Wat is vroegtijdige bevalling?
Uw arts kan u helpen bij het nemen van voorzorgsmaatregelen om vroeggeboorte te voorkomen. Hoe langer uw baby zich in de baarmoeder kan ontwikkelen, hoe kleiner de kans dat hij problemen krijgt die verband houden met vroeggeboorte.
Vroeggeboorte kan leiden tot problemen met de longen, het hart, de hersenen en andere lichaamssystemen van een pasgeboren baby. Het goede nieuws is echter dat vooruitgang in de studie van vroeggeboorte effectieve medicijnen heeft geïdentificeerd die de bevalling kunnen vertragen.
Als u tekenen heeft van vroegtijdige bevalling, neem dan onmiddellijk contact op met een arts.
Symptomen van vroegtijdige bevalling zijn onder meer:
- frequente of aanhoudende weeën (strakker in uw buik)
- lage rugpijn die saai en constant is
- druk in uw bekken of onderbuik
- milde krampen in uw buik
- water breken (waterige vaginale afscheiding in een straaltje of een stroompje)
- een verandering in vaginale afscheiding
- spotten of bloeden uit uw vagina
- diarree
Medicijnen en therapieën voor vroeggeboorte
Als u minder dan 37 weken zwanger bent en u symptomen van vroegtijdige bevalling ervaart, kan uw arts proberen de bevalling te voorkomen door bepaalde medicijnen aan te bieden.
Naast het geven van tocolytische medicijnen om contracties te voorkomen, kan uw arts steroïden voorschrijven om de longfunctie van de baby te verbeteren.
Als uw water is gebroken, krijgt u mogelijk ook antibiotica om infectie te voorkomen en u te helpen langer zwanger te blijven.
Als u een hoog risico loopt op vroegtijdige bevalling, kan uw arts het hormoon progesteron voorstellen.
Lees verder om meer te weten te komen over deze verschillende vroegtijdige bevallingstherapieën.
Voordelen en risico's van corticosteroïden voor de longen van baby's
Sommige mensen beginnen al heel vroeg met de bevalling. Als u voor 34 weken bevalt, kan het krijgen van corticosteroïd-injecties de kansen van uw baby om het goed te doen, vergroten. Deze helpen de longen van de baby te functioneren.
Steroïden worden meestal geïnjecteerd in een van de grote spieren (armen, benen of billen) van de zwangere. De injecties worden twee tot vier keer gegeven gedurende een periode van 2 dagen, afhankelijk van welke steroïde wordt gebruikt.
De meest voorkomende steroïde, betamethason (Celestone), wordt in twee doses gegeven, elk 12 milligram (mg), met een tussenpoos van 12 of 24 uur. De medicijnen zijn het meest effectief van 2 tot 7 dagen na de eerste dosis.
Corticosteroïden zijn niet hetzelfde als de bodybuilding-steroïden die door atleten worden gebruikt.
Studies hebben aangetoond dat corticosteroïden belangrijke en veelgebruikte interventies zijn. Er is weinig wetenschappelijke ondersteuning dat ze verhoogde risico's veroorzaken.
Wat zijn de voordelen van steroïden?
Behandeling met steroïden vermindert het risico op longproblemen bij baby's die te vroeg worden geboren, met name bij baby's die tussen 29 en 34 weken zwangerschap zijn geboren.
Een onderzoek bij muizen uit 2016 toonde aan dat behandelingen met steroïden het risico op bronchopulmonale dysplasie kunnen verminderen, een aandoening die kan leiden tot chronische longziekte bij baby's. Een onderzoek uit 2020 toonde aan dat vroege behandeling belangrijk is om de voordelen te maximaliseren.
Steroïden kunnen ook andere complicaties bij baby's verminderen. Een overzicht van onderzoeken uit 2017 toonde aan dat sommige baby's minder problemen hebben met hun darmen en met bloedingen in de hersenen wanneer hun zwangere ouder voor de geboorte een betamethason-kuur kreeg.
