We nemen producten op waarvan we denken dat ze nuttig zijn voor onze lezers. Als u via links op deze pagina koopt, kunnen we een kleine commissie verdienen. Hier is ons proces.
Hoe verleidelijk trendy verpakkingen en slimme modewoorden ook zijn, ze maken een product niet veilig.
Het eerste dat me opvalt bij het bladeren door schoonheidssalons is esthetische etikettering. Hallo, ultra-minimaal, roségoud reliëflabel, ik wil jou!
Hoe verleidelijk trendy verpakkingen en slimme modewoorden ook zijn, ze maken een product niet veilig.
Schoonheidsproducten zijn niet bepaald transparant. Wil je een scheutje formaldehyde bij je sudsy shea body wash? Nee bedankt.
Als je op mij lijkt, heb je geleerd dat er meer nodig is dan een pakkende slogan en een vleugje pastel om een aankoop te rechtvaardigen. Het lezen van lange, omvangrijke woorden die klinken als iets uit een sci-fi lab uit de jaren 80 is echter vermoeiend, toch?
Klaar om de gifstoffen te verwijderen en weloverwogen keuzes te maken met een snelle skim? Blijf lezen terwijl ik door de rommel waad om de edelstenen te vinden.
Hoe worden schoonheidsproducten in de VS gereguleerd?
Er wordt vaak gemeld dat schoonheidsproducten niet worden gereguleerd door de Food and Drug Administration (FDA), maar dat is het niet geheel waar. Er zijn twee congreswetten die de FDA gebruikt om cosmetische etikettering te reguleren:
Cosmetische etiketteringswetten
- Federal Food, Drug and Cosmetic Act: deze wet definieert de bepalingen, voorschriften en het beoogde gebruik van een ingrediënt. De bedoeling van de labelregulering is echter exclusief het verbieden van "vervalste of merkwaardige" ingrediënten, onveilige kleuradditieven of giftige stoffen. In feite betekent dit dat cosmeticabedrijven hun consumenten niet bewust mogen vergiftigen.
- Fair Packaging and Labelling Act: de primaire functie van deze wet stelt de FDA in staat erop toe te zien dat alle etikettering de consument voorziet van nauwkeurige ingrediënteninformatie.
De FDA doet laat het aan individuele bedrijven over om uit te testen en ervoor te zorgen dat hun producten veilig zijn.
Het vereist ook niet dat ze die informatie met de FDA delen, en het stelt merken en fabrikanten in staat om vrijwel elk ingrediënt te gebruiken in producten die ze willen, zolang 'het ingrediënt en de afgewerkte cosmetica veilig zijn onder het label of gebruikelijk zijn. Gebruiksvoorwaarden."
Het is het laatste deel dat enige zorg baart.
Momenteel verbieden de Verenigde Staten slechts 11 ingrediënten waarvan wordt vermoed dat ze schade veroorzaken door het gebruik in cosmetica. De Europese Unie heeft daarentegen het gebruik van meer dan 2.400 potentieel schadelijke ingrediënten in cosmetica verboden.
Dit betekent dat fabrikanten in de Verenigde Staten veel speelruimte hebben als het gaat om wat er in uw schoonheids- en huidverzorgingsproducten zit, waaronder nagellak, lippenstift, parfum, vochtinbrengende crèmes en shampoo.
Ze kunnen ingrediënten bevatten die in recent onderzoek in verband zijn gebracht met mogelijk onaangename en alarmerende gevolgen voor de gezondheid.
Heeft u zich bijvoorbeeld ooit afgevraagd waarom uw gezichtslotion zo lang meegaat? Je kunt parabenen daarvoor bedanken (of de schuld geven).
Fabrikanten voegen ze vaak toe aan schoonheids- en huidverzorgingsproducten als conserveermiddel. Maar recent onderzoek suggereert dat ze mogelijk uw huid kunnen binnendringen en hormonale verstoring kunnen veroorzaken door de productie van oestrogeen door uw lichaam te verzwakken.
Leer het jargon kennen
Mijn eerste stap om een meer gewiekste schoonheidssalon te worden, was het leren van de International Nomenclature of Cosmetic Ingredients (INCI) -lijst.
Als je niet bekend bent met de INCI-lijst, ben je niet de enige. Ik voelde me persoonlijk altijd geïntimideerd door deze waslijst met chemicaliën, maar leerde uiteindelijk hoe belangrijk het werkelijk is.
