Urinezuur en de urinezuurbloedtest
Een urinezuurbloedtest, ook wel een urinezuurmeting in het serum genoemd, bepaalt hoeveel urinezuur er in uw bloed aanwezig is. De test kan helpen bepalen hoe goed uw lichaam urinezuur produceert en verwijdert.
Urinezuur is een chemische stof die wordt geproduceerd wanneer uw lichaam voedsel afbreekt dat organische verbindingen bevat die purines worden genoemd. Voedingsmiddelen en dranken met een hoog purinegehalte zijn onder meer:
- lever
- ansjovis
- makreel
- gedroogde bonen
- bier
- wijn
Purines worden ook aangemaakt door het natuurlijke proces van celafbraak in het lichaam.
Het meeste urinezuur wordt opgelost in het bloed, gefilterd door de nieren en uitgescheiden in de urine. Soms maakt het lichaam te veel urinezuur aan of filtert het er niet genoeg uit.
Hyperurikemie is de naam van de aandoening die optreedt als u te veel urinezuur in uw lichaam heeft.
Hoge niveaus van urinezuur worden in verband gebracht met een aandoening die jicht wordt genoemd. Jicht is een vorm van artritis die zwelling van de gewrichten veroorzaakt, vooral in de voeten en grote tenen.
Een andere oorzaak van hyperurikemie is een verhoogde celdood als gevolg van kanker of kankerbehandelingen. Dit kan leiden tot een ophoping van urinezuur in het lichaam.
Het is ook mogelijk dat er te weinig urinezuur in uw bloed zit, wat een symptoom is van een lever- of nierziekte.
Te weinig urinezuur kan een symptoom zijn van het Fanconi-syndroom, een aandoening van de niertubuli die de opname van stoffen zoals glucose en urinezuur verhindert. Deze stoffen worden vervolgens in de urine uitgescheiden.
Doeleinden van een urinezuurbloedtest
Meestal wordt de test gebruikt om:
- diagnosticeer en controleer mensen met jicht
- mensen monitoren die chemotherapie of bestraling ondergaan
- controleer de nierfunctie na een blessure
- vind de oorzaak van nierstenen
- diagnose nieraandoeningen
U heeft mogelijk een urinezuurtest nodig als:
- u heeft gewrichtspijn of zwelling die mogelijk verband houdt met jicht
- u ondergaat momenteel chemotherapie
- u staat op het punt met chemotherapie te beginnen
- u heeft regelmatig nierstenen
- bij u is in het verleden jicht vastgesteld
Een andere optie voor het testen van urinezuur is om uw urine gedurende een periode van 24 uur te testen. Soms zal uw arts beide aanbevelen om een diagnose te bevestigen.
Voorbereiding op een urinezuurbloedtest
Het volgende kan de resultaten van uw urinezuurtest verstoren:
- alcohol
- bepaalde medicijnen, zoals aspirine (Bufferin) en ibuprofen (Motrin IB)
- hoge vitamine C-waarden
- kleurstoffen die worden gebruikt in röntgentests
Vertel uw arts over elk recept of vrij verkrijgbare medicijnen of supplementen die u gebruikt.
Mogelijk moet u 4 uur voor de test vasten (niet eten of drinken).
Hoe een urinezuurbloedtest wordt uitgevoerd
Het proces van het afnemen van een bloedmonster voor testen wordt venapunctie genoemd.
Uw arts of een andere zorgverlener neemt bloed uit een ader, meestal uit uw binnenelleboog of de rug van uw hand.
Ten eerste steriliseren ze het gebied met een antisepticum. Vervolgens wikkelen ze een elastische band om je arm zodat het bloed de aderen kan vullen.
Vervolgens steken ze een naald in je ader. Het bloed wordt opgevangen in een bijgevoegd flesje. Zodra het bloed is afgenomen, maakt de zorgverlener de plastic band los en haalt de naald uit de ader.
Ten slotte zullen ze druk uitoefenen op de plaats van de naaldinvoer en deze indien nodig verbinden.
Bij zuigelingen en jonge kinderen kan de zorgverlener een kleine snee in de arm maken en een teststrip of glaasje gebruiken om een klein bloedmonster af te nemen. Ze zullen dan het gebied schoonmaken en indien nodig het verband schoonmaken.
