Het paleodieet is een van de meest populaire diëten.
Niet alle gezondheidswerkers en reguliere voedingsorganisaties ondersteunen het echter.
Terwijl sommigen zeggen dat het gezond en redelijk is, denken anderen dat het schadelijk kan zijn. Wetenschappelijke studies kunnen ons helpen beslissen.
Dit artikel behandelt vijf studies over het paleodieet, waarbij de effecten op het lichaamsgewicht en verschillende gezondheidsmarkers worden onderzocht.
Een snelle inleiding op het paleodieet
Het paleodieet is bedoeld om het eetpatroon te herscheppen dat menselijke jager-verzamelaars vermoedelijk volgden. Voorstanders beweren dat het een gezonde optie is, omdat er geen bewijs is dat jager-verzamelaars dezelfde ziekten hebben ervaren als moderne mensen.
Het dieet omvat onverwerkt dierlijk en plantaardig voedsel, waaronder vlees, vis, eieren, groenten, fruit, noten en zaden.
Het schuwt bewerkte voedingsmiddelen, suiker, zuivelproducten en granen, hoewel sommige versies voedingsmiddelen zoals zuivel en rijst toestaan.
De studies
De volgende onderzoeken keken allemaal naar de invloed van het paleodieet op de menselijke gezondheid. Het onderzoek wordt gepubliceerd in gerespecteerde, peer-reviewed wetenschappelijke tijdschriften.
1. Lindeberg S, et al .; Een paleolithisch dieet verbetert de glucosetolerantie meer dan een mediterraan-achtig dieet bij personen met ischemische hartziekte. Diabetologia, 2007.
Details. Bij deze studie waren 29 mannen betrokken met hartaandoeningen en een hoge bloedsuikerspiegel of diabetes type 2. Gedurende 12 weken volgden 14 deelnemers een paleolithisch dieet, terwijl 15 een mediterraan dieet volgden. Er waren geen caloriebeperkingen.
De onderzoekers concentreerden zich voornamelijk op de volgende uitkomsten: glucosetolerantie, insulinespiegels, gewicht en middelomtrek.
Glucosetolerantie. De glucosetolerantietest meet hoe snel het lichaam glucose uit het bloed verwijdert. Het is een marker voor insulineresistentie en diabetes.
Deze grafiek laat het verschil tussen de groepen zien. De vaste stippen zijn de basislijn en de open stippen zijn na 12 weken op het dieet. De paleogroep is aan de linkerkant en de controlegroep aan de rechterkant.
Zoals de grafieken laten zien, zag alleen de paleodieetgroep een significante verbetering in glucosetolerantie.
Gewichtsverlies. Beide groepen vielen aanzienlijk af. Deelnemers aan de paleogroep verloren gemiddeld 11 pond (5 kg). Degenen die het mediterrane dieet volgden, verloren gemiddeld 8,4 pond (3,8 kg). Het verlies was significant in beide groepen, maar het verschil tussen de groepen was niet statistisch significant.
Tailleomtrek. De paleodieetgroep ervoer gemiddeld een afname van 2,2 inch (5,6 cm) in tailleomtrek, vergeleken met 1,1 inch (2,9 cm) in de mediterrane dieetgroep. Het verschil was statistisch significant.
Enkele belangrijke punten:
- De 2-uurs oppervlakte onder de curve (AUC) voor bloedglucose daalde met 36% in de paleogroep, vergeleken met 7% in de controlegroep.
- Alle leden van de paleogroep hadden een normale bloedsuikerspiegel na 12 weken, vergeleken met 7 van de 15 patiënten in de andere groep.
- De paleogroep consumeerde 451 calorieën minder per dag, zonder opzettelijk calorieën of porties te beperken. Ze consumeerden gemiddeld 1.344 calorieën, terwijl de mediterrane groep 1.795 calorieën consumeerde.
Gevolgtrekking. Een paleolithisch dieet kan de maten van de middelomtrek en glycemische controle verbeteren in vergelijking met een mediterraan dieet.
2. Osterdahl M, et al .; Effecten van een kortdurende interventie met een paleolithisch dieet bij gezonde vrijwilligers. European Journal of Clinical Nutrition, 2008.
Details. Veertien gezonde geneeskundestudenten volgden 3 weken lang een paleolithisch dieet. Er was geen controlegroep.
Gewichtsverlies. De deelnemers verloren gemiddeld 5 pond (2,3 kg), hun body mass index (BMI) nam af met 0,8 en de tailleomtrek nam af met 0,6 inch (1,5 cm).
Andere markers. De systolische bloeddruk daalde met 3 mmHg.
