Het ganzfeld-effect treedt op wanneer uw hersenen geen visuele stimulatie meer hebben en de lege plekken zelf opvullen. Dit verandert uw waarneming en veroorzaakt ongebruikelijke visuele en auditieve patronen. Het kan zelfs tot hallucinaties leiden.
Psycholoog Wolfgang Metzger introduceerde het concept van het ganzfeld-effect in 1930. "Ganzfeld" is een Duits woord dat "heel veld" betekent. Het verwijst naar een ongestructureerde, uniforme ruimte die uw hele gezichtsveld beslaat.
Experimenten met het ganzfeld-effect zijn gebruikt om telepathie en hallucinatoire toestanden te onderzoeken. Sommige mensen doen het alleen voor de ervaring.
Lees verder voor meer informatie over het Ganzfeld-effect, of het veilig is en wat u moet overwegen voordat u dit experiment probeert.
Hoe het ganzfeld-effect werkt
Als je kunt zien, gebruiken je hersenen visuele input om de wereld te begrijpen. Om het ganzfeld-effect te creëren, moet u uw hersenen de informatie ontnemen die het nodig heeft om deze taak uit te voeren.
Zonder inkomende signalen neemt uw perceptie van helderheid langzaam af. Dit wordt de fade-out genoemd.
Naarmate retinale cellen actiever worden, kunt u de bloedvaten in uw ogen gaan zien. Binnen een paar minuten kunnen de dingen grijs worden. Dan zie je misschien zigzaglijnen, stippen of een klodder kleur. Het volledige effect duurt meestal 5 tot 7 minuten.
Een langere belichtingstijd kan vreemdere resultaten opleveren. Je brein is verwoed op zoek naar prikkels van buitenaf. Als ze er geen vinden, begint de hogere visuele cortex de beschikbare informatie te versterken en visuele en auditieve hallucinaties te genereren.
Het is vergelijkbaar met wat er zou gebeuren als je verdwaald zou zijn in een verblindende sneeuwstorm en niets anders zou zien dan een witte muur.
Praktische toepassingen van het ganzfeld-effect
Het ganzfeld-effect kwam onder de publieke aandacht toen het werd gebruikt om buitenzintuiglijke waarneming te onderzoeken.
Bij telepathie-experimenten fungeert één persoon als ontvanger en wordt hij blootgesteld aan witte ruis en een homogeen rood licht. Een andere persoon, de afzender, probeert informatie door te geven aan de ontvanger.
Met gemengde resultaten, deze onderzoeken zijn controversieel en er is fel over gedebatteerd.
Het ganzfeld-effect is ook gebruikt om hallucinaties te onderzoeken. Het heeft informatie opgeleverd over hoe onze zintuigen, vooral het gezichtsvermogen, functioneren om verandering te detecteren.
Sommige mensen beschouwen het als een manier om visuele verschijnselen en hallucinaties op te wekken zonder gevaarlijke medicijnen te gebruiken. Sommigen gebruiken het als een vorm van diepe meditatie.
Voor de meeste mensen heeft het geen praktisch nut, maar het kan je nieuwsgierigheid naar het functioneren van de menselijke geest helpen bevredigen.
Hoe het Ganzfeld-effect te creëren
Om het ganzfeld-effect te bereiken, moet je dat allerbelangrijkste uniforme gezichtsveld creëren. Dit heeft aandacht voor detail.
Een manier om dit te doen is door een pingpongbal doormidden te snijden. Je gebruikt elke helft om een ander oog te bedekken. De ballen moeten schoon zijn, zonder vlekken of schrijven. De helften moeten op uw gezicht worden afgestemd, zodat er geen openingen zijn om licht binnen te laten. U kunt tape of lijm gebruiken om ervoor te zorgen dat ze niet bewegen.
Een andere manier is om gewoon wit papier in de vorm van een oogmasker te snijden. Knip een elastische band door en hecht de uiteinden van de band aan elke kant van het masker. Je gebruikt dit om het masker voor je ogen te houden. Lijm wattenbolletjes rond de rand van het masker om te voorkomen dat er licht binnenkomt.
U kunt zelfs een bril van Ganzfeld kopen.
Hoe u het ook doet, het licht dat uw ogen bereikt, moet in alle richtingen gelijk zijn. De kamer mag geen schaduwen of flikkerend licht hebben. Sommige mensen kiezen ervoor om een helder licht te laten schijnen, meestal rood, om de kamer te laten overstromen en de verlichting uniform te houden.
Dan heb je oortelefoons met ruisonderdrukking, ononderbroken ruis of een of andere vorm van witte ruis nodig.
Doe de oortelefoons en oogbedekking op, maar houd je ogen open. Ga dan zitten, wees stil en laat het experiment beginnen.
Het produceren van het ganzfeld-effect is voor de meeste mensen veilig.
Mogelijke bijwerkingen van ganzfeld-hallucinaties
Hoewel voor de meesten onschadelijk, kan de ervaring voor sommige mensen desoriënterend en te intens zijn.
Bij een blootstelling van 10 tot 20 minuten kunt u af en toe verlies van het gezichtsvermogen ervaren. Sommige mensen weten niet eens of hun ogen open of gesloten zijn. Deze effecten kunnen verontrustend zijn, maar ze zijn tijdelijk.
Het is ook mogelijk om storende hallucinaties te ervaren. Hoewel dit voor sommige mensen misschien wel het doel is, kunnen hallucinaties beangstigend zijn. U moet dit experiment niet proberen als u een psychische aandoening heeft die kan worden verergerd door sensorische deprivatie of hallucinaties.
Afhalen
Een ganzfeld is een ongestructureerde, uniforme ruimte over je hele gezichtsveld. Door uw zicht en geluid te veranderen, berooft u uw hersenen van de zintuiglijke input die het nodig heeft om de buitenwereld te begrijpen.
Terwijl je brein naar informatie zoekt, begint het de ontbrekende stukjes in te vullen, wat visuele en auditieve hallucinaties kan veroorzaken.
Als je wilt weten wat je brein tevoorschijn tovert, kun je proberen om zelf het ganzfeld-effect te produceren. Het is voor de meeste mensen niet schadelijk.
Houd er rekening mee dat de ervaring subjectief is. Dit betekent dat het voor iedereen anders is en mogelijk niet aan de verwachtingen voldoet.
