Als de harde kritiek, gebroken beloften en vertrapte grenzen van een andere volwassene kwamen, zou je de relatie waarschijnlijk voorgoed opzeggen.
Maar als het uw kind is dat u met minachting behandelt, is stoppen niet echt een optie.
Je hebt tientallen jaren van je leven in deze persoon geïnvesteerd, plus een enorme voorraad liefde die je motiveert om te blijven proberen.
Toch kan het omgaan met een respectloos volwassen kind een van de meest verwarrende, irritante, vernederende en hartverscheurende uitdagingen zijn waarmee je als ouder en als persoon te maken krijgt.
Waarom is gebrek aan respect voor ouders zo moeilijk om mee om te gaan?
Er kunnen net zoveel antwoorden op deze vraag zijn als er mensen zijn die hem stellen.
Een van de redenen waarom gebrek aan respect hard toeslaat, is dat het kan voelen alsof al je jaren van opoffering worden gedevalueerd en terzijde worden geschoven.
Terwijl je kind je vele mislukkingen opsomt, tel je in stilte de dollars op die je hebt uitgegeven, voetbalwedstrijden die je hebt gezien, wasgoed dat je hebt opgevouwen, huiswerkprojecten waarop je toezicht hebt gehouden.
Een andere moeilijkheid is dat zoveel van uw identiteit als mens verweven lijkt te zijn met wat uw kinderen van u denken.
Er zijn maar weinig ouders die vreemden voor schuldgevoelens en spijt over een bepaald aspect van hun ouderschap - en uw kind is zich meer bewust van uw fouten dan wie dan ook. Hun beoordeling van jou weegt meer dan die van bijna iemand anders.
En misschien nog wel het allerbelangrijkste: gebrek aan respect van je volwassen kind raakt aan de diepste ouderlijke angst: je wilt ze niet kwijtraken.
Joshua Coleman, PhD, auteur van "When Parents Hurt" en "Rules of Estrangement", zegt dat de wreedheid van een conflict met een volwassen kind de ouders vaak overrompelt.
"Veel ouders zijn niet voorbereid op de mate van vijandigheid en vijandigheid die ze van hun volwassen kinderen krijgen en merken dat ze weinig ervaring hebben met hun eerdere relaties om hen voor te bereiden op hoe gekwetst, verraden en boos ze zich voelen als reactie," zei hij.
Studies hebben aangetoond dat conflicten tussen ouders en hun volwassen kinderen ouders waarschijnlijk meer treffen dan hun kinderen, omdat ouders in de loop van de tijd steeds meer in de relatie geïnvesteerd raken.
Volwassen kinderen worden daarentegen steeds meer geïnvesteerd in hun eigen loopbaan, relaties en kinderen.
Dat geleidelijke verlies kan helpen verklaren waarom het gebrek aan respect van een volwassen kind zo veel moeilijker te verdragen is dan de driftbuien van een peuter of de bijtende brutaliteit van een uitdagende tiener.
Wat zou het gebrek aan respect kunnen veroorzaken?
Uit rapporten van de Amerikaanse volkstelling blijkt dat ongeveer een derde van de jongvolwassenen (tussen 18 en 34 jaar) thuis bij hun ouders woont - dat zijn ongeveer 24 miljoen mensen.
Een kwart van de jongeren tussen de 25 en 34 jaar zit niet op school en werkt niet, wat aanleiding geeft tot een nieuwe naam voor deze levensfase: opkomende volwassenheid.
Nu veel van de mijlpalen van volwassenheid zijn uitgesteld, kunnen frustratie en stress elke relatie in huis beïnvloeden.
Voor sommige gezinnen staat een heel ander soort onafhankelijkheid op het spel. Wanneer een volwassen kind helpt bij de zorg voor een oudere ouder, kan de verschuiving van rollen een groot aantal gecompliceerde gevoelens oproepen.
In een studie uit 2018 onderzochten onderzoekers conflicten tussen volwassen kinderen en oudere ouders, waarbij ze ontdekten dat de spanningen oplaaiden wanneer de twee verschillende doelen hadden.
Wat de ouder wilde (bijv. 'Ik ben van plan alleen naar de supermarkt te rijden') was soms in strijd met wat het volwassen kind wilde ('Ik rijd - je maakt de auto kapot'), wat emotioneel vuurwerk veroorzaakte.
Hoe koppiger de ouder is, hoe negatiever de stemming van het volwassen kind kan worden.
Deze twee uiteinden van het spectrum omvatten zeker niet alle soorten conflicten, en ze kunnen ook niet volledig vijandig gebrek aan respect verklaren.
Culturele perspectieven, gezinsdynamiek en individuele problemen kunnen ook bijdragen. Hieronder staan enkele mogelijke verklaringen die u kunt overwegen.
Home waarheden
Hoe terughoudend we ook mogen zijn om harde kritiek van onze kinderen te horen, niemand is volmaakt van de ouders.
Uw keuzes en zelfs uw persoonlijke kenmerken hebben misschien voor uw kinderen gezorgd, of u ze nu bedoeld had of niet. De woede die op u gericht is (zelfs als deze onevenredig aanvoelt) kan het gevolg zijn van gebeurtenissen of verwondingen in het verleden.
