Volgens de laatste statistieken van de Centers for Disease, Control, and Prevention leven ongeveer 36,7 miljoen mensen met hiv over de hele wereld. Hoewel er door de jaren heen veel vooruitgang is geboekt bij de behandeling van het hiv-virus, bestaat er helaas nog steeds veel verkeerde informatie over wat het betekent om met hiv te leven.
We hebben contact opgenomen met verschillende experts om hun mening te krijgen over de meest flagrante misvattingen die mensen in de Verenigde Staten hebben over hiv / aids. Deze experts behandelen mensen, leiden medische studenten op en bieden ondersteuning aan patiënten die met de ziekte omgaan. Hier zijn de negen belangrijkste mythen en misvattingen die zij, en mensen die leven met het hiv-virus of het aids-syndroom, blijven bestrijden:
Mythe # 1: HIV is een doodvonnis.
"Met de juiste behandeling verwachten we nu dat mensen met hiv een normale levensduur hebben", zegt dr. Michael Horberg, nationaal directeur van hiv / aids bij Kaiser Permanente.
"Sinds 1996, met de komst van zeer actieve, antiretrovirale therapie, kan een persoon met hiv met goede toegang tot antiretrovirale therapie (ART) een normale levensduur verwachten, zolang ze de voorgeschreven medicatie innemen", voegt Dr. Amesh toe. A. Adalja, een board-gecertificeerde arts infectieziekten, en senior geleerde aan het Johns Hopkins Center for Health Security. Hij is ook lid van de HIV-commissie van de stad Pittsburgh en van de adviesgroep van AIDS Free Pittsburgh.
Mythe 2: je kunt zien of iemand hiv / aids heeft door ernaar te kijken.
Als een individu het hiv-virus oploopt, zijn de symptomen grotendeels onopvallend. Een persoon met een hiv-infectie kan symptomen vertonen die vergelijkbaar zijn met elk ander type infectie, zoals koorts, vermoeidheid of algemene malaise. Bovendien duren de aanvankelijke milde symptomen over het algemeen maar een paar weken.
Met de vroege introductie van antiretrovirale medicatie kan het hiv-virus effectief worden bestreden. Een persoon met hiv die antiretrovirale behandeling krijgt, is relatief gezond en verschilt niet van andere personen met chronische gezondheidsproblemen.
De stereotiepe symptomen die mensen vaak associëren met hiv zijn eigenlijk symptomen van complicaties die kunnen ontstaan door aan aids gerelateerde ziekten of complicaties. Met adequate antiretrovirale behandeling en medicatie zullen die symptomen echter niet aanwezig zijn bij een persoon met hiv.
Mythe # 3: Hetero mensen hoeven zich geen zorgen te maken over een hiv-infectie.
Het is waar dat hiv vaker voorkomt bij mannen die ook mannelijke seksuele partners hebben.Homoseksuele en biseksuele jonge zwarte mensen hebben de hoogste percentages hiv-overdracht.
"We weten dat mannen die seks hebben met mannen de hoogste risicogroep zijn", zegt dr. Horberg. Deze groep is volgens de CDC verantwoordelijk voor ongeveer 70 procent van de nieuwe hiv-gevallen in de VS.
Hetero waren echter goed voor 24 procent van de nieuwe hiv-infecties in 2016, en ongeveer tweederde daarvan waren vrouwen.
Hoewel het percentage zwarte homoseksuele en biseksuele mannen met hiv relatief gelijk is gebleven in de Verenigde Staten, is het totale aantal nieuwe hiv-gevallen sinds 2008 met 18 procent gedaald. De diagnoses onder heteroseksuele individuen namen in het algemeen af met 36 procent en onder alle vrouwen met 16 procent.
Afro-Amerikanen lopen een hoger risico op HIV-overdracht dan welk ander ras dan ook, ongeacht hun seksuele geaardheid. Volgens de CDC is het aantal hiv-diagnoses voor zwarte mannen bijna acht keer hoger dan voor blanke mannen en zelfs hoger voor zwarte vrouwen; het percentage is 16 keer hoger bij zwarte vrouwen dan bij blanke vrouwen, en 5 keer hoger dan bij Spaanse vrouwen. Afro-Amerikaanse vrouwen lopen vaker HIV op dan welk ander ras of etniciteit dan ook. Vanaf 2015 was 59% van de vrouwen met hiv in de Verenigde Staten Afro-Amerikaans, terwijl 19% Hispanic / Latina was en 17% blank.
