Wat is pre-eclampsie?
Pre-eclampsie is een complicatie die sommige vrouwen tijdens de zwangerschap ervaren. Het komt vaak voor na 20 weken zwangerschap, maar kan zich zelden eerder of postpartum ontwikkelen. De belangrijkste tekenen van pre-eclampsie zijn hoge bloeddruk en bepaalde organen die niet normaal werken. Een mogelijk teken is een teveel aan eiwit in de urine.
De exacte oorzaak van pre-eclampsie is onbekend. Deskundigen denken dat het wordt veroorzaakt door problemen met de bloedvaten die de placenta verbinden, het orgaan dat zuurstof van moeder op baby naar de baarmoeder doorgeeft.
Tijdens de vroege stadia van de zwangerschap beginnen zich nieuwe bloedvaten te vormen tussen de placenta en de baarmoederwand. Deze nieuwe bloedvaten kunnen zich om verschillende redenen abnormaal ontwikkelen, waaronder:
- onvoldoende bloedtoevoer naar de baarmoeder
- schade aan bloedvaten
- immuunsysteem problemen
- genetische factoren
Deze abnormale bloedvaten beperken de hoeveelheid bloed die naar de placenta kan stromen. Door deze disfunctie kan de bloeddruk van een zwangere vrouw stijgen.
Indien onbehandeld, kan pre-eclampsie levensbedreigend zijn. Omdat het om problemen met de placenta gaat, is de aanbevolen behandeling voor pre-eclampsie de bevalling van de baby en de placenta. De risico's en voordelen met betrekking tot de timing van de bevalling zijn gebaseerd op de ernst van de ziekte.
Een diagnose van pre-eclampsie in het begin van uw zwangerschap kan lastig zijn. De baby heeft tijd nodig om te groeien, maar jullie moeten allebei ernstige complicaties vermijden.In dit geval kan uw arts magnesiumsulfaat voorschrijven, evenals medicijnen om de bloeddruk te helpen verlagen.
Magnesiumsulfaattherapie wordt gebruikt om aanvallen bij vrouwen met pre-eclampsie te voorkomen. Het kan ook helpen om een zwangerschap tot twee dagen te verlengen. Hierdoor kunnen medicijnen worden toegediend die de ontwikkeling van de longen van uw baby versnellen.
Wat zijn de symptomen van pre-eclampsie?
Bij sommige vrouwen ontwikkelt pre-eclampsie zich geleidelijk zonder enige symptomen.
Hoge bloeddruk, het belangrijkste teken van pre-eclampsie, treedt meestal plotseling op. Daarom is het belangrijk dat zwangere vrouwen hun bloeddruk nauwlettend in de gaten houden, vooral later in hun zwangerschap. Een bloeddrukmeting van 140/90 mm Hg of hoger, gemeten op twee verschillende tijdstippen met een tussenpoos van ten minste vier uur, wordt als abnormaal beschouwd.
Naast hoge bloeddruk omvatten andere tekenen of symptomen van pre-eclampsie:
- overtollig eiwit in de urine
- verminderde hoeveelheid urine
- laag aantal bloedplaatjes in het bloed
- intense hoofdpijn
- zichtproblemen zoals verlies van gezichtsvermogen, wazig zien en gevoeligheid voor licht
- pijn in de bovenbuik, meestal onder de ribben aan de rechterkant
- braken of misselijkheid
- abnormale leverfunctie
- moeite met ademhalen door vocht in de longen
- snelle gewichtstoename en zwelling, vooral in het gezicht en de handen
Als uw arts pre-eclampsie vermoedt, zullen zij bloed- en urinetests uitvoeren om een diagnose te stellen.
Wat zijn de mogelijke complicaties?
U heeft meer kans op complicaties als u vroeg in de zwangerschap pre-eclampsie ontwikkelt. In sommige gevallen moeten artsen geïnduceerde bevalling of een keizersnede uitvoeren om de baby te verwijderen. Dit zal de voortgang van pre-eclampsie stoppen en zou moeten leiden tot een oplossing van de aandoening.
Indien onbehandeld, kunnen complicaties optreden. Enkele complicaties van pre-eclampsie zijn onder meer:
- een gebrek aan zuurstof naar de placenta wat een trage groei, een laag geboortegewicht of vroeggeboorte van de baby of zelfs doodgeboorte kan veroorzaken
- placenta-abruptie, of de scheiding van de placenta van de baarmoederwand, wat ernstige bloedingen en schade aan de placenta kan veroorzaken
- HELLP-syndroom, dat verlies van rode bloedcellen, verhoogde leverenzymen en een laag aantal bloedplaatjes veroorzaakt, wat resulteert in orgaanschade
- eclampsie, dit is pre-eclampsie met epileptische aanvallen
- beroerte, wat kan leiden tot permanente hersenschade of zelfs de dood
Vrouwen die pre-eclampsie ontwikkelen, lopen een verhoogd risico op hart- en vaatziekten. Hun risico op pre-eclampsie bij toekomstige zwangerschappen neemt ook toe. Vrouwen die pre-eclampsie hebben gehad, hebben 16 procent kans om het opnieuw te ontwikkelen tijdens een toekomstige zwangerschap.
