Heeft u vragen over het leven met diabetes? Dan bent u bij ons aan het juiste adres: Ask D’Mine !, onze wekelijkse Q & A-column door veteraan type 1 en diabetesauteur Wil Dubois.
Soms is het moeilijk om feit en fictie te scheiden over stoffen die zogenaamd helpen de bloedsuikerspiegel te verlagen. Vandaag hebben we het over pittig en zuur ...
{Heeft u uw eigen vragen? E-mail ons op [email protected] }
Joel, type 2 uit Illinois, schrijft: Ik heb veel mensen horen zeggen dat zuur, bitter of gekruid voedsel de bloedsuikerspiegel helpt verlagen. Is hier enige waarheid over?
Wil @ Ask D'Mine antwoordt: Er is geen tekort aan onderzoeken naar de bloedsuikerverlagende effecten van zuur, bitter of gekruid voedsel - maar ze zijn meestal een beetje vaag, misschien omdat er weinig motivatie is om medische interventies te onderzoeken die dat wel kunnen ' t worden gemonetariseerd. Wat bedoel ik met schetsmatig? Dr. Fr. Baby Joseph van Malankara Catholic College, die een samenvatting schrijft van onderzoek naar voedingsgeneesmiddelen in de Asian Pacific Journal of Tropical Disease, zei het het beste: "Ondanks de overvloedige gegevens uit biochemische en dierstudies, zijn de beschikbare klinische gegevens zoals besproken in dit artikel vaak gebrekkig door een kleine steekproefomvang, gebrek aan controle en slechte onderzoeksopzet."
Dat is een leuke manier om te zeggen dat er veel onzin over dit onderwerp bestaat. Zoals ik al zei, schetsmatig.
Als er toch zoveel rook is, kan er brand ontstaan. Pak een slang en een schop en laten we eens kijken.
Ten minste één element van pittig eten is uitgebreid onderzocht: capsaïcine, de Pow! element in veel chilipepers. Capsaïcine ligt al heel lang letterlijk onder de microscoop. Een van de eerste onderzoeken naar capsaïcine werd in 1978 in het tijdschrift gepubliceerd Toxicologie voor voedsel en cosmetica, en het toonde aan dat capsaïcine de glucoseopname in de intensiteiten verhoogde. Tenminste bij ratten. En hamsters. Kan zijn. De studie was in vitro, wat betekent dat het weefsel of de cellen werden verwijderd uit de beestjes in kwestie en bestudeerd in petrischalen.
In vitro is Latijn voor 'in glas'.
Het is een lange periode van rattencellen in een glazen schaal die goed reageren op een verbinding, tot het idee dat jij die verbinding ook zou moeten eten.
Toch werd in een latere studie, afkomstig uit de Volksrepubliek China, gekeken naar levende diabetische ratten. In de studie werd capsaïcine vergeleken met een ‘niet-scherp capsaïcine-analoog’, capsiaat genaamd. Hoe stapelden de twee op elkaar? De analoog deed het niet zo goed, maar de onderzoekers beweren dat zowel de natuurlijke substantie als de analoog het insulinegehalte verhoogden (wat niet mogelijk zou moeten zijn bij een T1D-rat) terwijl een opschudding in de glucosetransporteiwitten ook het bloed verder verminderde. glucosespiegels.
Dat is interessant. Maar de Chinese onderzoekers beweerden ook dat chilipepers "anti-obesitas, antikanker-, antidiabetische en pijn- en jeukverlichtende effecten vertonen". Hmmmm…. Klinkt als een goede oude universele slangenolie voor mij. Ik word achterdochtig als een verbinding verondersteld wordt alle kwalen te genezen. Maar misschien ligt dat aan mij.
Gelukkig wordt niet al het onderzoek naar pittig voedsel gedaan op laboratoriumratten. Er zijn een handvol menselijke studies, maar de resultaten zijn gemengd. Een van de eersten nam gezonde mensen, vulde ze met suiker, voegde capsaïcine toe en ontdekte dat het geen verschil maakte. Een andere studie nam 44 vrouwen met zwangerschapsdiabetes en stopte de helft van hen een maand lang met chilipepers en vergeleek vervolgens hun glucose, insuline en andere bloedchemie. De onderzoekers beweren dat de gevulde paprikadames de bloedsuikers na de maaltijd (na de maaltijd) hadden verbeterd. Zoals ik al zei, gemengde resultaten.