Mythe # 4: HIV-positieve mensen kunnen niet veilig kinderen krijgen.
Het belangrijkste dat een vrouw met hiv kan doen om zich voor te bereiden op een zwangerschap, is om samen met haar zorgverlener zo snel mogelijk met een ART-behandeling te beginnen. Omdat de behandeling voor hiv zo ver is gevorderd, is het risico dat een vrouw haar hiv-medicijn dagelijks inneemt zoals aanbevolen door een zorgverlener tijdens haar hele zwangerschap (inclusief weeën en bevalling), en de medicatie voor haar baby voortzet gedurende 4 tot 6 weken na de geboorte. van het overdragen van hiv op de baby kan zo laag zijn als 1% of minder.
Er zijn ook manieren voor een moeder met hiv om het risico op overdracht te verlagen als de virale lading van hiv hoger is dan gewenst, zoals het kiezen van een keizersnede of flesvoeding met flesvoeding na de geboorte.
Vrouwen die hiv-negatief zijn maar zwanger willen worden met een mannelijke partner die drager is van het hiv-virus, kunnen mogelijk ook speciale medicatie gebruiken om het risico van overdracht op zowel henzelf als hun baby's te verkleinen. Voor mannen die hiv hebben en hun ART-medicatie gebruiken, is het risico op overdracht vrijwel nihil als de viral load niet detecteerbaar is.
Mythe # 5: HIV leidt altijd tot aids.
HIV is de infectie die aids veroorzaakt. Maar dit betekent niet dat alle hiv-positieve personen aids zullen krijgen. AIDS is een syndroom van een tekort aan het immuunsysteem dat het gevolg is van het feit dat HIV het immuunsysteem in de loop van de tijd aanvalt en wordt geassocieerd met een verzwakte immuunrespons en opportunistische infecties. AIDS wordt voorkomen door een vroege behandeling van een HIV-infectie.
"Met de huidige therapieën kunnen de niveaus van hiv-infectie worden gecontroleerd en laag gehouden, waardoor een gezond immuunsysteem gedurende lange tijd behouden blijft en daardoor opportunistische infecties en een diagnose van aids worden voorkomen", legt dr. Richard Jimenez, hoogleraar volksgezondheid aan de Walden University uit. .
Mythe # 6: met alle moderne behandelingen is hiv geen probleem.
Hoewel er veel medische vooruitgang is geboekt bij de behandeling van hiv, kan het virus nog steeds tot complicaties leiden en is het risico op overlijden nog steeds aanzienlijk voor bepaalde groepen mensen.
Het risico op het krijgen van hiv en hoe het een persoon beïnvloedt, varieert op basis van leeftijd, geslacht, seksualiteit, levensstijl en behandeling. De CDC heeft een risicoverminderingstool waarmee een persoon zijn individuele risico kan inschatten en stappen kan ondernemen om zichzelf te beschermen.
Mythe # 7: Als ik PrEP gebruik, hoef ik geen condoom te gebruiken.
PrEP (pre-exposure profylaxis) is een medicijn dat hiv-infectie vooraf kan voorkomen, mits dagelijks ingenomen.
Volgens dr. Horberg volgde een onderzoek uit 2015 van Kaiser Permanente mensen die PrEP gebruikten gedurende twee en een half jaar, en ontdekte dat het vooral effectief was bij het voorkomen van hiv-infecties, opnieuw als het dagelijks werd ingenomen. De Amerikaanse Preventive Services Task Force (USPSTF) beveelt momenteel aan dat alle mensen met een verhoogd risico op hiv PrEP gebruiken.
Het biedt echter geen bescherming tegen andere seksueel overdraagbare aandoeningen of infecties.
"PrEP wordt aanbevolen voor gebruik in combinatie met veiligere sekspraktijken, aangezien uit ons onderzoek ook bleek dat bij de helft van de deelnemende patiënten na 12 maanden een seksueel overdraagbare infectie werd vastgesteld", zegt dr. Horberg.
Mythe # 8: Degenen die negatief testen op HIV, kunnen onbeschermde seks hebben.
Als bij een persoon onlangs de diagnose hiv is gesteld, wordt deze mogelijk pas drie maanden later op een hiv-test weergegeven.
