"Ik ben niet alleen een zorgwekkende."
Hoe we zien dat de wereld vorm geeft aan wie we willen zijn - en het delen van boeiende ervaringen kan de manier waarop we elkaar behandelen, ten goede kaderen. Dit is een krachtig perspectief.
Angst maakt deel uit van het normale leven. Mensen zijn geprogrammeerd om regelmatig met een zekere mate van angst om te gaan.
Net als stress, is een gezonde hoeveelheid angst wat ons drijft om ons best te doen, of het nu gaat om studeren voor een test, regelmatige controles bij de dokter of het nadenken over een belangrijke levensbeslissing.
We hebben allemaal wel eens angst. Maar voor de meesten van ons is het situationeel en tijdelijk.
Dat gezegd hebbende, wanneer angst of intense fysieke reacties samen met angst beginnen binnen te sluipen, verandert het in een angststoornis.
"De symptomen kunnen interfereren met dagelijkse activiteiten zoals werkprestaties, schoolwerk en relaties", merkt het National Institute of Mental Health op, dat schat dat 19 procent van de Amerikaanse volwassenen elk jaar angststoornissen treft.
Er zijn verschillende soorten angststoornissen. Ze variëren van gegeneraliseerde angststoornis (GAS) tot verschillende fobie-gerelateerde stoornissen. In veel van deze gevallen kan het gemakkelijk zijn om te zien hoe de aandoening een persoon beïnvloedt, vooral als het verband houdt met zoiets als PTSS of OCS.
Maar hoogfunctionerende angst is een beetje moeilijker te herkennen, vooral omdat degenen die ermee leven in orde lijken te zijn. Maar diep van binnen zijn ze dat niet.
"Hoogfunctionerende angst is nog steeds een chronisch probleem voor de geestelijke gezondheid dat blijvende gevolgen heeft voor uw gezondheid, relaties en zelfrespect", zegt dr. Maria Shifrin, een klinisch psycholoog. "De meeste mensen gaan ervan uit dat [de getroffenen] gewoon gestrest zijn op het werk of een vakantie of een andere aandoening nodig hebben die ze op hun ongemak stellen, terwijl ze in werkelijkheid lijden aan hoogfunctionerende angst."
Hier is hoe het is om te leven met hoogfunctionerende angst, van vier mensen die dat dagelijks doen.
1. ‘Ik ben niet alleen een zorgenwart.’
“Leven met hoogfunctionerende angst is waarschijnlijk vergelijkbaar met degenen die met andere aandoeningen leven, maar het probleem met angst is dat het niet kan worden gezien. Ik kan iemand vertellen dat ik me zorgen maak, maar dit wordt vaak gezien als een onderdeel van mijn karakter. Je weet wel: ‘Oh, ze is een zorgwart.’ Nee, dat ben ik niet. Ik vecht tegen een ziekte. " - Lynda
"Ik had nooit echt begrepen dat angst een te diagnosticeren aandoening was. Toen ik opgroeide, werd ik ertoe gebracht te geloven dat ik een ‘baby’ was die van streek raakte door ongebruikelijke dingen. Ik denk dat omdat ik goed functioneer, mijn angst vaak wordt gepresenteerd als irritatie, woede en frustratie. " - Alex
2. ‘Alleen omdat je mijn ziekte niet kunt zien, wil nog niet zeggen dat ze er niet is.’
"Een van de dingen waar ik het meest mee worstel als persoon met hoogfunctionerende angst, is het feit dat andere mensen, waaronder mijn familie en vrienden, gemakkelijk excuses maken voor de keren dat mijn angst me problemen bezorgt, omdat ik blijkbaar geen problemen heb. er is iets mis 'met mij. Ik heb nog steeds slapeloze en onrustige nachten vanwege overdenken. Ik leer nog elke dag hoe een ‘normaal’ persoon hoort te reageren op bepaalde situaties. Het is veel moeilijker om erover te praten als het niet zichtbaar lijkt alsof je lijdt. " - Alex
“Ik denk dat er misvattingen bestaan dat hoogfunctionerende angst veel op manie lijkt. Maar voor mij is dat niet waar. De meeste van mijn angst is intern. Ik doe het verdomd goed om het verborgen te houden, omdat ik een gezin (en een merk) moet beschermen. Ik heb mensen nodig die denken dat ik er op een gezonde manier mee omga. En dat ben ik meestal. Maar er is een groot verschil tussen manisch zijn en angstig zijn. " - Steve
“Ik heb een carrière waar ik van hou en een geweldige relatie. Ik doe vrijwilligerswerk in mijn gemeenschap. Ik ben daar in de wereld levend, maar met een onzichtbare gezondheidstoestand. Soms word ik echt boos en boos over hoe hard ik moet werken om mijn gezondheid te beheren. Ik denk dat een deel ervan genetisch is, een deel uit de ervaringen van de familie van oorsprong, en een deel ervan is mijn levensstijl. " - Dana
3. ‘Ik kan er niet zomaar uitkomen.’
