Dr. Lois Jovanovic, "de meter van de moderne diabeteszorg" genoemd, speelde een cruciale rol bij het vormgeven van behandelprotocollen voor zwangere vrouwen met diabetes. Ze hielp talloze baby's op de wereld te komen door moeders die vreesden dat ze nooit een gezonde geboorte zouden krijgen, begeleidde veel aspirant-artsen die net het veld betraden - liefkozend 'Little Loises' genoemd - en leidde baanbrekend onderzoek dat onze manier van denken heeft veranderd diabetes over de hele linie beheren.
Niet alleen dat, maar deze superslimme vrouw met een zachte persoonlijkheid schitterde met haar glimlach en gevoel voor mode, en was toevallig ook zelf een derde generatie type 1 - gediagnosticeerd als volwassene nadat haar tweede kind was geboren en haar vader volgde en grootmoeder, die in 1922 een van de eersten was die ooit insuline ontving.
Dr. Jovanovic stierf op 18 september 2018 op 71-jarige leeftijd en er wordt niet aangenomen dat haar dood verband houdt met haar T1D.
"Er is een ster gevallen, maar Dr. Jovanovic laat een enorme erfenis na, en haar bijdrage aan diabeteszorg zal een blijvende impact hebben", zei Dr. Kristin Castorino van het Sansum Diabetes Research Institute, waar Dr. Jovanovic 27 jaar van haar doorbracht. carrière - waaronder 17 als CEO en Chief Scientific Officer tot haar pensionering in 2013. "Haar moedige en meedogenloze strijd om de wereld te leren hoe ze voor vrouwen met diabetes moeten zorgen, heeft geleid tot een wereldwijde verbetering van de resultaten voor zowel moeders met diabetes als hun baby's."
Wij bij de ‘De mijne noemde haar eerder dit jaar een van de meest invloedrijke Women in Diabetes History, omdat het duidelijk is dat Dr. Jovanovic op unieke, monumentale manieren een verschil heeft gemaakt in onze diabeteswereld.
Wereldwijd toonaangevend op het gebied van diabetische zwangerschapszorg
Dr.Jovanovic was een pionier in de diabetesgemeenschap voor haar onderzoek en praktijk. De carrière van dr.Jovanovic begon begin jaren tachtig nadat ze een bachelordiploma in biologie had behaald aan Columbia University, een masterdiploma in Hebreeuwse literatuur aan The Jewish Theological Seminary in New York, en haar Medisch diploma van het Albert Einstein College of Medicine. Ze begon aan het New York Hospital-Cornell University Medical College, voordat ze uiteindelijk naar het Sansum Diabetes Research Institute (SDRI) in Santa Barbara, Californië ging, waar ze verbleef van 1986 tot 2013, waar ze van 1996 tot 1996 CEO en Chief Science Officer was. haar pensioen. Na haar aftreden bleef ze bij Sansum aan als parttime consulent, terwijl ze zich ook bleef concentreren op diabetes en zwangerschap, samen met klinisch mentorschap bij de Santa Barbara County Public Health Department.
Het baanbrekende werk van dr. Jovanovic op het gebied van diabeteszwangerschap begon met het uitgangspunt dat een vrouw met diabetes de beste kans had op een succesvolle zwangerschap en een gezonde baby als bijna normale bloedglucosespiegels konden worden bereikt. Vanaf haar vroege dagen in New York toonde het onderzoek van dr. Jovanovic aan dat strikte BG-monitoring de sleutel was. Dat bracht haar ertoe een programma te ontwikkelen om de bloedglucosespiegel van een vrouw 24 uur per dag te controleren, met behandelingsstrategieën voor koolhydraatarme maaltijden en intensieve insulinetoediening - waarmee ze een nieuwe norm zet voor strikt glucosemanagement tijdens de zwangerschap. Haar werk in New York zorgde ervoor dat deze jonge endo opviel als een van de eerste hoofdonderzoekers bij Cornell die betrokken waren bij de Diabetes in Early Pregnancy Study en de baanbrekende DCCT (Diabetes Control and Complications Trial), die leidde tot de A1C-test en realisatie dat betere A1C-spiegels het risico op diabetescomplicaties op de lange termijn kunnen verminderen.
In 1986 waagde Dr. Jovanovic zich naar het westen, naar Sansum om zich te concentreren op haar onderzoek naar diabetische zwangerschap. Toen ze in 1996 het roer overnam, werd de SDRI wat het beschrijft als een "wereldwijd expertisecentrum voor diabetes en zwangerschap en kunstmatige alvleeskliertechnologie".
Enkele van de belangrijkste bijdragen van dr.Jovanovic op het gebied zijn onder meer:
Aantonen dat vrouwen met diabetes dezelfde kans hebben om een gezonde baby te krijgen als vrouwen zonder diabetes als ze voor en tijdens de zwangerschap een bijna normale bloedsuikerspiegel handhaven.
