Gonokokkenartritis is een zeldzame complicatie van de seksueel overdraagbare aandoening (SOA) gonorroe. Het veroorzaakt over het algemeen een pijnlijke ontsteking van de gewrichten en weefsels. De artritis heeft de neiging vrouwen meer te treffen dan mannen.
Gonorroe is een bacteriële infectie. Het is een veel voorkomende soa, vooral onder tieners en jongvolwassenen. De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) schatten dat er elk jaar 1,14 miljoen nieuwe gonorroe-diagnoses zijn in de Verenigde Staten.
Gonorroe wordt meestal overgedragen via seksueel contact. Baby's kunnen het tijdens de bevalling ook van hun moeder oplopen.
Veel voorkomende symptomen zijn:
- pijnlijk urineren
- pijn tijdens geslachtsgemeenschap
- bekkenpijn
- afscheiding uit de vagina of penis
Gonorroe kan ook helemaal geen symptomen veroorzaken.
Hoewel dit type infectie snel verdwijnt met antibiotica, zoeken veel mensen geen behandeling voor soa's.
Dit kan komen door het stigma van het hebben van een soa (hoewel soa's ongelooflijk vaak voorkomen) of omdat de soa geen symptomen veroorzaakt en mensen niet weten dat ze een infectie hebben.
Gonokokkenartritis is een van de vele complicaties die optreden als gevolg van onbehandelde gonorroe. Symptomen zijn onder meer gezwollen, pijnlijke gewrichten en huidlaesies.
Indien onbehandeld, kan deze aandoening leiden tot chronische gewrichtspijn.
Symptomen van artritis door gonokokken
In veel gevallen veroorzaakt gonorroe geen symptomen, dus u weet misschien niet dat u het heeft.
Gonokokkenartritis kan optreden bij:
- enkels
- knieën
- ellebogen
- polsen
- botten van het hoofd en de romp (maar dit is zeldzaam)
Het kan veel gewrichten of een enkel gewricht aantasten.
Symptomen kunnen zijn:
- rode en gezwollen gewrichten
- gevoelige of pijnlijk gewrichten, vooral als u beweegt
- beperkt bewegingsbereik van het gewricht
- koorts
- rillingen
- huidletsels
- pijn of brandend gevoel tijdens het plassen
Bij zuigelingen kunnen de symptomen zijn:
- moeite met eten
- prikkelbaarheid
- huilen
- koorts
- spontane beweging van een ledemaat
Oorzaken van artritis door gonokokken
Een bacterie genaamd Neisseria gonorrhoeae veroorzaakt gonorroe. Mensen krijgen gonorroe door orale, anale of vaginale geslachtsgemeenschap die niet beschermd is met een condoom of een andere barrièremethode.
Baby's kunnen ook gonorroe krijgen tijdens de bevalling als hun moeders een infectie hebben.
Iedereen kan gonorroe krijgen. Volgens de CDC zijn de infectiegraden het hoogst bij seksueel actieve tieners, jongvolwassenen en zwarte Amerikanen. Dit kan te wijten zijn aan beleid dat de toegang tot informatie over seksuele gezondheid en ongelijkheden in de gezondheidszorg beperkt.
Seks zonder condoom of een andere barrièremethode met nieuwe seksuele partners kan uw risico op gonorroe verhogen.
Complicaties van gonorroe
Naast gewrichtszwelling en pijn kan onbehandelde gonorroe leiden tot andere, meer ernstige gezondheidscomplicaties, waaronder:
- bekkenontstekingsziekte (een ernstige infectie van het baarmoederslijmvlies, de eierstokken en de eileiders die tot littekens kan leiden)
- onvruchtbaarheid
- complicaties tijdens de zwangerschap
- verhoogd risico op hiv
Baby's die gonorroe krijgen van een moeder met een infectie, lopen ook een hoger risico op infecties, huidzweren en blindheid.