Als u tijdens een vroegtijdige bevalling wordt opgenomen in een ziekenhuis of als u een medisch probleem heeft waarvan uw doktoren zich zorgen maken, een vroege bevalling nodig heeft, krijgt u waarschijnlijk een kuur met steroïden aangeboden.
Zwanger blijven gedurende de eerste 2 dagen na een injectie met corticosteroïden is de eerste belangrijke mijlpaal voor u en uw baby (of baby's).
Wat zijn de risico's van het gebruik van steroïden?
Oudere gegevens hebben geen significante risico's aangetoond die samenhangen met een enkele kuur met steroïden.
Een overzicht van onderzoeken uit 2017 toonde een kleine toename aan van het risico op een hazenlip bij gebruik van corticosteroïden in het eerste trimester. Het gebruik van steroïden zo vroeg in de zwangerschap is niet gebruikelijk.
Een studie uit 2019 wees op een verband tussen het gebruik van corticosteroïden en een laag geboortegewicht, maar het onderzoek is nog gaande.
Uit een gegevensoverzicht uit 2019 bleek dat van herhaalde prenatale corticosteroïden die worden gegeven aan zwangere mensen met aanhoudende risico's op vroeggeboorte, de kans kan verkleinen dat de baby ademhalingsondersteuning nodig heeft bij de geboorte.
Herhalingscursussen werden echter ook in verband gebracht met een lager geboortegewicht, een lagere lengte en een lagere hoofdomtrek.
Momenteel worden herhaalde cursussen niet aanbevolen, tenzij u deelneemt aan een onderzoek.
Wie moet steroïden gebruiken?
Het American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) bevestigde in 2020 hun aanbevelingen voor het gebruik van steroïden:
- Een enkele kuur wordt aanbevolen wanneer de zwangere ouder risico loopt op vroeggeboorte tussen 24 en 34 weken zwangerschap.
- Een enkele kuur wordt aanbevolen tussen 34 en 37 weken voor degenen die het risico lopen op vroeggeboorte binnen 7 dagen en die nog geen kuur hebben gehad.
- Een enkele herhaalde kuur met corticosteroïden kan worden overwogen voor degenen die het risico lopen op vroegtijdige bevalling binnen 7 dagen, van wie de eerdere kuur meer dan 14 dagen eerder werd gegeven.
Wie zou geen steroïden moeten nemen?
Steroïden kunnen het moeilijker maken om diabetes (zowel langdurig als zwangerschapsgerelateerd) onder controle te krijgen. Wanneer ze worden gegeven in combinatie met een bèta-mimetisch medicijn (terbutaline, merknaam Brethine), kunnen ze zelfs nog problematischer zijn.
Mensen met diabetes hebben gedurende 3 tot 4 dagen na het ontvangen van steroïden een zorgvuldige controle van de bloedsuikerspiegel nodig.
Bovendien mogen degenen met een actieve of vermoedelijke infectie in de baarmoeder (chorioamnionitis) geen steroïden krijgen.
Voordelen en risico's van progesteronhormonen: 17-OHPC
Bij sommige zwangere mensen is de kans groter dan bij anderen dat ze vroegtijdig gaan bevallen. Degenen met een hoog risico op een vroegtijdige bevalling zijn onder meer degenen die:
- zijn al bevallen van een te vroeg geboren baby
- meer dan één baby dragen (tweelingen, drielingen, enz.)
- werd kort na een eerdere zwangerschap zwanger
- tabak of alcohol gebruiken of drugs misbruiken
- bedacht door in-vitrofertilisatie
- meer dan één miskraam of abortus heeft gehad
- andere gezondheidsproblemen hebben (zoals een infectie, anatomische afwijkingen in de baarmoeder of baarmoederhals, of bepaalde chronische aandoeningen)
- voedingstekorten hebben
- een zeer stressvolle of traumatische gebeurtenis meemaken tijdens de zwangerschap (fysiek of emotioneel)
Het is belangrijk op te merken dat veel zwangere mensen die symptomen van vroegtijdige bevalling ervaren, geen van de bekende risicofactoren hebben.