De INCI-lijst is een labelsysteem dat is gemaakt door een in de VS gevestigde handelsgroep die bekend staat als de Personal Care Products Council. Het wordt in veel landen erkend, waaronder de Verenigde Staten, China en de Europese Unie. Bedrijven zijn wettelijk niet verplicht om het INCI-systeem op hun producten te gebruiken, maar velen doen dat wel.
De INCI-lijst bevat meer dan 16.000 ingrediënten, waardoor het een geweldige bron is voor diegenen die meer informatie willen vinden over wat er in hun producten zit.
De INCI-lijst bevindt zich op de achterkant van een schoonheidsproduct en toont de ingrediënten in aflopende volgorde per concentratie. Op het eerste gezicht is het een lange lijst met moeilijke woorden die eindigen op -zyls en -ols.
Veel van deze onbekende termen zijn veilig, zoals tocoferol (vitamine E), een natuurlijk conserveermiddel. Anderen zijn frequente overtreders die u in meerdere producten zult tegenkomen (meer hierover hieronder).
Schoonheidslabels 101
Actieve versus inactieve ingrediënten
Sommige producten vermelden alleen actieve ingrediënten die in kleine hoeveelheden aanwezig zijn. Fabrikanten geven prioriteit aan deze ingrediënten bovenaan de lijst omdat ze biologisch of natuurlijk klinken, en kiezen ervoor om het grootste deel van de ingrediënten weg te laten.
De meeste INCI somt de labelingrediënten op in aflopende volgorde op concentratie. Dit vertelt de consument welke ingrediënten het meest en het minst worden gebruikt in een bepaald product.
Over-the-counter-producten zoals zonnebrandmiddelen en bepaalde huidcrèmes zullen echter de route van actieve en inactieve ingrediënten volgen.
Etikettering op actieve of inactieve ingrediënten vereist niet dat de fabrikant ingrediënten op concentratie vermeldt. In plaats daarvan worden de ingrediënten alfabetisch weergegeven.
Actieve ingrediënten zijn goedgekeurd door de FDA voor een specifieke functie. Benzoylperoxide is bijvoorbeeld een actief ingrediënt voor de behandeling van acne.
Inactieve ingrediënten lijken een beetje op de ondersteunende cast - ze zijn aanwezig om het actieve ingrediënt te ondersteunen.
Alfabetisch en op basis van actieve ingrediënten vermelden, vertelt de consument niet echt hoeveel van elk ingrediënt in het product zit. Het vertelt de consument alleen welke ingrediënten een gewenst resultaat moeten opleveren en welke er voor ondersteuning zijn.
Uiteindelijk leidt dit tot een troebel oordeel bij het kopen van producten, vooral voor degenen onder ons met een gevoelige huid. Waarom?
Omdat ik als consument moet weten hoe veel van elk ingrediënt zit in mijn product om te bepalen of dat ingrediënt mijn huid gaat irriteren.
Het helpt me ook erachter te komen wanneer een ingrediënt voor reclamedoeleinden op de voorkant van een etiket wordt aangeprezen, maar in zo'n kleine hoeveelheid zit dat ik er eigenlijk niet van kan profiteren.
Door de FDA erkende allergenen
Overweeg de mogelijke ingrediënten met een rode vlag hieronder, die de FDA als allergenen herkent:
- Formaldehyde, paraformaldehyde, methyleenglycol (een andere vorm van formaldehyde): deze kunnen huidirritatie en allergische reacties veroorzaken.
- Methylisothiazolinone (MIT): dit kan een jeukende, rode huiduitslag veroorzaken.
- P-fenyleendiamine (PPD): een onderzoek uit 2010 bracht dit in verband met oogirritatie en dermatitis, naast andere allergische reacties.
- Koolteer: dit wordt vaak gebruikt in shampoos en parfums en kan huiduitslag, jeuk en roodheid en irritatie van de huid veroorzaken.
- Zware metalen (bijvoorbeeld lood, kwik, cadmium, nikkel): in 2013 testte een kleine studie een steekproef van 32 lippenstiften en lipglosses (8 lippenstiften, 24 lipglosses) en ontdekte dat 24 van de 32 sporen van lood bevatten, cadmium, chroom en mangaan. In 2016 testte een FDA-onderzoek meer dan 685 producten en ontdekte dat 99 procent binnen de aanbevolen limieten voor lood viel. Veel voorstanders van veiligheid zijn echter van mening dat er niet zoiets bestaat als een veilige hoeveelheid lood.
- Geur: dit is een overkoepelende term die wordt gebruikt om duizenden ingrediënten aan te duiden, waaronder parfum, aroma of natuurlijke geuren. In een Australisch onderzoek uit 2017 onder 1.098 deelnemers meldde 33 procent van de consumenten gezondheidsproblemen, variërend van migraine tot astma-aanvallen na blootstelling aan producten die geur bevatten.