Mentale gezondheid
Als u iemand met een ernstige psychische aandoening opvoedt, heeft u waarschijnlijk al aanzienlijke stress over hun welzijn ervaren. De angst kan zelfs uw werkleven hebben beïnvloed.
Een psychische aandoening, zegt Coleman, kan van invloed zijn op:
- hoe uw kind u ziet
- hoe uw kind communiceert
- of uw kind consequent met emoties kan omgaan
- of uw kind de oorzaak van de conflicten tussen u correct kan achterhalen
Substantie gebruik
Als uw volwassen kind een alcohol- of middelenstoornis heeft, kan de impact op uw relatie groot zijn.
Het gebruik van middelen kan emoties opwekken, de neiging vergroten om anderen de schuld te geven en het vermogen om op een gezonde manier te communiceren verminderen.
Invloed van anderen
Het is mogelijk dat de vijandigheid van uw volwassen kind jegens u wordt aangewakkerd door iemand anders in zijn leven: een vriend, echtgenoot of partner.
Het is ook mogelijk dat uw echtgenoot of voormalige echtgenoot zijn mening over u heeft gevormd, of druk op hen heeft uitgeoefend om van u te scheiden.
“Huidig onderzoek toont aan dat kinderen die het slachtoffer zijn geworden van het ouderverstotingssyndroom, de andere ouder veel vaker als slecht of liefdeloos beschouwen. Daarom is het gemakkelijker om een verhaal te ontwikkelen over de vervreemde ouder als verachtelijk en niet de moeite waard om te respecteren, 'legde Coleman uit.
Een geschiedenis van misbruik
Als uw partner u of uw kinderen emotioneel beledigend aansprak, kan uw kind dezelfde vrijheden met u opnemen.
Onderzoekers hebben bijvoorbeeld ontdekt dat degenen die als kind aan misbruik waren blootgesteld, hun ouderen later in hun leven vaker zouden misbruiken.
Wat kunt u doen aan het gebrek aan respect?
Het tij is definitief gekeerd. Eens had u misschien de wet vastgelegd en hoffelijkheid of verantwoording geëist. Uw regels waren afdwingbaar: Je bent geschorst. Geef me de autosleutels. Overhandig de telefoon.
Maar als uw kinderen volwassen zijn, hebben ze meer macht. Ze hebben nu de keuze om al dan niet een relatie met jou te hebben, en ze kunnen enkele basisregels voor interactie opstellen.
Deze verschuiving in de machtsdynamiek kan volkomen desoriënterend zijn en het kan zijn dat u stappen moet ondernemen om uw gevoelens erover te verwerken.
Maar als iemand anders je respectloos behandelt, zijn er dingen die je kunt doen om erachter te komen wat de oorzaak is en om een gezondere manier van communiceren op te bouwen.
Overweeg om je opvoedingsstijl aan te passen
Omdat opkomende volwassenheid een relatief nieuw concept is, is het onderzoek beperkt.
In één onderzoek onderzochten onderzoekers echter welke opvoedingsstijlen leidden tot het grootste gevoel van welzijn bij opkomende volwassenen. Ze vergeleken de volgende opvoedingsstijlen:
- autoritair
- gezaghebbend
- tolerant
- nalatig
De onderzoekers ontdekten dat het welzijn van het volwassen kind het best werd bevorderd door toegeeflijke en gezaghebbende stijlen tijdens deze levensfase.
Onderzoekers benadrukten de noodzaak om begeleiding en advies te geven, in plaats van regels uit te vaardigen of controle uit te oefenen.
Ze adviseerden ouders verder te overwegen hoe ze geven begeleiding en advies: het benadrukken van warmte, genegenheid en steun zou het doel moeten zijn. Ongevraagd advies tot een minimum beperken is een andere goede strategie.
Erken de pijn die u mogelijk heeft veroorzaakt
Als uw kind (hoe ongepast ook) zegt dat uw ouderschap te wensen overliet, is het belangrijk om de verantwoordelijkheid te nemen voor eventuele schade die u heeft aangericht.
"Als ouders moeten we accepteren dat we misschien problemen voor onze kinderen hebben veroorzaakt, zelfs toen we offers brachten en ons uiterste best probeerden te doen", zei Coleman.
"Je moet medeleven hebben met jezelf omdat je het beste doet wat je kon, en je zou moeten proberen medeleven te hebben met de klacht van je kind dat het niet genoeg was."
Als je accepteert dat je (bewust of onbewust) je kind in het verleden pijn hebt gedaan, open je de mogelijkheid van een gezondere toekomstige relatie.
"Ouders die de klachten van hun kinderen kunnen erkennen zonder zichzelf overdreven te verdedigen, hebben een betere kans om hun relatie te herstellen", zei Coleman.
Leer gezonde grenzen te stellen
Het is mogelijk om te luisteren, verantwoordelijkheid te nemen, het goed te maken - en jezelf toch te beschermen tegen beledigende of respectloze behandeling. Dat is een hele opgave, maar ouderschap is bijna altijd een uitdaging.
