We nemen producten op waarvan we denken dat ze nuttig zijn voor onze lezers. Als u via links op deze pagina koopt, kunnen we een kleine commissie verdienen. Hier is ons proces.
"Hoe kan ik ze laten begrijpen dat dit ernstig is?"
Vasthouden. Bent u bang voor uw veiligheid of welzijn? De National Domestic Violence Hotline is 24/7 bereikbaar via chat of telefoon (1-800-799-7233 of TTY 1-800-787-3224). Als u zich onveilig voelt, sluit dan deze browser, wis uw internetzoekgeschiedenis en neem zo veilig en zo snel mogelijk contact op met hulp.
Dit is Crazy Talk: een adviesrubriek voor eerlijke, onbeschaamde gesprekken over geestelijke gezondheid met advocaat Sam Dylan Finch. Hoewel hij geen gediplomeerd therapeut is, heeft hij wel een leven lang ervaring met het leven met een obsessief-compulsieve stoornis (OCS). Vragen? Uitreiken via Instagram en misschien wordt u uitgelicht.
Hallo Sam, ik ben 17 jaar oud en ik heb het sterke vermoeden dat ik een zware depressie heb. Elke keer dat ik heb geprobeerd dit aan mijn ouders ter sprake te brengen, doen ze het af als een typische humeurige tiener.Hoe kan ik ze laten begrijpen dat dit ernstig is en dat ik professionele hulp nodig heb?
Lezer, ik zal eerlijk zijn: door uw vraag voel ik veel emoties.
Toen ik op de middelbare school zat, kreeg ik ook ernstige problemen met depressie.
Mijn ouders schenen ook niet te beseffen hoe ernstig de situatie was. Niet omdat het ze niets kon schelen, maar vanwege hun eigen problemen met stigma, ontkenning en angst. Als gevolg daarvan kostte het me tragisch veel tijd om de steun te krijgen die ik nodig had.
Dus het advies dat ik je hier geef, is wat ik wou dat ik het meer dan tien jaar geleden had geweten.
Houd echter in gedachten dat ik u, zonder uw unieke omstandigheden te kennen, geen precieze instructies kan geven over wat u wel en niet moet doen, behalve om dit te zeggen: u verdient de hulp die u nodig heeft om u beter te voelen - dus don geef niet op.
Ervan uitgaande dat je ouders niet beledigend of bedreigend zijn, heb je drie verschillende manieren om toegang te krijgen tot geestelijke gezondheidszorg. Ik zal ze hier schetsen in de hoop dat u een beslissing kunt nemen die aansluit bij uw specifieke situatie.
Praat rechtstreeks met je ouders
Ik moedig mensen altijd aan om eerst een kwetsbaar gesprek te voeren als ze zich niet begrepen voelen! Soms zijn er meer dan één gesprek nodig om iemand te laten begrijpen wat we voelen en wat we van hem of haar nodig hebben.
Als het veilig genoeg voelt om dat te doen, volgen hier enkele ideeën om rechtstreeks met je ouders over je geestelijke gezondheid te praten.
Deel bronnen met hen
Het is mogelijk dat je ouders gewoon niet begrijpen wat depressie eigenlijk is, en dat tieners dat wel kunnen en Doen ervaar het!
Je kunt altijd proberen een of twee artikelen met ze te delen, zoals dit artikel over depressie bij adolescenten.
U kunt ook een artikel afdrukken dat u aanspreekt, waarbij u de secties markeert die resoneren, zodat ze visueel kunnen registreren hoeveel dit op u van invloed is. Er zijn ook online screeningstools zoals deze die u samen kunt nemen en waarover u kunt praten.
Ik weet dat het moeilijk kan zijn om open te staan voor je ouders, maar het is de zekerste manier om ze te helpen beter te begrijpen wat je doormaakt.
Noem de inzetten
Soms denken ouders ten onrechte dat tieners uit een depressie zullen groeien, terwijl dat niet echt waar is. Het kan nuttig zijn om uw ouders uit te leggen welke impact uw depressie op u heeft.
