In de voet bevinden zich drie spijkerschriftbeenderen. Het zijn de tussenliggende, laterale en mediate spijkerschriften. Het tussenliggende spijkerschriftbeen bevindt zich tussen zijn twee tegenhangers en articuleert (vormt een gewricht) met het tweede middenvoetsbeentje, dat verbonden is met de botten van de tweede teen.
Gezamenlijk vormen de voetwortelbeenderen de helft van de voet, het dichtst bij de enkel, en de hele enkel. De kleinheid van elk bot, inclusief tussenliggend spijkerschrift, zorgt voor flexibiliteit in de voet en de enkel, die samenkomen met de tibia- en fibulabotten van het onderbeen. Deze flexibiliteit is een fundamentele vereiste om een persoon in staat te stellen zijn voet te gebruiken om te lopen of andere soorten tweebenige (tweebenige) bewegingen te maken.
De voeten dragen het volledige gewicht van het lichaam en aangezien lopen een constante impact op de grond vereist, zijn de voetwortelbeenderen vatbaar voor breuk. Mocht het tussenliggende spijkerschrift breken, dan moet de hele voet worden geïmmobiliseerd (meestal in het gips). Anders kunnen de meerdere scharnierpunten beweging veroorzaken die de genezing kan bemoeilijken.
