Spruw en hiv: wat is het verband?

Spruw kan een veel voorkomende aandoening zijn bij mensen met aandoeningen die het immuunsysteem onderdrukken, zoals HIV. Geschat wordt dat ongeveer 80 tot 90 procent van de mensen met hiv op een bepaald moment in hun leven te maken krijgt met spruw in de mond of keel.

Spruw is een schimmelinfectie die witte of gelige bultjes en vlekken in uw mond veroorzaakt. Het wordt meestal veroorzaakt door een schimmel in het geslacht Candida.

Candida leven in de mond van de meeste mensen zonder symptomen te veroorzaken. Maar voor mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem, zoals mensen met hiv, kan de schimmel zich sneller verspreiden dan het immuunsysteem het kan bestrijden.

Blijf lezen om alles te weten te komen over het verband tussen spruw en hiv.

Wat is spruw?

Orale spruw is medisch bekend als orofaryngeale candidiasis. Het is een overmatige groei van gist in je mond die leidt tot gele of witte bultjes of vlekken. Deze kunnen op je binnenste wangen, lippen, amandelen of tong verschijnen.

Spruw kan vaak andere symptomen veroorzaken, zoals keelpijn of slikproblemen.

Orale spruw wordt meestal veroorzaakt door de schimmel Candida albicans, maar het kan ook door andere worden veroorzaakt Candida soorten.

Ongeveer 75 procent van de mensen heeft Candida in of op hun lichaam. Het is normaal dat u het op uw huid of in uw mond, darmen of vagina aantreft. Meestal veroorzaakt het geen symptomen omdat uw immuunsysteem kan voorkomen dat het zich verspreidt.

Mensen met een onderdrukt immuunsysteem, zoals mensen met hiv, mensen die bestraling of chemotherapie ondergaan, zuigelingen en oudere volwassenen, krijgen de meeste kans op spruw omdat hun immuunsysteem de schimmel minder goed kan beheersen.

Chronisch gebruik van steroïden of antibiotica kan ook uw risico op het ontwikkelen van spruw verhogen.

Afbeeldingen van spruw

Waarom krijgen mensen met hiv spruw?

Mensen met hiv zijn vatbaar voor spruw omdat het virus het immuunsysteem verzwakt. Het is vaak een van de eerste symptomen van hiv. Het kan ook een teken zijn dat u risico loopt op het ontwikkelen van ernstigere infecties.

Opportunistische infecties

Orale spruw staat bekend als een opportunistische infectie. De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) definiëren een opportunistische infectie als een ziekte die vaker of ernstiger voorkomt bij mensen met hiv vanwege hun verzwakte immuunsysteem.

In een onderzoek uit 2016 waarin meer dan 60.000 mensen in de Verenigde Staten en Canada met hiv van 2000 tot 2010 werden onderzocht, ontdekten onderzoekers dat 9 procent van de mensen ten minste één opportunistische infectie ontwikkelde.

Hoewel opportunistische infecties nog steeds voorkomen bij mensen met hiv, komen ze minder vaak voor vanwege vroege detectie en effectieve hiv-behandelingen.

Stadia van HIV

HIV vordert in verschillende stadia:

• Acute HIV-infectie. Twee tot vier weken na het oplopen van hiv krijgen sommige mensen griepachtige symptomen zoals koorts, vermoeidheid en koude rillingen. Andere mensen vertonen geen symptomen.
• Wachttijd. Na de eerste blootstelling blijft hiv 10 tot 15 jaar inactief. Gedurende deze periode vermenigvuldigt het virus zich zeer langzaam en vertoont het mogelijk geen symptomen.
• Stadium 3 HIV. Als hiv onbehandeld blijft, zal het immuunsysteem uiteindelijk verzwakken. Een diagnose van stadium 3 hiv of aids is aangewezen wanneer een niveau van een type witte bloedcel genaamd T-cellen (ook wel CD4-cellen genoemd) daalt tot onder 200 cellen per kubieke millimeter bloed, of als zich een opportunistische infectie ontwikkelt.

Naarmate HIV vordert en het immuunsysteem meer gecomponeerd wordt, neemt het risico op het ontwikkelen van spruw toe.

Kun je spruw voorkomen?

De standaardbehandeling voor orale stuwkracht zijn antischimmelmiddelen. Langdurig gebruik van deze medicijnen om infectie te voorkomen wordt echter niet aanbevolen, omdat dit mogelijk kan leiden tot schimmelresistentie.

Er is niet veel onderzoek gedaan naar het voorkomen van spruw bij mensen met een hoog risico om het te ontwikkelen. Maar het kan helpen om goed voor uw algehele mondgezondheid te zorgen. Dingen die u kunt doen zijn onder meer:

• met een zachte tandenborstel
• schoonmaken tussen uw tanden, zoals met flosdraad
• mondwater gebruiken
• regelmatig naar uw tandarts gaan
• goed voor een kunstgebit zorgen als u die heeft

Veel drinken kan spruw helpen voorkomen door een droge mond te voorkomen.

Een onderzoek uit 2019 heeft enig bewijs gevonden dat probiotica orale spruw kunnen helpen voorkomen, vooral bij dragers van kunstgebitten. De auteurs melden echter dat hun resultaten met de nodige voorzichtigheid moeten worden geïnterpreteerd, aangezien er weinig onderzoeken beschikbaar zijn en veel van de gepubliceerde onderzoeken een hoog risico op vertekening hebben.

