Tweelingen! De kans is groot dat je op zijn minst een paar of twee kent, maar heb je er ooit echt over nagedacht hoe ze zijn ontstaan?
Toen je tenslotte over de vogels en de bijen hoorde, resulteerde dat in één baby. Hoe is het mogelijk dat er twee zijn? (Misschien is er toch iets met die ooievaarstheorie!)
Als je onderzoek hebt gedaan naar tweelingen (of nu zelf zwanger bent van een tweeling), heb je misschien ontdekt dat er meer termen zijn dan je had verwacht: 'identiek' en 'broederlijk', ja, maar ook 'mo / mo , ”“ Di / di ”of zelfs“ mono / di ”tweelingen.
Je hebt je waarschijnlijk afgevraagd: wat betekenen deze en hoe verschillen deze tweelingen van andere tweelingen? Maak je geen zorgen: als je hieronder blijft lezen, helpen we je om het allemaal logisch te maken.
Wat zijn mono / di-tweelingen?
Kort antwoord: monoamniotische / dichorionische tweelingen zijn identieke tweelingen die hetzelfde amnion delen, maar aparte chorions hebben in de baarmoeder.
Als je dat leest en zegt "Huh?" je bent niet alleen. De soorten twinning zijn complexer dan ze op het eerste gezicht lijken. Blijf lezen voor een diepere uitleg waarin we al die woorden zullen definiëren.
Identiek of broederlijk
Misschien heb je in het verleden tweelingen gehoord die identiek of broederlijk werden genoemd.
Identieke tweelingen zijn tweelingen die exact dezelfde genen delen. Broederlijke tweelingen delen daarentegen slechts de helft van hun chromosomen, net als andere broers en zussen die afzonderlijk worden geboren.
Dit betekent dat een eeneiige tweeling er altijd hetzelfde uitziet, maar een twee-eiige tweeling kan er anders uitzien:
- geslachten
- hoogtes
- haarkleuren
- oogkleuren
Deze tweelingtypen delen verschillende hoeveelheden chromosomen omdat ze op verschillende manieren worden gevormd.
Een identieke tweeling komt uit hetzelfde ei en sperma. Het ei en het sperma komen samen zoals bij elke conceptie, maar het ei splitst zich kort na de bevruchting in tweeën. Omdat ze uit één ei komen, worden ze soms monozygote tweelingen genoemd.
Aan de andere kant worden twee-eiige tweelingen soms dizygote tweelingen genoemd - wat betekent dat ze zich vormen uit twee afzonderlijke eieren. Broederlijke tweelingen worden gevormd wanneer meerdere eieren rond dezelfde tijd worden vrijgegeven en elk ei wordt bevrucht door een ander sperma.
Inzicht in chorions en amnions
Hoewel er twee grote categorieën tweelingen zijn (monozygoot en dizygoot), zijn er drie mogelijke soorten tweelingen op basis van wat ze in de baarmoeder delen tijdens hun ontwikkeling.
Het is mogelijk dat tweelingen dezelfde chorion- en vruchtzakjes delen of hun eigen zak hebben.
Het chorion is het buitenste membraan dat het vruchtwater, de vruchtzak en de foetus met de placenta verbindt. Of een tweeling dit deelt, is belangrijk: één chorion is gelijk aan één placenta, maar twee chorionen betekenen twee afzonderlijke placenta's.
Hoe meer tweelingen in utero delen, hoe hoger het risico tijdens de zwangerschap.
Ongeveer 65 procent van de identieke tweelingzwangerschappen is monochoriaal (één chorion). De overige 35 procent van de eeneiige tweeling is dichorionisch (twee chorions), net als alle twee-eiige tweelingen.
Het vruchtwater is het binnenste membraan dat de foetus en het vruchtwater vasthoudt. Omdat het amnion zich in het chorion bevindt, is het mogelijk dat de baby's een amnion delen of hun eigen amnion hebben, zelfs als er maar één chorion is.
Nog steeds bij ons? De uitsplitsing van de drie potentiële tweelingen op basis van verschillende combinaties van chorions en amnions is:
Mo / mo (afkorting van monochoriale monoamniotische zwangerschap). Mo / mo-tweelingen zijn monozygote tweelingen die zowel de chorionische als de vruchtzak delen. Met andere woorden, één placenta en één vruchtzak voor beide baby's.
Mo / di (afkorting voor monochoriale diamniotische zwangerschap). Deze monozygote tweelingen delen een chorionzak, maar hebben verschillende vruchtzakjes. Om het op een andere manier te zien, het grote verschil in dit type tweelingzwangerschap is dat er maar één placenta is. Elke baby krijgt echter nog steeds zijn eigen vruchtzak.
Di / di (afkorting van dichorionische diamniotische zwangerschap). Di / di-tweelingen kunnen monozygoot of duizelig zijn. Ze hebben elk hun eigen chorion- en vruchtzakjes. Hoewel het in de baarmoeder veel meer krap is, ontwikkelen deze tweelingen zich in wezen net zoals ze zouden doen als ze elk als enig kind zouden worden geboren.
Hoe weet u of u een mono / di-zwangerschap heeft?
Mono / di-tweelingen komen voor in ongeveer 1 op de 3 gevallen van spontane tweelingen, en een mono / di-zwangerschap zal worden gediagnosticeerd door middel van echografie.
Echo's zijn het meest nauwkeurig bij het bepalen van chorioniciteit in het eerste trimester. Dus tussen 11 en 13 weken zal uw arts kijken of één placenta twee foetussen van bloed voorziet.
Op dit punt zal uw arts beginnen te kijken of er twee vruchtzakjes zijn. Ze zullen beginnen te bepalen of het vruchtwater gelijkmatig over de twee baby's verdeeld lijkt te zijn.
