Overzicht van hiv-behandeling
De behandeling van hiv heeft een lange weg afgelegd. In de jaren tachtig werd hiv als dodelijk beschouwd. Dankzij de vooruitgang in de behandeling is hiv meer een chronische aandoening geworden, net als hartaandoeningen of diabetes.
Een van de grootste recente vorderingen bij de behandeling van hiv is de ontwikkeling van medicatie voor eenmalig gebruik: een pil die een combinatie van verschillende hiv-medicijnen bevat.
Een combinatiepil is een grote stap voorwaarts ten opzichte van de omslachtige behandelingen met meerdere pillen die vroeger de enige optie waren voor mensen met hiv.
Sommige combinatiepillen moeten nog steeds worden ingenomen met andere antiretrovirale geneesmiddelen om effectief te zijn. Een voorbeeld is emtricitabine en tenofovirdisoproxilfumaraat (Truvada).
Andere combinatiepillen vormen op zichzelf een compleet hiv-regime. Voorbeelden zijn pillen die drie verschillende geneesmiddelen combineren, zoals efavirenz, emtricitabine en tenofovirdisoproxilfumaraat (Atripla). Sommige nieuwere combinaties van twee geneesmiddelen, zoals dolutegravir en rilpivirine (Juluca), vormen ook een compleet hiv-regime.
Een belangrijk verschil tussen combinaties van twee geneesmiddelen, zoals Juluca, en combinaties van twee geneesmiddelen, zoals Truvada, is dat Juluca twee geneesmiddelen uit verschillende geneesmiddelenklassen bevat. De twee medicijnen in Truvada behoren tot dezelfde medicijnklasse.
Wanneer een persoon een combinatiepil krijgt voorgeschreven die kan worden gebruikt als een compleet hiv-regime, staat dit bekend als een regime met één tablet (STR).
AZT, het eerste hiv-medicijn
In 1987 keurde de Food and Drug Administration (FDA) het allereerste medicijn voor de behandeling van hiv goed. Het heette azidothymidine of AZT (nu zidovudine genoemd).
AZT is een antiretroviraal geneesmiddel dat helpt voorkomen dat het virus zichzelf kopieert. Door de hoeveelheid hiv in het lichaam te verlagen, helpen antiretrovirale geneesmiddelen het immuunsysteem sterk te houden.
AZT maakt deel uit van een klasse antiretrovirale geneesmiddelen die nucleoside / nucleotide reverse transcriptase-remmers (NRTI's) worden genoemd.
De introductie van AZT was een grote vooruitgang in de behandeling van hiv, maar het is geen perfect medicijn. Op het moment dat het werd geïntroduceerd, was AZT het duurste medicijn in de geschiedenis en kostte het gebruikers $ 8.000 tot $ 10.000 per jaar (ongeveer $ 18.000 tot $ 23.000 per jaar in dollars van 2019).
Dit medicijn kan bij sommige mensen tot aanzienlijke en mogelijk ernstige bijwerkingen leiden. Bovendien wordt hiv snel resistent als AZT op zichzelf wordt gebruikt. Deze geneesmiddelresistentie maakt herhaling van de ziekte mogelijk.
AZT heet nu zidovudine en is nog steeds op de markt, maar het wordt niet vaak gebruikt bij volwassenen. Baby's van hiv-positieve moeders kunnen met AZT post-exposure profylaxe (PEP) krijgen.
Therapie met één medicatie
Andere hiv-medicijnen volgden AZT, waaronder proteaseremmers. Deze medicijnen werken door te voorkomen dat hiv meer virussen aanmaakt in cellen die al door hiv zijn aangetast.
Zorgverleners ontdekten al snel dat wanneer mensen met hiv slechts één medicijn per keer kregen, hiv ertegen resistent werd, waardoor het medicijn ondoeltreffend werd.
Combinatiebehandelingen
Tegen het einde van de jaren negentig maakte therapie met een enkel geneesmiddel plaats voor een combinatiebehandeling. Combinatiebehandeling omvat ten minste twee verschillende hiv-medicijnen. Deze medicijnen zijn vaak van verschillende klassen, dus ze hebben ten minste twee verschillende manieren om te voorkomen dat het virus kopieën van zichzelf maakt.
Deze therapie werd historisch zeer actieve antiretrovirale therapie genoemd. Het wordt nu antiretrovirale therapie of antiretrovirale combinatietherapie genoemd. Vroeger was er een zogenaamde "cocktail van drugs" nodig in de vorm van een handvol pillen, die vaak meerdere keren per dag werden ingenomen. Nu kan een persoon met hiv een enkele combinatiepil voorgeschreven krijgen.
