Nosofobie is de extreme of irrationele angst om een ziekte te ontwikkelen. Deze specifieke fobie wordt soms simpelweg ziektefobie genoemd.
Je hoort het misschien ook wel de ziekte van medische studenten noemen. Deze naam komt voort uit eerdere veronderstellingen dat nosofobie meestal medische studenten treft die omringd zijn door informatie over verschillende ziekten. Maar sommige bewijzen uit 2014 ondersteunen dit idee minder.
Het is normaal dat u zich wat angstig voelt wanneer ernstige gezondheidsproblemen zich door uw gemeenschap verspreiden. Maar voor mensen met nosofobie kan deze angst overweldigend zijn en hun dagelijks leven beïnvloeden.
Lees verder voor meer informatie over nosofobie, inclusief veel voorkomende symptomen en hoe het zich verhoudt tot angststoornis bij ziekte, voorheen bekend als hypochondrie.
Wat zijn de symptomen?
Het belangrijkste symptoom van nosofobie is aanzienlijke angst en ongerustheid rond het ontwikkelen van een ziekte, meestal een bekende en mogelijk levensbedreigende ziekte, zoals kanker, hartaandoeningen of hiv.
Deze zorg blijft meestal bestaan, zelfs nadat zorgverleners u hebben onderzocht. U kunt de drang voelen om uw arts regelmatig te bezoeken voor examens of tests, zelfs als ze u al een schone gezondheidsverklaring hebben gegeven.
Deze intense angst en onrust kan leiden tot lichamelijke symptomen, waaronder:
- duizeligheid
- misselijkheid
- verhoogde pols
- zweten
- snel ademhalen
- Moeite met slapen
Nosofobie houdt ook vermijding in. Misschien wilt u helemaal niets over de ziekte weten. Als u erover hoort in het nieuws of van anderen, kan dit tot onrust leiden. Of u kunt het openbaar vervoer of spaties, zoals supermarkten, vermijden.
Als u een familiegeschiedenis van een bepaalde ziekte heeft, kunt u er alles aan doen om alle mogelijke risicofactoren te vermijden.
Aan de andere kant geven sommige mensen met nosofobie er de voorkeur aan zoveel mogelijk te leren over bepaalde ziekten. Ze kunnen uren besteden aan het lezen over de aandoening of het volgen van het nieuws op verhalen over mogelijke uitbraken.
Hoe verschilt het van hypochondrie?
Nosofobie wordt vaak verward met hypochondrie, die nu bekend staat als ziekteangststoornis. Terwijl nosofobie de angst voor het ontwikkelen van een specifieke ziekte inhoudt, omvat ziekteangststoornis meer algemene zorgen over ziekte.
Iemand met een angststoornis kan zich zorgen maken dat kleine symptomen, zoals keelpijn of hoofdpijn, een teken zijn van iets ernstigs. Iemand met nosofobie heeft misschien geen fysieke symptomen, maar maakt zich zorgen dat ze daadwerkelijk een specifieke, ernstige medische aandoening hebben (of zullen krijgen).
Iemand met een angststoornis kan zich bijvoorbeeld zorgen maken dat hun hoofdpijn een symptoom is van een hersentumor. Iemand met nosofobie kan zich constant zorgen maken over het ontwikkelen van een hersentumor, zelfs als ze geen symptomen hebben.
Mensen met een angststoornis bij een ziekte hebben ook meer kans om contact op te nemen met dierbaren of zorgverleners voor geruststelling. Iemand met nosofobie zal eerder geneigd zijn na te denken over zijn gezondheid of de onderliggende ziekte waarover hij zich zorgen maakt, hoewel dit niet altijd het geval is.
Wat veroorzaakt het?
Verschillende factoren kunnen bijdragen aan nosofobie en in veel gevallen is er geen duidelijke onderliggende oorzaak.
Als iemand in uw omgeving een ernstige ziekte heeft en complicaties heeft, kunt u zich zorgen maken dat u hetzelfde zou kunnen overkomen. Dit geldt vooral als u voor die persoon zorgt.
Het doorstaan van een ziekte-uitbraak kan ook bijdragen aan nosofobie. In deze gevallen wordt u mogelijk overspoeld met nieuwsbeelden over de ziekte of hoort u er constant over van vrienden of collega's.
Deskundigen hebben de afgelopen jaren gesuggereerd dat gemakkelijke toegang tot gezondheidsinformatie op internet ook een rol kan spelen. U kunt online een gedetailleerde lijst met symptomen en complicaties vinden die verband houden met vrijwel alle ziekten.