Als u in het verleden een vroeggeboorte heeft gehad, kan uw verloskundige u aanraden om een progesteroninjectie of pessarium (vaginale zetpil) te krijgen. De meest voorkomende vorm van progesteronhormoon die wordt toegediend om vroeggeboorte te voorkomen, is de 17-OHPC-injectie of 17-alphahydroxyprogesteron-caproaat.
De 17-OHPC-injectie is een synthetisch progesteron dat vaak wordt toegediend vóór de 21e week van de zwangerschap. Het is bedoeld om de zwangerschap te verlengen. Het hormoon werkt door te voorkomen dat de baarmoeder samentrekt. De injectie wordt meestal wekelijks in de spier toegediend.
Als progesteron als een pessarium wordt gegeven, wordt het in de vagina ingebracht.
Voor deze hormoonbehandeling is een recept vereist en zowel de injecties als de zetpillen moeten door een arts worden toegediend.
Wat zijn de voordelen van progesteronopnames?
Een beoordeling uit 2013 van klinische onderzoeken met 17-OHPC heeft aangetoond dat het de zwangerschap kan verlengen. Degenen die het risico lopen om vóór 37 weken een baby te krijgen, kunnen mogelijk langer zwanger blijven als ze 17-OHPC krijgen vóór de voltooiing van 21 weken zwangerschap.
Een onderzoek uit 2003 toonde aan dat als er vroeggeboorte plaatsvindt, baby's die overleven, minder complicaties hebben als hun ouders vóór de geboorte 17-OHPC kregen.
Wat zijn de risico's van progesteronopnames?
Zoals bij elke injectie en hormoontoediening, kunnen 17-OHPC-opnamen enkele bijwerkingen veroorzaken. De meest voorkomende zijn:
- pijn of zwelling van de huid op de injectieplaats
- een huidreactie op de injectieplaats
- misselijkheid
- braken
Sommigen ervaren andere bijwerkingen, zoals:
- stemmingswisselingen
- hoofdpijn
- buikpijn of een opgeblazen gevoel
- diarree
- constipatie
- veranderingen in seksuele drang of comfort
- duizeligheid
- allergie
- griepachtige symptomen
Mensen die het pessarium krijgen, hebben meer kans op onaangename afscheiding of irritatie in hun vagina.
Er zijn geen aanwijzingen dat 17-OHPC-opnamen een negatief effect hebben op een miskraam, doodgeboorte, vroeggeboorte of het risico op geboorteafwijkingen.
Er is niet genoeg bekend over de langetermijneffecten op ouders of baby's om injecties aan te bevelen voor mensen met andere predisponerende factoren voor vroeggeboorte.
Hoewel 17-OHPC-injecties het risico op vroeggeboorte en enkele van de complicaties ervan kunnen verminderen, lijkt dit het risico op kindersterfte niet te verminderen.
Een studie uit 2019 was in tegenspraak met eerdere studies en ontdekte dat het medicijn niet effectief was bij het voorkomen van vroeggeboorte. Nadat de resultaten waren vrijgegeven, legde de ACOG een verklaring af waarin hij aanbeveelt rekening te houden met het collectieve bewijsmateriaal en 17-OHPC voornamelijk in situaties met een zeer hoog risico te gebruiken.
Wie zou 17-OHPC-opnamen moeten maken?
Zwangere mensen die eerder vroegtijdige bevalling hebben gehad, krijgen deze hormooninjectie vaak aangeboden. De ACOG beveelt aan dat alleen degenen met een voorgeschiedenis van bevalling vóór 37 weken zwangerschap een 17-OHPC-injectie krijgen.
Wie zou geen 17-OHPC-opnamen moeten maken?
