Er zijn veel verschillende manieren om prostaatkanker te behandelen. De behandeling wordt bepaald door hoe ver de kanker is, of deze zich buiten de prostaat heeft uitgezaaid en door uw algehele gezondheid.
Actief toezicht
Prostaatkanker groeit meestal erg langzaam. Dit betekent dat u een vol leven kunt leiden zonder ooit een behandeling nodig te hebben of symptomen te ervaren. Als uw arts van mening is dat de risico's en bijwerkingen van de behandeling opwegen tegen de voordelen, kan hij actieve bewaking aanbevelen. Dit wordt ook wel waakzaam wachten of afwachtend beheer genoemd.
Uw arts zal de voortgang van de kanker nauwlettend volgen met bloedonderzoeken, biopsieën en andere tests. Als de groei langzaam blijft en zich niet verspreidt of symptomen veroorzaakt, zal het niet worden behandeld.
Chirurgie
Chirurgische behandelingen voor prostaatkanker omvatten de volgende:
Radicale prostatectomie
Als kanker beperkt blijft tot de prostaat, is een behandelingsoptie radicale prostatectomie. Tijdens deze procedure wordt de prostaatklier volledig verwijderd. Dit kan op verschillende manieren worden uitgevoerd:
- Open
operatie: The
chirurg maakt een grote incisie in de onderbuik of perineum om toegang te krijgen tot de
prostaat. Het perineum is het gebied tussen het rectum en het scrotum. - Laparoscopisch
operatie: The
chirurg gebruikt verschillende gespecialiseerde camera's en hulpmiddelen om in het lichaam te kijken en
verwijder de prostaatklier door kleine incisies. - Bijgestaan door robots
laparoscopische chirurgie:
De chirurg bestuurt zeer nauwkeurige robotarmen vanuit een computergestuurde besturing
panel om laparoscopische chirurgie uit te voeren.
Laparoscopische chirurgie is minder ingrijpend omdat de incisies kleiner zijn. Zowel laparoscopische als open chirurgie stelt artsen in staat om nabijgelegen lymfeklieren en andere weefsels te onderzoeken op tekenen van kanker.
Verlies van de prostaat zal de hoeveelheid vocht in het mannelijke ejaculaat verminderen. Mannen die een prostatectomie ondergaan, kunnen een "droog orgasme" ervaren zonder emissie, aangezien de zaadblaasjes die een grote hoeveelheid spermavloeistof produceren, worden verwijderd tijdens een radicale prostatectomie. Er wordt echter nog steeds sperma geproduceerd in de tubuli seminiferi in de testikels.
Cryochirurgie
Bij deze procedure zal uw arts sondes in de prostaat inbrengen. De sondes worden vervolgens gevuld met zeer koude gassen om kankerweefsel te bevriezen en te doden.
Zowel cryochirurgie als radicale prostatectomie worden meestal uitgevoerd onder algemene anesthesie of regionale anesthesie (spinale of epidurale anesthesie). Bij algehele anesthesie slaapt u tijdens de operatie volledig in. Regionale anesthesie verdooft een deel van uw lichaam met medicijnen die in het wervelkanaal of de epidurale ruimte worden geïnjecteerd.
Mogelijke bijwerkingen van cryochirurgie en prostatectomie zijn urine-incontinentie en impotentie. De zenuwen die van invloed zijn op het vermogen om urine onder controle te houden en een erectie te krijgen, bevinden zich dicht bij de prostaat. Deze zenuwen kunnen tijdens een operatie beschadigd raken.
Transurethrale resectie van de prostaat (TURP)
Tijdens deze chirurgische procedure zal uw arts een lange, dunne scoop met een snijgereedschap aan het uiteinde in de penis inbrengen via de urethra. Ze zullen dit hulpmiddel gebruiken om prostaatweefsel weg te snijden dat de urinestroom blokkeert. TURP kan niet de hele prostaat verwijderen. Het kan dus worden gebruikt om urinaire symptomen bij mannen met prostaatkanker te verlichten, alleen niet om te proberen de kanker te genezen.
Bestralingstherapie
Stralingstherapie doodt kankercellen door ze bloot te stellen aan gecontroleerde doses radioactiviteit. Straling wordt vaak gebruikt in plaats van een operatie bij mannen met prostaatkanker in een vroeg stadium die niet is uitgezaaid naar andere delen van het lichaam. Artsen kunnen bestraling ook gebruiken in combinatie met een operatie. Dit helpt ervoor te zorgen dat al het kankerweefsel is verwijderd. Bij gevorderde prostaatkanker kan bestraling tumoren helpen verkleinen en de symptomen verminderen.
Er zijn twee hoofdvormen van bestralingstherapie:
Externe straling
Externe bestralingstherapie (EBRT) wordt van buiten het lichaam afgegeven tijdens een reeks behandelsessies. Er zijn veel verschillende soorten EBRT-therapie. Ze kunnen verschillende stralingsbronnen of verschillende behandelingsmethoden gebruiken.
Voorbeelden zijn onder meer intensiteit gemoduleerde stralingstherapie (IMRT), de meest voorkomende EBRT voor de behandeling van prostaatkanker, en protonenbundelstralingstherapie.
Dit laatste is minder algemeen verkrijgbaar en gaat doorgaans gepaard met hogere kosten. Bij beide typen is het doel om zich alleen op het kankergebied te richten en aangrenzend gezond weefsel zoveel mogelijk te sparen.