"Traditioneel gebruikte tests met alleen antilichamen werken door het detecteren van de aanwezigheid van antilichamen in het lichaam die ontstaan wanneer HIV het lichaam infecteert", legt dr. Gerald Schochetman uit, senior directeur infectieziekten bij Abbott Diagnostics. Afhankelijk van de test kan HIV-positiviteit worden vastgesteld na een paar weken of tot drie maanden na mogelijke blootstelling. Vraag de persoon die de test uitvoert naar deze vensterperiode en de timing van herhaalde tests.
Individuen moeten drie maanden na hun eerste een tweede hiv-test doen om een negatieve uitslag te bevestigen. Als ze regelmatig seks hebben, stelt de San Francisco AIDS Foundation voor om zich elke drie maanden te laten testen. Het is belangrijk voor een persoon om zijn seksuele geschiedenis met zijn partner te bespreken en met een zorgverlener te bespreken of hij en zijn partner goede kandidaten zijn voor PrEP.
Andere tests, bekend als hiv-combinatietests, kunnen het virus eerder detecteren.
Mythe # 9: Als beide partners hiv hebben, is er geen reden voor een condoom.
Studies hebben aangetoond dat een persoon met hiv die regelmatig antiretrovirale therapie krijgt die het virus tot niet-detecteerbare niveaus in het bloed reduceert, NIET in staat is om hiv over te dragen aan een partner tijdens seks. De huidige medische consensus is dat "niet detecteerbaar = niet overdraagbaar".
De CDC beveelt echter aan om, zelfs als beide partners hiv hebben, condooms te gebruiken tijdens elke seksuele ontmoeting. In sommige gevallen is het mogelijk om een andere HIV-stam aan een partner over te dragen, of in sommige zeldzame gevallen een vorm van HIV die wordt beschouwd als een 'superinfectie' van een stam die resistent is tegen de huidige ART-medicatie.
Het risico op een superinfectie door hiv is uiterst zeldzaam; de CDC schat dat het risico tussen de 1 en 4 procent ligt.
De afhaalmaaltijd
Hoewel er helaas geen remedie is voor hiv / aids, kunnen mensen met hiv een lang, productief leven leiden met vroege detectie en adequate antiretrovirale behandeling.
"Hoewel de huidige antiretrovirale therapieën zeer effectief kunnen zijn om hiv op een laag niveau te houden en te voorkomen dat het langdurig repliceert en het immuunsysteem vernietigt, is er geen remedie voor aids of een vaccin tegen hiv, het virus dat aids veroorzaakt," legt Dr. Jimenez uit.
Tegelijkertijd is de huidige gedachte dat als een persoon de virale onderdrukking kan handhaven, HIV geen vooruitgang zal boeken en dus het immuunsysteem niet zal vernietigen. Er zijn gegevens die een iets kortere levensduur ondersteunen voor mensen met virale suppressie in vergelijking met mensen zonder hiv.
Hoewel het aantal nieuwe hiv-gevallen volgens de CDC is afgenomen, zijn er alleen al in de Verenigde Staten elk jaar naar schatting 50.000 nieuwe gevallen.
Zorgwekkend is dat "nieuwe gevallen van HIV zelfs zijn toegenomen onder bepaalde kwetsbare bevolkingsgroepen, waaronder gekleurde vrouwen, jonge mannen die seks hebben met mannen en moeilijk te bereiken bevolkingsgroepen", aldus Dr. Jimenez.
Wat betekent dit? Hiv en aids zijn nog steeds een van de belangrijkste zorgen voor de volksgezondheid. Kwetsbare populaties moeten worden bereikt voor testen en behandeling. Ondanks de voortgang bij het testen en de beschikbaarheid van medicijnen zoals PrEP, is dit geen tijd om je waakzaamheid te laten verslappen.
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC):
- Meer dan 1,2 miljoen Amerikanen hebben hiv.
- Elk jaar worden er 50.000 meer Amerikanen gediagnosticeerd
met hiv. - Bij aids, veroorzaakt door hiv, komen 14.000 mensen om het leven
Amerikanen elk jaar.
“De jongere generatie is door het succes van de behandeling wat angst voor hiv kwijtgeraakt. Dit heeft ertoe geleid dat ze risicovol gedrag vertonen, wat heeft geleid tot hoge infectiegraden bij jonge mannen die seks hebben met andere mannen. "
- Dr. Amesh Adalja
