Longkanker is de tweede meest voorkomende vorm van kanker bij Amerikaanse mannen en vrouwen. Het is ook de belangrijkste oorzaak van aan kanker gerelateerde sterfgevallen voor zowel Amerikaanse mannen als vrouwen.
Volgens de American Lung Association is 1 op de 4 sterfgevallen door kanker het gevolg van longkanker.
Het roken van sigaretten is de belangrijkste oorzaak van longkanker. Mannen die roken, hebben 23 keer meer kans op longkanker dan niet-rokers. Vrouwen die roken hebben 13 keer meer kans.
Het aantal nieuwe gevallen van longkanker is in de Verenigde Staten begonnen af te nemen, voornamelijk vanwege de toegenomen vroege opsporing en het stoppen met roken.
De American Cancer Society voorspelt dat er in 2021 ongeveer 236.000 nieuwe diagnoses van longkanker zullen zijn. Deze gevallen worden elk ingedeeld naar type en stadium, en uiteindelijk hun uitkomsten.
Deze statistieken worden bijgehouden in de SEER-database (Surveillance, Epidemiology, and End Results), die wordt beheerd door het National Cancer Institute. Het wordt gebruikt om de overlevingskansen te berekenen voor verschillende soorten kanker, waaronder longkanker.
De SEER-database groepeert kankers echter niet volgens het formele TNM-stadiëringssysteem (tumor, lymfeklieren en metastase) dat in de volgende sectie wordt beschreven. In plaats van stadia in cijfers te categoriseren zoals het TNM-systeem doet, groepeert het kankers in drie progressieve stadia:
- Gelokaliseerd. Kanker zit slechts in één long.
- Regionaal. Kanker is uitgezaaid van de longen naar lymfeklieren of andere nabijgelegen delen van het lichaam.
- Ver. Kanker heeft zich buiten de ene long uitgezaaid naar de andere long of naar verre delen van het lichaam, zoals hersenen, botten of lever.
Soorten longkanker
Er zijn twee hoofdtypen longkanker:
Niet-kleincellige longkanker (NSCLC)
Dit is de meest voorkomende vorm van longkanker. Volgens de American Cancer Society (ACS) heeft ongeveer 85 procent van de mensen bij wie longkanker wordt vastgesteld elk jaar NSCLC.
Artsen verdelen NSCLC verder in fasen. Stadia verwijzen naar de locatie en schaal van de kanker en beïnvloeden de manier waarop uw kanker wordt behandeld.
Het stadiëringssysteem dat het meest wordt gebruikt voor NSCLC is het TNM-systeem van de American Joint Committee on Cancer (AJCC). Dit is een complex systeem van vier fasen die verder zijn onderverdeeld in categorieën en subcategorieën.
TNM staat voor tumor, lymfeklieren en metastase. Er zijn veel factoren betrokken bij de stadiëring van NSCLC-longkanker. Uw arts zal tests en beeldvorming uitvoeren om zaken vast te stellen als:
- tumor locatie
- tumorgrootte
- betrokkenheid van lymfeklieren
- mate van metastase of verspreiding
Kleincellige longkanker (SCLC)
Minder vaak dan NSCLC, wordt SCLC volgens de ACS alleen gediagnosticeerd bij 10 tot 15 procent van de mensen met de diagnose longkanker.
Kleincellige longkanker is agressiever dan NSCLC en kan zich snel verspreiden. Het wordt ook wel havercelkanker genoemd.
Artsen wijzen fasen toe aan SCLC met behulp van twee verschillende methoden.
De meer formele manier om fasen toe te wijzen is het TNM-stadiëringssysteem dat wordt beschreven in het NSCLC-gedeelte hierboven. TNM staat voor tumor, lymfeklieren en metastase.
Net als bij het stadium van NSCLC, zal uw arts een lichamelijk onderzoek doen en verschillende tests bestellen om het stadium van uw SCLC te bepalen.
Het meer gebruikelijke stadiëringssysteem voor SCLC is eenvoudiger. Het omvat het classificeren van de kanker in slechts een van de twee fasen:
- Beperkt. De kanker is slechts aan één kant van de borstkas en in een beperkt, afgebakend gebied.
- Uitgebreid. De kanker is uitgezaaid door de longen, naar de andere long, naar lymfeklieren aan de andere kant van de borstkas of naar andere delen van het lichaam.
Omdat de systemen voor het stadiëren van longkanker complex zijn, kunt u uw arts het beste vragen om uw stadium uit te leggen en wat dit voor u betekent.
Vroege opsporing is de beste manier om uw vooruitzichten te verbeteren, vooral als behandelingen verbeteren.
Longkanker bij mannen en vrouwen
Mannen krijgen met een kleine marge meer kans op de diagnose longkanker dan vrouwen.
De ACS schat dat in de Verenigde Staten in 2021 119.100 mannen en 116.660 vrouwen de diagnose longkanker zullen krijgen.
Deze trend geldt ook voor aan longkanker gerelateerde sterfgevallen. Naar verwachting zullen in 2021 131.880 mensen in de Verenigde Staten overlijden aan longkanker.
Van dat aantal voorspelt de ACS een uitsplitsing van 69.410 mannen en 62.470 vrouwen.
Om dat in perspectief te plaatsen: de kans dat een man tijdens zijn leven longkanker krijgt, is 1 op 15. Voor vrouwen is die kans 1 op 17.
Longkanker en leeftijd
Elk jaar sterven er meer mensen aan longkanker dan aan gecombineerde borst-, colon- en prostaatkanker.