Wat zijn de symptomen?

Het kenmerkende symptoom van spruw zijn bultjes of vlekken in uw mond die geel of wit lijken. Deze bultjes of plekken kunnen op uw lippen, amandelen, tong of tandvlees verschijnen.

Andere symptomen van spruw zijn onder meer:

• bloeden
• pijn in de mond of brandend gevoel
• verlies van smaak
• droge mond
• droge en gebarsten mondhoeken
• moeite met slikken of pijnlijk slikken
• slechte smaak in je mond

Het is belangrijk om een ​​behandeling voor orale spruw te zoeken zodra u dit opmerkt.

Tips voor het omgaan met spruw

Als u een orale spruwinfectie heeft, moet u zo snel mogelijk een arts of tandarts raadplegen. Ze zullen u waarschijnlijk een recept geven voor een antischimmelmedicijn.

Het volgen van deze tips kan u ook helpen enige verlichting van uw symptomen te vinden:

• consumeer koud voedsel of vloeistoffen om uw mond te kalmeren
• Spoel uw mond met een warme oplossing van zout water
• ga zo door met een goede mondhygiëne
• drink uit een rietje als u vloeistoffen irriterend vindt
• probeer zacht en gemakkelijk door te slikken voedsel te eten

Hoe wordt orale spruw behandeld?

De eerste stap bij het behandelen van spruw is het aanpakken van de onderliggende oorzaak.

In het geval van HIV, onderdrukt antiretrovirale therapie de niveaus van het virus en versterkt het het immuunsysteem. Antiretrovirale therapie is een cocktail van medicijnen die worden gebruikt om de replicatie van het virus te stoppen en de progressie van hiv te voorkomen.

Voor het rechtstreeks richten op spruw is de gebruikelijke behandeling antischimmelmedicatie. Orale fluconazol in een dosering van 100 milligram (mg) eenmaal daags is de standaardbehandeling, behalve bij zwangere vrouwen.

Als de infectie in uw mond zit, zult u waarschijnlijk gedurende 2 weken worden behandeld. Als het in uw keel zit, duurt de behandeling waarschijnlijk 2 tot 3 weken.

Als uw infectie niet op fluconazol reageert, kan uw arts een andere behandeling aanbevelen. Andere opties die effectief blijken te zijn, zijn onder meer:

• Miconazol-tabletten van 50 mg eenmaal per dag
• 10 mg clotrimazol zuigtabletten vijf keer per dag
• 200 mg itraconazol drank per dag
• 400 mg orale posaconazolsuspensie tweemaal daags op de eerste dag en daarna eenmaal daags
• 4 tot 6 milliliter nystatine-suspensie vier keer per dag
• actueel 0,00165 procent gentiaanviolet tweemaal per dag

Als u ernstige of frequente herhalingen van orale spruw heeft, kan uw arts een langere kuur met antischimmelmedicijnen aanbevelen. Artsen proberen echter vaak langdurig gebruik te vermijden, aangezien het risico bestaat dat de schimmel resistent wordt tegen de medicatie.

Wat zijn de vooruitzichten voor mensen met hiv en spruw?

Symptomen van orale spruw vertonen vaak verbetering binnen 2 tot 3 dagen na behandeling met antischimmelmedicijnen. De infectie verdwijnt meestal volledig in minder dan 2 weken.

Onderzoekers van een studie uit 2017 vergeleken de werkzaamheid van de antischimmelmiddelen fluconazol en clotrimazol bij een groep van 180 patiënten met spruw. De onderzoekers ontdekten dat fluconazol 89,5 procent effectief was, terwijl clotrimazol 86,7 procent effectief was.

Als het antischimmelmiddel dat u gebruikt om spruw te bestrijden niet effectief is, kan uw arts u aanraden een ander soort te proberen.

Slechts ongeveer 4 tot 5 procent van de mensen met hiv reageert niet op antischimmelbehandeling. De meeste non-responders hebben een CD4-telling van minder dan 50 cellen per kubieke millimeter bloed.

Als antischimmelmedicijnen niet effectief zijn, kan uw arts amfotericine B aanbevelen, toegediend via een infuus.

Voor degenen met hiv die geen antiretrovirale therapie gebruiken, kan antischimmelbehandeling op korte termijn verlichting bieden, maar de infectie zal waarschijnlijk terugkomen. Omdat hiv-behandeling het immuunsysteem kan versterken en het virus kan onderdrukken, is het de sleutel om terugkerende of chronische spruwinfecties te voorkomen.

het komt neer op

Spruw is een schimmelinfectie die meestal wordt veroorzaakt door de schimmel Candida albicans. Mensen met hiv of andere aandoeningen die het immuunsysteem onderdrukken, lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van spruw.

Als u hiv heeft en spruw ontwikkelt, is het belangrijk om onmiddellijk een arts te raadplegen. Ze zullen waarschijnlijk een antischimmelmedicijn voorschrijven.

Antischimmelmedicijnen zijn meestal effectief voor het opruimen van een spruw-infectie. U moet echter zo snel mogelijk een behandeling zoeken als u symptomen opmerkt.

Als u symptomen van spruw opmerkt en denkt dat u mogelijk ook hiv heeft, overleg dan met een arts of zorgverlener over test- en behandelingsopties.