Bovendien werpt verder onderzoek de rode vlag op voor de volgende ingrediënten:
- Parabenen: deze komen veel voor in actuele huidcrèmes en kunnen de hormoonproductie verstoren.
- Ftalaten: dit zijn weekmakers die worden gebruikt in zeep, nagellakken en haarsprays en die reproductieve en hormonale problemen kunnen veroorzaken.
- Triclosan: dit is een vrij algemeen cosmetisch conserveermiddel. In 2016 verbood de FDA het gebruik ervan in zeep en lichaamswassers, maar toch wordt 75 procent van de Amerikaanse bevolking blootgesteld aan de chemische stof, aangezien het nog steeds legaal is om het te gebruiken in tandpasta, handdesinfecterend middel en mondwater.
Hoe kan de informatie nauwkeurig zijn als we niet weten hoeveel potentieel giftige ingrediënten aanwezig zijn?
Terwijl wetten dienen om ons te beschermen tegen het kopen van producten met schadelijke gifstoffen, vervagen de lijnen bij het ontcijferen van de concentratie van actieve en inactieve ingrediënten.
Als ik ooit niet zeker weet wat alle ingrediënten in een product precies zijn, of als ik ingrediënten alfabetisch zie staan, zet ik het product weer op de plank en blijf ik browsen.
Natuurlijke en biologische etikettering
Het is belangrijk om te begrijpen wat het betekent als een product beweert natuurlijk of biologisch te zijn.
Volgens de FDA betekent "natuurlijk" dat er "niets kunstmatigs of synthetischs (inclusief alle kleuradditieven, ongeacht de bron) is opgenomen in, of is toegevoegd aan" een product. Maar dit is alleen waar in het geval van voedsel.
De FDA heeft geen voorschriften voor het gebruik van de term "natuurlijk" of de term "biologisch" voor cosmetica.
Een ander voorbeeld is de USDA-definitie van biologisch. Iets is biologisch als het wordt geproduceerd zonder: antibiotica; groeihormonen; de meeste conventionele pesticiden; op aardolie gebaseerde meststoffen of op zuiveringsslib gebaseerde meststoffen; bio-engineering; of ioniserende straling. "
Deze definitie kan van toepassing zijn op alle agrarische ingrediënten (lees: plantaardige of dierlijke producten) in cosmetica, maar niet op het cosmetische product zelf.
Dit betekent dat wanneer cosmetica wordt gelabeld met de termen 'natuurlijk' en 'biologisch', er geen bestuursorgaan is om te bevestigen dat deze bewering waar is.
Groene etikettering
Dan komt de kwestie van "greenwashing".
Greenwashing is een vorm van marketingstrategie die wordt gebruikt om te suggereren dat een product milieuvriendelijk is door middel van verpakking, etikettering of jargon.
In de praktijk worden er over de hele wereld minstens 457 gecertificeerde eco- of groene labels gebruikt, zoals gedocumenteerd door de wereldwijde directory Ecolabel Index, die labels volgt via onafhankelijk geverifieerde inzendingen en webscraping.
Met zoveel labels die er zijn, is het moeilijk om bij te houden welke echt worden ondersteund door een authentiek certificeringsproces en welke worden gebruikt voor greenwash.
In 2015 stuurde de Federal Trade Commission waarschuwingsbrieven naar leveranciers van milieucertificeringszegels en producten die deze zegels gebruiken om hen erop te wijzen dat het gebruik van die zegels als misleidend kan worden beschouwd.
Ze merkten op dat het juiste gebruik van zegels meer inhoudt dan het zegel zelf: het moet vergezeld gaan van de attributen die ervoor zorgen dat dat product in aanmerking komt voor certificering.
Interessant is dat uit onderzoek blijkt dat het gebruik van de kleur groen op verpakkingen de mening van de consument over een product beïnvloedt.
Met slechts een klein beetje onderzoek en kritisch denken kunt u weloverwogen keuzes maken over welke producten u koopt en laat u zich niet leiden door wat het pakket u wel of niet vertelt.
Wat betekenen deze symbolen werkelijk gemeen?
Als u eenmaal weet naar welke legitieme symbolen u moet zoeken, wordt winkelen net iets gemakkelijker.
Hoe schattig dat kleine konijn op de achterkant van het product ook is, het kan een lokkonijntje van de fabrikant zijn in plaats van een gecertificeerde dierproefvrije zeehond.