Werken met het vroege prototype van het glucosegestuurde insuline-infusiesysteem (ook bekend als: Biostator) bij bevalling en bevalling, een innovatief partnerschap tot stand brengen tussen ingenieurs en artsen dat nu het model is van het huidige werk aan kunstmatige pancreas (AP) en closed-loop-technologie.
Het maken van een Pocket Doc-calculator voor insulinedosering in de jaren tachtig.
Het opstellen van wereldwijde zorgrichtlijnen die zijn aangenomen door de Internationale Diabetes Federatie (IDF), en veel reizen over de hele wereld om haar protocollen te onderwijzen aan artsen, verpleegkundigen, diëtisten en onderwijzers.
- Het publiceren van meer dan 500 artikelen in tal van gezondheidsarena's, wat leidde tot een rol als een internationaal geprezen autoriteit die hielp bij het vormen en opstellen van consensusnormen over meerdere kwesties.
Degenen die haar kenden, benadrukten dat de voortdurende focus van Dr. Jovanovic op het begrijpen van diabetes bij zwangere vrouwen heeft bijgedragen aan een bredere invloed op de kennis en behandelingsopties voor alle mensen met diabetes (PWD's).
Een geliefde ‘Uber-Mom’ en mentor
Naast al dit belangrijke werk begeleidde en hielp Dr. Jovanovic ook tal van jonge en aspirant-endo's, opvoeders, artsen en onderzoekers in diabetes te koesteren. Ze noemen zichzelf Lil Lois ', een liefdevolle term die is bedacht door veel van haar' mama's 'met diabetes die Dr. Jovanovic en haar onderzoek waarderen omdat ze hen hielpen kinderen op deze wereld te brengen. In een interview jaren geleden maakte ze daar grapjes over en schatte dat er duizenden van haar "grand babies" over de hele wereld waren.
Bij Sansum zegt haar collega Dr. Castorino dat als mentor en rolmodel voor zo velen: "Haar brutale vasthoudendheid deuren opende die voorheen gesloten waren voor vrouwen ... Ze liet door haar voorbeeld zien hoe je 'in kunt leunen' lang voordat het populair was zo."
Bij de JDRF beschouwt Chief Mission Officer en mede-T1 Dr. Aaron Kowalski Dr. Jovanovic als een vriend, en iemand tegen wie hij altijd heeft opgekeken.
"Ze was een legende voor mij en ik had het geluk om vele jaren met haar samen te werken", vertelde hij. “Ik herinner me levendig dat ik haar voor het eerst ontmoette en vol ontzag was. Ze verwelkomde me met open armen en vriendelijkheid in de onderzoeksgemeenschap. Haar werk zal een positieve invloed blijven hebben op het leven van mensen met diabetes en daarvoor kunnen we haar niet genoeg bedanken. Ik zal haar missen en alles koesteren wat ik van haar heb geleerd. "
De diabetesgemeenschap rouwt
In de hele D-gemeenschap heeft een breed scala aan mensen en groepen hun gevoelens over Dr. Jovanovic gedeeld - van het prijzen van haar nalatenschap in diabetesonderzoek tot haar warme persoonlijkheid, mentorschapsinspanningen en groot gevoel voor stijl in haar garderobe. De SDRI, JDRF en AADE (American Association of Diabetes Educators) behoren tot de organisaties die verklaringen hebben afgegeven. Bovendien hebben enkele leiders in de gemeenschap hun gevoelens met ons gedeeld:
Dr.Florence Brown, directeur van het Joslin-Beth Israel Deaconess Diabetes and Pregnancy Program in Boston:
“Ik heb haar altijd als dapper, krachtig, energiek, warm en speels beschouwd.Ik moet denken aan een redactioneel artikel dat Lois schreef over een keerpunt in haar denken over een strikt glucosegerichte benadering van de behandeling van zwangerschapsdiabetes, naar een artikel dat echografisch bewijs van overmatige foetale groei beschouwde om glucosedoelstellingen en de behoefte aan insuline te bepalen. Ze beschreef zichzelf als ‘een oude hond’ die ‘nooit meer nooit zal zeggen’ terwijl ze haar vooroordelen opnieuw evalueert. Ze herinnert ons eraan dat we allemaal onze persoonlijke vooroordelen hebben, maar we moeten ‘onze kop uit het zand halen’ en ‘onze plek veranderen’ en zelfs metaforen mengen als we naar wetenschappelijke gegevens kijken die niet in overeenstemming zijn met ons wereldbeeld. ''
Dr. Brown beschrijft ook een 'overweldigend' moment voor haar, toen ze Lois hoorde praten over haar kledinggerelateerde overwegingen toen ze zich een jaar voorbereidde op een debat tijdens de ADA's Scientific Sessions: rode jurk, want rood betekende macht, ”herinnert Dr. Brown zich.
