Wat is de ziekte van Crohn?
kali9 / Getty-afbeeldingenDe ziekte van Crohn is een type inflammatoire darmaandoening (IBD) die ontstekingen veroorzaakt in het slijmvlies van het spijsverteringskanaal. De plaats waar de ontsteking optreedt, verschilt van persoon tot persoon.
Elk deel van de mond tot de anus kan worden aangetast. Ontsteking kan zich diep in het darmweefsel verspreiden en ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken.
De ziekte van Crohn kan zich op elke leeftijd ontwikkelen, maar treft meestal mensen in de late tienerjaren of in de twintig. Het treft mannen en vrouwen in gelijke mate. Een verscheidenheid aan omgevings- en genetische risicofactoren lijkt het risico van een persoon op het ontwikkelen van de ziekte van Crohn te vergroten.
Is de ziekte van Crohn genetisch bepaald?
Ja, genetica lijkt een rol te spelen bij de ziekte van Crohn, hoewel er ook andere omgevingsfactoren bij betrokken kunnen zijn.
Er zijn aanwijzingen dat de ziekte van Crohn voorkomt in families, waarbij ongeveer 15 procent van de patiënten een directe verwant heeft met de ziekte.
Genetische risicofactoren voor de ziekte van Crohn
Deskundigen hebben verbanden gevonden tussen de ziekte en mutaties in genen op chromosomen 5 en 10. Mutaties in de ATG16L1, IL23R, IRGM, en KNOOP2 genen lijken het risico op het ontwikkelen van de ziekte van Crohn te vergroten.
Onderzoek suggereert dat deze genetische varianten de aanwezigheid van bacteriën in het spijsverteringsstelsel beïnvloeden. Veranderingen in deze bacterie kunnen het vermogen van darmcellen om er normaal op te reageren, schaden.
Als darmcellen abnormaal reageren op de bacteriën, kan dit ontstekingen en spijsverteringsproblemen veroorzaken die verband houden met de ziekte van Crohn.
Statistieken: wie heeft de ziekte van Crohn?
In de Verenigde Staten meldden naar schatting 3 miljoen volwassenen dat vanaf 2015 de diagnose IBD (de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa) werd gesteld.
Deze schatting is exclusief kinderen jonger dan 18 jaar. Onderzoekers hebben ontdekt dat de ziekte van Crohn steeds vaker voorkomt bij zuigelingen, kinderen en jonge volwassenen, hoewel de redenen nog niet volledig worden begrepen.
Wat zijn de symptomen van de ziekte van Crohn?
Enkele symptomen van de ziekte van Crohn om op te letten zijn:
- buikpijn en krampen
- diarree
- koorts
- vermoeidheid
- bloederige ontlasting
- kleine eetlust
- gewichtsverlies
- perianale ziekte
- ontsteking van ogen, huid en gewrichten
- ontsteking van de lever of galwegen
- vertraagde groei en seksuele ontwikkeling bij kinderen
Wanneer moet u uw arts raadplegen?
U moet een arts raadplegen als u veranderingen in uw stoelgang ervaart of een van de volgende symptomen heeft:
- buikpijn
- bloederige ontlasting
- langdurige periodes van diarree die niet verdwijnen met vrij verkrijgbare behandelingen
- koorts die langer dan een dag of twee aanhoudt
- onbedoeld gewichtsverlies
Hoe wordt de ziekte van Crohn gediagnosticeerd?
Er is geen enkele test die wordt gebruikt om de ziekte van Crohn te diagnosticeren, omdat deze verschillende symptomen kan vertonen. De meeste artsen gebruiken een combinatie van tests en procedures om een vermoedelijk geval van de ziekte van Crohn te bevestigen.
Deze tests en procedures kunnen het volgende omvatten:
- Radiologische tests helpen artsen de functie van het spijsverteringskanaal te visualiseren.
- Biopsieën of monsters worden genomen uit darmweefsel zodat de cellen kunnen worden onderzocht.
- Bloedonderzoek wordt gebruikt om bloedarmoede (tekort aan rode bloedcellen) en infectie te controleren.
- Fecale occulte bloedtesten zijn bedoeld om te controleren op verborgen bloed in de ontlasting.
- Colonoscopie gebruikt een speciale camera om de dikke darm te controleren op ontsteking, een teken van de ziekte van Crohn, en om biopsieën van darmweefsel te nemen.
- Flexibele sigmoïdoscopie maakt gebruik van een speciale camera om het laatste deel van de dikke darm op ontsteking te controleren.
- Esophagastroduodenoscopy (EGD) gebruikt een camera om naar de slokdarm, maag en twaalfvingerige darm te kijken.
- Computertomografie (CT) -scan is een gespecialiseerde, zeer gedetailleerde röntgenfoto die wordt gebruikt om het darmweefsel op irritatie te controleren.
- Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) is een lichaamsscan die een magnetisch veld en radiogolven gebruikt om gedetailleerde afbeeldingen van weefsels en organen te genereren.
- Bij capsule-endoscopie wordt een capsule ingeslikt met een camera erin die foto's maakt die naar een computer worden gestuurd die u aan een riem draagt. Uw arts downloadt de beelden en controleert ze op tekenen van de ziekte van Crohn. Je werpt de camera pijnloos uit je lichaam via je ontlasting.
- Bij endoscopie met dubbele ballon wordt een lange scoop door de keel in de dunne darm gestoken waar standaard endoscopen niet kunnen komen.
- Bij beeldvorming van de dunne darm wordt een vloeistof gedronken die een beeldvormend element genaamd barium bevat en vervolgens een röntgen-, CT- of MRI-scan van de dunne darm.
Prenatale tests zijn beschikbaar om een foetus te screenen op de ziekte van Crohn. Als bij een familielid een mutatie wordt vastgesteld, kunnen artsen tijdens de zwangerschap genetische tests uitvoeren. Ze zullen de foetus controleren op mutaties in de KNOOP2 gen.
Het vinden van een mutatie in het gen betekent niet dat de diagnose van de ziekte van Crohn is gesteld. Het duidt alleen op een verhoogd risico op het ontwikkelen van de ziekte. Praat met uw arts of een genetica-professional als u geïnteresseerd bent in prenatale tests.
Wat zijn de vooruitzichten voor de ziekte van Crohn?
Er is momenteel geen remedie voor de ziekte van Crohn. Het belangrijkste doel van de behandeling is verlichting van de symptomen en remissie van de ziekte. Dit is wanneer u geen merkbare symptomen van de ziekte ervaart.
Remissie kan dagen tot jaren duren. Maar omdat de ziekte van Crohn iedereen anders treft, kan het even duren om een effectief behandelplan te vinden.
Meestal omvat de behandeling van de ziekte van Crohn een combinatie van medicijnen en soms een operatie. Antibiotica, biologische geneesmiddelen, ontstekingsremmende geneesmiddelen, immuunsysteemonderdrukkers, voeding en meer zijn mogelijke therapieën die door uw zorgteam kunnen worden aanbevolen.
Werk samen met uw arts om erachter te komen welke behandelingen voor u het beste werken.