De gemiddelde leeftijd van een persoon wanneer ze een diagnose van longkanker krijgen, is 70, met de meerderheid van de diagnoses bij volwassenen ouder dan 65 jaar, volgens de ACS.
Een zeer klein aantal diagnoses van longkanker wordt gesteld bij volwassenen onder de 45 jaar.
Longkanker en ras
Volgens de ACS hebben zwarte mannen 15 procent meer kans op het ontwikkelen van longkanker dan blanke mannen. De reden hierachter is complex en houdt niet verband met meer roken van sigaretten.
Meerdere factoren kunnen een rol spelen, waaronder genetica, milieu en gezondheidsverschillen zoals toegang tot zorg.
Het aantal diagnoses bij zwarte vrouwen is ongeveer 14 procent lager dan bij blanke vrouwen. Het aantal diagnoses van longkanker onder mannen is nog steeds hoger dan het aantal diagnoses voor zowel zwarte als blanke vrouwen, maar niet zozeer.
Het aantal diagnoses van longkanker is de afgelopen decennia bij mannen gedaald, maar bij vrouwen is het pas in het laatste decennium gedaald.
Overlevingskansen
Longkanker is een zeer ernstige vorm van kanker. Het is vaak fataal voor mensen bij wie de diagnose is gesteld. Maar dat verandert langzaam met de vooruitgang in het onderzoek.
Mensen bij wie longkanker in een vroeg stadium is vastgesteld, overleven in steeds grotere aantallen. Volgens de American Lung Associations leven er nog steeds ongeveer 541.000 mensen bij wie ooit longkanker is vastgesteld.
Als u de diagnose longkanker heeft, kan uw arts met u praten over de waarschijnlijke overlevingskansen. Dit aantal is een statistiek gebaseerd op grote aantallen mensen met hetzelfde type en stadium van kanker.
Uw ervaring kan anders zijn.
Wat is een overlevingspercentage van 5 jaar?
Het overlevingspercentage dat het vaakst wordt gegeven voor longkanker, is een overlevingspercentage van 5 jaar. Dit percentage weerspiegelt het percentage mensen dat 5 jaar na de diagnose in leven is.
Als bij u longkanker is vastgesteld, zullen veel factoren uw vooruitzichten beïnvloeden, waaronder uw:
- type en stadium van de ziekte
- behandelplan
- algemene gezondheid
Bedenk dat de overlevingskansen slechts schattingen zijn. Het lichaam van iedereen reageert anders op de ziekte en de behandeling ervan. Een overlevingspercentage is geen individuele voorspelling van uw prognose.
Overlevingspercentages van niet-kleincellige longkanker (NSCLC)
Het overlevingspercentage na 5 jaar voor NSCLC varieert afhankelijk van het stadium en de omvang van de ziekte. Het goede nieuws is dat de overlevingskansen van 5 jaar voor alle vormen van longkanker de afgelopen jaren zijn verbeterd.
Onderzoek richt zich op effectievere behandelingen die de potentie hebben om de vooruitzichten te verbeteren.
De ACS schat de overlevingskansen van 5 jaar op basis van het NSCLC-kankerstadium:
- Gelokaliseerd: 63 procent
- Regionaal: 35 procent
- Verre: 7 procent
- Alle fasen gecombineerd: 25 procent
Overlevingskansen van kleincellige longkanker (SCLC)
Net als bij NSCLC varieert het overlevingspercentage van 5 jaar voor mensen met SCLC afhankelijk van het stadium en de omvang van de ziekte.
De tarieven voor de vroege stadia van SCLC zijn uitdagender om te kwantificeren omdat het in dat stadium niet vaak wordt gediagnosticeerd.
Daarom is het gebruikelijker om het overlevingspercentage van 5 jaar op te nemen voor alle stadia van SCLC, dat 6,5 procent is vanaf 2017.
Uw arts kan u helpen om specifiek de vooruitzichten van uw situatie te begrijpen.
Outlook
Als u behandelingen voltooit en kankervrij wordt verklaard, zal uw arts waarschijnlijk willen dat u regelmatig wordt gecontroleerd. Dit komt omdat kanker, zelfs wanneer deze aanvankelijk met succes wordt behandeld, terug kan komen.
Nadat de behandeling is voltooid, blijft u gedurende een bewakingsperiode contact opnemen met uw oncoloog. Het duurt doorgaans 5 jaar omdat het risico op herhaling het grootst is in de eerste 5 jaar na de behandeling.
Uw risico op herhaling hangt af van het type longkanker dat u heeft en het stadium van diagnose. Als u klaar bent met uw behandelingen, moet u uw arts gedurende de eerste 2 tot 3 jaar ten minste elke 6 maanden bezoeken.
Als uw arts na die periode geen veranderingen of zorgpunten heeft gezien, kan hij u aanraden om uw bezoeken terug te brengen tot één keer per jaar. Uw risico op herhaling neemt af naarmate u verder uit uw behandeling komt.
Tijdens vervolgbezoeken kan uw arts beeldvormende tests aanvragen om te controleren of de kanker terugkeert of nieuwe kanker ontwikkelt. Het is belangrijk dat u contact opneemt met uw oncoloog en eventuele nieuwe symptomen onmiddellijk meldt.
Als u vergevorderde longkanker heeft, zal uw arts met u praten over manieren om uw symptomen te behandelen. Deze symptomen kunnen zijn:
- pijn
- hoesten
- hoofdpijn of andere neurologische symptomen
- bijwerkingen van eventuele behandelingen
Longkanker is een ernstige ziekte, maar er wordt elke dag vooruitgang geboekt in de behandeling.
Bespreek met uw arts hoe u door moet gaan met uw behandeling om u de beste vooruitzichten te geven.