Gevolgtrekking. De deelnemers vielen af en verminderden enigszins hun middelomtrek en systolische bloeddruk.
3. Jonsson T, et al .; Gunstige effecten van een paleolithisch dieet op cardiovasculaire risicofactoren bij diabetes type 2: een gerandomiseerde cross-over pilotstudie. Cardiovasculaire diabetologie, 2009.
Details. In deze cross-over studie volgden 13 personen met diabetes type 2 twee diëten - een paleolithisch dieet en een typisch diabetesdieet - elk gedurende 3 maanden.
Gewichtsverlies. Deelnemers aan het paleodieet verloren 6,6 pond (3 kg) meer en verloren 4 cm (1,6 inch) meer van hun taille in vergelijking met het diabetesdieet.
Andere markeringen:
- HbA1c. Deze maatstaf van de bloedsuikerspiegel gedurende 3 maanden daalde met 0,4%, en daalde meer bij degenen die het paleodieet volgden dan bij degenen die het diabetesdieet volgden.
- HDL (goed) cholesterol. Het HDL-cholesterolgehalte steeg met 3 mg / dL (0,08 mmol / L) op het paleodieet, vergeleken met het diabetesdieet.
- Triglyceriden. Niveaus daalden met 35 mg / dl (0,4 mmol / l) op het paleodieet, vergeleken met het diabetesdieet.
Gevolgtrekking. Het paleodieet veroorzaakte meer gewichtsverlies en verbeteringen in verschillende cardiovasculaire risicofactoren, vergeleken met een diabetesdieet.
4. Frassetto, et al .; Metabole en fysiologische verbeteringen door het consumeren van een paleolithisch dieet van het jager-verzamelaar-type. European Journal of Clinical Nutrition, 2009.
Details. Negen gezonde individuen aten 10 dagen lang een paleolithisch dieet. Caloriecontrole zorgde ervoor dat ze niet afvielen. Er was geen controlegroep.
Gezondheidseffecten:
- Totaal cholesterol: daalde met 16%
- LDL (slecht) cholesterol: daalde met 22%
- Triglyceriden: daalde met 35%
- Insuline AUC: daalde met 39%
- Diastolische bloeddruk: daalde met 3,4 mmHg
5. Ryberg, et al .; Een paleolithisch dieet veroorzaakt sterke weefselspecifieke effecten op de ectopische vetafzetting bij postmenopauzale vrouwen met obesitas. Journal of Internal Medicine, 2013.
Details. Tien gezonde vrouwen met een BMI van meer dan 27 consumeerden gedurende 5 weken een aangepast paleolithisch dieet. Er was geen controlegroep. De onderzoekers maten hun levervet, spiercelvet en insulinegevoeligheid.
Gewichtsverlies. De deelnemers verloren gemiddeld 9,9 pond (4,5 kg) en ervoeren een 3,1-inch (8 cm) vermindering van de middelomtrek.
Lever- en spiervet. Het vetgehalte van lever- en spiercellen is een risicofactor voor stofwisselingsziekten. In deze studie was er een gemiddelde vermindering van het levervet van 49%, maar geen significant effect op het vetgehalte van spiercellen.
Deze grafiek laat zien hoe het vetgehalte van levercellen afnam:
Zoals u kunt zien, hadden degenen die veel levervet (leververvetting) hadden de meest significante afname.
Andere effecten:
- Bloeddruk: daalde van gemiddeld 125/82 mmHg naar 115/75 mmHg, hoewel het alleen statistisch significant was voor de diastolische bloeddruk (het lagere aantal)
- Nuchtere bloedsuikers: afgenomen met 6,35 mg / dl (0,35 mmol / l), terwijl nuchtere insulinespiegels afgenomen met 19%
- Totaal cholesterol: verlaagd met 33 mg / dl (0,85 mmol / l)
- Triglyceriden: daalde met 35 mg / dl (0,39 mmol / l)
- LDL (slechte) cholesterol: daalde met 25 mg / dL (0,65 mmol / L)
- HDL (goed) cholesterol: verlaagd met 7 mg / dL (0,18 mmol / L)
- ApoB: afgenomen met 129 mg / L (14,3%)
Gevolgtrekking. Tijdens de 5 weken durende studie ervoeren de vrouwen gewichtsverlies en verminderde levervet. Ze hadden ook verbeteringen in verschillende belangrijke gezondheidsmarkers.
Gewichtsverlies en middelomtrek
Deze grafiek geeft de mate van gewichtsverlies in de onderzoeken weer.
* In Lindeberg, et al. Was het verschil in gewichtsverlies niet statistisch significant.
