Overzicht
Een diagnose van chronische obstructieve longziekte (COPD) is gebaseerd op uw tekenen en symptomen, geschiedenis van blootstelling aan irriterende stoffen in de longen (zoals roken) en familiegeschiedenis. Uw arts zal een volledig lichamelijk onderzoek moeten doen voordat een diagnose wordt gesteld.
COPD-symptomen kunnen zich langzaam ontwikkelen en veel van de symptomen komen vrij vaak voor.
Uw arts zal een stethoscoop gebruiken om naar hart- en longgeluiden te luisteren en kan enkele of alle van de volgende tests bestellen.
Spirometrie
De meest effectieve en gebruikelijke methode voor het diagnosticeren van COPD is spirometrie. Het is ook bekend als een longfunctietest of PFT. Deze eenvoudige, pijnloze test meet de longfunctie en capaciteit.
Om deze test uit te voeren, adem je zo krachtig mogelijk uit in een buis die is verbonden met de spirometer, een kleine machine. Het totale volume lucht dat uit uw longen wordt uitgeademd, wordt de geforceerde vitale capaciteit (FVC) genoemd.
Het percentage van de FVC dat in de eerste seconde wordt gedwongen, wordt de FEV1 genoemd. FEV staat voor geforceerd expiratoir volume. De maximale snelheid waarmee u uw longen ledigt, wordt de peak expiratory flow rate (PEFR) genoemd.
Spirometrie-resultaten helpen bepalen welk type longziekte u heeft en de ernst ervan. De resultaten kunnen direct worden geïnterpreteerd.
Deze test is het meest effectief omdat het COPD kan bepalen voordat er significante symptomen optreden. Het kan uw arts ook helpen de progressie van COPD te volgen en de effectiviteit van de behandeling te controleren.
Voorzorgsmaatregelen
Omdat spirometrie vereist dat u krachtig uitademt, wordt het niet aanbevolen voor iemand die onlangs een hartaanval of een hartoperatie heeft gehad.
Het is belangrijk om voorafgaand aan het testen volledig te zijn hersteld van ernstige ziekten of aandoeningen. Zelfs als u in principe in goede gezondheid verkeert, kunt u zich direct na de test een beetje buiten adem en duizelig voelen.
Omkeerbaarheidstest voor bronchodilatatoren
Deze test combineert spirometrie met het gebruik van een bronchodilatator, een geneesmiddel om uw luchtwegen te openen.
Voor deze test ondergaat u een standaard spirometrietest om een nulmeting te krijgen van hoe goed uw longen werken. Daarna, na ongeveer 15 minuten, neemt u een dosis bronchusverwijdende medicatie en herhaalt u de spirometrietest.
Deze screening is ook nuttig bij het monitoren van mensen die al gediagnosticeerd zijn met COPD, astma of beide. Testresultaten kunnen een arts helpen bepalen of uw huidige bronchodilatortherapie werkt of dat deze moet worden aangepast.
Bloedtesten
Bloedonderzoek kan uw arts helpen bepalen of uw symptomen worden veroorzaakt door een infectie of een andere medische aandoening.
Een arteriële bloedgastest meet de niveaus van zuurstof en kooldioxide in uw bloed. Dit is een indicatie van hoe goed uw longen werken. Deze meting kan aangeven hoe ernstig uw COPD is en of u mogelijk zuurstoftherapie nodig heeft.
De meeste mensen hebben geen problemen met bloedonderzoeken. Er kan wat ongemak of zeer kleine blauwe plekken zijn waar de naald wordt ingebracht, maar die bijwerkingen duren niet lang.
Genetische test
Hoewel roken en blootstelling aan schadelijke stoffen in het milieu de belangrijkste oorzaken van COPD zijn, is er ook een erfelijke risicofactor voor deze aandoening. Een familiegeschiedenis van vroegtijdige COPD kan erop wijzen dat u de aandoening heeft.
Uw arts kan uw alfa-1-antitrypsinegehalte (AAT) controleren. Dit eiwit helpt uw longen te beschermen tegen ontstekingen veroorzaakt door irriterende stoffen zoals vervuiling of roken. Het wordt geproduceerd door uw lever en vervolgens afgegeven aan uw bloedbaan.
Mensen met lage niveaus hebben een aandoening die alfa-1-antitrypsinedeficiëntie wordt genoemd en ontwikkelen vaak op jonge leeftijd COPD. Door middel van genetische tests kunt u erachter komen of u een AAT-tekort heeft.
Genetisch testen op AAT-deficiëntie wordt gedaan met een bloedtest. De bloedtest is meestal onschadelijk.
Maar erachter komen dat u een AAT-deficiëntie heeft, kan een uitdaging zijn, vooral als bij u geen diagnose van COPD is gesteld. AAT-deficiëntie zijn, garandeert niet dat u uiteindelijk longproblemen krijgt, maar het vergroot de kans wel.
