Wat is levensondersteuning?
De term 'levensondersteuning' verwijst naar elke combinatie van machines en medicatie die het lichaam van een persoon in leven houdt wanneer hun organen anders zouden stoppen met werken.
Gewoonlijk gebruiken mensen de woorden levensondersteuning om te verwijzen naar een mechanische beademingsmachine die u helpt ademen, zelfs als u te veel gewond of ziek bent om met uw longen te blijven werken.
Een andere reden voor de noodzaak van een beademingsapparaat is een hersenletsel waardoor de persoon zijn luchtwegen niet kan beschermen of niet effectief kan ademen.
Levensondersteuning geeft artsen de mogelijkheid om gecompliceerde operaties uit te voeren. Het kan ook het leven verlengen van mensen die herstellen van traumatische verwondingen. Levensondersteuning kan voor sommige mensen ook een permanente noodzaak worden om in leven te blijven.
Er zijn veel mensen die draagbare beademingsapparaten hebben en een relatief normaal leven blijven leiden. Mensen die een levensondersteunend apparaat gebruiken, herstellen echter niet altijd. Ze krijgen mogelijk niet meer het vermogen om zelfstandig te ademen en te functioneren.
Als een persoon aan een beademingsapparaat in een langdurige staat van bewusteloosheid verkeert, kan dit familieleden in de moeilijke situatie brengen om te kiezen of hun geliefde met behulp van de machine in een bewusteloze toestand moet blijven leven.
Soorten levensondersteuning
Mechanische ventilator
Wanneer de symptomen van longontsteking, COPD, oedeem of andere longaandoeningen het te moeilijk maken om zelfstandig te ademen, is een kortetermijnoplossing het gebruik van een mechanische beademingsmachine. Het wordt ook wel een gasmasker genoemd.
Het beademingsapparaat zorgt voor ademhalingen en helpt bij de gasuitwisseling, terwijl de rest van uw lichaam een pauze krijgt en kan werken aan genezing.
Ademhalingstoestellen worden ook gebruikt in de latere stadia van chronische gezondheidsproblemen, zoals de ziekte van Lou Gehrig of ruggenmergletsel.
De meeste mensen die een beademingsapparaat nodig hebben, worden beter en kunnen zonder beademing leven. In sommige gevallen wordt de levensondersteuning een permanente noodzaak om de persoon in leven te houden.
Cardiopulmonale reanimatie (CPR)
Reanimatie is een basismaatregel voor eerste hulp om iemands leven te redden wanneer deze stopt met ademen. Hartstilstand, verdrinking en verstikking zijn allemaal gevallen waarin iemand die niet meer ademt, kan worden gered met reanimatie.
Als u reanimatie nodig heeft, drukt de persoon die reanimatie geeft op uw borst om uw bloed door uw hart te laten pompen terwijl u bewusteloos bent. Na succesvolle reanimatie zal een arts of eerstehulpverlener beoordelen of andere soorten levensondersteunende maatregelen of behandeling nodig zijn.
Defibrillatie
Een defibrillator is een apparaat dat scherpe elektrische pulsen gebruikt om het ritme van uw hart te veranderen. Deze machine kan worden gebruikt na een hartaandoening, zoals een hartaanval of aritmie.
Een defibrillator kan uw hart normaal laten kloppen ondanks een onderliggende gezondheidstoestand die tot grotere complicaties kan leiden.
Kunstmatige voeding
Kunstmatige voeding, ook wel 'sondevoeding' genoemd, vervangt het eten en drinken door een sonde die de voeding rechtstreeks in uw lichaam brengt.
Dit is niet per se levensondersteuning, want er zijn mensen met spijsverterings- of voedingsproblemen die verder gezond zijn en die mogelijk afhankelijk zijn van kunstmatige voeding.
Kunstmatige voeding maakt echter meestal deel uit van een levensondersteunend systeem wanneer een persoon bewusteloos is of anderszins niet kan leven zonder de ondersteuning van een beademingsapparaat.
Kunstmatige voeding kan ook helpen het leven in stand te houden in de eindfase van sommige terminale aandoeningen.
Hulpapparaat voor linkerventrikel (LVAD)
Een LVAD wordt gebruikt bij hartfalen. Het is een mechanisch apparaat dat de linker hartkamer helpt bij het pompen van bloed naar het lichaam.
Soms is een LVAD nodig wanneer een persoon in afwachting is van een harttransplantatie. Het vervangt het hart niet. Het helpt gewoon het hart pompen.
LVAD's kunnen aanzienlijke bijwerkingen hebben, dus een persoon op de harttransplantatielijst kan ervoor kiezen om er geen te laten implanteren na evaluatie van hun waarschijnlijke wachttijd en risico met hun arts.
Extracorporale membraanoxygenatie (ECMO)
ECMO wordt ook wel extracorporale levensondersteuning (ECLS) genoemd. Dit komt door het vermogen van de machine om het werk van alleen de longen (veno-veneuze ECMO) of zowel het hart als de longen (veno-arteriële ECMO) uit te voeren.
Het wordt vooral gebruikt bij zuigelingen met een onderontwikkeld cardiovasculair of ademhalingssysteem als gevolg van ernstige aandoeningen. Kinderen en volwassenen kunnen ook ECMO nodig hebben.