Verderop, het is tijd om bitter te worden. Blijkbaar is Momordica Charantia een van de bitterste voedingsmiddelen - de bittere meloen. In heel Azië heeft bittere meloen een diepgewortelde historische rol in de volksgeneeskunde, en ten minste één behoorlijk opgezette studie wees uit dat grote doses bittere meloen de bloedglucose verlaagden, maar het effect was bescheiden - minder dan een enkele metforminepil. Maar, zoals veel van de wetenschap op dit gebied, kreeg een ander team andere resultaten, dat wil zeggen, helemaal geen resultaten. Dus kies je gif. Oh, klopt. Houd er rekening mee dat te veel bittere meloen zelf vergif is. Veel van de elementen zijn giftig in volume.
Wat zure voedingsmiddelen betreft, ik kon niet veel vinden over het onderwerp zuur voedsel dat de bloedsuikerspiegel verlaagt, wat niet zo verwonderlijk is, aangezien de meest voorkomende zure voedingsmiddelen, zoals citrus en sommige zuivelproducten, ook hoog zijn. in koolhydraten. Als ze glucoseverlagende eigenschappen zouden hebben, zouden hun eigen natuurlijke suikers de positieve effecten overweldigen. Dat wil niet zeggen dat een soort medicijn niet kan worden ontwikkeld uit de glucoseverlagende stoffen - als ze bestaan - maar het eten van een mand met citroenen en limoenen zal je bloedsuikerspiegel waarschijnlijk niet helpen. Toch zou het in ieder geval scheurbuik op afstand houden.
Dus om niet te regenen op je parade, maar het beste van het schetsmatige bewijs suggereert dat als zuur, bitter of gekruid voedsel in feite de bloedsuikerspiegel verbetert, het effect op zijn best gering is, althans in termen van realistische real-world toepassingen. Dit zou kunnen verklaren waarom verschillende onderzoeken verschillende resultaten opleveren. Als u een klein verschil meet, kunnen kleine fouten de resultaten doen afwijken. Maar als dat het geval is, waarom zeggen veel mensen dan dat deze voedingsmiddelen de bloedsuikerspiegel verlagen?
Ik heb daar een theorie over.
Als het om pittig eten gaat, hoe groot kun je dan een bord eten voordat je tong smelt? Hoeveel water moet je ondertussen slurpen om te proberen het vuur in je mond te blussen? En we hebben een gezegde in het Engels dat iets een bittere pil is om door te slikken. Er is alleen zoveel culinaire bitterheid dat we kunnen verdragen, en het is niet veel.
Een mogelijkheid is dus dat we bij het eten van pittig en bitter voedsel de neiging hebben om minder te eten. En in het geval van echt gekruid voedsel, consumeren we ook een behoorlijke hoeveelheid compenserende vloeistof, die ruimte inneemt in onze maag en onze eetlust verzadigt met nog minder voedselvolume.
En die combinatie kan absoluut lagere bloedsuikerspiegel, in ieder geval voor mensen met diabetes type 2.
Hier is hoe het werkt: de meeste type 2-patiënten produceren nog steeds wat insuline, maar over het algemeen niet genoeg om hun bloedsuikerspiegel onder controle te houden. Een oplossing voor dit probleem is om medicijnen te nemen om het teveel aan suiker uit hun bloed te zuigen. Maar een andere oplossing is om simpelweg de inname van suiker te verminderen tot een niveau dat laag genoeg is dat de insuline-actie die overblijft aan zijn taak is.
Met andere woorden, voor een type 2 kan het verlagen van de koolhydraatinname de beperkte hoeveelheid insuline in hun lichaam inhalen. En pittig en bitter voedsel - ongeacht de magische geneeskrachtige eigenschappen die ze in kleine hoeveelheden hebben - zou dat kunnen bereiken door het simpele feit dat we er minder van eten.
Hé, en als deze voedingsmiddelen echt een klein suikerverlagend biochemisch effect hebben, des te beter.
Dit is geen kolom met medisch advies. Wij zijn PWD's die vrijelijk en openlijk de wijsheid delen van onze verzamelde ervaringen - onze zijn-er-gedaan-dat kennis uit de loopgraven. Kortom: u heeft nog steeds de begeleiding en zorg nodig van een bevoegde medische professional.
