnen echter stoppen zonder ondersteuning en professionele hulp.
Als je moeite hebt om te stoppen met masturberen, kan het handig zijn om een sekstherapeut te raadplegen, idealiter iemand die gespecialiseerd is in het behandelen van onbeheerst seksueel gedrag.
Deelnemen aan een steungroep voor seksverslaving of hyperseksueel gedrag kan ook helpen.
Welke behandelingsopties zijn er?
Een arts of andere zorgverlener kan een of meer van de volgende behandelingen aanbevelen.
Behandeling
Talktherapie kan een geweldige manier zijn om erachter te komen of masturbatie een negatieve invloed heeft op uw leven en, zo ja, hoe u dit kunt aanpakken.
Uw therapeut kan vragen stellen over:
- je gevoelens en gedrag rond masturbatie
- of u zich bezighoudt met ander dwangmatig seksueel gedrag, zoals partnerseks en pornagebruik
- problemen veroorzaakt door uw dwangmatige masturbatie
- trauma's uit het verleden
- uw huidige stressoren
Dit zal uw therapeut helpen bepalen of uw gedrag als dwangmatig wordt beschouwd.
Ze kunnen u ook helpen uw gevoelens te verwerken, de oorzaak van uw dwangmatig gedrag te achterhalen en een manier te vinden om het gedrag te stoppen of te verminderen.
Onthoud dat wat u uw therapeut vertelt, volkomen vertrouwelijk is. Ze mogen uw sessies met niemand anders bespreken.
Steungroepen
Er zijn een aantal verschillende steungroepen voor dwangmatig seksueel gedrag.
Uw therapeut of arts kan er misschien een aanbevelen, net als een plaatselijk verslavingscentrum.
Veel mensen geven de voorkeur aan online ondersteuningsgroepen en forums, die u wellicht ook nuttig vindt.
Anonieme seks- en liefdeverslaafden zijn misschien een goede plek om op zoek te gaan naar steungroepen.
Medicatie
Er is geen medicatie om dwangmatige masturbatie te behandelen.
Dwangmatig seksueel gedrag is echter soms gerelateerd aan onderliggende psychische aandoeningen, zoals:
- depressie
- bipolaire stoornis
- angststoornis
In deze gevallen kan voorgeschreven medicatie helpen bij dwangmatig gedrag.
Wat als het onbehandeld blijft?
Dwangmatig gedrag kan in de loop van de tijd verslechteren.
Dit kan uw relaties onder druk zetten - inclusief uw romantische en seksuele relaties - evenals uw geestelijke gezondheid.
Dit zou op zijn beurt kunnen leiden tot een lagere seksuele bevrediging en zelfrespect.
Als u zich zorgen maakt over een dierbare
Bedenk dat masturbatie zelf een gezond, normaal menselijk gedrag is.
Bijna alle mensen masturberen op een bepaald moment in hun leven. Regelmatige of frequente masturbatie is niet per se een teken van een probleem.
Als hun gedrag echter invloed heeft op hun relaties, werk, school of geestelijke gezondheid, kan dit een teken zijn van een groter probleem.
Vanwege het maatschappelijke stigma rond masturbatie, kan je geliefde zich te verlegen of beschaamd voelen om er met je over te praten.
Begin het gesprek door te benadrukken dat je ze niet veroordeelt en niet probeert om ze zich te laten schamen.
Stel enkele praktische oplossingen voor - zoals een therapeut bezoeken of lid worden van een steungroep - en bied hen aan om een paar lokale opties te vinden.
Dit kan hen het gevoel geven dat ze een solide plan hebben.
het komt neer op
Of je het nu verslaving of dwang noemt, het is belangrijk om te onthouden dat het gedrag behandelbaar is.
Een getrainde therapeut kan met u of uw geliefde samenwerken om ongewenst gedrag te overwinnen en uw kwaliteit van leven te verbeteren.
Sian Ferguson is een freelance schrijver en redacteur gevestigd in Kaapstad, Zuid-Afrika. Haar schrijven behandelt kwesties met betrekking tot sociale rechtvaardigheid, cannabis en gezondheid. U kunt haar bereiken via Twitter.
-therapy.jpg)
.jpg)