Er is een verschil tussen uw kind toestaan boosheid te uiten of grieven uit te spreken en uw kind u emotioneel of verbaal te laten mishandelen.
Hoewel de meeste minachting waarschijnlijk in de categorie grof gedrag valt in plaats van ronduit misbruik, heb je het recht om grenzen te stellen en om meer respectvolle gesprekken te vragen.
De Centers for Disease Control and Prevention definieert emotioneel of verbaal ouderenmishandeling als het opzettelijk toebrengen van:
- angst
- mentale pijn
- angst
- vernedering
- nood
Als u een conflict verwacht, volgen hier enkele tips om het gesprek zo gezond en productief mogelijk te houden:
- Denk van tevoren na over uw doelen en grenzen.
- Begin het gesprek met een positieve noot - misschien door het vertrouwen uit te spreken dat je dingen kunt oplossen.
- Bereid een exitstrategie voor, zodat u het onderwerp kunt bespreken of uit een situatie kunt komen die te intens wordt.
- Laat uw kind zien dat u luistert. Blijf kalm, blijf betrokken, herhaal de zorgen van uw kind hardop en minimaliseer zelfverdediging.
- Grenzen stellen. Als schelden een probleem is, laat uw kind dan weten dat u ophangt of wegloopt als dit gebeurt.
- Volg door en volg op. Als u moet ophangen of weg moet lopen, doe dat dan. Als een dag voorbij is en de gemoederen zijn afgekoeld, bel dan terug. Kijk of je meer vooruitgang kunt boeken.
Wat kunt u doen als er sprake is van vervreemding?
Sommige volwassen kinderen reageren op voortdurende conflicten door zich tijdelijk of permanent terug te trekken uit de relatie.
Studies tonen aan dat tot 20 procent van de kinderen geen enkel contact heeft met hun vader en dat ongeveer 6,5 procent van de kinderen vervreemd is van hun moeder.
In sommige gevallen kan vervreemding van uw kind ook vervreemding van kleinkinderen omvatten. Dit kan voor sommige mensen erg moeilijk zijn.
Als u zich in deze situatie bevindt, denk dan diep na over de oorzaken. Overweeg om met een therapeut te werken om de redenen van uw kind om contact te verbreken te onderzoeken.
Ondersteuning vindenDeze organisaties kunnen u helpen bij het vinden van een individuele of gezinstherapeut of steungroep bij u in de buurt:
- Psychologie vandaag
- Therapie voor Latinx
- Black Mental Health Alliance
- Geestelijke gezondheid Amerika
Als u dat goed vindt, kunt u uw volwassen kind e-mails, sms'jes of voicemails sturen, waar ze zich ook prettig bij voelen. Respecteer hun grens en besluit terwijl je communiceert dat er nog een weg terug naar jou is als ze er klaar voor zijn.
“Doorgaan met contact zoeken is een ouderlijke handeling. Het is een blijk van zorg en toewijding. Het houdt de deur open ”, adviseerde Coleman. 'Het maakt je menselijk. Het laat zien dat je genoeg van je kind houdt om voor hem te vechten, zelfs als je - letterlijk - niets dan verdriet terugkrijgt. "
Omdat vervreemding buitengewoon pijnlijk kan zijn, kan het nuttig zijn om met een therapeut of een steungroep bij u in de buurt of online over het verlies te praten.
U kunt ook overwegen uw kind te laten weten dat u samenwerkt met een therapeut om de problemen te overwinnen die tot vervreemding hebben geleid. Als je dat doet, kun je laten zien dat je het serieus meent om de relatie te herstellen.
De afhaalmaaltijd
Als u met een respectloos volwassen kind communiceert, kunt u zich schuldig, gekwetst en boos voelen.
Veel factoren kunnen respectloos gedrag veroorzaken of verergeren: geestelijke gezondheidsproblemen, uw opvoedingsstijl, middelengebruik, andere gezinsleden. Ook uw eigen familiegeschiedenis kan de zaken ingewikkelder maken.
Als het uw doel is om een relatie met uw kind te behouden, is het belangrijk dat u kalm blijft tijdens verontrustende ontmoetingen. Uw vermogen om naar hun zorgen te luisteren, kan de sleutel zijn om verbonden te blijven.
Maar het is ook belangrijk om uw eigen grenzen te stellen en te bewaken. U hoeft geen misbruik te accepteren om uw band met uw kind te behouden.
Als je hulp nodig hebt bij het verwerken van de complexe emoties die een respectloos kind kan uitlokken, of als je wilt leren hoe je gezondere grenzen kunt stellen en houden, kan het handig zijn om met een therapeut te praten of met andere ouders die een soortgelijke uitdaging hebben meegemaakt. .
Als uw kind, ondanks uw inspanningen, ervoor kiest om uw leven voor een korte of langdurige periode te verlaten, laat hem dan weten dat u nog steeds aanwezig bent, nog steeds van hem houdt en klaar bent om opnieuw contact te maken wanneer hij of zij dat is.
