Wat is een aldosterontest?
Een aldosteron (ALD) -test meet de hoeveelheid ALD in uw bloed. Het wordt ook wel een serumaldosterontest genoemd. ALD is een hormoon dat wordt aangemaakt door de bijnieren.
De bijnieren bevinden zich bovenop uw nieren en zijn verantwoordelijk voor de productie van verschillende belangrijke hormonen. ALD beïnvloedt de bloeddruk en reguleert onder meer natrium (zout) en kalium in uw bloed.
Te veel ALD kan bijdragen aan hoge bloeddruk en lage kaliumspiegels. Het staat bekend als hyperaldosteronisme.
Primair hyperaldosteronisme kan worden veroorzaakt door een bijniertumor (meestal goedaardig of niet-kankerachtig). Ondertussen kan secundair hyperaldosteronisme worden veroorzaakt door verschillende aandoeningen. Waaronder:
- nierarteriestenose (vernauwing van de nierslagader)
- congestief hartfalen
- cirrose
- sommige nieraandoeningen (bijv. nefrotisch syndroom)
Wat stelt een aldosterontest vast?
Een ALD-test wordt vaak gebruikt om endocriene stoornissen te diagnosticeren die kunnen leiden tot afwijkingen met elektrolyten en vocht. Deze kunnen worden veroorzaakt door:
- bepaalde nieraandoeningen
- hart problemen
- bijnier ziekte
De test kan ook helpen bij het diagnosticeren van:
- hoge bloeddruk die moeilijk onder controle te houden is of die op jonge leeftijd optreedt
- orthostatische hypotensie (lage bloeddruk veroorzaakt door opstaan)
- overproductie van ALD
- bijnierinsufficiëntie (traag werkende bijnieren)
Voorbereiding op aldosteron-testen
Uw arts kan u vragen om deze test op een bepaald tijdstip van de dag te laten doen. De timing is belangrijk, aangezien ALD-niveaus gedurende de dag variëren. Niveaus zijn het hoogst in de ochtend.
Uw arts kan u ook vragen om:
- verander de hoeveelheid natrium die u eet (natriumbeperkend dieet)
- vermijd zware lichamelijke inspanning
- vermijd het eten van zoethout (zoethout kan de eigenschappen van aldosteron nabootsen)
Deze factoren kunnen de ALD-niveaus beïnvloeden. Het is ook belangrijk om te onthouden dat stress ook tijdelijk ALD kan verhogen. Houding is ook belangrijk. U moet voorafgaand aan de test 2 uur rechtop staan.
Medicatiecomplicaties
Een aantal medicijnen kan ALD beïnvloeden. Vertel uw arts over alle medicijnen die u gebruikt. Dit omvat supplementen en zelfzorggeneesmiddelen. Uw arts zal u vertellen of u voor deze test moet stoppen of van medicatie moet veranderen.
Medicijnen die ALD kunnen beïnvloeden, zijn onder meer:
- niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen (NSAID's), zoals ibuprofen
- diuretica (plaspillen)
- orale anticonceptiva (anticonceptiepillen)
- angiotensine-converting enzyme (ACE) -remmers, zoals benazepril
- steroïden, zoals prednison
- bètablokkers, zoals bisoprolol
- calciumantagonisten, zoals amlodipine
- lithium
- heparine
- propranolol
Hoe aldosteron-testen worden gedaan
ALD-testen vereisen een bloedmonster. Het bloedmonster kan worden afgenomen in het kantoor van uw arts of het kan in een laboratorium worden uitgevoerd.
Ten eerste zal uw zorgverlener een gebied op uw arm of hand desinfecteren. Ze wikkelen een elastische band om je bovenarm om ervoor te zorgen dat er bloed in de ader komt. Vervolgens steken ze een kleine naald in je ader.
Dit kan enigszins tot matig pijnlijk zijn en kan een prikkelend of prikkelend gevoel veroorzaken. Bloed wordt verzameld in een of meer buisjes.
Uw zorgverlener zal de elastische flauw en de naald verwijderen en zij zullen druk uitoefenen op de punctie om het bloeden te stoppen en blauwe plekken te helpen voorkomen. Ze brengen een verband aan op de prikplaats.
De prikplaats kan blijven kloppen, maar dit verdwijnt voor de meeste mensen binnen een paar minuten.
De risico's van bloedafname zijn laag. Het wordt beschouwd als een niet-invasieve medische test. Mogelijke risico's van het laten afnemen van uw bloed zijn onder meer:
- meerdere naaldprikken vanwege problemen met het vinden van een ader
- hevig bloeden
- duizeligheid of flauwvallen
- hematoom (bloed dat zich onder de huid verzamelt)
- infectie op de prikplaats
Uw resultaten interpreteren
Uw arts zal de informatie die door de test is verzameld, beoordelen. Ze nemen op een later tijdstip contact met u op om uw resultaten te bespreken.
Hoge niveaus van ALD worden hyperaldosteronisme genoemd. Dit kan het natriumgehalte in het bloed verhogen en het kaliumgehalte in het bloed verlagen. Hyperaldosteronisme kan worden veroorzaakt door:
- nierarteriestenose (vernauwing van de slagader die bloed naar de nieren voert)
- congestief hartfalen
- nierziekte of falen
- cirrose (littekenvorming in de lever)
- een dieet met een extreem laag natriumgehalte
- Conn-syndroom, Cushing-syndroom of Bartter-syndroom (zelden)
Lage ALD-waarden worden hypoaldosteronisme genoemd. Symptomen van deze aandoening zijn onder meer:
- lage bloeddruk
- uitdroging
- lage natriumspiegels
- hoge kaliumspiegels
Hypoaldosteronisme kan worden veroorzaakt door:
- bijnierinsufficiëntie
- De ziekte van Addison, die de productie van bijnierhormonen beïnvloedt
- hyporeninemisch hypoaldosteronisme (lage ALD veroorzaakt door nierziekte)
- een dieet met een zeer hoog natriumgehalte (meer dan 2.300 mg / dag voor personen van 50 jaar en jonger; 1.500 ouder dan 50)
- aangeboren bijnierhyperplasie (een aangeboren aandoening waarbij zuigelingen het enzym missen dat nodig is om cortisol te maken, wat ook de aanmaak van ALD kan beïnvloeden)
Na de test
Nadat uw arts uw resultaten met u heeft bekeken, kan hij andere tests bestellen om de overproductie of onderproductie van ALD te diagnosticeren. Deze tests omvatten:
- plasma renine
- andrenocorticotropine (ACTH) -infusie
- captopril challenge-test
- intraveneuze (IV) infusie van zoutoplossing
- CT-scan van de buik om naar de bijnier te kijken (dit helpt bij het onderscheiden van oorzaken)
Deze tests zullen u en uw arts helpen meer te weten te komen over de oorzaak van het probleem met uw ALD. Dit zal uw arts helpen een diagnose te stellen en een behandelplan op te stellen.