Als jij of je partner symptomen van een soa hebben, zoek dan zo snel mogelijk medische hulp. Hoe eerder u wordt behandeld, hoe eerder de infectie kan verdwijnen.
Diagnose van gonokokkenartritis
Om gonokokkenartritis te diagnosticeren, zal uw arts uw symptomen beoordelen en een of meer tests uitvoeren om een gonorroe-infectie op te sporen, waaronder:
- keelkweek (een weefselmonster wordt uit de keel gehaald en op bacteriën getest)
- cervicale gramkleuring (als onderdeel van een bekkenonderzoek zal uw arts een weefselmonster uit de baarmoederhals nemen, dat zal worden getest op de aanwezigheid van bacteriën)
- urine- of bloedonderzoek
Als uw testresultaten positief zijn voor gonorroe en u symptomen ervaart die verband houden met gonokokkenartritis, wil uw arts mogelijk uw gewrichtsvloeistof testen om hun diagnose te bevestigen.
Om dit te doen, zal uw arts een naald gebruiken om een vloeistofmonster uit een ontstoken gewricht te halen. Ze sturen de vloeistof naar een laboratorium om te testen op de aanwezigheid van gonorroe-bacteriën.
Behandeling voor gonokokkenartritis
Om de symptomen van uw gonokokkenartritis te verlichten, moet de onderliggende gonorroe-infectie worden behandeld.
Antibiotica zijn de belangrijkste behandelingsvorm. Omdat sommige gonorroe-stammen antibioticaresistent zijn geworden, kan uw arts verschillende soorten antibiotica voorschrijven.
Volgens de behandelingsrichtlijnen van de CDC kunnen gonorroe-infecties worden behandeld met een dosis van 250 milligram (mg) van het antibioticum ceftriaxon (toegediend als een injectie) naast een oraal antibioticum.
Het orale antibioticum kan 1 mg azithromycine bevatten in een enkele dosis of 100 mg doxycycline die tweemaal daags gedurende 7 tot 10 dagen wordt ingenomen.
Deze richtlijnen van de CDC veranderen in de loop van de tijd. Uw arts zal verwijzen naar de meest up-to-date versies, dus uw specifieke behandeling kan variëren.
U moet na 1 week behandeling opnieuw worden getest om te zien of uw infectie is verdwenen.
Breng al uw seksuele partners op de hoogte van uw diagnose, zodat zij ook kunnen worden getest en behandeld. Hier is hoe.
Wacht met seks tot u en al uw seksuele partners klaar zijn met de behandeling om te voorkomen dat de infectie heen en weer wordt overgedragen.
Outlook voor mensen met artritis door gonokokken
De meeste mensen krijgen verlichting van hun symptomen na een dag of twee behandeling en herstellen volledig.
Zonder behandeling kan deze aandoening leiden tot chronische gewrichtspijn.
Hoe gonorroe te voorkomen
Zich onthouden van seks is de enige zekere manier om soa's te voorkomen.
Mensen die seksueel actief zijn, kunnen hun risico op gonorroe verlagen door condooms of andere barrièremethoden te gebruiken en regelmatig op soa's te worden gescreend.
Het is vooral een goed idee om regelmatig gescreend te worden als u nieuwe of meerdere partners heeft. Moedig uw partners aan om ook gescreend te worden.
Op de hoogte blijven van uw seksuele gezondheid kan u helpen een snelle diagnose te stellen of blootstelling in de eerste plaats te voorkomen.
De CDC beveelt aan dat de volgende groepen elk jaar worden gescreend op gonorroe:
- seksueel actieve mannen die seks hebben met mannen
- seksueel actieve vrouwen onder de 25 jaar
- seksueel actieve vrouwen die nieuwe of meerdere partners hebben
Breng al uw seksuele partners op de hoogte als u een diagnose van gonorroe krijgt. Ze zullen ook moeten worden getest en mogelijk behandeld. Heb geen seks totdat u de behandeling heeft voltooid en uw arts heeft bevestigd dat de infectie is genezen.
