Verdunde urine bij drugstests
Een urinedrugtest wordt gebruikt om de aanwezigheid van illegale en voorgeschreven medicijnen in de urine op te sporen. Het staat ook bekend als een urine-medicijnscherm.
Bij een urinedrugtest wordt een urinemonster naar een laboratorium gestuurd. Een tester analyseert de urine op bepaalde medicijnen of hun metabolieten. Metabolieten zijn bijproducten die door het lichaam worden gevormd nadat het een medicijn heeft verwerkt.
De urine mag niet te veel of te weinig water bevatten. Anders kunnen de resultaten van de drugstest onnauwkeurig zijn.
Verdunde urine treedt op als er te veel water in de urine zit. Het betekent dat de concentratie van de urine zwak is. Als gevolg hiervan kan de tester de aanwezigheid van medicijnen in de urine niet goed detecteren.
Als u een werkgever bent die een drugstest nodig heeft, vraagt u zich misschien af waardoor verdunde urine wordt veroorzaakt. In dit artikel worden de mogelijke redenen van urineverdunning uitgelegd en hoe u nauwkeurige resultaten kunt krijgen.
Wat kan ervoor zorgen dat urine wordt verdund?
Urine kan om verschillende redenen verdund raken. Het is niet altijd omdat iemand de test probeert te 'bedriegen' door veel water te drinken. Het kan per ongeluk gebeuren.
Mogelijke oorzaken van verdunde urine zijn de volgende.
Het drinken van vloeistoffen om gezondheidsredenen
Veel mensen erkennen het belang van gehydrateerd blijven. Het is dus normaal dat mensen vaak veel water drinken.
Als ze regelmatig grote hoeveelheden vloeistof consumeren, kan hun urine verdund zijn.
Voorbereiden om een urinemonster te geven
Als een persoon niet genoeg urine kan geven, moet hij mogelijk terugkeren of de test herhalen. Sommige mensen drinken van tevoren veel vocht om ervoor te zorgen dat ze een urinemonster kunnen afnemen.
Diuretica gebruiken
Sommige voorgeschreven medicijnen hebben een diuretisch effect. Ze verhogen de urineproductie, wat resulteert in verdunde urine.
Drankjes zoals koffie en thee zijn ook diuretica.
Nierproblemen
De nieren verwijderen afvalstoffen uit het lichaam door urine te maken. Als de nieren niet goed werken, kunnen ze te veel water in de urine afgeven.
Hoe testers verdunde drugtests detecteren
Verdunde urine heeft meestal een lichtere kleur dan normale urine.
Bovendien kunnen testers bepalen of de urine is verdund door te verwijzen naar metingen die validiteitscontroles worden genoemd. Deze controles omvatten urinecreatinine en soortelijk gewicht.
Urine creatinine
Creatinine is een afvalproduct dat wordt geproduceerd door je spieren. Het wordt gemaakt tijdens de afbraak van creatine, een aminozuur.
Uw nieren verwijderen creatinine via de urine. De hoeveelheid creatinine in uw urine geeft de concentratie aan.
Het normale bereik ligt tussen 20 en 400 milligram per deciliter (mg / dL). In verdunde urine ligt het creatininegehalte in de urine tussen 2 en 20 mg / dL.
Soortelijk gewicht
Het soortelijk gewicht van de urine geeft de concentratie van urine aan. Het vergelijkt het watergehalte met de hoeveelheid stoffen in de urine.
Normale urine heeft een soortelijk gewicht tussen 1.002 en 1.030. Als de urine wordt verdund, ligt het soortelijk gewicht tussen 1.001 en 1.003.
Is het mogelijk om verdunning bij urinetests te voorkomen?
Om verdunde urine te voorkomen, kunt u richtlijnen opstellen voor het testen van urinedrugs:
- Vraag de mensen die worden getest om hun vochtinname vóór de test te beperken.
- Vraag hen om diuretica, zoals koffie en thee, te vermijden voordat u een monster geeft.
- Verzamel de urine 's morgens vroeg.
- Als hun werk regelmatig moet worden gehydrateerd, neem dan het urinemonster op voordat u gaat werken.
- Plan het willekeurig testen van urinedrugs.
Soorten drugstests voor urine
Er zijn twee soorten drugstests voor urine.
Immunoassay
Een immunoassay (IA) is een drugstest waarbij antilichamen worden gebruikt om de aanwezigheid van bepaalde medicijnen op te sporen. Antilichamen zijn eiwitten die binden met antigenen of vreemde stoffen. In dit geval is het antigeen het medicijn.
Bij een IA voegt de tester het medicijn en de medicijnspecifieke antilichamen toe aan de urine. Als het medicijn al in de urine zit, zal het concurreren met het toegevoegde medicijn om zich te binden met de antilichamen. Deze reactie betekent dat het monster positief is.
Als de urine geen spoor van het medicijn bevat, zal de reactie niet significant zijn. De steekproef wordt als negatief beschouwd.
Een IA is goedkoop en snel. Het wordt meestal gebruikt voor de eerste tests. Het is echter niet in staat om bepaalde medicijnen te detecteren. Dit betekent dat het vals-positieve of vals-negatieve resultaten kan opleveren.
Gaschromatografie-massaspectrometrie
Gaschromatografie-massaspectrometrie (GC-MS) wordt gebruikt om IA-resultaten te bevestigen. Het is specifieker dan IA, dus het is minder waarschijnlijk dat het valse resultaten oplevert.
Bij GC-MS wordt een gas aan het urinemonster toegevoegd. Het gas werkt samen met de stoffen in de urine, waardoor ze zich scheiden. De tester gebruikt een machine die een massaspectrometer wordt genoemd om de afzonderlijke verbindingen te detecteren.
GC-MS is de standaardtest die wordt gebruikt voor follow-ups. Andere soorten chromatografie kunnen vloeistof gebruiken om de verbindingen te scheiden.
Afhalen
Verdunde urine kan het moeilijk maken om nauwkeurige resultaten te krijgen van een urinedrugtest.
Het betekent echter niet noodzakelijk dat iemand de test probeert te 'bedriegen'. Sommige mensen drinken veel water om gezond te blijven of om ervoor te zorgen dat ze voldoende urine kunnen geven.
Bepaalde medicijnen en nierproblemen kunnen ook verdunning van de urine veroorzaken.
Om verdunning van de urine te voorkomen, moet u de inname van water en diuretica beperken voordat u de test toedient. U kunt ook 's morgens vroeg of voor het werk urine opvangen.
.jpg)
.jpg)