Hoe behandelt magnesiumsulfaattherapie pre-eclampsie?
De enige behandeling om de progressie te stoppen en te leiden tot het verdwijnen van pre-eclampsie, is de bevalling van de baby en de placenta. Wachten op de bevalling kan het risico op complicaties vergroten, maar te vroeg in de zwangerschap bevallen verhoogt het risico op vroeggeboorte.
Als het te vroeg is in uw zwangerschap, kan u worden verteld dat u moet wachten tot de baby volwassen genoeg is om geboren te worden om die risico's te minimaliseren.
Afhankelijk van de ernst van de ziekte en de zwangerschapsduur, kunnen artsen vrouwen met pre-eclampsie aanbevelen om vaker te komen voor poliklinische prenatale bezoeken, of mogelijk te worden opgenomen in het ziekenhuis. Ze zullen waarschijnlijk vaker bloed- en urinetests uitvoeren. Ze kunnen ook voorschrijven:
- medicijnen om de bloeddruk te verlagen
- corticosteroïden om de longen van de baby te laten rijpen en de gezondheid van de moeder te verbeteren
In ernstige gevallen van pre-eclampsie bevelen artsen vaak antiseizure medicijnen aan, zoals magnesiumsulfaat. Magnesiumsulfaat is een mineraal dat het risico op aanvallen bij vrouwen met pre-eclampsie vermindert. Een zorgverlener zal de medicatie intraveneus toedienen.
Soms wordt het ook gebruikt om de zwangerschap tot twee dagen te verlengen. Hierdoor hebben corticosteroïden de tijd om de longfunctie van de baby te verbeteren.
Magnesiumsulfaat treedt meestal onmiddellijk in werking. Het wordt normaal gesproken gegeven tot ongeveer 24 uur na de bevalling van de baby. Vrouwen die magnesiumsulfaat krijgen, worden in het ziekenhuis opgenomen om de behandeling nauwlettend te volgen.
Zijn er bijwerkingen?
Magnesiumsulfaat kan gunstig zijn voor sommigen met pre-eclampsie. Maar er is een risico op een overdosis magnesium, magnesiumtoxiciteit genoemd. Te veel magnesium innemen kan levensbedreigend zijn voor zowel moeder als kind. Bij vrouwen zijn de meest voorkomende symptomen:
- misselijkheid, diarree of braken
- grote bloeddrukdalingen
- langzame of onregelmatige hartslag
- ademhalingsproblemen
- tekorten aan andere mineralen dan magnesium, vooral calcium
- verwarring of wazigheid
- coma
- hartaanval
- nierschade
Bij een baby kan magnesiumtoxiciteit een lage spierspanning veroorzaken. Dit wordt veroorzaakt door een slechte spiercontrole en een lage botdichtheid. Door deze omstandigheden kan een baby een groter risico lopen op verwondingen, zoals botbreuken en zelfs de dood.
Artsen behandelen magnesiumtoxiciteit met:
- een tegengif geven
- vloeistoffen
- ademhalingsondersteuning
- dialyse
Om magnesiumtoxiciteit te voorkomen, moet uw arts uw inname nauwlettend in de gaten houden. Ze kunnen ook vragen hoe u zich voelt, uw ademhaling controleren en uw reflexen vaak controleren.
Het risico op toxiciteit door magnesiumsulfaat is laag als u op de juiste manier wordt gedoseerd en een normale nierfunctie heeft.
Wat zijn de vooruitzichten?
Als u pre-eclampsie heeft, kan uw arts u tijdens de bevalling magnesiumsulfaat blijven geven. Uw bloeddruk zou binnen enkele dagen tot weken na de bevalling weer op een normaal niveau moeten komen. Omdat de aandoening mogelijk niet onmiddellijk verdwijnt, is een goede opvolging na de bevalling en enige tijd daarna belangrijk.
De beste manier om complicaties door pre-eclampsie te voorkomen, is een vroege diagnose. Als u naar uw prenatale zorgbezoeken gaat, moet u uw arts altijd op de hoogte stellen van nieuwe symptomen.
