Want laten we eerlijk zijn, het gaat om meer dan de fles of de borsten.
Nadat ik mijn dochter uitsluitend borstvoeding had gegeven, wist ik zeker dat ik hetzelfde zou doen met mijn zoon. Zeker, deze keer zou ik de fles eerder introduceren (zodat hij hem echt zou kunnen nemen - mijn dochter heeft dat nooit gedaan), maar ik dacht dat ik vastbesloten was om ten minste nog een jaar baby-tot-boob-voeding te geven.
Toen mijn zoon echter kort na zijn geboorte naar de NICU werd gebracht en ik pas een paar dagen later borstvoeding kon geven, wist ik dat we op een heel andere reis zaten.
Hij leek enigszins geïntrigeerd door borstvoeding, totdat hij prompt - hoewel lieflijk - op mij in slaap viel.
Toch wuifde ik trots de lactatiekundigen weg toen ze binnenkwamen. Ik had tenslotte mijn dochter vijftien maanden borstvoeding gegeven.
Ik ben daar geweest, heb dat gedaan, heb de trofee gekregen. Rechtsaf?
Toen we eenmaal thuis waren, was het echter heel duidelijk dat mijn zoon de kleine flesjes die hij in het ziekenhuis had gekregen, boven mij verkoos.
In het begin voelde ik me gefrustreerd. Misschien had ik de hulp van de lactatieprofessionals moeten accepteren? Toen voelde ik me schuldig. Wat als hij vaker ziek wordt als ik hem geen borstvoeding geef? Eindelijk voelde ik me verdrietig. Hoe zou ik me met hem kunnen verbinden?
Nu ik aan de andere kant sta - mijn zoon is nu ruim een jaar en drinkt naar hartelust koemelk - kan ik zonder aarzelen zeggen dat flesvoeding net zo lonend kan zijn als borstvoeding. Zo niet meer. Daar zei ik het.
Door zulke verschillende ervaringen met mijn kinderen heb ik geleerd dat het niet uitmaakt hoe je je baby voedt, je doet het perfect voor je.
Hier zijn een paar belangrijke dingen die ik heb geleerd over flessen en lijmen:
Flesvoeding betekent dat je aanwezig moet zijn
Toen ik eenmaal de borstvoeding onder de knie had, was het gemakkelijk voor me om uit te wijken.
Ik was de eerste keer uitgeput en merkte dat ik mijn ogen sloot voor een dutje nadat mijn dochter was vastgeklemd. Dat, of ik scrolde door Amazon om de perfecte swaddle te vinden die haar uiteindelijk langer dan 45 minuten per keer in slaap zou brengen.
Ik was een nieuwe moeder en het leven voelde moeilijk. Ik had slaapgebrek en was overweldigd. Ik had geen idee wat ik aan het doen was. Ik raadde mezelf een tweede keer altijd.
Bij mijn zoon voelde ik me veel zelfverzekerder. Ik had de kunst onder de knie om zonder slaap te functioneren. Ik had ook het perspectief dat de tijd versnelt nadat je kinderen hebt gekregen. Ik wilde niet dat het babypodium aan me voorbijging.
Maar het was niet alleen een verschuiving in de vooruitzichten voor de tweede keer. Ik had nog nooit flesvoeding gegeven, dus ik moest echt opletten. Ik moest de fles op de juiste manier vasthouden - en bovendien kon ik niet snoozen omdat mijn baby hem zelf niet kon vasthouden.
Hierdoor heb ik minder tijd besteed aan het uitchecken (of op mijn telefoon) met mijn zoon. Ik bracht meer tijd door met kijken in zijn enorme ogen, zijn slappe wangetjes, zijn kleine, gerimpelde handjes terwijl ze mijn vinger vastgrepen.
Terwijl borstvoeding me aan mijn dochter bond vanwege de fysieke connectie, hechtte flesvoeding me aan mijn zoon vanwege de manier waarop het mijn aanwezigheid vereiste.
En omdat ik voortdurend in het moment was, voelde ik me dicht bij hem, zelfs terwijl hij flesvoeding dronk in plaats van mijn eigen melk.
Flesvoeding geeft u gemoedsrust
Er zijn zoveel dingen waar u zich zorgen over moet maken als u een nieuwe baby krijgt. Slapen ze genoeg? Groeien ze genoeg? Eten ze genoeg?
Flesvoeding geeft u duidelijkheid over die laatste - u weet precies hoeveel gram uw baby elke voeding krijgt.
Mijn kinderen zijn aan de kleine kant, dus het hebben van deze informatie bij mijn zoon gaf me een ding minder om me zorgen over te maken. Minder zorgen betekende dat ik een ontspannen, meer ontvankelijke moeder was. Ik kon meer genieten van de pasgeborene-ervaring.
Met flesvoeding kun je even pauzeren
Toen mijn zoon nog maar een paar weken oud was, ging ik een paar uur de deur uit. Ik deed boodschappen. Ik heb een voetmassage gekregen. Mijn borsten tintelden niet en hadden niet het gevoel dat ze op het punt stonden te ontploffen. Ik was niet op de klok.
Ik was natuurlijk uitgeput, maar ik voelde me mens.
En toen ik thuiskwam bij mijn familie, voelde ik me na de afwezigheid weer opgeknapt. Ik was klaar om een fles te maken en mijn zoon vast te houden. En knuffelen en knutselen met mijn 2 1/2 jarige trouwens ook.
Door flesvoeding te geven kreeg ik de kans om zinvolle pauzes te nemen. Om als het ware eerst mijn eigen zuurstofmasker op te zetten. Om te kunnen geven beide van mijn kinderen mijn beste zelf.
Na deze momenten van zelfzorg was ik mentaal beter toegerust om niet alleen een band met mijn baby te krijgen, maar ook met mijn peuter.
Flesvoeding heeft geen invloed op uw nabijheid
Ja, mijn zoon hield gewoon niet van borstvoeding. Maar laat me je vertellen, hij is zo in mij.
Zelfs als hij een jaar oud is, wil hij dat ik hem de hele tijd vasthoud. Hij snuffelt en knuffelt in me voordat ik hem naar bed leg. Hij boekt het bij de voordeur als ik terugkom van werken of boodschappen doen.
Ik ben duidelijk nog steeds zijn favoriete persoon. Hoe ik hem als baby te eten gaf, maakte geen verschil.
Vertel het die lactatiekundigen niet, maar als ik beide wegen ben ingeslagen, zou ik graag weer voor flesvoeding kiezen. Toen ik eenmaal de zin 'borst is het beste' uit mijn hoofd kreeg, kon ik me ontspannen in de realiteit van de situatie en echt genieten van de tijd die ik besteedde aan het voeden van mijn zoon.
Ik heb geleerd dat het niet echt uitmaakt hoe of wat je je baby voedt: borst of fles, melk of flesvoeding. Wat uw voedingsomstandigheden of keuzes ook zijn, ze zijn precies wat u zoekt.
Natasha Burton is een freelance schrijver en redacteur die heeft geschreven voor Cosmopolitan, Women’s Health, Livestrong, Woman’s Day en vele andere lifestyle-publicaties. Ze is de auteur van Wat is mijn type ?: 100+ quizzen om u te helpen uzelf & horbar; en uw match te vinden!, 101 quizzen voor koppels, 101 quizzen voor BFF's, 101 quizzen voor bruiden en bruidegoms, en de co-auteur van The Little Black Book of Big Red FlagsAls ze niet aan het schrijven is, wordt ze volledig ondergedompeld in #momlife met haar peuter en kleuter.