Eenmaal verzameld, wordt het bloed voor analyse naar een laboratorium gestuurd.
Wat de testresultaten betekenen
Urinezuurniveaus kunnen variëren op basis van geslacht. Normale waarden zijn 1,5 tot 6,0 milligram / deciliter (mg / dL) voor vrouwen en 2,5 tot 7,0 mg / dL voor mannen. De waarden kunnen echter variëren, afhankelijk van het laboratorium dat de tests uitvoert.
Lage niveaus van urinezuur komen minder vaak voor dan hoge niveaus en zijn minder een gezondheidsrisico.
Hyperglykemie wordt gedefinieerd als een urinezuurspiegel in het bloed van meer dan 6,0 mg / dL bij vrouwen en meer dan 7,0 mg / dL bij mannen. Volgens het American College of Rheumatology (ACR) moet uw streefwaarde voor urinezuur lager zijn dan 6,0 mg / dL als u jicht heeft.
Hoge niveaus van urinezuur in uw bloed duiden er meestal op dat uw lichaam te veel urinezuur aanmaakt of dat uw nieren onvoldoende urinezuur uit uw lichaam verwijderen. Het hebben van kanker of het ondergaan van een kankerbehandeling kan ook uw urinezuurspiegel verhogen.
Hoge urinezuurspiegels in uw bloed kunnen ook wijzen op een aantal andere oorzaken, waaronder:
- diabetes
- jicht, wat gepaard gaat met terugkerende aanvallen van acute artritis
- chemotherapie
- beenmergaandoeningen, zoals leukemie
- een dieet rijk aan purines
- hypoparathyreoïdie, een afname van uw bijschildklierfunctie
- nieraandoeningen, zoals acuut nierfalen
- nierstenen
- multipel myeloom, dit is kanker van de plasmacellen in uw beenmerg
- uitgezaaide kanker, kanker die is verspreid vanaf de oorspronkelijke locatie
De urinezuurtest in het bloed wordt niet als een definitieve test voor jicht beschouwd. Alleen het testen van iemands gewrichtsvloeistof op mononatriumuraat kan de aanwezigheid van jicht definitief bevestigen.
Uw arts kan echter een weloverwogen schatting maken op basis van hoge bloedspiegels en uw jichtsymptomen.
Het is ook mogelijk om hoge urinezuurspiegels te hebben zonder de symptomen van jicht. Dit staat bekend als asymptomatische hyperurikemie.
Een laag urinezuurgehalte in het bloed kan wijzen op:
- De ziekte van Wilson, een erfelijke aandoening die ervoor zorgt dat koper zich ophoopt in uw lichaamsweefsels
- Fanconi-syndroom, een nieraandoening die meestal wordt veroorzaakt door cystinose
- alcoholisme
- lever- of nierziekte
- een dieet met weinig purines
De risico's van een bloedtest op urinezuur
Bloedafnames zijn routinematig en zeer veilig. De risico's die gepaard gaan met een bloedtest op urinezuur zijn dezelfde als die bij bloedafname. Urinezuurbloedonderzoeken kunnen leiden tot:
- pijn of ongemak op de prikplaats
- bloeden
- flauwvallen of duizeligheid
- een ophoping van bloed onder uw huid, zoals hematoom of blauwe plekken
- infectie op de prikplaats
Als u een aanzienlijke bloeding ervaart die niet stopt na de bloedtest, zoek dan medische noodhulp. Dit komt echter zelden voor, evenals de andere hier genoemde complicaties.
Na de urinezuurtest
De resultaten van uw urinezuurbloedonderzoek kunnen helpen bepalen welke behandelingen geschikt zijn. In sommige gevallen heeft u mogelijk geen behandeling nodig.
Als uw arts de diagnose jicht stelt, kan de behandeling het nemen van medicijnen omvatten om pijn en zwelling te verminderen.
Veranderingen in het dieet om te bezuinigen op purines kunnen ook helpen. Het veranderen van uw dieet kan u ook ten goede komen als u chronische urinezuur nierstenen heeft.
Als u verschillende chemotherapiebehandelingen ondergaat, moet u mogelijk regelmatig bloedtesten ondergaan om er zeker van te zijn dat uw urinezuurspiegels niet te hoog worden.