Als u denkt dat u mogelijk lijdt aan het schouderbotsingssyndroom, kan een arts u doorverwijzen naar een fysiotherapeut (PT) die tests zal uitvoeren om precies te bepalen waar de botsing zich bevindt en wat het beste behandelplan is.
Veel voorkomende tests zijn onder meer de Neer-, Hawkins-Kennedy-, coracoïde impingement- en cross-arm impingement-tests, samen met verschillende andere. Tijdens deze beoordelingen zal een PT u vragen uw armen in verschillende richtingen te bewegen om te controleren op pijn en mobiliteitsproblemen.
Studies ondersteunen het gebruik van verschillende beoordelingen om te zien welke beperkingen u ervaart en waardoor de pijn wordt veroorzaakt.
"Fysiotherapeuten hangen hun hoed niet aan één test op. Een veelvoud aan tests leidt ons tot een diagnose ”, zegt Steve Vighetti, een fellow van de American Academy of Orthopaedic Manual Physical Therapists.
In combinatie met diagnostische beeldvorming
Veel artsen gebruiken röntgenfoto's, CT-scans, MRI-scans en echografieën om de resultaten van lichamelijk onderzoek te verduidelijken en te bevestigen.
Studies tonen aan dat beeldvormende tests zeer effectief zijn om de precieze locatie van een blessure te bepalen. Echografie heeft het voordeel dat het eenvoudig uit te voeren en minder duur is dan andere beeldvormende tests.
Als er scheuren of laesies in de rotatormanchet zitten, kunnen beeldvormende tests de ernst van de verwonding aantonen en artsen helpen bepalen of een reparatie nodig is om uw vaardigheden te herstellen.
Wat is precies een schouderbotsing?
Schouderbotsing is een pijnlijke aandoening. Het gebeurt wanneer de pezen en zachte weefsels rond uw schoudergewricht bekneld raken tussen de bovenkant van uw bovenarmbeen (het opperarmbeen) en het acromion, een benige uitsteeksel dat zich naar boven uitstrekt vanaf uw schouderblad (schouderblad).
Wanneer de zachte weefsels worden samengeknepen, kunnen ze geïrriteerd raken of zelfs scheuren, waardoor u pijn krijgt en uw vermogen om uw arm goed te bewegen wordt beperkt.
Waarom heb je een grondig lichamelijk onderzoek nodig?
De term "schouderimpingement-syndroom" is slechts het startpunt voor een juiste diagnose en behandelplan.
"Het is een allesomvattende zin," zei Vighetti. “Het vertelt je gewoon dat een pees geïrriteerd is. Wat een goede fysiotherapeut zal doen, is bepalen welke pezen en spieren zijn erbij betrokken. "
Wat zijn de soorten botsingstests, en wat gebeurt er tijdens elk?
Neer-test of Neer-teken
In de Neer-test staat de PT achter je en drukt op de bovenkant van je schouder. Vervolgens draaien ze uw arm naar binnen in de richting van uw borst en heffen ze uw arm zo ver mogelijk op.
Sommige onderzoeken tonen aan dat de gemodificeerde Neer-test een diagnostische nauwkeurigheid van 90,59 procent heeft.
Hawkins-Kennedy-test
Tijdens de Hawkins-Kennedy-test zit u terwijl de PT naast u staat. Ze buigen je elleboog in een hoek van 90 graden en heffen deze op tot schouderhoogte. Hun arm fungeert als een beugel onder je elleboog terwijl ze op je pols drukken om je schouder te draaien.
Coracoïde botsingstest
De coracoïde impingement-test werkt als volgt: de PT staat naast je en tilt je arm op tot schouderhoogte met je elleboog gebogen in een hoek van 90 graden. Ze ondersteunen je elleboog en drukken zachtjes op je pols.
Yocum-test
Bij de Yocum-test plaatst u één hand op uw andere schouder en tilt u uw elleboog op zonder uw schouder op te heffen.
Dwarsarmtest
Bij de kruisarmtest tilt u uw arm op tot schouderhoogte met uw elleboog gebogen in een hoek van 90 graden. Vervolgens, terwijl u uw arm in hetzelfde vlak houdt, beweegt u deze op borsthoogte over uw lichaam.