Enkele voorbeelden hiervan kunnen zijn:
- Mam, het was erg moeilijk om mijn cijfers op school hoog te houden, omdat ik me de hele tijd zo hopeloos voelde. Daarom wil ik met iemand praten en wat extra ondersteuning krijgen.
- Pap, ik weet dat ik er van buiten stoer uitzie, maar soms heb ik echt duistere gedachten, alsof ik wou dat ik gewoon kon verdwijnen. Daarom wil ik een therapeut vinden die ervaring heeft met het helpen van mensen van mijn leeftijd om met dat soort dingen om te gaan.
- Baba, ik heb het gevoel dat de dingen die vroeger belangrijk voor me waren, niet meer zijn. Ik voel me niet mezelf. De beste manier waarop je me kunt helpen, is door me met iemand te laten praten, om er zeker van te zijn dat alles in orde is.
Houd je mannetje
Je hoeft je ouders niets te vertellen dat je niet prettig vindt om te delen.
Als je je niet veilig genoeg voelt om je open te stellen, is het oké om gewoon te herhalen wat je van ze nodig hebt.
Dit kan er als volgt uitzien:
- Ik weet dat je je zorgen over me maakt omdat je van me houdt. Maar ik ben een heel persoonlijk persoon en ik zou graag een veilige ruimte willen vinden die alleen van mij is om over mijn problemen te praten. Daarom heb ik een therapeut nodig.
- Ik weet dat je wilt dat ik je vertrouw. Maar ik wil dat je erop vertrouwt dat ik weet wat ik nu nodig heb. Ik heb een therapeut nodig.
- Als ik een gebroken arm had, zou je niet proberen om het bot voor me neer te zetten, toch? Op dit moment is de hulp die ik nodig heb rond mijn mentale welzijn. Ik hoop dat je me daarin steunt door me te helpen een therapeut te vinden.
Onthouden! U bent de expert op het gebied van uw eigen lichaam, en dat geldt ook voor uw geest! Wat je ouders ook geloven, als iets niet goed voelt, moet je een second opinion krijgen. Een ontmoedigende reactie betekent niet dat u nog steeds geen hulp nodig heeft.
Stel een team samen
Ondanks onze inspanningen hebben onze ouders soms hun eigen bagage of weerstand, waardoor ze moeilijk kunnen begrijpen waar we vandaan komen. Als er andere volwassenen in uw leven zijn waarop u een beroep kunt doen, aarzel dan niet om contact op te nemen en te kijken of zij u kunnen helpen bij het zoeken naar hulp.
Praat met een vertrouwd familielid
Dit kan een oudere broer of zus zijn, een coole tante of zelfs een ondersteunende grootouder.
Als u niet zeker weet waar u moet beginnen, volgen hier enkele gespreksaanwijzingen:
- Ik vroeg me af of ik iets heel persoonlijks kon delen waar ik mee worstel. Ik heb het emotioneel moeilijk, maar mama wil me echt niet naar een therapeut laten gaan. Denk je dat je voor mij met haar zou kunnen praten?
- Kan ik je iets toevertrouwen? Ik voel me erg depressief. Ik wil een therapeut zien, maar papa aarzelt. Kunnen we samen met hem praten?
- Je hebt je altijd gevoeld als iemand met wie ik kon praten als het slecht werd. Ik heb je hulp echt nodig. Ik voel me de laatste tijd vreselijk, maar Baba is tegen het idee dat ik naar een therapeut ga. Wat moet ik doen?
Betrek een leraar, coach of counselor erbij
Is er iemand op uw school die u vertrouwt om u hierbij te ondersteunen?
Vraag of u privé met hen kunt spreken met dezelfde aanwijzingen als hierboven. Dit kan heel beangstigend zijn, ik weet het, maar het is op de lange termijn nog moeilijker om in je eentje door een depressie te navigeren.
Praat met uw huisarts
Als u een controle heeft gepland, kunt u altijd vragen om gescreend te worden op depressie of angst als u naar uw arts gaat. Als je geen afspraak hebt, kun je je ouders vragen om er een in te plannen, waarbij je uitlegt dat je voor de zekerheid gescreend wilt worden.