Als u de diagnose COPD heeft, maar nog nooit heeft gerookt, u nooit met schadelijke chemicaliën en verontreinigende stoffen heeft gewerkt, of als u jonger bent dan 50 jaar, heeft u mogelijk een AAT-tekort.
Röntgenfoto van de borst of CT-scan
Een CT-scan is een soort röntgenfoto die een gedetailleerder beeld oplevert dan een standaard röntgenfoto. Elk type röntgenfoto dat uw arts kiest, geeft een beeld van de structuren in uw borstkas, inclusief uw hart, longen en bloedvaten.
Uw arts zal kunnen zien of u aanwijzingen heeft voor COPD. Als uw symptomen worden veroorzaakt door een andere aandoening, zoals hartfalen, kan uw arts dat ook vaststellen.
CT-scans en standaard röntgenfoto's zijn pijnloos, maar stellen u wel bloot aan kleine hoeveelheden straling.
De straling die wordt gebruikt voor een CT-scan is groter dan die nodig is voor een typische röntgenfoto. Hoewel de stralingsdoses voor elke test relatief laag zijn, dragen ze wel bij aan de hoeveelheid stralingsblootstelling die u tijdens uw leven ontvangt. Dit kan uw risico op kanker enigszins verhogen.
Nieuwe CT-apparatuur vereist echter minder straling om gedetailleerde beelden te produceren dan eerdere technologie.
Sputumonderzoek
Uw arts kan een sputumonderzoek bestellen, vooral als u een productieve hoest heeft. Sputum is het slijm dat u ophoest.
Het analyseren van uw sputum kan helpen de oorzaak van uw ademhalingsmoeilijkheden te achterhalen en kan sommige longkankers helpen opsporen. Als u een bacteriële infectie heeft, kan deze ook worden opgespoord en behandeld.
Voldoende hoesten om een sputummonster te produceren, kan enkele ogenblikken ongemakkelijk zijn. Anders zijn er geen echte risico's of nadelen aan een sputumonderzoek. Het kan erg nuttig zijn bij het diagnosticeren van uw aandoening.
Elektrocardiogram (ECG of ECG)
Uw arts kan een elektrocardiogram (ECG of ECG) aanvragen om te bepalen of uw kortademigheid wordt veroorzaakt door een hartaandoening en niet door een longprobleem.
Na verloop van tijd kunnen de ademhalingsmoeilijkheden die gepaard gaan met COPD echter leiden tot hartcomplicaties, waaronder abnormale hartritmes, hartfalen en een hartaanval.
Een ECG meet de elektrische activiteit in uw hart en kan helpen bij het diagnosticeren van een storing in uw hartritme.
Het ECG is over het algemeen een veilige test met weinig risico's. Soms kun je wat huidirritatie ervaren in het gebied waar de sticker voor een elektrode is geplaatst. Als een ECG een inspanningstest omvat, kan de screening helpen bij het ontdekken van abnormale hartritmes.
Voorbereiding op COPD-testen
COPD-tests vereisen weinig voorbereiding. Draag comfortabele kleding en vermijd van tevoren grote maaltijden. U moet ook vroeg op uw afspraak aanwezig zijn om het nodige papierwerk in te vullen.
Voorafgaand aan spirometrie- of ECG-tests, moet u met uw arts overleggen over eventuele medicijnen. Bepaalde medicijnen, cafeïne, roken en lichaamsbeweging kunnen uw testresultaten beïnvloeden.
Als u bijvoorbeeld een omkeerbaarheidstest voor de bronchusverwijder moet ondergaan, moet u wellicht wachten met het gebruik van uw bronchusverwijder tot dat deel van de test.
Neem een paar dagen voor uw test contact op met uw arts of het testcentrum om te zien welke beperkingen op u van toepassing zijn. Zorg ervoor dat u alle pre-testinstructies volgt, zodat uw resultaten zo nauwkeurig mogelijk zijn.
Afhalen
Meestal worden COPD-tests onafhankelijk van uw arts uitgevoerd. Bloedonderzoeken worden uitgevoerd in een testcentrum en monsters worden voor onderzoek naar een laboratorium gestuurd. Resultaten kunnen vaak binnen een paar dagen of hooguit een paar weken worden verkregen.
Het duurt ook een paar dagen voordat de resultaten van spirometrietests uw arts bereiken, hoewel uw arts ze mogelijk dezelfde dag kan zien als er haast is. Hetzelfde geldt voor CT-scans en andere beeldvormende tests.
Genetische tests duren meestal een paar weken.
De resultaten van een sputumkweek kunnen een dag of twee tot een paar weken duren. De tijdsduur hangt af van het type aandoening dat wordt onderzocht.
Wachten op resultaten kan moeilijk zijn, maar het verkrijgen van nauwkeurige testresultaten is van cruciaal belang om uw aandoening goed te diagnosticeren en een effectief behandelplan op te stellen.