De PT kan zachtjes op uw arm drukken terwijl u het eindbereik van de beweging bereikt.
Jobe's test
Tijdens de test van Jobe staat de PT naast je en iets achter je. Ze heffen je arm opzij. Vervolgens verplaatsen ze de arm naar de voorkant van je lichaam en vragen ze je om hem in die positie omhoog te houden terwijl ze erop drukken.
Al deze tests zijn bedoeld om de hoeveelheid ruimte tussen de zachte weefsels en het bot te verkleinen. De tests kunnen geleidelijk intensiever worden naarmate het PT-onderzoek vordert.
"We laten de meest pijnlijke tests achter tot het einde van de beoordeling, zodat de schouder niet de hele tijd geïrriteerd raakt", zei Vighetti. "Als je te vroeg een pijnlijke test doet, zullen de resultaten van alle tests positief lijken."
Waar zoeken zij naar?
Pijn
Een test wordt als positief beschouwd als deze dezelfde pijn oproept die u in uw schouder heeft ervaren. De Neer-test, zei Vighetti, krijgt vaak een positief resultaat, omdat het de arm in volledige flexie dwingt.
"Met de Neer-test ben je aan het eind van de beweging," zei hij. "Bijna iedereen die met een schouderprobleem de kliniek binnenkomt, zal last krijgen van knijpen aan de bovenkant van dat bereik."
Locatie van de pijn
Tijdens elke test let de PT goed op waar uw pijn optreedt. Dit geeft aan welk deel van uw schoudercomplex waarschijnlijk wordt aangetast of geblesseerd.
Pijn aan de achterkant van de schouder kan bijvoorbeeld een teken zijn van een interne botsing. Zodra therapeuten weten welke spieren erbij betrokken zijn, kunnen ze specifieker zijn in hun behandelingen.
Spierfunctie
Zelfs als u tijdens een test geen pijn ervaart, reageren de spieren die betrokken zijn bij schouderbotsing een iets andere reactie op druktesten.
"We gebruiken lichte weerstand met twee vingers om specifieke bewegingen bij de rotatormanchet te testen", zei Vighetti. "Als iemand een probleem heeft met de rotatormanchet, zal zelfs die echt lichte weerstand symptomen veroorzaken."
Mobiliteit en gezamenlijke stabiliteitsproblemen
"Pijn is wat patiënten binnenbrengt," merkte Vighetti op. 'Maar er is een onderliggend probleem dat de pijn veroorzaakt. Soms houdt het probleem verband met gewrichtsmobiliteit. Het gewricht beweegt te veel of niet genoeg. Als het gewricht instabiel is, draait de manchet moeilijk om te proberen dynamische stabiliteit te bieden. "
Wanneer spieren zo hard werken, kunnen er problemen ontstaan - niet noodzakelijk omdat de spieren overbelast zijn, maar omdat ze verkeerd worden gebruikt.
Om die reden kijkt een goede PT naar de activiteiten die u doet om te zien of u beweegt op een manier die tot letsel kan leiden. Vighetti filmt activiteiten zoals hardlopen om eventuele disfunctie in de beweging te identificeren.
het komt neer op
Artsen en PT's gebruiken diagnostische beeldvorming en lichamelijk onderzoek om te bepalen waar en in welke mate uw schouder kan worden geblesseerd.
Tijdens het lichamelijk onderzoek leidt een PT u door een reeks bewegingen om te proberen de pijn die u voelt na te bootsen terwijl u uw arm in verschillende richtingen beweegt. Deze tests helpen de PT erachter te komen waar u gewond bent.
De belangrijkste doelen van de behandeling zijn om uw pijn te verminderen, uw bewegingsbereik te vergroten, u sterker te maken en uw gewrichten stabieler te maken, en uw spieren te trainen om op een manier te bewegen die toekomstige blessures minder waarschijnlijk maakt.
"Het draait allemaal om onderwijs," zei Vighetti. "Goede fysiotherapeuten leren patiënten hoe ze zichzelf moeten redden."
