Q-koorts

Wat is Q-koorts?

Q-koorts, ook wel zoekkoorts genoemd, is een bacteriële infectie die wordt veroorzaakt door de bacterie Coxiella burnetii​De bacteriën worden het meest aangetroffen bij runderen, schapen en geiten over de hele wereld. Mensen krijgen meestal Q-koorts als ze stof inademen dat is besmet door geïnfecteerde dieren.

Boeren, dierenartsen en mensen die in laboratoria met deze dieren werken, lopen het grootste risico om besmet te raken. De grootste hoeveelheden bacteriën worden aangetroffen in de "geboorteproducten" (placenta, vruchtwater, enz.) Van besmette dieren.

De ziekte kan milde symptomen veroorzaken die lijken op griep. Veel mensen hebben helemaal geen symptomen. Milde vormen van de ziekte kunnen zonder enige behandeling binnen een paar weken verdwijnen.

In zeldzame gevallen ontwikkelt zich een ernstigere vorm van de ziekte als de infectie chronisch is, wat betekent dat deze 6 maanden aanhoudt (en er zijn enkele casusrapporten die erop wijzen dat de infectie langer dan 6 maanden kan aanhouden).

Een ernstiger vorm kan zich ook ontwikkelen als de infectie recidiverend is, wat betekent dat deze terugkomt. Mensen met hartklepproblemen of een zwak immuunsysteem lopen het grootste risico om deze vormen van Q-koorts te ontwikkelen.

Chronische Q-koorts is zeer ernstig omdat het de vitale organen van een persoon kan beschadigen, waaronder:

• hart-
• lever
• hersenen
• longen

Ernstigere of chronische vormen van Q-koorts kunnen worden behandeld met antibiotica. Degenen die risico lopen op Q-koorts kunnen de ziekte voorkomen door besmette gebieden te desinfecteren en hun handen grondig te wassen.

Wat zijn de symptomen van Q-koorts?

Symptomen van Q-koorts verschijnen meestal pas ongeveer 2 tot 3 weken na blootstelling aan de bacteriën. Het is echter mogelijk dat u de infectie heeft en geen symptomen vertoont. Als er symptomen optreden, zijn ze over het algemeen mild.

Symptomen kunnen aanzienlijk verschillen van persoon tot persoon. Veel voorkomende symptomen van lichte Q-koorts kunnen zijn:

• hoge koorts
• koude rillingen of zweten
• een kuch
• pijn op de borst tijdens het ademen
• hoofdpijn
• klei-kleurige ontlasting
• diarree
• misselijkheid
• buikpijn
• geelzucht
• spierpijn
• kortademigheid

Uitslag is ook een symptoom, maar komt niet vaak voor.

Wat veroorzaakt Q-koorts?

Q-koorts wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie met een bacterie genaamd Coxiella burnetii. De bacteriën worden meestal aangetroffen bij runderen, schapen en geiten. De dieren brengen de bacteriën over in:

• urine
• ontlasting
• melk
• vocht van de bevalling

Deze stoffen kunnen opdrogen in een boerenerf waar vervuild stof in de lucht kan zweven. Mensen krijgen Q-koorts als ze de vervuilde lucht inademen.

In zeldzame gevallen kan het drinken van ongepasteuriseerde melk een infectie veroorzaken. De bacteriën kunnen niet rechtstreeks van de ene mens op de andere worden overgedragen. De exacte frequentie van Q-koorts is niet bekend, omdat de meeste gevallen niet worden gemeld.

Wie loopt er risico op Q-koorts?

Omdat de bacteriën meestal runderen, schapen en geiten infecteren, zijn mensen met het grootste risico op infectie onder meer:

• boeren
• dierenartsen
• mensen die rond schapen werken
• mensen die werken in:
  • de zuivelindustrie
  • vleesverwerkende faciliteiten
  • onderzoekslaboratoria met vee
  • onderzoekslaboratoria met C. burnetii
• mensen die op of nabij een boerderij wonen

Hoe wordt de diagnose Q-koorts gesteld?

Het is moeilijk voor een arts om Q-koorts alleen op basis van symptomen te diagnosticeren.

Uw arts kan vermoeden dat u Q-koorts heeft als u werkt of woont in een omgeving waar u een hoog risico loopt op blootstelling en als u griepachtige symptomen of ernstige complicaties van Q-koorts heeft.