Dit is zo'n veel voorkomende oorzaak van angst geworden dat er zelfs een term voor bestaat: cyberchondria.
U kunt ook meer kans hebben op het ontwikkelen van nosofobie als u al last heeft van angst of een familiegeschiedenis ervan.
Hoe wordt het gediagnosticeerd?
Nosofoboie wordt meestal gediagnosticeerd als zorgen en angst voor het ontwikkelen van een ziekte het dagelijks leven moeilijk maken of een negatieve invloed hebben op de kwaliteit van leven.
Als u zich zorgen maakt dat uw angst voor ziekten een fobie kan zijn, maak dan een afspraak met uw zorgverlener. Zij kunnen u doorverwijzen naar een specialist die ervaring heeft met het diagnosticeren en behandelen van fobieën.
Als u last heeft van angst voor een ziekte, overweeg dan om met een therapeut te praten. In therapie kun je beginnen met het aanpakken van je angst en strategieën ontwikkelen om ermee om te gaan.
Behandeling
Hoewel specifieke fobieën niet altijd behandeld hoeven te worden, kan nosofobie de angst inhouden om ergens heen te gaan waar u aan een bepaalde ziekte wordt blootgesteld. Dit kan het moeilijk maken om te werken, naar school te gaan of in andere behoeften te voorzien.
Therapie kan erg nuttig zijn voor specifieke fobieën. De twee belangrijkste soorten therapie die worden gebruikt, zijn exposure-therapie en cognitieve gedragstherapie.
Exposure-therapie
Deze benadering stelt je bloot aan datgene waar je bang voor bent in de veilige omgeving van therapie. Uw therapeut zal beginnen met u te helpen bij het ontwikkelen van hulpmiddelen om om te gaan met de angst en het leed dat opkomt als u aan een ziekte denkt, zoals meditatie of ontspanningstechnieken.
Uiteindelijk ga je een aantal van deze angsten onder ogen zien, met behulp van de tools die je hebt geleerd om je angst onder controle te houden.
Deze blootstelling kan bestaan uit het kijken naar nieuwsverhalen over uitbraken van ziekten, het lezen over verschillende ziekten of tijd doorbrengen met mensen met de aandoening, als deze niet besmettelijk is.
Cognitieve gedragstherapie (CGT)
Een andere nuttige therapie is CGT. Hoewel uw therapeut een bepaalde mate van blootstelling in de therapie kan opnemen, richt CGT zich in de eerste plaats op het leren herkennen en uitdagen van irrationele gedachten en angsten.
Wanneer u zich zorgen begint te maken over de ziekte, kunt u stoppen en heroverwegen of uw gedachte rationeel is. Het opnieuw formuleren van irrationele of verontrustende gedachten kan de angst helpen verminderen.
Een ander belangrijk aspect van therapie voor nosofobie is het verminderen van uw behoefte om geruststelling te zoeken dat u geen specifieke ziekte heeft. Een therapeut kan u helpen betere coping-instrumenten te ontwikkelen waarop u kunt vertrouwen als u geruststelling van anderen wilt zoeken.
Medicatie
Hoewel er geen medicatie is die specifiek specifieke fobieën behandelt, kunnen bepaalde medicijnen symptomen van angst en angst verminderen en kunnen ze nuttig zijn bij gebruik in combinatie met therapie.
Een voorschrijver kan bètablokkers of benzodiazepines voorschrijven voor kortdurend of incidenteel gebruik:
- Bètablokkers helpen de fysieke symptomen van angst te verminderen. Ze kunnen u bijvoorbeeld helpen een constante hartslag te behouden en te voorkomen dat uw bloeddruk stijgt.
- Benzodiazepines zijn een soort kalmerend middel dat kan helpen bij angstsymptomen. Ze kunnen verslavend zijn, dus het is niet de bedoeling dat ze lange tijd worden gebruikt.
het komt neer op
Vrees voor ziekte is normaal, vooral met alle informatie die nu online beschikbaar is over verschillende ziekten.
Als uw bezorgdheid over ziekte zich richt op een specifieke ziekte en uw dagelijkse leven, emotionele gezondheid of uw vermogen om normaal te functioneren begint te beïnvloeden, overweeg dan om contact op te nemen met uw zorgverlener. Leven met extreme angst is niet gemakkelijk, maar fobieën zijn goed te behandelen.