Fabrikanten zijn dol op het versieren van producten met mooie symbolen, maar slechts een select aantal is officieel gecertificeerd door een organisatie zoals het Amerikaanse ministerie van landbouw (USDA) of de Soil Association.
Natuurlijk ziet 'geformuleerd met biologische ingrediënten' er aantrekkelijk uit, maar het zegt eigenlijk niets, terwijl 'USDA biologisch' legitiem is. Laten we vergelijken.
Officiële symbolen
- Vervaldatum. Dit kan verschijnen als een houdbaarheidsdatum, een symbool voor de periode na opening of een zandloper met de houdbaarheid in maanden.
- Recyclebaar. Een groene of zwarte cirkel met pijlen betekent dat de verpakking recyclebaar is.
- Dierproefvrij. Zoek naar PETA's roze konijnenoren of het Cruelty Free International springende konijn om te controleren of het product niet op dieren is getest.
- Veganistisch. Een officieel zegel van Vegan.org betekent dat het product 100 procent veganistisch is.
- USDA biologisch. Niet natuurlijk, niet biologisch, maar 100 procent gecertificeerd biologisch USDA.
- Fairtrade gecertificeerd. Een symbool dat aangeeft dat de fabricage- en handelsprocessen arbeiders en land beschermen.
Symbolen van de fabrikant
Merken voegen fabrikantsymbolen toe om kopers te overtuigen hun product te kopen.
Een product kan een symbool op de verpakking hebben om het er goed uit te laten zien, maar het is geen bewijs dat de fabrikant bepaalde praktijken volgt of bepaalde ingrediënten gebruikt.
Het belangrijkste verschil tussen officiële certificering en fabrikantensymbolen is verificatie door derden.
Alleen officiële symbolen geven aan dat een product is getest door een externe organisatie. Symbolen van de fabrikant niet. Dat maakt het onmogelijk om te weten hoe nauwkeurig ze zijn.
Koper let op de onderstaande fabrikantsymbolen:
- natuurlijk
- niet getest op dieren
- vrij van parabenen
- groen
- geformuleerd met biologische ingrediënten
- gemaakt met natuurlijke ingrediënten
- dermatoloog aanbevolen
Slimmer winkelen
Toen ik voor het eerst beautylabels begon te lezen, viel ik voor groene verpakkingen en gimmickachtig marketingjargon. Het was niet genoeg, en mijn huid was niet blij. Op een gegeven moment stopte ik met het dragen van make-up en gebruikte ik slechts twee tot drie producten per dag waarvan ik wist dat ze mijn huid niet zouden aanspreken.
Ik besloot om de labels mijn acties niet te laten bepalen. Wetenschappelijke namen zouden me niet langer intimideren. Ik heb geleerd dat het lezen van beautylabels neerkomt op een eenvoudig systeem.
Na verloop van tijd kreeg ik vertrouwen in mijn proces en deed ik weloverwogen aankopen die waren afgestemd op mijn behoeften.
Hier zijn enkele tips om u te helpen hetzelfde te doen:
- Blijf bij bedrijven die u vertrouwt. Naarmate meer mensen labels leren lezen en bewuste aankopen doen, wordt de lijst met gerenommeerde beautymerken groter. Enkele van mijn favorieten zijn 100% Pure, True Botanicals en Nourish Organic.
- Bewaar een lijst met giftige ingrediënten in uw telefoon zodat u deze snel kunt raadplegen. U zult veelvoorkomende gifstoffen en allergenen gaan herkennen en leren wat u moet vermijden.
- Download de Think Dirty-app. Met de app kun je de productkwaliteit in de winkel controleren, want soms is het snelste antwoord een barcodescan verwijderd.
- Zoek een systeem dat voor u werkt. Ieder van ons is uniek en verdient schoonheidsproducten die veilig zijn en ons een mooi gevoel geven.
Deze vier stappen hebben me geholpen om los te komen van het aas en de switch van het beautylabel.
Ik waardeer mijn huidverzorgings- en schoonheidsroutine omdat ik me er goed door voel. Het is noodzakelijk om een deel van mijn drukke dag volledig aan mezelf te besteden, en giftige ingrediënten hoeven me niet te vertragen.
Christina Lyon is een op SoCal gebaseerde wellness- en lifestyle-schrijver, blogger en muzikant. Ze leest obsessief fictie, schrijft poëzie en liedjes, en zal ooit haar debuutroman oppoetsen. Tot die tijd verkent ze de kuststranden en overweegt ze de zin van het leven door middel van woorden. Maak contact met haar op Instagram.