Uw arts kan u vragen stellen over uw werk of als u onlangs bent blootgesteld aan boerderijdieren of boerderijdieren.

Q-koorts wordt gediagnosticeerd met een bloedantilichaamtest. Volgens de Centers for Disease Control (CDC) lijkt een antilichaamtest vaak negatief in de eerste 7 tot 10 dagen van ziekte.

Uw arts dient zijn gezond verstand te gebruiken om te beslissen of hij al dan niet met de behandeling begint, alleen op basis van een vermoeden.

Als uw arts vermoedt dat u een chronische infectie heeft, kan hij een röntgenfoto van de borstkas en andere tests bestellen om naar uw longen te kijken, en een test die een echocardiogram wordt genoemd om naar uw hartkleppen te kijken.

Wat zijn de complicaties van Q-koorts?

Soms kan Q-koorts aanhouden of terugkomen. Dit kan tot ernstigere complicaties leiden als de infectie uw:

• hart-
• lever
• longen
• hersenen

U loopt een verhoogd risico om chronische Q-koorts te krijgen als u:

• een bestaande hartklepaandoening heeft
• afwijkingen aan de bloedvaten hebben
• een verzwakt immuunsysteem hebben
• zijn zwanger

Volgens de CDC komt chronische Q-koorts voor bij minder dan 5 procent van de geïnfecteerde mensen. De meest voorkomende en ernstige complicatie van Q-koorts is een hartaandoening die bacteriële endocarditis wordt genoemd.

Endocarditis is de ontsteking van de binnenkant van de hartkamers en hartkleppen, die het endocardium wordt genoemd. Dit kan schade aan uw hartkleppen veroorzaken en kan fataal zijn als het niet wordt behandeld.

Andere ernstige complicaties komen minder vaak voor. Ze bevatten:

• longontsteking of andere longproblemen
• zwangerschapsproblemen, zoals miskraam, laag geboortegewicht, vroeggeboorte en doodgeboorte
• hepatitis, een ontsteking van de lever
• meningitis, een ontsteking van het membraan rond uw hersenen of ruggenmerg

Hoe wordt Q-koorts behandeld?

De behandeling hangt af van de ernst van de symptomen.

Milde infectie

De mildere vormen van Q-koorts verdwijnen meestal binnen enkele weken zonder enige behandeling.

Ernstigere infectie

Uw arts zal een antibioticum voorschrijven. Doxycycline is het antibioticum bij uitstek voor alle volwassenen en kinderen met ernstige Q-koorts. U moet onmiddellijk beginnen met het gebruik als wordt vermoed dat Q-koorts de oorzaak van uw ziekte is, zelfs voordat laboratoriumresultaten beschikbaar zijn.

De standaard behandelingsduur is 2 tot 3 weken. De symptomen, waaronder koorts, zouden binnen 72 uur moeten verdwijnen. Het niet reageren op doxycycline kan erop wijzen dat de ziekte geen Q-koorts is.

Chronische infectie

Antibiotica worden doorgaans gedurende 18 tot 24 maanden gegeven als u chronische Q-koorts heeft.

Wat zijn de vooruitzichten na behandeling?

Antibiotica zijn meestal erg effectief en overlijden door de ziekte is zeer zeldzaam. Mensen met endocarditis hebben echter een vroege diagnose en antibiotica gedurende ten minste 18 maanden nodig voor een succesvol resultaat.

Hoe kan Q-koorts worden voorkomen?

Een vaccin is succesvol geweest in Australië voor mensen die in risicovolle omgevingen werken, maar het is momenteel niet beschikbaar in de Verenigde Staten.

Als u een hoog risico op Q-koorts heeft en u bent niet gevaccineerd, moet u de volgende preventieve maatregelen nemen:

• Desinfecteer en decontamineer blootgestelde gebieden op de juiste manier.
• Gooi alle geboortematerialen op de juiste manier weg nadat een vee is bevallen.
• Was uw handen goed.
• Zet besmette dieren in quarantaine.
• Zorg ervoor dat de melk die je drinkt gepasteuriseerd is.
• Test dieren routinematig op infectie.
• Beperk de luchtstroom van boerenerven en dierenverblijven naar andere gebieden.