Je kunt niet veranderen wat er met je is gebeurd, maar je kunt wel veranderen hoe je eruit groeit.
We hebben allemaal geleerd hoe we gehecht kunnen zijn aan vrienden, familie en dierbaren toen we opgroeiden - maar we leerden niet allemaal even gezonde manieren om met mensen om te gaan.
De familiesystemen waarin we zijn opgegroeid, hebben ons laten zien hoe we banden kunnen vormen.
Terwijl sommige mensen leerden hoe ze gezonde gehechtheid aan mensen in ons leven konden hebben, leerden anderen codependentie op basis van hoe ze werden behandeld en verzorgd of verwaarloosd. Dit is wat psychologen de gehechtheidstheorie noemen.
Als zorgverleners afwezig waren, uw emoties verwierpen of u leerden dat u op een specifieke manier moest handelen om liefde en goedkeuring te krijgen, is de kans groot dat u in uw relaties codependent bent.
“Kinderen die opgroeien tot codependent, groeien meestal op in gezinnen waar ze een zekere mate van goed liefdevol contact hebben gekregen: knuffelen, kussen, wiegen en vasthouden van een ouder. Maar op andere momenten was de ouder emotioneel niet beschikbaar voor hen ”, legt Gabrielle Usatynski, MA, LPC, een psychotherapeut uit.
'Met andere woorden, het kind zou zich soms emotioneel in de steek gelaten voelen door de ouder. Dit veroorzaakt natuurlijk veel angst rond verlatingsangst wanneer dit kind volwassen wordt. "
Daarom leren codependente mensen om de behoeften van anderen boven die van henzelf te stellen en zullen ze hun behoeften en principes opofferen om relaties te onderhouden.
Mensen die codependent zijn, voelen een sterke aantrekkingskracht op validatie en eigenwaarde van anderen.
Therapeuten die met Healthline hebben gesproken, zijn het erover eens dat de beste soort relatie om naar te streven, onderlinge afhankelijkheid is, waarbij beide partners de emotionele band en voordelen van de relatie waarderen, maar een apart gevoel van eigenwaarde en persoonlijk geluk kunnen behouden.
Gewoon leren hoe u onafhankelijker kunt zijn, is niet zo eenvoudig als beslissen om het soort relaties dat u heeft te veranderen.
Codependency kan afhangen van gehechtheidstrauma. Dit kan ertoe leiden dat iemand zich afvraagt of ze geliefd en waardig zijn, of anderen beschikbaar zijn en kunnen zijn en op hen kunnen reageren, en of de wereld voor hen veilig is.
Volgens Usatynski worden deze emoties momenteel nog meer dan normaal opgewekt vanwege de pandemie.
"Je partner gebruiken als een manier om een identiteit te hebben, is een ongezonde vorm van afhankelijkheid", vertelt Judy Ho, PhD, klinisch en forensisch neuropsycholoog, aan Healthline. 'Als je partner het goed doet, ben jij dat ook. Als je partner faalt, dan doe jij dat ook. "
Ze legt verder uit: “Je doet er alles aan om je partner gelukkig te houden. Je blijft ze redden van zelfvernietigende handelingen of al hun rommel opruimen om te proberen ze in de relatie te houden. "
Deze zelfopofferende aard is typerend voor wederzijdse afhankelijkheid en kan tot aanzienlijke relationele problemen leiden.
"Je bent zo bang om je partner te verliezen dat je vreselijk, zelfs beledigend gedrag van hen zou verdragen om ze in je leven te houden," legt Ho uit.
Dat is waar gehechtheidstrauma om de hoek komt kijken. Dit is hoe het voor je kan verschijnen:
Het ervaren van codependentie en ongezonde hechtingsstijlen betekent niet dat je een verloren zaak bent.
Jij eigenlijk kan leer deze patronen af. Het begint met het opbouwen van je zelfbeeld buiten en los van anderen. Voor sommigen van ons (vooral degenen met afwijzende-vermijdende trekken) betekent dit ook dat we ons gevoel van eigenwaarde ook moeten losmaken van onze carrières.
