Botten

De botten van de borst - namelijk de ribbenkast en de wervelkolom - beschermen vitale organen tegen verwondingen en bieden ook structurele ondersteuning voor het lichaam.

De ribbenkast is een van de beste verdedigingsmechanismen van het lichaam tegen letsel door impact. De flexibele en toch sterke ribbenkast beschermt de belangrijkste vitale organen zoals het hart, de longen en de lever.

In tegenstelling tot de stadslegende en sommige religieuze overtuigingen, hebben vrouwen niet meer ribben dan mannen. Een typische ribbenkast heeft 24 ribben.

Elke ribbe strekt zich uit vanaf het ruggenmerg en wikkelt zich in een halve cirkel om het lichaam. De ribben omcirkelen vitale organen, zoals de longen, en maken verbinding met het ribkraakbeen aan de voorkant van het lichaam. Dit harde kraakbeen strekt zich uit vanaf het uiteinde van elke ribbe en sluit aan op het borstbeen.

De onderste drie ribben maken echter geen verbinding met het ribkraakbeen. Ze blijven vrij en worden ‘zwevende ribben’ genoemd. Hierdoor kunnen mensen in de taille buigen zonder dat de ribben het bekken hinderen.

Het borstbeen of borstbeen is een lang plat bot in het midden van de borstkas. Het beschermt het hart en dient tevens als verbindingspunt voor het ribkraakbeen.

Het sleutelbeen of sleutelbeen strekt zich uit over de voorkant van de schouder van het borstbeen tot het schouderblad of het schouderblad. Het wordt vaak gebroken bij auto-ongelukken en sportblessures.

Het schouderblad of schouderblad is een plat driehoekig bot achter in de schouder. Het maakt verbinding met het sleutelbeen aan de voorkant van het lichaam. Het is ook verbonden met het schoudergewricht, dat het schouderblad en de humerus of het grote bot van de bovenarm samenbrengt.

De wervelkolom of wervelkolom is een zeer belangrijk onderdeel van het menselijk lichaam. De wervelkolom, die van de hersenen naar het staartbeen loopt, is een zenuwcentrum dat is ingesloten in een reeks van 24 verbonden botten die wervels worden genoemd. Elk bot is opgevuld met een schijf gemaakt van kraakbeen die fungeert als een gewricht en ligament om de wervels verbonden te houden.

Naarmate vrouwen ouder worden, verliezen ze doorgaans hun botdichtheid door osteoporose, een progressieve botziekte. Door dit verlies zijn ze zwak en vatbaar voor traumatische fracturen. Supplementen en medicijnen worden meestal gegeven om botten te helpen hun massa te behouden.

Osteoporose treft voornamelijk vrouwen ouder dan 50 jaar, omdat vrouwen doorgaans de neiging hebben om na de leeftijd van 35 jaar ongeveer 1 procent van hun botmassa te verliezen. Postmenopauzale vrouwen lopen een groter risico omdat het hormoon oestrogeen, dat afneemt na de menopauze, de botdichtheid bevordert.