De vestibulocochleaire zenuw (ook wel de gehoorzenuw genoemd) is de achtste van twaalf hersenzenuwen. Deze groep omvat alle zenuwen die uit de schedel komen, in tegenstelling tot de zenuwen die uit de wervelkolom (ruggenmerg) komen. Het is een paar zenuwen (één uit elk oor) en de zenuw bevindt zich in de interne gehoorgang, een deel van het slaapbeen van de schedel.
De nervus vestibulocochlearis is verantwoordelijk voor zowel het gehoor als het evenwicht en brengt informatie van het binnenoor naar de hersenen. Het evenwichtsgevoel van een mens wordt bepaald door deze zenuw.
Twee speciale organen helpen de zenuw goed te functioneren: het slakkenhuis en het vestibulaire apparaat. Het slakkenhuis zet geluidsgolven om in elektrische signalen die de hersenen kunnen interpreteren. Het vestibulaire apparaat detecteert veranderingen in de positie van het hoofd in relatie tot de zwaartekracht.
Problemen met de nervus vestibulocochlearis kunnen leiden tot duizeligheid, braken, oorsuizen, een vals gevoel van beweging, reisziekte of zelfs gehoorverlies.
.jpg)