Om gezonde, wederzijds liefdevolle relaties te kunnen hebben, moeten we de delen van onze hersenen die veiligheid zoeken op hun gemak kunnen stellen door die zekerheid in onszelf te cultiveren, in plaats van extern.
"Zelfreflectie doen en jezelf beter leren kennen door hobby's te ontwikkelen en dingen zelfstandig te doen, is daarbij erg nuttig", zegt Ho.
Als je jezelf eenmaal beter kent, kun je leren om bij jezelf te zijn en erop te vertrouwen dat je je eigen behoeften koestert en verzorgt.
Dus hoe ziet een veilige hechtingsstijl eruit?
Volgens Usatynski is een van de kenmerken van veilige gehechtheid een "intact signaalresponssysteem". Dit betekent dat partner A een behoefte kan aangeven die ze hebben en dat partner B beide tijdig zal reageren, zonder het gevoel te hebben dat ze er iets voor terug 'verschuldigd' zijn.
Om de relatie veilig te stellen, of om stevig gehecht te raken, moet dat reactiesysteem wederzijds zijn.
Codependence daarentegen werkt unidirectioneel, waarbij de codependent-partner voldoet aan de behoeften van zijn partner, zonder dat dit beantwoord wordt.
Dat op zichzelf kan nog meer gehechtheidstrauma veroorzaken, en daarom is het van cruciaal belang dat partners eraan werken om hun eigen gehechtheidsgeschiedenis aan te pakken.
Vragen om gehechtheidstrauma te onderzoeken
- Heeft iemand van wie je houdt (of van wie je steun, bescherming of zorg nodig had) je als kind laten hangen? Wat voor invloed had dat op de manier waarop je jezelf of anderen zag?
- Welke verhalen over liefde heb je geïnternaliseerd? Moet het worden verdiend? Is het een beloning voor goed gedrag? Ben je het altijd of slechts af en toe waardig? Waar kwamen deze ideeën vandaan en hoe zouden ze u kunnen tegenhouden?
- Probeer uw kind zelf te visualiseren. Wat hadden ze nodig om zich veilig, verzorgd en gezien te voelen? Hoe zou je dat nu aan jezelf kunnen geven?
Zoals altijd is het het beste om deze vragen te onderzoeken met een bevoegde therapeut. U kunt deze bron verkennen voor betaalbare therapiemogelijkheden, waaronder teletherapie.
Hechtingstrauma kan een diepe wond zijn die, als je het je hele leven met je meedraagt, een self-fulfilling prophecy kan worden, legt Ho uit. Hoe kun je het beginnen te genezen?
Teruggaan naar je jongere jaren en je 'verlatingsverhaal' herschrijven kan je helpen genezen van hechtingswonden, inclusief medeafhankelijkheid. "Visualiseer om te beginnen uw innerlijke kind dat wordt genezen, verzorgd en geliefd", zegt Ho.
Ongeacht je gehechtheidstrauma's, de onderliggende angst is dat mensen niet consequent en regelmatig in je behoeften kunnen voorzien - soms kan het zelfs voelen alsof je gewoon te veel nodig hebt (of bent).
Daarom is het belangrijkste werk dat je als eerste kunt doen, eigenlijk bij jezelf, om gedachten en gevoelens af te leren die je pijn doen.
Ondanks uw ervaringen uit het verleden, is het mogelijk om relaties te hebben waarin de behoeften van iedereen prioriteit krijgen en beantwoord wordt - en dit is precies wat u al die tijd verdient en verdiende.
Door je trauma te benaderen in plaats van je ervan af te keren, kun je relaties beginnen op te bouwen met mensen die wederzijds gezond, respectvol en zorgzaam zijn.
Elly is een in New York gevestigde schrijver, journalist en dichter die zich inzet voor gemeenschap en gerechtigheid. Ze is in de eerste plaats de liefhebber van woordspelingen in Brooklyn. Lees hier meer van haar schrijven of volg haar op Twitter.