De grafiek bevat niet de studie van Frassetto, et al., Aangezien deze controleerde op calorieën om er zeker van te zijn dat de deelnemers niet afvallen.
Het is vermeldenswaard:
- Geen van de deelnemers had instructies om calorieën te beperken, maar ze verminderden spontaan de calorie-inname met 300-900 calorieën per dag.
- De deelnemers aten minder koolhydraten en meer eiwitten dan in hun normale dieet.
Onderstaande grafiek laat het effect op de middelomtrek zien. Dit is een marker voor een soort visceraal vet dat zich ophoopt rond de organen, evenals een risicofactor voor verschillende ziekten.
De onderzoeken lieten een statistisch significante vermindering van de middelomtrek zien. Een kleinere tailleomtrek kan het risico op ziekten zoals diabetes en hart- en vaatziekten verkleinen.
In het onderzoek van Ryberg et al. Verloren de deelnemers gemiddeld 47% levervet na 5 weken paleodieet, een effect dat waarschijnlijk de gezondheid zal verbeteren.
Cholesterol en triglyceriden
Vier van de onderzoeken (onderzoeken 2 tot 5) rapporteerden veranderingen in totaal cholesterol, LDL (slecht) cholesterol, HDL (goed) cholesterol en bloedtriglyceriden.
Twee onderzoeken zagen afname van het totale cholesterol. Bij twee andere was het verschil echter niet statistisch significant.
In twee onderzoeken werd een statistisch significante verlaging van LDL (slecht) cholesterol waargenomen.
Twee onderzoeken wezen op een statistisch significant verschil in HDL (goed) cholesterol. De ene studie liet een afname zien, de andere een toename.
Alle onderzoeken lieten verlagingen zien van de triglycerideniveaus in het bloed, maar het verschil was niet statistisch significant in één onderzoek.
Bloedsuiker- en insulinespiegels
In alle onderzoeken werd gekeken naar markers van bloedsuikerspiegels en insulinegevoeligheid.
De onderzoekers gebruikten echter verschillende meetmethoden, waardoor het niet mogelijk is om de resultaten in een grafiek te vergelijken.
De resultaten van deze onderzoeken suggereren dat het paleodieet kan leiden tot verbeteringen in insulinegevoeligheid en glykemische controle, hoewel de resultaten niet altijd statistisch significant waren.
Bloeddruk
Vier van de onderzoeken (nummers 2–5 hierboven) keken naar bloeddrukniveaus voor en na de interventie.
Over het algemeen zagen de onderzoeken lichte verlagingen van de bloeddruk.
De resultaten waren echter niet overtuigend:
- In één onderzoek (nummer 2) was de verlaging van de systolische bloeddruk (het hoogste aantal) statistisch significant.
- In onderzoeken 3-5 was de verlaging van de diastolische bloeddruk (het lagere aantal) statistisch significant.
Veiligheid
Over het algemeen verdroegen de deelnemers het paleodieet goed en er waren geen meldingen van bijwerkingen.
Beperkingen van de onderzoeken
Deze onderzoeken hadden verschillende beperkingen:
- Ze waren allemaal klein, met een aantal deelnemers variërend van 9–29.
- De onderzoeken duurden niet lang, variërend van 10 dagen tot 12 weken.
- Slechts 2 van de 5 onderzoeken hadden een controlegroep.
Bovendien is het paleodieet dat in de onderzoeken wordt gebruikt niet het typische paleodieet dat veel mensen tegenwoordig volgen.
Het was een "conventioneel" paleodieet dat zuivel en natrium beperkte, benadrukte slank vlees en gebruikte canola-olie.
Mager vlees en koolzaadolie zijn tegenwoordig niet erg populair in de paleogemeenschap, maar het originele boek, "The Paleo Diet" van Dr. Loren Cordain, beval deze aan. Alle onderzoeken gebruikten deze versie van het dieet.
het komt neer op
Deze onderzoeken zijn te klein en te kort van duur om een definitieve conclusie te kunnen trekken over het paleodieet.
Het dieet wordt echter steeds populairder en het onderzoek naar de effectiviteit gaat door. In 2019 werd bijvoorbeeld in een systematische review en meta-analyse gekeken naar bevindingen uit 1.088 artikelen. De resultaten ondersteunden het gebruik van het paleodieet bij het verminderen van gewicht, BMI en middelomtrek.
Naarmate onderzoekers grotere en langere onderzoeken uitvoeren, kan er meer bewijs naar voren komen om de gezondheidsvoordelen van het paleodieet te ondersteunen.