Effectieve combinatietherapie vermindert de hoeveelheid hiv in het lichaam van een persoon. Combinatieschema's zijn ontworpen om het niveau van hiv-onderdrukking te maximaliseren en tegelijkertijd de kans te verkleinen dat het virus resistent wordt tegen een bepaald medicijn.
Als een hiv-positieve persoon in staat is om virale onderdrukking te bereiken door hiv-behandeling, zeggen de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) dat ze 'effectief geen risico' lopen om hiv op seksueel gebied aan anderen over te dragen.
Hiv-medicijnklassen
Tegenwoordig worden meerdere verschillende klassen antiretrovirale geneesmiddelen in verschillende combinaties gebruikt om HIV te behandelen. Alle medicijnen in deze klassen verstoren de manier waarop hiv zichzelf kopieert op verschillende manieren:
- Nucleoside / nucleotide reverse transcriptaseremmers (NRTI's, of "kernwapens"). NRTI's voorkomen dat het virus zijn genetisch materiaal kopieert. NRTI's blokkeren een enzym genaamd reverse transcriptase, dat door HIV wordt gebruikt om zijn genetisch materiaal (RNA) om te zetten in DNA.
- Integrasestrengoverdrachtsremmers (INSTI's). INSTI's zijn een categorie van integraseremmers die specifiek worden gebruikt om hiv te behandelen. Integraseremmers blokkeren een enzym, integrase, dat virussen nodig hebben om kopieën van zijn genen in het genetisch materiaal van een menselijke cel in te brengen.
- Proteaseremmers (PI's). PI's blokkeren een enzym genaamd protease, dat het virus nodig heeft om eiwitten te verwerken die essentieel zijn om meer virus te maken. Deze medicijnen beperken het vermogen van hiv om zich te vermenigvuldigen ernstig.
- Niet-nucleoside reverse transcriptaseremmers (NNRTI's, of "niet-kernwapens"). NNRTI's blokkeren ook dat het virus RNA, zijn genetisch materiaal, omzet in DNA met reverse transcriptase. Ze werken echter anders dan NRTI's.
- Toegangsremmers. Toegangsremmers voorkomen dat hiv überhaupt in de cellen van het immuunsysteem terechtkomt. Deze brede categorie geneesmiddelen omvat geneesmiddelen uit de volgende klassen: chemokine coreceptorantagonisten (CCR5-antagonisten), fusieremmers en remmers na hechting. Hoewel deze antiretrovirale middelen hiv stoppen vanaf een van de eerste stappen bij het maken van kopieën van zichzelf, worden deze medicijnen vaak bewaard voor wanneer een persoon geen opties meer heeft vanwege veel medicijnresistente mutaties van hiv.
De hiv-geneesmiddelen ritonavir en cobicistat behoren tot een klasse geneesmiddelen die bekend staat als cytochroom P4503A-remmers of CYP3A-remmers. Ze werken allebei voornamelijk als boostermedicijnen: wanneer ze samen met andere hiv-medicijnen worden ingenomen, versterken ritonavir en cobicistat de effecten van die andere medicijnen. Ritonavir behoort ook tot de klasse van PI-geneesmiddelen.
Hiv-behandeling met één pil
In het verleden moesten mensen die antiretrovirale medicijnen slikten elke dag verschillende pillen slikken, vaak meerdere keren per dag. Het gecompliceerde regime leidde vaak tot fouten, gemiste doses en een minder effectieve behandeling.
In 1997 kwamen combinaties van hiv-medicijnen met een vaste dosis beschikbaar. Deze medicijnen combineren twee of meer medicijnen uit dezelfde of verschillende klassen in één pil. De enkele pil is gemakkelijker in te nemen.
Combivir was de eerste van deze merkcombinatiegeneesmiddelen. Momenteel zijn 23 combinatietabletten goedgekeurd voor de behandeling van hiv. Houd er rekening mee dat sommige van hen mogelijk samen met andere antiretrovirale geneesmiddelen moeten worden ingenomen om een compleet hiv-regime te vormen.