ECMO is vaak een behandeling die wordt gebruikt nadat andere methoden hebben gefaald, maar het kan zeker behoorlijk effectief zijn. Naarmate iemands eigen hart en longen sterker worden, kan de machine lager worden gezet om het lichaam van de persoon het over te laten nemen.
In sommige gevallen kan ECMO eerder in de behandeling worden gebruikt om schade aan de longen door hoge beademingsinstellingen te voorkomen.
Beginnen met levensondersteuning
Artsen beginnen met levensondersteuning als het duidelijk is dat uw lichaam hulp nodig heeft om uw fundamentele overleving te ondersteunen. Dit kan komen door:
- orgaanfalen
- bloedverlies
- een infectie die septisch is geworden
Als u schriftelijke instructies heeft achtergelaten die u niet in levensonderhoud wilt brengen, zal de arts het proces niet starten. Er zijn twee veelvoorkomende soorten instructies:
- niet reanimeren (DNR)
- natuurlijke dood toestaan (EN)
Met een DNR wordt u niet nieuw leven ingeblazen of krijgt u geen beademingsslang als u stopt met ademen of een hartstilstand krijgt.
Met AND laat de dokter de natuur zijn gang gaan, ook als je medische tussenkomst nodig hebt om in leven te blijven. Er zal echter alles aan worden gedaan om u comfortabel en pijnvrij te houden.
Levensondersteuning stoppen
Met levensondersteunende technologie kunnen we mensen veel langer in leven houden dan vroeger. Maar er zijn gevallen waarin moeilijke beslissingen over levensondersteuning kunnen berusten bij iemands dierbaren.
Zodra de hersenactiviteit van een persoon stopt, is er geen kans op herstel. In gevallen waarin er geen hersenactiviteit wordt gedetecteerd, kan een arts aanbevelen om een beademingsapparaat uit te schakelen en kunstmatige voeding te stoppen.
De arts zal verschillende tests uitvoeren om er volledig zeker van te zijn dat er geen kans op herstel is voordat hij deze aanbeveling doet.
Nadat levensondersteuning is uitgeschakeld, sterft een persoon die hersendood is binnen enkele minuten, omdat hij niet zelfstandig kan ademen.
Als een persoon in een permanente vegetatieve toestand verkeert maar niet hersendood, bestaat zijn levensondersteuning waarschijnlijk uit vocht en voeding. Als deze worden gestopt, kan het enkele uren tot meerdere dagen duren voordat de vitale organen van de persoon volledig zijn uitgeschakeld.
Wanneer u bedenkt of u levensondersteuning wilt uitschakelen, spelen er veel individuele factoren een rol. Misschien wilt u nadenken over wat de persoon zou hebben gewild. Dit wordt plaatsvervangend oordeel genoemd.
Een andere optie is om te overwegen wat in het belang is van uw geliefde en op basis daarvan een beslissing te nemen.
Deze beslissingen zijn hoe dan ook intens persoonlijk. Ze zullen ook variëren afhankelijk van de medische toestand van de persoon in kwestie.
Statistische resultaten
Er zijn echt geen betrouwbare statistieken voor het percentage mensen dat leeft nadat levensondersteuning is toegediend of ingetrokken.
De onderliggende oorzaken van waarom mensen doorgaan met levensondersteuning en de leeftijd waarop ze levensondersteuning nodig hebben, maken het onmogelijk om de uitkomsten statistisch te berekenen.
Maar we weten wel dat bepaalde onderliggende aandoeningen goede langetermijnresultaten hebben, zelfs nadat iemand levensondersteuning heeft gekregen.
Statistieken suggereren dat mensen die reanimatie nodig hebben na een hartstilstand volledig kunnen herstellen. Dit geldt vooral als de reanimatie die ze krijgen correct en onmiddellijk wordt gegeven.
Nadat er tijd aan een mechanische beademingsmachine is besteed, worden voorspellingen van de levensverwachting moeilijker te begrijpen. Als u gedurende een lange periode een mechanisch beademingsapparaat gebruikt als onderdeel van een einde-van-levenssituatie, begint uw overlevingskans zonder dit te verminderen.
Een groot deel van de mensen overleeft het van een beademingsapparaat te worden gehaald op advies van een arts. Wat daarna gebeurt, is afhankelijk van de diagnose.
Een overzicht van het beschikbare onderzoek concludeerde zelfs dat er meer studies nodig zijn over langetermijnresultaten voor mensen die een mechanische beademing hebben ondergaan.
De afhaalmaaltijd
Niemand wil het gevoel hebben "het is allemaal aan hen" als ze een beslissing nemen over levensondersteuning voor een geliefde. Het is een van de moeilijkste en meest emotionele situaties waarin u zich bevindt.
Onthoud dat het niet de beslissing is om levensondersteuning te schrappen waardoor uw geliefde zal overlijden; het is de onderliggende gezondheidstoestand. Die toestand wordt niet veroorzaakt door u of uw beslissing.
Praten met andere familieleden, een ziekenhuispastor of een therapeut is van cruciaal belang in tijden van verdriet en stressvolle besluitvorming. Laat je niet onder druk zetten om een beslissing te nemen over levensondersteuning waar jij of de persoon voor wie je het besluit zich niet prettig voelt.
.jpg)
