De prostaatplexus is een relatief grote bundel zenuwen die ontstaat uit het onderste (onderste) deel van de bekkenplexus, een bundel zenuwen, gelegen aan weerszijden van het rectum. Het bevindt zich in de fasciale schaal van de prostaat, een laag bindweefsel.
De veneuze prostaatplexus bevat prostaataders die zich gedeeltelijk in de fasciale schaal van de prostaat bevinden, evenals gedeeltelijk tussen het prostaatkapsel (een ander deel van het bindweefsel) en de schaal. Het verbindt met de vesicale en pudendale plexus.
De zenuwen van de prostaatplexus worden gedistribueerd naar de corpora cavernosa van de urethra en de penis, dit zijn gebieden met uitzetbaar weefsel die zich vullen met bloed tijdens seksuele opwinding, waardoor een erectie van de penis ontstaat. Zenuwen van deze plexus reizen ook naar de zaadcellen van de prostaat, de klieren die zaadvloeistof afscheiden.
Twee sets zenuwen voeden de corpora cavernosa, die bekend staan als de grotere en kleinere holle zenuwen. Ze zijn afkomstig van het voorste (achter) deel van de plexus. De zenuwen gaan naar voren, onder de schaamboog, zodra ze zich hechten aan de pudenduszenuwtakken.
De nerveuze plexus ondersteunt de functie van erectie van de penis. Daarom kan elke verwonding of schade die eraan wordt toegebracht, leiden tot erectiestoornissen van de penis. Tijdens de operatie van de prostaat moet de chirurg voorzichtig zijn om de integriteit van de fasciale schaal te behouden om elk risico voor de plexus te vermijden.
-and-how-it-differs-from-taro.jpg)