'Er zijn dagen dat ik me een wetenschappelijk experiment voel en elke medicatie probeer die mijn arts voorschrijft, in de hoop dat een ervan het leven weer normaal zal maken. Soms werkt het medicijn een tijdje en stopt het. Een recent medicijn heeft mijn libido een paar maanden vernietigd. Op 35-jarige leeftijd, omdat ik niet langer seksueel contact kan maken met mijn vrouw, voegt dat bergen van schaamte toe bovenop een al dampende stapel schuldgevoelens. Dus reis ik terug naar het kantoor van de dokter voor nog een vernederend bezoek en vertel haar precies wat mijn bijwerkingen zijn. Dus we proberen een nieuw medicijn. En we hopen op andere resultaten. " - Steve
“Ik moet mijn stressniveau echt proactief beheren door vast te stellen wat mijn energie toevoegt of aftrekt. Ik heb grote veranderingen in mijn leven aangebracht om mijn geestelijke gezondheid te ondersteunen. Ik mediteer dagelijks en dat helpt enorm. Ik heb ook regelmatige lichaamsbeweging nodig. Ik hou van lichaamswerk, zoals acupunctuur en massage. Ik moet heel voorzichtig zijn met het krijgen van voldoende slaap, het eten van uitgebalanceerde maaltijden en het minimaliseren van cafeïne. Ik spreek ook regelmatig met een vertrouwenspersoon. Ik moet mijn inname van nieuws beperken. " - Dana
4. ‘Een goede dag voor mij is bewust, niet natuurlijk.’
"Voor mij betekent een goede dag dat ik niet meteen op mijn telefoon kijk als ik wakker word. Ik wacht tot ik 10 tot 15 minuten de tijd heb gehad om op de achterporch te mediteren. Een goede dag betekent dat ik op tijd werk; Ik heb niet de behoefte om me te verontschuldigen voor een miljoen kleine dingen die niemand anders opmerkt, en ik sluit mezelf niet op in het toilet op het werk gedurende drie minuten stilte. Ik kom thuis, ben aanwezig met mijn vrouw en kinderen, eet het avondeten en krijg vijf tot zes uur ononderbroken slaap. Dat is echt een goede dag. " - Steve
"Goed functioneren betekent voor mij dat ik productief kan zijn. Mijn angsten staan me niet al te veel in de weg. Het belangrijkste is dat het betekent dat ik mijn symptomen kan herkennen, actie kan ondernemen en kan voorkomen dat de angst opblaast. Actie kan een anti-angstmedicijn zijn, een bodyscan, diep ademhalen of contact opnemen met veilige mensen om hen te laten weten hoe ik me voel. " - Lynda
5. ‘Maar de slechte dagen zijn normaal voor mij.’
“Een deel van wat een dag slecht maakt, is wat ik een naamloze angst noem. Je bent bang, maar je weet niet waarom of wat. Het is niet iets rationeels. Je voelt je gewoon bang, bezorgd, bezorgd over iets dat je gewoon niet kunt noemen. Het is moeilijk om hiervan af te komen, en het overkomt mij vrij vaak. Op slechte dagen ben je bang, weet je niet waarom, en kun je niets anders doen dan je wenden tot je medicijnen en hopen. " - Lynda
"Paniekaanvallen, terreur, obsessieve angstige gedachten, onvermogen om gedurende lange tijd te ontspannen: dat is mijn geest in een constante staat van angst. Angst voelt voor mij als constant knarsen of krassen op mijn hersenen. Ik heb mijn werk moeten missen of ernstig moeten bezuinigen op activiteiten tijdens slechte tijden van angst. Ik heb zeker op het laatste moment dingen afgezegd met vrienden en familie omdat de angst te overweldigend was. " - Dana
6. ‘Ik wil gewoon gehoord worden.’
"Ik zou graag zien dat mensen me met begrip en mededogen behandelen. Dat zijn de enige dingen die ik echt nodig heb. Als je me laat weten dat ik gezien en gehoord word, verandert dat mijn hele kijk. Ik wil dat mensen weten dat dit voor mij normaal is, en soms kan ik niet gewoon ‘kalmeren'.Hoe erg mijn angst ze ook kan verslijten, het is nog erger voor mij. Soms trillen mijn handen zonder goede reden, en dat is super gênant. Maar ik ben niet gek. Ik worstel gewoon. " - Steve
"Beoordeel een boek niet op zijn omslag. Je hebt geen idee wat er onder de motorkap gebeurt. Gebruik alsjeblieft geen termen als ‘bipolair’, ‘zorgen maken’ en ‘hete puinhoop’ om iemand te beschrijven. Het is beledigend en minimaliseert de strijd om een functionerend en productief lid van de samenleving te zijn. Tot slot, als je je zo voelt, denk dan alsjeblieft nooit dat je alleen bent. " - Lynda
Meagan Drillinger is een schrijver over reizen en welzijn. Haar focus ligt op het optimaal benutten van ervaringsreizen met behoud van een gezonde levensstijl. Haar artikelen zijn onder meer verschenen in Thrillist, Men’s Health, Travel Weekly en Time Out New York. Bezoek haar blog of Instagram.