Nicole Johnson, Miss America 1999 en oud type 1 die nu deel uitmaakt van het directieteam van JDRF:
Op de dag dat Nicole erachter kwam dat ze zwanger was, was dr. Jovanovic haar eerste telefoontje. "Ik was bang", zegt Nicole, eraan toevoegend: "Dr. Jovanovic trok me omhoog en vertelde me hoe we dit samen gingen doen. " Daarvoor, in 2004, had Nicole dr. Jovanovic voor het eerst horen spreken over diabetes en zwangerschap. "Daarvoor dacht ik dat vrouwen met T1D geen gezonde baby's konden krijgen." Nadat Nicole's dochter Ava was geboren en voor het eerst naar Dr. Jovanovic was gebracht, zei ze tegen het kind: "Je bent een van mijn baby's."
Nu zegt Nicole: "Dr. Jovanovic zal altijd mijn held zijn. Het is vanwege haar begeleiding en houding dat ik een gezond kind heb, en ik zal voor altijd dankbaar zijn. "
Kelly Close, al jarenlang T1D en mede-oprichter van de diaTribe Foundation:
“Ik had het geluk Lois de afgelopen 15 jaar te kennen en haar te zien spreken zo heel vaak. Tjonge, was ze toegewijd en superslim en sterk en elegant. Ze gaf me een trots gevoel dat ik diabetes had, om gewoon met haar in gemeenschap te zijn, net zoals iemand in het publiek iemand anders zoals zij zag die haarzelf had diabetes en maakte voor ZO veel patiënten zo'n verschil in de wereld. Mensen luisterden naar haar. Zij gehandeld en zij deed, naast praten - voor een onderzoeker had ze me altijd verbijsterd over het aantal patiëntafspraken ('hoe kun je zoveel patiënten zien buiten het onderzoek?'), en ze heeft zoveel mogelijk gemaakt voor zoveel achtergestelde patiënten overal. "
Katie Haq, T1D voor meer dan 30 jaar die werkt als outreach manager bij Sansum:
"Dr. Lois Jovanovic was zo'n speciaal persoon voor mij, en ik heb zo'n bezwaard hart. Ze was mijn endocrinoloog tijdens mijn beide zwangerschappen en hielp me met zoveel gratie bij het omgaan met diabetes en zwangerschap. Mijn man en ik hebben veel beproevingen en beproevingen doorstaan om zwanger te worden, en bovendien was ik erg nerveus over het beheersen van mijn diabetes in dit nieuwe onbekende gebied. Ik was buitengewoon bang voor wat de weg voor mij en mijn kinderen zou betekenen, ook al had ik destijds meer dan 25 jaar diabetes en had ik een uitstekende controle. "
“De eerste keer dat ik Lois en Dr. Kristin Castorino ontmoette bij SDRI, stelden ze me meteen op mijn gemak. Dr. Jovanovic's inzicht en medeleven waren als niets dat ik ooit had meegemaakt. Ik heb twee gezonde zwangerschappen kunnen hebben onder haar en de zorg van Dr. Castorino, en elke keer als ik naar mijn kinderen kijk, moet ik Dr. Jovanovic en SDRI bedanken. Ze heeft het onmogelijke mogelijk gemaakt voor mij en mijn gezin. Dr. Jovanovic was een pionier en ze laat een enorme erfenis na. Ik ben zo dankbaar dat ik onder haar leiding heb gestaan, en ze zal enorm worden gemist. "
"Een leven gemeten naar het goede"
Dr. Jovanovic wordt overleefd door haar twee kinderen - Larisa Taylor, MD (en haar man, Nathan Taylor); en Kevin Jovanovic, MD (en zijn vrouw, Kim Many, Esq). Ze wordt ook overleefd door vier kleinkinderen, evenals alle kleinkinderen in de D-gemeenschap wier leven het resultaat is van haar werk. Het Sansum Diabetes Research Institute zegt ook dat het zich inzet om de nalatenschap van Dr. Jovanovic levend te houden door diabetes- en zwangerschapsprogramma's bij het instituut uit te breiden, en heeft ook een eerbetoonpagina voor haar gemaakt waar donaties in haar naam kunnen worden gedaan. Over bij schema, geven velen in de gemeenschap hun mening over de impact van Dr. Jovanovic.
Inderdaad, velen die Dr. Jovanovic kenden, denken dat dit echt het einde van een tijdperk is. Dank u, Dr. Jovanovic, voor alles wat u heeft gedaan!
Een prominente onderzoeker en vriend, die samenwerkte met dr. Jovanovic aan de oostkust, deelde in een e-mail: "Als een leven wordt afgemeten aan het goede dat men doet tijdens hun tijd op aarde (en ik geloof dat dat het geval is), dan leefde Lois inderdaad een zeer rijk leven. "
Daar Dr. Jovanovic aan de vooravond van de joodse feestdag van Yom Kippur is overleden, denken we na over de uitdrukking "G'mar Hatima Tova” (“moge je voorgoed in het boek des levens worden ingeschreven“) En troost in de wetenschap dat haar nalatenschap zal voortleven.
.jpg)