Vaak vertrouwen ouders een dokter die je regelmatig hebt bezocht meer dan dat ze therapeuten of psychiaters vertrouwen, en dit kan een brug zijn naar de zorg die je nodig hebt.
Als uw vertrouwde persoon u niet kan helpen? Je kunt (en dat zou je moeten!) Blijven vragen totdat je iemand hebt gevonden die luistert. Uw geestelijke gezondheid is hier het belangrijkste. Laat niemand je ontmoedigen om voor jezelf op te komen.
Ga vooruit zonder hen
Dit is het 'laatste redmiddel' als het lijkt alsof niemand je kan horen.
Bij sommige van deze opties zijn uiteindelijk je ouders betrokken, en bij andere misschien niet - je zult weten welke optie voor jou het meest logisch is.
Probeer voor hen de eerste stap te zetten
Ook wel bekend als 'om vergeving vragen in plaats van om toestemming'. Probeer je aan te melden voor een vertrouwelijke website zoals TeenCounseling om met iemand te praten, en betrek daarna je ouders erbij met de hulp van je counselor. Je kunt ze de pagina met veelgestelde vragen sturen om ze vertrouwd te maken met het idee.
Vertel je ouders dat je een maand therapie wilt proberen om te zien of het nuttig is. Als u het initiatief neemt, is de kans groter dat ouders de kwestie serieus nemen!
Zoek een vertrouwenspersoon op uw school
Een beetje onthulling: toen ik een tiener was, is dit uiteindelijk de weg die ik moest nemen om toegang te krijgen tot hulp.
Veel scholen hebben zoiets als een 'crisisadviseur', en ze zijn niet verplicht om verslag uit te brengen aan je ouders, behalve in extreme gevallen, zoals een risico voor jezelf of anderen.
Sommige scholen hebben ook psychologen met wie u tijd kunt plannen. Neem contact op met een vertrouwde docent of medewerker voor meer informatie over wat er voor u beschikbaar is.
Betaal het zelf
Ja, dit kan kostbaar zijn, vooral als u niet veel (of geen!) Geld heeft. Deze gids biedt betaalbare therapie-opties.
Afhankelijk van de staat en het land waarin u woont, moet uw therapeut zich al dan niet melden bij uw ouders. U kunt het beste een beetje internetonderzoek doen om erachter te komen welke risico's eraan verbonden zijn.
Zoek aanvullende bronnen
Er zijn veel andere online bronnen die geen counseling zijn, maar die u in deze periode kunnen ondersteunen. Enkele van deze bronnen vindt u hier.
Disclaimer: hoewel het waar is dat het gebruik van online therapie het gemakkelijker maakt om te liegen over je leeftijd om toegang te krijgen tot die diensten, is het niet aan te raden, aangezien eerlijkheid essentieel is om samen een goede therapie te doen! Er zijn ook juridische complicaties die van invloed kunnen zijn op het vermogen van uw therapeut om door te gaan met oefenen.
Wat u ook doet, lezer, geef alsjeblieft niet op!
Je verdient hulp. Je verdient steun. En je verdient het om je beter te voelen.
Hoewel ik zou willen dat ouders het de eerste keer beter hebben gedaan om dit goed te doen, kan het wat extra moeite van uw kant kosten om de hulp te krijgen die u nodig hebt.
Weet echter dat het de moeite waard is. Je leven is het waard.
Neem het aan van een volwassene die er is geweest: het kan beter worden, en het zal beter worden met de juiste ondersteuning. Succes!
Sam Dylan Finch is een wellnesscoach, schrijver en mediastrateeg in de San Francisco Bay Area. Hij is de hoofdredacteur van geestelijke gezondheid en chronische aandoeningen bij Healthline, en mede-oprichter van Queer Resilience Collective, een welzijnscoachingscoöperatie voor LGBTQ + -mensen. Je kunt gedag zeggen Instagram, Twitter, Facebook, of lees meer op SamDylanFinch.com.