Mensen zonder eerdere vroeggeboorte mogen geen 17-OHPC-shots krijgen totdat meer onderzoek hun veiligheid en effectiviteit voor andere risicofactoren bevestigt. Bovendien kunnen mensen met allergieën of ernstige reacties op de injectie het gebruik ervan willen staken.
Ook zijn er enkele situaties waarin een langere zwangerschap schadelijk kan zijn. Pre-eclampsie, amnionitis en dodelijke afwijkingen (of dreigende foetale dood) kunnen een langdurige zwangerschap gevaarlijk maken.
Raadpleeg altijd zorgvuldig een gezondheidsdeskundige voordat u besluit om 17-OHPC-injecties of zetpillen te ontvangen.
Voordelen en risico's van tocolytica
Tocolytische medicatie wordt gebruikt om de levering 48 uur of langer uit te stellen. Tocolytica omvatten de volgende medicijnen:
- terbutaline (hoewel het niet langer als veilig wordt beschouwd voor injectie)
- ritodrine (Yutopar)
- magnesiumsulfaat
- calciumantagonisten
- indomethacine (indocine)
Tocolytica zijn geneesmiddelen op recept die alleen mogen worden toegediend tussen week 20 en 37 van de zwangerschap als er symptomen van vroegtijdige bevalling zijn. Ze mogen alleen worden gecombineerd onder nauw toezicht van een arts.
In het algemeen vertragen tocolytische geneesmiddelen de levering alleen. Ze voorkomen geen complicaties van vroeggeboorte, overlijden van de foetus of moederlijke problemen die verband houden met vroegtijdige bevalling. Ze worden vaak gegeven met prenatale corticosteroïden.
Wat zijn de voordelen van tocolytica?
Alle tocolytica, maar met name prostaglandineremmers, vertragen de levering tussen 48 uur en 7 dagen. Dit geeft corticosteroïden de tijd om de ontwikkeling van de baby te versnellen.
Tocolytica zelf verminderen de kans op overlijden of ziekte voor de pasgeborene niet. In plaats daarvan geven ze de baby alleen maar extra tijd om zich te ontwikkelen of om andere medicijnen te laten werken.
Tocolytica kunnen de bevalling ook lang genoeg vertragen zodat de zwangere kan worden vervoerd naar een instelling met een neonatale intensive care als vroeggeboorte of complicaties waarschijnlijk zijn.
Wat zijn de risico's van tocolytica?
Tocolytica hebben verschillende bijwerkingen die variëren van zeer mild tot zeer ernstig.
Vaak voorkomende bijwerkingen zijn:
- hartritmeproblemen (vooral snelle hartslag)
- duizeligheid
- hoofdpijn
- lethargie
- blozen
- misselijkheid
- zwakheid
Ernstigere bijwerkingen kunnen zijn:
- bloedsuiker verandert
- ademhalingsproblemen
- veranderingen in bloeddruk
Omdat bepaalde tocolytische geneesmiddelen verschillende risico's met zich meebrengen, moet het gekozen medicijn afhangen van gezondheids- en persoonlijke risico's.
Er is enige controverse over de vraag of tocolytica zelf problemen kunnen veroorzaken bij de geboorte, zoals ademhalingsproblemen bij de baby of infectie bij de zwangere ouder, wanneer het medicijn wordt toegediend nadat de vliezen zijn gescheurd.
Wie moet tocolytica krijgen?
Zwangere mensen die de symptomen van vroegtijdige bevalling ervaren, vooral vóór de zwangerschap van 32 weken, moeten worden overwogen om tocolytica te krijgen.
Wie zou geen tocolytica moeten krijgen?