De door de FDA goedgekeurde combinatietabletten zijn:
- Atripla, dat efavirenz (NNRTI), emtricitabine (NRTI) en tenofovirdisoproxilfumaraat (NRTI) bevat
- Biktarvy, dat bictegravir (INSTI), emtricitabine (NRTI) en tenofoviralafenamidefumaraat (NRTI) bevat
- Cimduo, dat lamivudine (NRTI) en tenofovirdisoproxilfumaraat (NRTI) bevat
- Combivir, dat lamivudine (NRTI) en zidovudine (NRTI) bevat
- Complera, dat emtricitabine (NRTI), rilpivirine (NNRTI) en tenofovirdisoproxilfumaraat (NRTI) bevat
- Delstrigo, dat doravirine (NNRTI), lamivudine (NRTI) en tenofovirdisoproxilfumaraat (NRTI) bevat
- Descovy, dat emtricitabine (NRTI) en tenofoviralafenamidefumaraat (NRTI) bevat
- Dovato, dat dolutegravir (INSTI) en lamivudine (NRTI) bevat
- Epzicom, dat abacavir (NRTI) en lamivudine (NRTI) bevat
- Evotaz, dat atazanavir (PI) en cobicistat (CYP3A-remmer) bevat
- Genvoya, dat elvitegravir (INSTI), cobicistat (CYP3A-remmer), emtricitabine (NRTI) en tenofoviralafenamidefumaraat (NRTI) bevat
- Juluca, dat dolutegravir (INSTI) en rilpivirine (NNRTI) bevat
- Kaletra, dat lopinavir (PI) en ritonavir (PI / CYP3A-remmer) bevat
- Odefsey, dat emtricitabine (NRTI), rilpivirine (NNRTI) en tenofoviralafenamidefumaraat (NRTI) bevat
- Prezcobix, dat darunavir (PI) en cobicistat (CYP3A-remmer) bevat
- Stribild, dat elvitegravir (INSTI), cobicistat (CYP3A-remmer), emtricitabine (NRTI) en tenofovirdisoproxilfumaraat (NRTI) bevat
- Symfi, dat efavirenz (NNRTI), lamivudine (NRTI) en tenofovirdisoproxilfumaraat (NRTI) bevat
- Symfi Lo, dat efavirenz (NNRTI), lamivudine (NRTI) en tenofovirdisoproxilfumaraat (NRTI) bevat
- Symtuza, dat darunavir (PI), cobicistat (CYP3A-remmer), emtricitabine (NRTI) en tenofoviralafenamidefumaraat (NRTI) bevat
- Temixys, dat lamivudine (NRTI) en tenofovirdisoproxilfumaraat (NRTI) bevat
- Triumeq, dat abacavir (NRTI), dolutegravir (INSTI) en lamivudine (NRTI) bevat
- Trizivir, dat abacavir (NRTI), lamivudine (NRTI) en zidovudine (NRTI) bevat
- Truvada, dat emtricitabine (NRTI) en tenofovirdisoproxilfumaraat (NRTI) bevat
Het gebruik van slechts één dagelijkse combinatiepil in plaats van twee, drie of vier pillen vereenvoudigt de behandeling voor mensen met hiv. Het verbetert ook de effectiviteit van de medicijnen.
Een studie uit 2012 onder meer dan 7.000 mensen met hiv wees uit dat degenen die een enkele dagelijkse combinatiepil slikken, minder kans hebben dan degenen die drie of meer dagelijkse pillen slikken om ziek genoeg te worden om in het ziekenhuis te belanden.
Een studie uit 2018 onder meer dan 1.000 mensen met hiv vergeleek ook mensen op regimes met één tablet met mensen op regimes met meerdere tabletten. De onderzoekers concludeerden dat mensen die regimes met één tablet gebruikten, meer geneigd waren zich aan hun regimes te houden en virale onderdrukking te ervaren.
Aan de andere kant kan het toevoegen van meer medicijnen aan één pil ook tot meer bijwerkingen leiden. Dat komt omdat elk medicijn zijn eigen risico's met zich meebrengt. Als een persoon een bijwerking krijgt van een combinatiepil, kan het moeilijk zijn om te zeggen welke van de medicijnen in de combinatiepil dit hebben veroorzaakt.
Over behandeling met een zorgverlener praten
Het kiezen van een hiv-behandeling is een belangrijke beslissing. Mensen met hiv kunnen hun beslissing nemen met de hulp van hun zorgverleners.
Voordat u een behandeling kiest, wilt u misschien de voordelen en risico's van losse tabletten versus een combinatiepil bespreken. Een zorgverlener kan u helpen bij het kiezen van de optie die het beste bij uw levensstijl en gezondheid past.