Inwendige bestraling (ook wel brachytherapie genoemd)
Interne straling omvat het chirurgisch implanteren van radioactief materiaal in het kankerachtige prostaatweefsel.
Het kan van korte duur zijn en via een katheter worden toegediend, met een hoge dosis gedurende een paar behandelingen die elk een paar dagen duren. De radioactieve media worden vervolgens verwijderd. Of het kan worden afgeleverd via implanteerbare pellets (ook wel zaden genoemd) van radioactief materiaal die permanent worden achtergelaten. Deze zaden geven gedurende enkele weken of maanden straling af, waardoor de kankercellen worden gedood.
De meest voorkomende bijwerkingen van alle bestralingstherapie zijn darm- en urinewegproblemen zoals diarree en frequent of pijnlijk urineren. Schade aan de weefsels rond de prostaat kan ook bloedingen veroorzaken.
Impotentie komt minder vaak voor, maar is nog steeds een mogelijke bijwerking en kan slechts tijdelijk zijn.
Vermoeidheid is een andere mogelijke bijwerking, net als urine-incontinentie.
Hormoontherapie
Androgenen, zoals het belangrijkste mannelijke hormoon testosteron, zorgen ervoor dat prostaatweefsel groeit. Het verminderen van de productie van androgenen door het lichaam kan de groei en verspreiding van prostaatkanker vertragen of zelfs tumoren doen krimpen.
Hormoontherapie wordt vaak gebruikt als:
- prostaat
kanker is uitgezaaid buiten de prostaat - straling
of een operatie is niet mogelijk - prostaat
kanker komt terug nadat het op een andere manier is behandeld
Hormoontherapie alleen kan prostaatkanker niet genezen. Maar het kan zijn voortgang aanzienlijk vertragen of helpen omkeren.
Het meest voorkomende type hormoontherapie is een medicijn of een combinatie van medicijnen die androgenen in het lichaam beïnvloeden. De klassen van geneesmiddelen die worden gebruikt bij hormoontherapie voor prostaatkanker omvatten:
- Luteïniserend hormoon-afgevend hormoon
(LHRH) analogen,
die voorkomen dat de testikels testosteron aanmaken. Ze worden ook wel genoemd
LHRH-agonisten en GnRH-agonisten. - LHRH-antagonisten zijn een andere klasse van
medicatie die de productie van testosteron in de testikels voorkomt. - Antiandrogenen blokkeren de werking van androgenen in het lichaam.
- Andere androgeenonderdrukkende medicijnen (zoals
als oestrogeen) voorkomen
de testikels van het maken van testosteron.
Een andere optie voor hormoontherapie is de chirurgische verwijdering van de testikels, genaamd orchiectomie. Deze procedure is permanent en onomkeerbaar, dus medicamenteuze behandeling komt veel vaker voor.
Mogelijke bijwerkingen van hormoontherapie zijn onder meer:
- verlies van zin in seks
- impotentie
- opvliegers
- Bloedarmoede
- osteoporose
- gewichtstoename
- vermoeidheid
Chemotherapie
Chemotherapie is het gebruik van sterke medicijnen om kankercellen te doden. Het is geen gebruikelijke behandeling voor eerdere stadia van prostaatkanker. Het kan echter worden gebruikt als kanker zich door het lichaam heeft verspreid en hormoontherapie niet succesvol is geweest.
Chemotherapiemedicijnen voor prostaatkanker worden meestal intraveneus toegediend. Ze kunnen thuis, bij een dokter of in een ziekenhuis worden toegediend. Net als hormoontherapie kan chemotherapie in dit stadium prostaatkanker meestal niet genezen. Het kan eerder tumoren doen krimpen, symptomen verminderen en het leven verlengen.
Mogelijke bijwerkingen van chemotherapie zijn onder meer:
- vermoeidheid
- haaruitval
- verlies van eetlust
- misselijkheid
- braken
- diarree
- verminderd immuunsysteem
functie
Immunotherapie
Immunotherapie is een van de nieuwere vormen van kankerbehandeling. Het gebruikt je eigen immuunsysteem om tumorcellen te bestrijden. Bepaalde cellen van het immuunsysteem, antigeenpresenterende cellen (APC's) genoemd, worden in een laboratorium bemonsterd en blootgesteld aan een eiwit dat in de meeste prostaatkankercellen aanwezig is.
Deze cellen onthouden het eiwit en zijn in staat erop te reageren en helpen de T-lymfocyten van het immuunsysteem om te weten dat de witte bloedcellen cellen vernietigen die dat eiwit bevatten. Dit mengsel wordt vervolgens in het lichaam geïnjecteerd, waar het zich op het tumorweefsel richt en het immuunsysteem stimuleert om het aan te vallen. Dit wordt het Sipuleucel-T-vaccin genoemd.
Gefocusseerde echografie met hoge intensiteit (HIFU)
Geconcentreerde echografie met hoge intensiteit (HIFU) is een nieuwe kankerbehandeling die in de Verenigde Staten wordt bestudeerd. Het gebruikt gefocusseerde stralen van hoogfrequente geluidsgolven om kankercellen op te warmen en te doden. Deze methode is vergelijkbaar met bestralingstherapie omdat ze gericht is op de focus van de kankertumor, maar geen radioactief materiaal gebruikt.
het komt neer op
Uw arts en zorgteam zullen u helpen bepalen welke van deze behandelingen voor prostaatkanker geschikt voor u is. Factoren zijn onder meer het stadium van uw kanker, de omvang van de kanker, het risico op herhaling, evenals uw leeftijd en algehele gezondheid.