Volgens ACOG mogen mensen geen tocolytische medicijnen krijgen als ze een van de volgende symptomen hebben gehad:
- ernstige pre-eclampsie
- placenta-abruptie
- infectie van de baarmoeder
- dodelijke afwijkingen
- tekenen van op handen zijnde foetale dood of bevalling
Bovendien heeft elk type tocolytisch medicijn risico's voor mensen met bepaalde aandoeningen. Mensen met diabetes of schildklierproblemen mogen bijvoorbeeld geen ritodrine krijgen en mensen met ernstige lever- of nierproblemen mogen geen prostaglandinesynthetaseremmers krijgen.
Een arts moet een grondig begrip hebben van alle gezondheidsproblemen voordat hij een specifiek tocolytisch medicijn voorschrijft.
Voordelen en risico's van antibiotica
Antibiotica worden routinematig gegeven aan zwangere mensen met vroegtijdige bevalling wanneer de zak met water rondom de baby is gebroken. Dit komt omdat gescheurde vliezen een zwangere persoon en hun baby een groter risico op infectie geven.
Bovendien worden antibiotica vaak gebruikt om infecties zoals chorioamnionitis en groep B-streptokokken (GBS) te behandelen tijdens vroegtijdige bevalling. Antibiotica hebben een recept nodig en zijn verkrijgbaar in pilvorm of intraveneuze oplossing.
Wat zijn de voordelen van antibiotica?
Veel grote onderzoeken hebben aangetoond dat antibiotica de risico's verminderen en de zwangerschap verlengen nadat het water vroegtijdig is gebroken.
Het is mogelijk dat antibiotica vroeggeboorte kunnen vertragen of voorkomen door aandoeningen (zoals infecties) te behandelen die vroeggeboorte kunnen veroorzaken.
Aan de andere kant is het onduidelijk of antibiotica de bevalling kunnen vertragen voor mensen die vroegtijdig bevallen maar hun water niet hebben gebroken. Voorlopig blijft het gebruik van antibiotica om alle vroegtijdige bevalling te behandelen controversieel.
Er zijn ook gegevens die aantonen dat antibiotica nuttig zijn tijdens vroegtijdige bevalling voor mensen die drager zijn van de GBS-bacterie. Ongeveer 1 op de 4 zwangere mensen draagt GBS en baby's die tijdens de bevalling en de bevalling geïnfecteerd raken, kunnen erg ziek worden.
Antibiotica kunnen GBS behandelen en complicaties van een volgende infectie bij de pasgeborene verminderen, maar brengen risico's met zich mee voor de ouder.
De meeste zorgverleners testen tussen week 36 en 38 van de zwangerschap op de GBS-bacterie. De test omvat het nemen van uitstrijkjes uit de onderste vagina en het rectum.
Omdat het enkele dagen kan duren voordat de testresultaten worden geretourneerd, is het de algemene praktijk om te beginnen met de behandeling van GBS voordat de infectie is bevestigd.
Ampicilline en penicilline zijn de antibiotica die het meest worden gebruikt voor de behandeling.
Wat zijn de risico's van antibiotica?
Het belangrijkste risico van antibiotica tijdens vroegtijdige bevalling is een allergische reactie. Bovendien kunnen sommige baby's worden geboren met een infectie die resistent is tegen antibiotica, waardoor de behandeling van postpartum-infecties bij die baby's moeilijker wordt.
Wie moet antibiotica krijgen?
Volgens ACOG mogen alleen degenen met tekenen van infectie of gescheurde vliezen (vroege wateronderbreking) antibiotica krijgen tijdens vroegtijdige bevalling. Het wordt momenteel niet aanbevolen voor routinematig gebruik bij mensen zonder een van deze problemen.
Wie mag geen antibiotica krijgen?
Degenen zonder tekenen van infectie en met intacte membranen mogen waarschijnlijk geen antibiotica krijgen tijdens vroegtijdige bevalling.
Bovendien kunnen sommigen allergische reacties hebben op bepaalde antibiotica. Een persoon met bekende allergieën voor antibiotica moet alternatieve antibiotica krijgen of helemaal geen antibiotica, volgens de aanbevelingen van gezondheidswerkers.