Als een tweeling is bevestigd, kan uw arts u voor de rest van uw zwangerschap doorverwijzen naar een risicospecialist.
Als gevolg van enkele van de extra risico's die gepaard gaan met een mono / di-zwangerschap, kunt u verwachten dat u naast routinematige echografische onderzoeken waarschijnlijk een foetale echocardiologie nodig zult hebben.
De overgrote meerderheid van mono / di-tweelingen wordt geleverd zonder ernstige complicaties; Maar zelfs als er geen complicaties worden vastgesteld vóór de geboorte, worden mono / di-tweelingen vaak te vroeg geboren. Er is ook een verhoogde kans op de geboorte van een keizersnede.
Wat zijn de risico's van mono / di-tweelingen?
Tweelingzwangerschappen worden als een hoger risico beschouwd omdat twee baby's een nauwe ruimte delen en de moeder het dubbele aantal baby's draagt. Dat gezegd hebbende, de meeste mo / di-zwangerschappen zijn ongecompliceerd.
Elke tweelingzwangerschap omvat een verhoogd risico op:
- Placenta previa. Door het extra gewicht van de baby in de placenta kan het lager hangen of de baarmoederhals bedekken, ook wel placenta previa genoemd.
- Placenta-abruptie. Placenta-abruptie vindt plaats omdat een grotere en zwaardere placenta waarschijnlijk eerder wegtrekt van de baarmoederwand.
- Placenta accreta. Placenta accreta treedt op wanneer de placenta zich te diep in de baarmoederwand nestelt.
- Prematuriteit. Vanwege de ruimtebeperkingen voor tweelingen en het grotere risico op andere complicaties, is de kans groter dat tweelingen te vroeg of vóór 37 weken zwangerschap worden geboren. Uw arts kan een vroege inductie of een keizersnede voorstellen.
- Laag geboorte gewicht. Omdat ze eerder vroeg geboren worden en weinig ruimte hebben om zich in de baarmoeder te ontwikkelen, is de kans groter dat tweelingen worden geboren met een laag geboortegewicht, minder dan 5 pond 8 ounces.
- Zwangerschapsdiabetes. Zwangerschapsdiabetes is wanneer een persoon tijdens de zwangerschap hoge bloedsuikerspiegels ontwikkelt.
- Zwangerschaps hypertensie. Zwangerschapshypertensie is wanneer een persoon tijdens de zwangerschap hoge bloeddruk ontwikkelt.
- Post-partumbloeding. Vanwege de grote tweelingplacenta heeft de baarmoeder tijdens de zwangerschap mogelijk meer moeten strekken dan normaal. Dit leidt tot een verhoogd risico op bloeding.
Mono / di-tweelingzwangerschappen brengen meer risico met zich mee dan een di / di-tweelingzwangerschap vanwege de gedeelde placenta. Naast de risico's waarmee alle tweelingzwangerschappen worden geconfronteerd, lopen mono / di-zwangerschappen risico op complicaties die verband houden met een gedeelde bloedtoevoer in de placenta.
Circulatoire onevenwichtigheden kunnen resulteren in het twin-twin transfusiesyndroom (TTTS).
Dit komt voor bij ongeveer 10 tot 15 procent van de monochoriale / diamniotische zwangerschappen, wanneer het bloed niet gelijkmatig tussen de tweelingen wordt verdeeld. TTS kan leiden tot ernstige ziekte of overlijden voor een of beide tweelingen.
Als er tekenen van TTS optreden tijdens echo's, kan lasertherapie worden gebruikt om de gedeelde bloedvaten op het oppervlak van de placenta te coaguleren, zodat het bloed niet langer wordt gedeeld. Er is ook een verhoogd risico op voortijdige bevalling.
Een ander potentieel probleem met de bloedsomloop waarmee monochoriale tweelingen te maken kunnen krijgen, is de sequentie van dubbele omgekeerde arteriële perfusie (TRAP). Hoewel dit volgens Children’s Wisconsin slechts voorkomt bij ongeveer 1 procent van de monochoriale zwangerschappen en bij 1 op de 35.000 zwangerschappen in het algemeen, is het ernstig.
Bij TRAP-zwangerschappen ontwikkelt de ene tweeling zich normaal, terwijl de andere zich ontwikkelt zonder een werkend hart en vele andere lichaamsstructuren die nodig zijn om te functioneren.
De twee tweelingen worden vergezeld door een groot bloedvat, maar de tweeling zonder functionerend hart ontvangt al hun bloed van de gezonde (“pomp”) tweeling. Dit zorgt ervoor dat het hart van de gezonde tweeling veel harder werkt dan normaal en kan ervoor zorgen dat ze hartfalen of de dood ervaren.
Tweelingen die de placenta delen, riskeren ook ongelijke verdeling van de placenta (UPS). Als tijdens echografie blijkt dat een tweeling ernstig in de groei is beperkt, zal uw arts overwegen hoe ver u in de zwangerschap bent en wat het risico is op een vroege bevalling of andere behandelingen.
Afhalen
Als genetica niet jouw ding is, kan dit een overweldigende hoeveelheid informatie zijn om in je op te nemen - en dat is helemaal oké.
Tenzij je zwanger bent van een tweeling, maakt het waarschijnlijk nooit uit of iemand anders een mono / di-tweeling of een mono / mono-tweeling is. (Hoewel je er nu meer over weet, ben je misschien geïnteresseerd om erachter te komen!)
Onthoud dat naast genen nog een aantal factoren bepalen welke persoon iemand buiten de baarmoeder wordt.De ervaringen die mensen vormen, kunnen net zo interessant en belangrijk zijn om te leren als welke delen van de baarmoeder ze deelden!
